พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"บอสเรียกเรามามีอะไรรึเปล่าค่ะ"ฟางถามเพราะวันนี้บอสเรียกมาเช้า

 

 

 

 

 

 

"มีงาน"บอสพูด

 

 

 

 

 

 

"ช่วงนี้พวกเราขอพักเล้วนะค่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"ก็บริษัทเราไม่มีคนเหลือเเล้ว คนอื่นก็มีงาน เเล้วเหลือพวกเธอสองคนพอดีกับงาน ช่วยกันหน่อยไม่ได้หรือไง ถ้าพวกเธอช่วยชั้นให้หยุดอีก 2 เดือนเลยอะ"บอสพูด

 

 

 

 

 

 

"งานอะไรค่ะ"แกเ้้วถามอีก

 

 

 

 

 

 

"จับสองคนที่เธอเคยไปทำงห้เค้าเลิกกันเเฟนได้มั้ยล่ะ"บอสพูดแก้วกับฟางมองหน้ากันทันที

 

 

 

 

 

 

"ไม่ทำค่ะ"แก้วเเละฟางพูดออกมาพร้อมกันอย่างเด็ดดขาด ถึงพวกเธอไม่พูดแบบนี้สองคนนั้นก็ต้องไล่เธอแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

"ชั้นขอละ คนเราไม่เหลือเเล้วจริงๆ 3 เดือนอ่ะ"บอสต่อลอง แก้วเเละฟางมองหน้ากันอย่างเห็นใจบอส

 

 

 

 

 

 

"ทำยังไงค่ะ"ฟางลองถามแก้วรีบมองหน้าฟางทันที ก็เข้าใจนะว่าฟางเป็นคนขี้สงสาร

 

 

 

 

 

 

"เนี่ยเครสนี้เเค่ทำให้สองคนที่เะฮเคยไปทำให้เค้าเลิกกับเเฟนน่ะ ให้ชอบน้องสองคนนี้ที่มาจ้างเรา"บอสพูดเเล้วยื่นรูปเกลกับโบว์ให้แก้วเเละฟางถึงกับตาโตก่อนจะนึกถึงเมื่อวานที่สองคนนี้นั่งรถเเล้วเธอสองคนมองเห็นพอดี

 

 

 

 

 

 

"จะทำหรอฟาง"แก้วถามฟางเบาๆ เพราะตัวเองก็ไม่อยากทำ

 

 

 

 

 

 

"มันไม่มีตนทำเเล้วนะแก้ว"ฟางพูดใจนึงก็ไม่อยากทำให้คนที่ตัวเองรักไปรักคนอื่น เเต่ก็สงสารบอส เเล้วก็อยากจะใกล้ชิดกับป๊อปปี้ในเวลาเดียวกัน

 

 

 

 

 

 

"นะชั้นขอละเนี่ย"บอสพูด

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ..."แกวอึกอักเเล้วมองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

 

"ทำก็ได้ค่ะ"ฟางพูดเมื่อเห็นสีหน้าของบอส

 

 

 

 

 

 

"เฮ้ออ ขอบใจพวกเธอมากนะ เดี๋ยวชั้นให้เลย 3 เดือน"บอสพูดเเล้วยิ้มดีใจ

 

 

 

 

 

 

"เอาจริงหรอฟาง"แก้วถามฟาง

 

 

 

 

 

 

"อืม สงสารบอสน่ะ"ฟางพุด

 

 

 

 

 

 

"อยากจะเจอนายนั่นใช่มั้ย"แก้วถามอย่างรู้ทันฟางจึงหันมายิ้มให้แทนคำตอบ

 

 

 

 

 

 

"นี่เค้าจ้างอ่ะ คนละล้านเลยนะ เงินทั้งนั้นแหละ ทำก็ได้เงิน ไม่ทำก็ไม่ได้เงิน นี่เค้าบอกพรุ่งนี้ให้พวกเธอไปเจอเค้าที่นี่นะ"บอสพูดก่อนจะยื่นเเผลที่บ้านของแบมเเละเกลไปให้

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ"แก้วเเละฟางพูดก่อนจะเดินออกมาจากห้องของบอสพร้อมกัน

 

 

 

 

 

 

"แก้วรู้นะว่าฟางเองก็ไม่อยากทำ เเต่ก็อยากจะเจอหน้านายป๊อปปี้น่ะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"ทำไมจะไม่อยากทำล่ะ งานก็งานสิคนอื่นเค้าก็ไม่มีอ่ะอย่างที่บอสบอก"ฟางพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงเเต่ต่างจากแววตาที่มันไม่ใช่เลย เธอเองก็ไม่อยากจะให้เขาไม่รักคนอื่นเหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

"เอาเถอะรอดูพรุ่งนี้ กลับคอนโดกัน"แก้วพูดเเล้วจูงมือฟางออกจากบริษัทก่อนจะกลับคอนโด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

รุ่งเช้า

 

 

 

 

 

 

แก้วเเละฟางก็ไปตามเเผนที่ที่บอสให้มาจนถึงบ้านหลังใหญ่ของโบว์เเละแก้วก่อนจะเดินเข้าไปข้างในตัวบ้าน

 

 

 

 

 

 

"มาพอใครค่ะ"แม่บ้านถาม

 

 

 

 

 

 

"มาพบคุณเกลกับคุณเเบมค่ะ"ฟางตอบ

 

 

 

 

 

 

"งั้นรอสักครูนะค่ะ"แม่บ้านพูดก่อนจะเดินหายไป

 

 

 

 

 

 

"มากันเร็วดีนิ"เกลที่เดินมาก็พุดแก้วเเละฟหางที่นั่งอยู่ก็ลุกขึ้นมาเพื่อเป็นมารยาทันที

 

 

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะ"แก้วเเละฟางพุดเเล้วก้มหัวให้เเต่ไม่ได้ไหว้เพราะคิกว่าคงจะอายุน้อยกว่า

 

 

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะ"แบมเเละเกลพุดก่อนจะนั่งลงเเละแก้วกับฟางก็นั้่งลงเช่นกัน

 

 

 

 

 

 

"พอจะรู้เรื่องเกี่ยวกับงานมาเเล้วใช่มั้ย"เกลถาม

 

 

 

 

 

 

"พอทราบค่ะ"แก้วบอก

 

 

 

 

 

 

"เเล้วใครจะมาช่วยเเบมเร่องพี่ป๊อป"เเบมถาม

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ..ชั้นเองค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ งั้นคุณก็ช่วยน้องเกลใช่มั้ย"แบมพูดเเล้วมองหน้าแก้วแก้วจึงพยักหน้าน้อยๆ

 

 

 

 

 

 

"พวกเราอยากให้พวกพี่ป๊อปกับพี่โทโมะ ชอบเราให้เร็วที่สุด"เกลพูด

 

 

 

 

 

 

".."

 

 

 

 

 

 

"ให้ก่อน วันที่ 20"เกลพุดอีก

 

 

 

 

 

 

"ห๊ะ!! อีกสองอาทิตย์เนี่ยนะค่ะ"แก้วเเละฟางตกใจทันที

 

 

 

 

 

 

"ใช้เพราะวันที่ 25 เราจะมีงานมงคลค่ะ"เเบมพูด

 

 

 

 

 

 

"..?.."แก้วเเละฟางงงไปตามๆกัน

 

 

 

 

 

 

"คือเราจะหมั้นกันน่ะค่ะ เเล้วก็อยากให้พวกนั้นรักเรา หรือก็ชอบเราก็ได้ ถเ้าเแ็นแบบนี้คงจะหมั้นไปไม่มีความสุขเเน่ๆ"เเบมพุดอีกเมื่อเห็นแก้วเเละฟางทำหน้างง แก้วเเละฟางถึงกับใจหายเลยที่เดียว

 

 

 

 

 

 

"มะ หมั้นหรอ"ฟางพูดก่อนจะเม้มปากแน่น

 

 

 

 

 

 

"ใช่ค่ะ เเล้วอีกอย่างบริษัทนี้ทำงสาานเก่ง 2 อาทิตย์คงจะไม่ใช่เรื่องอยากนะค่ะ"เเบมพูด

 

 

 

 

 

 

".."

 

 

 

 

 

 

"เเล้วก็ต้องทำให้ได้ด้วย ถ้าไม่อยากเสียเวลาชั้นก็จะให้เวลาพวกเธอคิดคืนนี้ เเล้วพรุ่งนี้ก็เริ่มงาน รู้ใช่มั้นว่า 2 อาทิตย์เนี่ยชั้นจ้าง คนละล้าน หวัีงว่าจะทำงานได้ดี"เกลพูดเเล้วเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

"หวังว่าจะทำสำเร็จนะค่ะ"แบมพูดก่อนจะเดินตามเกลไป

 

 

 

 

 

 

"..ฮึก.."ฟางที่กลั้นน้ำตาไว้เมื่อเเบมเดินออกไปน้ำตาที่กลั้นไว้ก็ไหลออกมาทันที

 

 

 

 

 

 

"ฟาง.."แก้วที่รู้ว่าฟางก็เจ็บไม่น้อยไปกว่าเธอเอง ที่รู้ว่าทำให้ชอบยังพอทน เเต่เขาจะหมั้น

 

 

 

 

 

 

"เค้าจะหมั้นอ่ะแก้ว..ฮึก.."ฟางพุดเเล้วกอดแก้ว

 

 

 

 

 

 

"ไม่ร้องสิฟาง กลับคอนโดกัน"แก้วพูดเเล้วผละออกจากฟางเพื่อเช็ดน้ำตาให้ฟางก่อนจะเดินออกจากบ้านไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะที่อยู้ในห้องทำงานก็นั่งคิดเรื่องที่เคนตะพูดว่าแก้วเป็นคนไปส่งตัวเองไม่ใช่เคนตะ ก่อนจะคิดว่าแก้วมาทำอะไรที่ผับตอนนี้ในหัวเขามีเเต่ แก้ว แก้ว เเล้วก็แก้ว

 

 

 

 

 

 

"โอ้ยยย!!"โทโมะสบถออกมาอย่างอารมณ์เสียก่อนจะกำมือเเน่นเเล้วทุบโต๊ะ

 

 

 

 

 

 

"เลิกคิดถึงชื่อผู้หญิงนนั้นสักที!"โทโมะพุดเเล้วกำมือเเน่น

 

 

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะพี่โทโมะ"เกลพูดเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

"เข้ามาทำไมไม่เคาะประตู!"

 

 

 

 

 

 

"เอ่อเกลขอโทษค่ะ เกลเเค่อยากเซอร์ไพร์

 

 

 

 

 

 

"เซอร์ไพร์ิอะไรไม่ต้อง กลับไปเเล้วเคาะประตูเดี๋ยวนี้"โทโมะสั่ง

 

 

 

 

 

 

"อะ..เอ่อ.."เกลได้เเต่ยืนเกรง

 

 

 

 

 

 

"ถ้าไม่คิดจะเคาะประตูก่อนเข้า ที่หลังอย่าเข้ามา!"โทโมะพุดอีก

 

 

 

 

 

 

"ค่ะๆ เกลจะไปเคาะเดี๋ยวนี้ค่ะ"เกลพูดเเล้วรีบวิ่งออกไปทันที

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

เกลออกไปเคาะประตูก่อนจะเปิดเข้ามา

 

 

 

 

 

 

"มีอะไร"โทโมะพูเสียงเรียบ

 

 

 

 

"คะ คือเกลจะชวนไปทานอาหารกลางวันค่ะ"เกลพูด

 

 

 

 

"ชั้นไม่ว่าง ทำงาน"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

"เเต่นี่มันเวลาพักนะค่ะ ต้งทานอาหาร"เกลพูด

 

 

 

 

 

 

"บอกไม่กินก็ไม่กินดิ้!"โทโมะตะคอกจนเกลนิ่งไปเลย

 

 

 

 

 

 

"มาๆกินข้าวเดี๋ยวค่อยทำงาน กองทัพต้องเดินด้วยท้อง"ภาพที่แก้วพูดเเล้วลากเขาไปทานอาหารก็ผุดขึ้นมาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

แอ๊ดดดด

 

 

 

 

 

 

"สวัสดีค่ะพี่ป๊อป"เเบมพูดเเล้วยกมือไหว้ป๊อปปี้อย่างมีมารยาท

 

 

 

 

 

 

"มีอะไรอีก ถ้าจพมาชวนชั้นทานอาหารไม่ต้องชั้นไม่หิว"ป๊อปปี้พูดเสียงเรียบ

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ.."เเบมถึงกับยืนนิ่งเพราะนั่นเป็นสิ่งที่เธอจะมาคุยกับเขา

 

 

 

 

 

 

"ถ้าเป็นแบบนั้นก็เชิญไปทานตามสบาย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

 

"เเต่พี่ป๊อปควรจะทานบ้างนะค่ะ เมื่อวานก็ไม่ได้ทานอาหารเที่ยง"เเบมพุดเเล้วเดินเข้ามาหาป๊อปปี้ ป๊อปปี้จะเงยหน้าขึ้นมาไล่ให้กลับเเต่ต้องชะงักเมื่อเห็นเสื้อของเเบมเป็นเสื้อลายกระต่าย

 

 

 

 

 

 

"...กระต่าย.."ป๊อปปี้พูดออกมาเบาๆ เเล้วนึกถึงหมวกกระต่่ายที่ซื้อให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

"ค่ะเสื้อลายกระต่าย แหะๆ อาจจะดูติ๊งต๊องนะค่ะ เเต่เเบมชอบกระต่าย"แบมพูด

 

 

 

 

 

 

".."ป๊อปปี้นิ่งเงียบทันที

 

 

 

 

 

 

"พี่ป๊อปจะไปทานหรือยังค่ะ"แบมถามอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

"ไม่หิว"ป๊อปปี้ตอบเสียงเรียบ

 

 

 

 

 

 

"ถ้าไม่หิวข้าวจริงๆ งั้นทานกาแฟกับขนมปังรองท้องหน่อยนะค่ะ"แบมพูดเเล้วยกกาแฟมาให้

 

 

 

 

 

 

"ชั้นจะต้องกินให้ได้ใช่มั้ย"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าแบม แบมก็ได้เเต่ยิ้มให้

 

 

 

 

 

 

"ชั้น ไม่ หิว"ป๊อปปี้เน้นทุกคำทำให้แบมหน้าเสียลงทันที

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ.."

 

 

 

 

 

 

"กลับไปเถอะ ชั้นจะทำงาน"ป๊อปปี้พุด

 

 

 

 

 

 

"ค่ะ"แบมพูดก่อนจะเดินออกมาจากห้อง 

 

 

 

 

"เดี๋ยวพี่ป๊อปต้องรักแบม เพราะยังไงเราต้องหมั้นเเละเเต่งงานกัน"แบมที่ออกมาจากห้องก็พูดก่อนจะเดินออกไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

_______________________________________________________________________

 

 

 

อิอิ 555555555 จะหมั้นนนนน 555555 

 

 

เม้นเยอะๆๆน้าาาาาา ติดตามตอนต่อไปด้วยย 55555