พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

9.3

เขียนโดย TKda

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.

69 ตอน

2251 วิจารณ์

130.89K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

37) คนพิเศษ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"นายวันนี้ชั้นอยากลงทะเลอ่ะ เล่นน้ำได้ป่ะ"ฟางถามป๊อปปี้ที่ตอนที่กำลังดูโทรทัศน์อยู่

"หน้าเเบบนี้ยังอยากจะเล่นน้ำอีก ไม่ให้เล่น"ป๊อปปี้พูด

"เห้ย มันจะหายเเล้วเนี่ย เหลือเเค่รอยช้ำที่มุมปากนิดเดียวเองไม่เป็นไรหรอกน่า เเล้วอีกอย่านะเรามาทะเลจะไม่ให้เล่นน้ำเลยหรือไง มันก็ไม่ใช่ดิ้"ฟางพูดเเล้วกอดอก

"เท้าเธอยังไม่หาย"ป๊อปปี้พูด

เออ จริง

"ไม่เป็นไร ยอม"ฟางพูด

"อยากลงน้ำขนาดนั้นเลยหรือไง"ป๊อปปี้ถามเเล้วมองหน้าฟาง

"(^^)(..)(^^)(..)"ฟางพยักหน้าหงึกๆ

"ชั้นไม่ให้เธอเล่นน้ำ เเต่เดี๋ยวจะพาลงทะเล"ป๊อปปี้พูด

"เอ้า ไม่ให้เล่นน้ำเเต่จะพาลงทะเล อะไรของนาย"ฟางพูด

"ชั้นจะพาขับเรือดู เเต่ไม่ให้เธอเล่นน้ำ เล่นเเผลก็เปลื่อยสิ คิดได้ยังไง มายงมายอม เดี๋ยวได้ตันเท้าทิ้งหรอก"ป๊อปปี้พูด

"ขะ ขนาดนั้นเลยหรอ"ฟางคิดสภาพก่อนจะสะบัดตัว

"ขนาดนั้นแหละ จะไปเมื่อไหร่"ป๊อปปี้ถาม

"วันนี้ๆ ตอนนี้ๆ นะๆ เดี๋ยวชั้นขึ้นห้องไปเอาของก่อนเดี๋ยวลงมาไปละ"ฟางพูดเเล้วรีบเดินกระเพกๆขึ้นห้องไป ก่อนจะลงมาหร้อมหมวกกระต่าย

"ขอที่เธอไปเอาไอ้นี่อ่านะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วชี้หมวกที่ฟางถือมา

"ช่ายย อากาศมันร้อน เเล้วชั้นก็อยากใส่ด้วยไปเถอะ"ฟางพูดเเล้วดันป๊อปปี้ให้เดินออกจากบ้าน

อะไรของนายชั้นอยากใส่มันหมดเเหละ >< ของคนพิเศษของชั้นทั้งคน

"เออ เเล้วจะลงยังไงเราไม่มีเรือนิ ที่นี่ไม่เห็นมีเรือให้เช่าเลย"ฟางพุดเเล้วมองซ้ายมองขวา

"ชั้นมีเรือส่วนตัว เเต่ต้องเดินไปหน่อย"ป๊อปปี้พูด

"อื้อๆ ไปดิเร็วๆ อยากไปจะเเย่ เห้ยเดี๋ยว นายไปเอาเรือเเล้วมารับชั้นตรงนี้ได้มั้ยอ่ะ เดี๋ยวชั้นมารอนะ โอเค"ฟางพูดเองเออเองเเล้วก็เดินเข้าไปในบ้านป๊อปปี้มองเเต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เดินไปเอาเรือ ก่อนจะขับมา

10 นาทีผ่านไป

"อ้าวนายมานานยังโทษทีนะ มัวเเต่ทำแซนวิสอ่ะ นี่ๆ เผื่อหิวจะได้ไม่ต้องย้อนกลับมาชั้นทำมาเยอะเลยนะ นี่ก็น้ำอัดลม"ฟางพูดเเล้วชูกล่องที่ใส่เเซนวิสกับกระติ๊กน้ำเล็กที่ใส่น้ำอัดลมไว้

"รอบคอบดีนิ"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินไปขึ้นเรือที่ริวน้ำ

"อย่าพึ่งเดินเข้ามายืนอยู่ตรงนั้นก่อน เอาของมา"ป๊อปปี้เห็นฟางที่กำลังจะเดินมาก็พูดเเล้วไปเเย่งของในมือฟางก่อนจะขึ้นเอาไปเก็บไว้บนเรือเเล้วลงมาอีกครั้ง

"อ๊ะ นายมาอุ้มชั้นทำไมไอ้บ้า"ฟางพูดเเล้วหน้าแดง

"เดี๋ยวแผลก็โดนน้ำหรอก"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินขึ้นไปบนเรือเเล้ววางฟางให้นั่งตรงที่นั่งบนเรือ

"นั่งดีๆ ชั้นจะขับเเล้วนะ"ป๊อปปี้พูด

"ครับ กัปตัน^^"ฟางพูดเเล้วยิ้มให้ป๊อปปี้ ป๊อปปี้มองก่อนจะเบือนหน้าหนีเเล้วขับเรือออกไปทันที

ฟางนั่งอยู่ก็ถ่ายรูปตัวเองไปพรางๆ เรือก็ขับมาเรื่อยๆจนตอนนี้ก็ไกลจากบ้านพักพอส้มควรป๊อปปี้จึงจอดเรือไว้กลางทะเล

"จะเที่ยงเเล้ว ชั้นว่าเธอกินเเซนวิสนี่เเล้วกินยาเถอะ"ป๊อปปี้เดินมานั่งตรงข้ามกับฟางเเล้วพุด

"ลืมเอายามาอ่ะ OoO!!"ฟางพูดเเล้วในใจแอบดีใจที่ไม่ได้เอามา

"ชั้นว่าเเล้วดีนะที่ชั้นเอามา"ป๊อปปี้พูดเเล้วหยิบยามาจากในกระเป๋าเสื้อ

รอยคอบโครต T^T

"กินซะจะได้กินยา"ป๊อปปี้พูด

"อะ นี่ของนาย"ฟางพูดเเล้วยื่นเเซนวิสให้

"ขอบคุณ"ป๊อปปี้พูดเเล้วรับเเซนวิสมาจากมือฟางก่อนจะกัดมัน

"เป็นไง"ฟางถาม

"งั้นๆ รีบๆกินไปเธอน่ะ"ป๊อปปี้พูด

"งั้นๆ ก็ดีกว่าไม่อร่อย"ฟางพุดก่อนจะกินเองบ้าง

"นี่นายไม่มีงานทำหรอไงมานั่งอะไรอยู่ที่นี่ ตั้งเเต่เช้าเเล้วนะ"แก้วถามเมื่อเห็นโทโมะยังอยู่ในห้อง ช่วยเวลาอยากเข้าห้องน้ำ เวลาอยากกินขนมก็ลงไปซื้อให้

"งานน่ะมีเเต่ชั้นทำำเสร็จไปเเล้วตั้งเเต่เมื่อเช้า"โทโมะพุด

"เมื่อเช้านายทำอะไร ชั้นไม่เห็นนายจะทำอะไรเลย"แก้วพุดเพราะเมื่อเช้าไม่เห็นเค้าจะทำอะไรจริงๆนิ

"ตั้งเเต่ 6 โมงละ เธอยังหลับอยู่"ป๊อปปี้พูด

"รู้ได้ไงว่าชั้นหลับนายไปทำงานิ"แก้วพุด

"ชั้นให้เฟย์เอาเอกสารมาให้ที่นี่ ชั้นจะไม่เห็นว่าเธอหลับได้ยังไงชั้นอยู่กับเธอทั้งวันทั้งคืน"โทโมะพุด

นายพูดเเบบนี้ชั้นคิดนะเว้ย-////////-

"นายอย่ามาพูดมั่วน่า เมื่อคืนนายไม่ได้อยู่กับชั้น ชั้นเห็นนายกลับบ้านอย่ามาๆ"แก้วพุด

อย่ามาทำให้ชั้นคิดว่านายเป็นห่วงชั้นเลย เมื่อคืนเห็นหรอกนะ

"เมื่อคืนชั้นกลับไอาบน้ำน่าจะประมาณครึ่งชั่วโมงได้ เเล้วชั้นก็กลับมานอนเฝ้าเธอต่อ อย่าบอกนะว่าเมื่อคืนเธอยังไม่หลับอ่ะ"โทโมะร่ายยาวก่อนจะถาม

"เมื่อคืนนายกลับมางั้นหรอ"แก้วพูดเเล้วหน้าแดง

"ใช่ เเต่ตอนชั้นกลับมาเธออาจจะนอนเเล้วก็ได้ถึงไม่เห็น"โทโมะพุด

"เเล้วนายนอนตรงไหน ยังไงอ่ะ"แก้วถามพร้อมต้องนี้ไม่มีเตียงหรูๆ

"โซฟาไง"โทโมะพูดเเล้วชี้ไปที่โซฟาง

ป๊าดด OoO!! คนอย่างนายเนี่ยนะนอนโซฟา บ้ารึเปล่า โกหกป่ะเนี่ย

"ชั้นไม่ได้โกหก-_-"โทโมะพูดเมื่อมองหน้าแก้วดูไม่ค่อยเชื่อ

"นายอ่านใจชั้นได้ป่ะเนี่ยO_O!"แก้วถามเพราะเธอคิดแบบนั้นจริงๆ

"ดูจากหน้าเธอก็รู้-_- คิดอกุศล"โทโมะว่า

"เอ๊ะนายนี่"แก้วพูดเเล้วชี้หน้า

"..."โทโมะทำหน้าตาเฉยเเล้วยักไหล่

"เเล้วนายนอนได้ยังไงอ่ะ ไม่ปวดหลังหรอ เเล้วผ้าห่มละ ได้ห่มผ้ามั้ย"แก้วถามรัว

"ช้าๆ ชั้นก็นอนเเบบเอนหลังเเล้วหลับตา ปวดมาก ไม่่มีหรอกผ้าห่ม ไม่ได้ห่ม"โทโมะตอบทุกคำถามที่ที่แก้วถาม

"ปวดเเล้วจะนอนทำไมอ่ะ เเล้วนี่ยังปวดอยู่มั้ย เเล้วทำไมไม่ให้พยาบาลเค้าเอาผ้าห่มมาให้ละ นายไม่หนาวหรอ"แก้วถามอีก

"ไม่ปวดเเล้วตอนนี้ ถ้าชั้นไม่นอนโซฟาจะให้ไปลากเตียงผู้ป่วยมานอนอีกที หรือจะให้ชั้นขึ้นไปนอนกับเธอละ ไม่หนาวหรอก ชั้นขี้ร้อน ปกติก็ไม่ค่อยได้ห่มผ้าอยู่เเล้ว"โทโมะร่ายยาว

"นายจะมานอนกับชั้นก็ได้นะ นายจะได้ไม่เมื้อยไง"แก้วพุดอย่างไม่คิดอะไร

"เธอคิดอะไรกับชั้นป่ะเนี่ย-_-"โทโมะพุดเเล้วมองหน้าแก้ว

"เห้ย ไอ้บ้า คิดบ้าอ่ะไรอกุศลกับชั้นเนี่ย ชั้นเเค่กลัวนายจะเมื้อยเพราะนอนโซฟางเเล้วเตียงเนี่ยมันก็เป็นเตียงนอนของเรามันไม่ใช่เตียงผู้ป่วยสักหน่อย ชั้นก็แปลกใจมากเลยเตียงอย่างหรูปกติชั้นเห็นเป็นเตียงที่มันเเบบเล็กๆ นอนได้คนเดียว เเต่นี่มันเตียงนอนชัดๆ โรงพยาบาลอะไรเนี่ยจะได้มาบ่อยๆ"แก้วร่ายยาวก่อนจะก้มลงมองเตียงที่ตัวเองนอนอยู่มันไม่ใช่เตียงคนไข้ เเต่เป็นเตียงนอนธรรมดาๆ เเถมยังกว้างเเละสวยอีกต่างหาก

"โรงพยาบาลขอชั้นเอง"ห้องนนี้น่ะเป็นห้องพิเศษเวลาชั้นป่วยก็จะมานอนห้องนนี้ เเล้วชั้นนี้ก็เป็นชั้นพิเศษมีเเค่ห้องนี้ห้องเดียว ส่วนชั้นบนเป็นของพี่ชั้น เป็นห้องพิเศษเหมือนกัน"โทโมะบอก

พระเจ้า O_O!! พ่อเป็นเจ้าของโรงพยาบาลด้วย เเล้วยังมีห้องนี้เเค่ห้องเดียวอีก ทำไมมันหรูแบบนี้ ไม่คิดว่าชาตินี้ทั้งชาติจะได้เจออะไรที่แบบ อย่างกับการ์ตูนที่เคยอ่านเเน่ะ >< เเต่มันเป็นห้องของนายนนี่ ห้องนี่ก็หรูจริงๆ เเล้วทำไมไม่ให้เรานอนพักห้องธรรมดาๆ

"นี่มันห้องของนายงั้นหรอ เเล้วทำไมให้ชั้นมานอนอ่ะ"แก้วถาม

"ก็เพราะเธอเป็นคนพิเศษ ถ้าอยู่ห้องพิเศษธรรมดาๆชั้นล่างมันมีหลายห้อง เธออาจจะนอนไม่หลับเพราะพวดนั้นอาจจะเปิดทีวีกวน"โทโมะพุด

"มะ เมื่อกี้นายว่าคนพิเศษงั้นหรอ"แก้วถามเเล้วหน้าแดง

"อะไร ชั้นบอกห้องพอเศษ"โทโมะพุด

"อ้าว" เมื่อกี้ชั้นได้ยินผิดหรอ ไม่น่าใช่ หรือว่าจะคิดไปเอง โอ้ยยยย บ้าไปเเล้วเเน่ๆ

เเต่ชั้นว่าชั้นได้ยินไม่ผิดนะ -////- หรือว่าผิด โอ้ยเเต่ยังไงก็ชั่ง ตอนแรกอยากจะออกเร็วๆ พอรู้ว่าห้องนี้เป็นของนายนี่ อยากจะอยู่กินมันซะที่นี่เลย -//////- บ้า คิดเองเขินเองวุ้ย ><