พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..
9.3
เขียนโดย TKda
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.
69 ตอน
2251 วิจารณ์
131.00K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
35) ความทรงจำดีๆ Part poppy+fang
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อ๊ะนี่ยา"ป๊อปปี้ยื่นยาพร้อมน้ำให้ฟาง เมื่อทั้งคู่กินฌจ๊กเสร็จเรียบร้อยเเล้ว
"นี่นายไม่กินไม่ได้หรอชั้นก็หายเจ็บเเล้วด้วย"ฟางพุด
"โอ้ย เจ็บจิ้มทำไมเล่า"ฟางร้องเเล้วเอามือปัดมือป๊อปปี้ที่จิ้มมุมปากปออก ก่อนจะมองค้อนไปที่ป๊อปปี้
"ไหนบอกว่าหายเจ็บเเล้ว อย่ามาโกหกชั้น ชั้นไม่ชอบ เจ็บก็คือเจ็บ"ป๊อปปี้พูดฟางชะงักทันทีก่อนจะหน้าเสีย ถ้านายรู้ว่าชั้นโกหกนายหลอกลวงนาย นายคงจะโกรธชั้นมากเลยสินะ
"นี่ไม่ต้องมาทำหน้าเศร้า กินซะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วยัดยาใส่มือฟาง ฟางจึงกินยาเเต่โดยดี
"เออนี่นาย ขออกไปเดินเล่นข้างนอกหน่อยนะ"ฟางพายายมจะไม่คิดเเล้วขอป๊อปปี้ออกไปข้างนอก
"ไปสิ ชั้นเองก็ว่าจะไปพอดี"ป๊อปปี้พูดฟางจึงพยักหน้าก่อนจะออกมาข้างนอกบ้านพักพร้อมป๊อปปี้
"ทำไมไม่เห็นมีคนเลย"ฟางมองซ้ายมองขวาก็เงียบได้ยินเเต่เสียงคลื่นที่ซัดน้ำ
"จะมีได้ไง นี่มันเกาะชั้น"ป๊อปปี้พูด
"งั้นเกาะนี้ก็มีเเค่เราสองคนน่ะสิ"ฟางพูด
"ก็ใช่ เธอจะได้ไม่ต้งอายหน้าบวมๆของเธอไง"ป๊อปปี้พูดฟางกน้าแดงทันที
"ขอบคุณละกัน เเต่แดดค่อนข้างเเรงนะเนี่ย"ฟางพูดเเล้วเอามือหรี่ตามองข้างบน
"อะ"ป๊อปปี้พูดพร้อมสวมหมาวกสีชมพูลายกระต่ายให้ฟาง
"นายมีของเเบบนี้ด้วยหรอ นายเป็น.."ฟางที่หยิบหมวกมาจากหัวตัวเองก็คิดว่าป๊อปปี้คงจะตุ๊ดเป็นเกย์ที่ชอบออะไรหวานๆ
"หยุดคิดเลยนะ ชั้นไม่ได้เป็นอะไรทั้งนั้น ชั้นก็ซื้อมาเพื่อไว้"ป๊อปปี้ชี้หน้าฟางที่ทำหน้าคิดอะไรที่คงจะไม่ดีเเน่จึงพูดดักไว้
"ลายกระต่ายด้วยเนี่ยนะ"ฟางพูดเเล้วหรี่ตามองป๊อปปี้อย่างไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่
"ก็ชั้นจำได้ว่าเธอชอบกระต่ายเลยซื้อลายนี้มา นี่กว่าจะหาได้หลายร้านเหมือนกันนะเนี่ยไอ้หมวกติ๊กต๊องเนี่ย"ป๊อปปี้พูด ฟางที่ได้ยินก็หน้าแดงทันที นายจำสิ่งที่ชั้นชอบได้ด้วยหรอ เเต่เกือบซึ้งละถ้าไม่มีความว่าหมวกติ๊งต๊ิง -0-
"นายว่าหมวกนี้ติ๊งต๊องงั้นหรอ!"ฟางพูดเเล้วหน้ามุ่ยทันที
"มันติ๊งต๊องจริงมั้ยละ โตขนาดนี้เเล้วยังมาชอบอะไรติ๊งต๊อง ชั้นอายมากเลยนะตอนที่ไปจ่ายเงินเค้าน่ะ"ป๊อปปี้พูด
"เเล้วทำไมละ เเล้วนายจะซื้ออะไรที่นายว่าติ๊งต๊องทำไมละ ถ้าอายนายจะซื้อมาทำไมละ ชิ"ฟางพูดเเล้วกอดอกห่อนจะหันไปทางอื่น
"ก็มันจำเป็นต้องซื้อ"ป๊อปปี้พูด
"มันจำเป็นยังไง อายไม่ใช่หรือไง"ฟางพูดเเล้วเชิดหน้าใส่ป๊อปปี้
"ก็เธอชอบลายนี่นิชั้นเลยต้องเเบกหน้าไปหาซื้อให้เนี่ย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินนำไป ฟางที่ได้ยินก็อึ้งก่อนจะหน้าแดงทันที
"ไอ้หมวกติ๊งต๊อง"ฟางมองหมวกที่ตัวเองถืออยู่ก่อนจะหน้าแดงเเล้วรีบใส่หมวกก่อนจะวิ่งตามป๊อปปี้ที่เดินไปก่อนเเล้ว
"นี่นายรอชั้นด้วยสินาย"ฟางพายามกึ่งวิ่งกึ่งเดินตามป๊อปปี้ที่สาเท้าเร็วมาก เรียกเเต่ป๊อปปี้ก็ไม่หันยังคงตั้งใจเดิน
"อ๊ะ ซี๊ดดด"ฟางที่วิ่งตามป๊อปปี้ก็เหยียบเปลือกหอยแถวนั้นเข้า
"นี่เธอ เดินไม่ดูตาม้าตาเรืออีกเเล้ว"ป๊อปปี้ได้ยินเสียงฟางร้องก่อนจะหันหลังกลับมากเเล้วรีบวิ่งมาหาฟางทันที
"ก็นายไม่รอชั้นอะ"ฟางพูด
"มีเลือดด้วย เธอนี่มันสุดยอดจริงๆ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะช้อนตัวฟางขึ้น
"อ๊ะ นายจะอุ้มชั้นทำไมเล่า"ฟางพูดเเล้วหน้าแดงเมื่อป๊อปปี้อุ้มเธอขึ้นมา
"เดินไปก็เหยีบทราย แผลอาจจะเป็นบาทยักษ์ได้ เเล้วทำไมไม่ใส่รองเท้ามา"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินกลับไปที่บ้านพัก
"ก็เดินแบบไม่มีรองเท้ามันได้ฟิวมากกว่านิ "ฟางพุด
"ได้ฟิวเเล้วเจ็บตัวเเบบนี้เนี่ยนะ เลิกเหอะ"ป๊อปปี้พูด
"ก็ถ้านายไม่เดินเร็วจนชั้นต้องวิ่งไม่ดูทางมันก็ไม่เป็นแบบนี้หรอก"ฟางพูด
"โทษชั้น"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟางก่อนจะมองทางเเล้วเดินเข้าบ้านพัก
"ใช่ ชั้นโทษนาย"ฟางพูด
"สาเหตุทั้งหมดมันเป็นเพราะเธอนั่นแหละ ไม่ต้องมาพูดมาก"ฟางพูดก่อนจะอุ้มฟางเข้าไปในห้องน้ำชั้นล่าง
"เฮ้ยเข้ามาทำไรในห้องน้ำเนี่ย"ฟางตกใจก่อนจะตีอกกว้างของป๊อปปี้
"ล่างเเผลจากน้ำก่อนเลือดไหลเต็มไปหมดแบบนี้ จะใช่แอลกอฮอล์เลยมันจะเเสบเพราะเท้าเธอเองก็มีทรายอยู่"ป๊อปปี้พูดก่อนจะจับขาข้างที่ฟางเหยียบเปลือกหอยมาพาดไว้ที่เเขบอ่างเเล้วใช่น้ำจากฝักบัวเเล้วใช้มือลูบๆเท้าให้ฟาง
"นะ นายทำอะไร"ฟางจับมอป๊อปปี้ที่กำลังทำความสะอาดเท้าเธออยู่เเล้วหน้าเเดงทันที
"ล่างเเผลไง จับทำไมเนี่ยเกะกะ"ป๊อปปี้พูดก่องจะจับมือฟางออกเเล้วล่างเท้าให้ฟางต่อ
"เดี๋ยว นั่นมันเท้าชั้นนะ"ฟางพูดเเล้วจับมือป๊อปปี้อีกครั้ง ก่อนจะหน้าแดง
"รู้ไง"ป๊อปปี้พูด
"ชั้นทำเองก็ได้"ฟางพูดเเล้วหน้าแดง
"เเขนสั้นๆแบบนี้เนี่ยนะ ไม่ถึงหรอก ชั้นทำเองจะสะดวกกว่า"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับมือฟางออกเเล้วล่างเท้าให้ฟางต่อ
"นี่ นายว่าชั้นเเขนสั้นงั้นหรอ"ฟางพูดเเล้วตีป๊อปปี้เบาๆ เกือบซึ้งถ้าไม่มีคำเเขวะของนาย - -
"เธอนิ!"ป๊อปปี้พูดก่อนจะอุ้มฟาง
"อ๊ะ อุ้มอีกทำไมเล่า"ฟางพูดเเล้วหน้าแดง
"ไปทำแผลต่อ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะอุ้มฟางมาที่ห้องรับเเขกเเล้ววางฟางไว้ที่โซฟางก่อนจะเดินไปเอากล่องยาสามัญกล่องไม่ใหญ่มากมา
"นายชั้นไม่เอาทิงค์เจอร์T^T"ฟางพูดเเล้วมองทิงค์เจอร์ในมือป๊อปปี้ที่กำลังจะเอามาทำแผลให้ฟาง
"เเต่เธอต้องเอา"ป๊อปปี้พูดก่อนจะล่างเเผลให้ฟาง
"อร๊ายยย ซี๊ดดดด เเสบอ่ะ นายไม่เอาเเล้ว TT__TT"ฟางพูดเเล้วงอเเง
"ทำเองเเท้ๆ เเปปเดียวจะเสร็จเเล้วน่า"ป๊อปปี้พูดเเล้วพายายามทำให้เยาที่สุด ฟางมองป๊อปปี้ที่กำลังตั้งใจทำแผลให้เธอก็หน้าแดงก่อนจะอมยิ้มออกม่ ในตอนนี้เหมือมันไม่เจ็บอีกเเล้ว
ชั้นจะแก้วช่วงเวลานี้ให้เป็นความทรงจำตลอดไป ชั้นจะเก็บความทรงจำดีๆแบบนี้ที่มีนายอยู่ จะเก็บมันไว้ตลอดไป
"อะ เสร็จเเล้ว ทำแผลนี่มันยากกว่าที่คิดอีกนะเนี่ย"ป๊อปปี้พูดด้วยความดีใจก่อนจะปาดเหงื่อ
"นี่นายเหนื่อยขนาดนั้นเลยหรอ -0- เหงื่อตกเลยมานี่เช็ดให้"ฟางพูดก่อนจะเอามือป๊อปปี้ออกเเล้วหยิบผ้าเช็ดหน้ารูปกระต่ายของตัวเองมาเช็ดหน้าให้ป๊อปปี้
"เหนื่อยสิ ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ถ้าชั้นทำเเล้วเธอเจ็บละจะว่าไง"ป๊อปปี้พูดฟางชะงักนิดนึงเเล้วหน้าแดงก่อนจะก้มหน้าเเล้วเช็นหน้าป๊อปปี้เเบบไม่มอง
"เฮ้ นี่เธอจะเช็ดหน้าชั้นหรือเธอจะเช็ดคอชั้นกันเเน่เนี่ย"ป๊อปปี้พูด
"อ๊ะ เอ่อ ขะ ขอโทษ"ฟางพูดเเล้วเงยหน้าขึ้นมา
"ชั้นว่าเธอไม่ได้ชอบกระต่ายธรรมดาเเล้วละ -_-"ป๊อปปี้ที่เหลือบไปมองผ้าเช็ดหน้าที่ฟางกำลังเช้ดอยู่ก็พูดขึ้น
"ทำไมละชั้นชอบของชั้นนี่นา"ฟางพูดเเล้วเก็บผ้าเช็ดหน้า
"เเบบนี้เรียกคลั่งเธอ-_-"ป๊อปปี้พูด
"จะว่างั้นก็ได้ก็ชั้นคลั่งเเล้วมันทำไมเล่า"ฟางพุดก่อนจะลุกเเต่ถูกป๊อปี้ฉุดให้นั่งลงเหมือนเดิม
"ไม่ต้องเดินมาก เดี๋ยวเจ็บเเผลที่เท้า นั่งอยู่นี่จะเอาออะไรบอกชั้น"ป๊อปปี้พูด
"ไม่ได้จะเอาอะไร"ฟางพูดเเล้วมองหน้าไปทางอื่น
ชั้นจะหนีนายแหละไอ้บ้า ทำชั้นเขินอยู่ได้ -//////-
"สิบเอ็ดโมงกว่าเเล้วนี่ ชั้นไปทำอาหารดีกว่า"ป๊อปปี้พูดเเล้วจะลุกข้นเเต่ฟางรั้งมือไว้
"ชั้นว่า ชั้นทำเองก็ได้นะ"ฟางพุดเกรงใจ
"นั่งรออยู่นี่เดี๋ยวชั้นไปทำเอง เจ็บเท้าอยู่ ยืนมากๆเดี๋ยวเเผลมันก็หายยากหรอก"ป๊อปปี้พูดเเล้วจับมือฟางออกก่อนจะเดินไปที่ครัวโดยที่ฟางเองก็แอบตามไปห่างๆ ฟางมองป๊อปปี้ตั้งเเต่เตรียมวัสดุ เเล้วลงมือทำก็ทำให้เธอยิ้มออกมา
มาเฟียเเบบนายมีโมเมนเเบบนี้ด้วยหรอ เอ๊ะ ถ่ายเก็บไว้ดีกว่า ครั้งนึงนายเคยทำอาหารให้ชั้นกิน ฟางคิดก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเเล้วแอบถ่ายป๊อปปี้ตอบทำอาหาร
ไม่รู้ว่ามีกี่คนที่เห็นโมเมนนี้ของนายนะ เเต่ชั้นชอบจังโมเมนนี้ นายดูอบอุ่นจัง
"อ้าวมายืนตรงนี้ตั้งเเต่เมื่อไหร่ ชั้นสั่งเธอเเล้วไำม่ใช่หรือไงว่าให้นั่งรอ เธอนี่มันซนจริงๆ"ป๊อปปี้ที่ทำอาหารเสร็จใส่จานเรียบร้อยกะจะยกออกไปวางที่โต๊ะอาหารให้ฟางเเต่กับเจอเจ้าตัวยืนอยู่ที่ประตู
"เธอขัดคำสั่งชั้นอีกเเล้วนะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟาง
"อะ เอ่อ คะ คือ ชั้นขอโทษ"ฟางพูดเเล้วก้มหน้าก่อนจะนึกถึงตอนที่ไปเชียงใหม่กับป๊อปปี้ ที่เคยสัญญาว่าจะทำตามที่ป๊อปปี้สั่งทุกอย่าง เเต่ราก็บอกว่าจะพายายามนิ ไม่ผิดมาก -0-
"ไหนเธอบอกว่าจะทำตามที่ชั้นสั่งทุกอย่าง"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟาง
"ชั้นบอกว้าพายายามนะ -0-"ฟางแก้
"เถียงขอ!"ป๊อปปี้เอ็ดฟาง
"ขอโทษค่า ToT เเต่จริงๆชั้นก็อยากจะทำตามคำสั่งนายนะ เเต่มันเดินตามาเเล้วห้ทำไงอ่ะ-3-"ฟางพูดแก้วตัวขุ่นๆ
"แก้วตัวไม่ค่อยเนียนเลยนะยัยกระต่ายติ๊งต๊อง-_-"ป๊อปปี้ว่าก่อนจะเดินมาหาฟางเเล้วใช้ศอกสะกิดฟาง
"กระต่ายติ๊งต้อง -O- อะไรสะกิดทำไม"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้
"จับไว้เดี๋ยวเดินไปเซล้มชั้นไม่ถนัดจะช่วย ชั้นถือจานอยู่เนี่ยเห็นมั้ย"ป๊อปปี้พูด
"ขะ ขอบคุณ"ฟางพูดเเล้วหน้าแดงที่ป๊อปปี้เป็นห่วงเธอแบบนี้ ก่อนจะเกาะเเขนป๊อปปี้เเล้วเดินกระเพกๆไปที่โต๊ะอาหารพร้อมกัน
"เที่ยงพอดี รีบจินจะได้กินยา"ป๊อปปี้พูด
"นายนี่เป็นพ่อศรีเรือนที่ดีเลยนะเนี่ย"ฟางพูดเมื่อตักอาหารเข้าปากคำเเรกก็พูดชมป๊อปปี้
"หรอ ชั้นก็พึ่งเคยทำเป็นครั่งที่สองเนี่ยแหละ ดีนะที่เธอกินได้เนี่ย"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองข้าวผัดที่ตัวเองทำ
"ถึงชื่อมันจะเป็นข้าวผัดเเต่ผัดอร่อยมากอะ ว่าเเต่ครั้งเเรกนายทำให้มใครกินอะ"ฟามถาม
"ครอบครัวน่ะ ตอนนั้นมันยังเด็ก เเล้วก็ไม่ได้ทำอีกเลยจนถึงวันนี้"ป๊อปปี้พูด ฟางยิ่งรู้สึกดีที่เธอได้ชิมฝีมือป๊อปปี้ เเต่เมื่อกีี้เค้าพูดว่าครอบครัวอย่างเดียวนิ เเสดงว่ายัยป้าจินนี่ต้องยังไม่เคยกิน -/////- คิดเองเขินเอง บ้าไม่คิดๆ กินดีกว่า
"เดี๋ยวพรุ่งนี้ชั้นทำให้นายกินมั่งนะ ถือว่าขอบคุณที่ทำแผลให้ชั้นเเล้วก็ทำอาหารให้ชั้น"ฟางพูดเมื่อกินข้าวผัดของป๊อปปี้จนหมดจาน ป๊อปปี้มองหน้าฟางอย่างไม่ค่อยไว้ใจ
"ไม่ต้องมองหน้าชั้ยแบบนั้นก๋ได้นะ-0- กินได้ย่ะ"ฟางพูด
"หรอ อือ ก็ดีชั้นก็ขี้เกียจทำ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอาจานไปเก็บโดยที่เก็บจานของฟางเเล้วสั่งให้นั่งรออยู่นี่
"อ่ะ ยา"ป๊อปปี้พูดพร้อมยื่นยาใหเฟาง
"เเล้วทำไมคราวนี้มันสองเม็ดอะ-0-"ฟางพุดเพราะปกติเขาให้เธอกินเเค่เม็ดเดียว
"ก็วันนี้เธอทำเเผลเพิ่มก็ต้องกินเพิ่ม"ป๊อปปี้พูด เออมีเหตุผลแฮะ สองก็สอง
"อืม ขอบคุณนะ"ฟางพูดเเล้วหยิบยาจากมือป๊อปปี้มาเเล้วกินมัน
"วันนี้ไม่ต้องออกจากบ้านละเธอน่ะ ไปนอนพักผ่อนไป"ป๊อปปี้พูด
"ก็ดีนะ กินเเล้วง่วงพอดีเลย"ฟางพุดเเล้วลุกขึ้นอย่างเร็วลืมว่าตัวเองเจ็บเท้าอยู่ทำให้เซเเต่ป๊อปปี้รีบมารับไว้ทัน
"จะรีบลุกทำไม เท้าเจ็บอยู่เเท้ๆ"ป๊อปปี้ดุฟาง
"ผิดอีกเเล้ว T^T"ฟางพูด
"เดี๋ยวชั้นพยุงไป ค่อยไเดินไม่ต่อยทิ้งน้ำหนักข้างนั้นมาก เดี๋ยวมันจะปวดแผลเอา"ป๊อปปี้พูดฟางพยักหน้าเเล้วทำตามที่ป๊อปปี้บอกก่อนทั้งคู่จะมาถึงห้อง
"นายชั้นวานอะไรนายหน่อยสิ"ฟางพูดเมื่อนั่งลงบนเตียงเเล้ว
"อะไร"ป๊อปปี้ถาม
"ไปเอาหมวกกระต่ายของขาย เอ๊ะ ไม่ใช่ของชั้นที่นายซื้อมา เอามาให้หน่อยสิ น้าๆๆๆๆ"ฟางพูด
"แป๊ปนึงละกัน"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินออกจากห้องไป สั่งง่ายดีเเฮะ ><
"อะ เดี๋ยวชั้นจะลงไปข้างล่างละกัน ถึงเวลากินข้าวกินยาจะมาปลุก"ป๊อปปี้พูดเเล้วยื่นหมวกให้ฟางก่อนจะสั่ง ฟางพยักหน้า ป๊อปปี้จึงเดินออกจากห้องไปทันที
ฟางมองหมวกก่อนจะถ่ายรูปเก็บไว้
"บางทีหมวกนี่ก็ติ๊งต๊องจริงไแหละ ซื้อมาซะเเบ๋วเลยตาบ้า"ฟางพูดก่อนจะเก็บโทรศัพท์เเล้ววางหมวกที่ป๊อปปี้ซื้อให้ไว้ที่หัวเตียงเเล้วก็หลับไปในที่สุด...
_________________________________________________________________________________
ตอนนี้เป็นตอนพิเศษของป๊อปฟางนะ
ถ้าชอบก็เม้นเยอะๆ โหวตเเยะๆ 5555555
ขอบคุณทุกคอมเม้นน้าาา เป็นไปได้ก็อยากจะกอดรัดฟัดเหวี่ยงกันสักทีสองที 555555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ