พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่เธอว่าใครมาเคลียร์ให้รู้เรื่องนะ"โทโมะพูดประโยคนี้เป็นสิบครั้งตั้งเเต่ขึ้นรถมาจนถึงบริษัท
 
 
 
 
 
"ก็บอกให้คิดเองไง ว๊าย"แก้วที่กำลังเดินหนีโทโมะอยู่ก็สะดุดขอตัวเองจะล้มเเจ่โทโมะมารับไวทัน เฟย์ที่นั่งมองอยู่ก็ยิ้ม
 
 
 
 
 
"เอ่อ.."แก้วพูดเเล้วมองไปที่เฟย์ ที่ตอนนี้กำลังนั่งยิ้มอยู่
 
 
 
 
 
"ปะ ปล่อยน่า ว๊ายย "แก้วพูดเเล้วดันโทโมะออกเเต่ก็เซจะล้มอีกโทโมะจึงมารับไว้อีก 
 
 
 
 
 
"ยัยเช่อเอ้ย-_-"โทโมะพูดก่อนจะอุ้มแก้วขึ้น
 
 
 
 
 
"อ๊ะ อุ้มทำไมไมไอ้บ้าปล่อยชั้นนะ"แก้วพูดเเล้วหน้าแดง
 
 
 
 
 
"ถ้าเธอเดินๆล้มๆแบบนี้มีหสังชั้นว่าไม่ถึงห้องทำงานเเน่"โทโมะพูดเเล้วเดินไปที่ห้องทำงานที่ห่างเเค่นิดเดียว
 
 
 
 
 
"ไอ้บ้าเอ้ย"แก้วูดเบาๆเเต่ก็ไม่ได้ขัดอะไร มองหน้าเฟย์ที่ยิ้มพอใจอยู่ก็แอบทำหน้าดุๆนิดๆ
 
 
 
 
 
"ปล่อยชั้นได้เเล้ว"แก้วพูดเเล้วตีอกกว้างของโทโมะ โทโมะจึงปล่อยแก้วให้เป็นอิสระ
 
 
 
 
 
"ชงกาแฟให้หน่อย"โทโมะพูดเเล้วเดินไปนั่งเด้าอี้ทำงาน
 
 
 
 
 
"เเล้วทำไมไม่ให้เฟย์ชงมาให้เหมือนเดิมละ"แก้วถาม
 
 
 
 
 
"ชั้นอุ้มเธอเข้ามานะ ไปชงเเค่นี้มันทำไม"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"ก็ได้"แก้วพูดเเล้วเดินฮึดฮัดออกจากห้องไป
 
 
 
 
 
"อ้าวออกมาทำไมละค่ะ"เฟย์ที่เห็นแก้วออกมาก็ถาม
 
 
 
 
 
"ชงกาแฟนให้เจ้านายเฟย์ค่ะ"แก้วพูดเเล้วเดินไปชงกาแฟมาให้โทโมะ
 
 
 
 
 
"เดินดีๆนะค่ะ"เฟย์แซว
 
 
 
 
 
"เฟย์อะ"แก้วพูดเเล้วหน้าแดงก่อนจะรีบเดินไปทันที
 
 
 
 
 
"อ่ะ เอาไป"แก้วพูดเเล้ววางแก้วกาเเฟไว้หน้าโทโมะ โทโมะมองแก้วนิดนึงก่อนจะหยิบถ้วยกาแฟที่แก้วชงมากินก่อนจะทำสีหน้าเหมือนแบกโลกเอาไว้
 
 
 
 
 
"ทะ ทำไมทำหน้าเเบบนั้นละ"แก้วเริ่มใจไม่ดีคิดว่าตัวเองชงไม่อร่อย
 
 
 
 
 
"เปล่าอร่อยดี"โทโมะพูดก่อนจะกินกาแฟนต่อ
 
 
 
 
 
"ไอ้บ้า นายหลอกชั้น"แก้วพูดเเล้วผลักไหล่โทโมะ โทโมะที่กำลังกินกาแฟอยู่ กาแฟร้อนๆก็หกใส่อกของโทโมะ
 
 
 
 
 
"โอ้ย ร้อนๆๆๆๆ"โทโมะพูดเเล้วปัดๆที่หน้าอก จริงเเล้วมันไม่ได้ร้อนขนาดนั้นเพราะแก้วเองก็เป่ามาเเล้วเเต่โทโมะทำเหมือนมันร้อนมาก
 
 
 
 
 
"นายๆๆๆ ขอโทษ ั้นไม่ได้ตั้งใจอะ"แก้วพูดเเล้วรีบพาโทโมะที่กระโดดเหมือนเเมวโดนน้ำร้อนรวกมานั่งที่โซฟางก่อนจะแกะกระดุมเสื้อสุทออกเเล้วแกะกระดุมเสื้อตัวในของโทโมะอน่างรัยร้อน
 
 
 
 
 
"แดงหมดเลยอ่ะแปปนึงนะ"แก้วพูดเเล้วมองไปเห็นน้ำเปล่าขวดนึงที่ตั้งอยู่โต๊ะทำงานของโทโมะก่อนจะถอดเสื้อเชิ๊ตตัวนอกออก เหลือเเต่เสื้อกล้ามสีขาว แก้วรีบเทน้ำใส่เสื้อทันที ก่อนจะมาเช็ดให้โทโมะ
 
 
 
 
 
"O_O!!"โทโมะที่เห็นแก้วเหลือเเต่เสื้อกล้ามก็ถึงกันตาโต
 
 
 
 
 
"ชั้นขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ"แก้วพูดเเล้วเช็ดๆให้โทโมะอย่างเป็นห่วง
 
 
 
 
 
"O_O!!"โทโมะยังคงเงียบเเล้วมองแก้วตาโตๆ
 
 
 
 
 
"นายโกรธชั้นหรอไม่ตอบชั้นเลยอ่ะ ขอโทษๆๆๆๆๆ"แก้วพูดซ้ำๆ
 
 
 
 
 
"ฮะ ห๊ะ"โทโมะเริ่วได้สติก็ทำหน้างงๆ
 
 
 
 
 
"ชั้นขอโทษ"แก้วพูดเเล้วมองหน้าโทโมะตนอนนี้คิ้วแก้วเเทบจะผูกกันเป็นปม
 
 
 
 
 
"ชั้นไม่ได้เป็นอะไรมากซะหน่อยยัยเบ๊อะ"โทโมะพูดเเล้วผลักตัวแก้วเบาๆ
 
 
 
 
 
"จะไม่เป็นอะไรได้ยังไงมันแดงแบบนี้เนี่ย นำหมดเเล้วด้วยเดี๋ยวชั้นไปชุบน้ำก่อนจะ"แก้วพูดเเล้วลุดพรวดเเต่โดนโทโมะรั้งข้อมือเเล้วดึงมานั่งตักเขา
 
 
 
 
 
"อ๊ะ นายทำอะไรเนี่ย"แก้วหน้าแดงทันที
 
 
 
 
 
"ชั้นไม่ให้เธอออกไป"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"น้ำมันหมดเเล้ว เดี๋ยวชั้นไปห้องน้ำชุบน้ำก่อน"แก้วพูด
 
 
 
 
 
"เธอจะออกไปสภาพแบบนี้หรอไง ชั้นไม่ยอมหรอกนะ"โทโมะพูด แก้วก้มลงมองตัวเองก็ตาโตเพราะตอนนี้ข้างบนเธอมีเเค่เสื้อกล้ามเท่านั้น
 
 
 
 
 
"เอาไปใส่ เเล้วทีหลังอย่าทำแบบนี้อีก"โทโมะเอาเสื้อตัวนอกมาคลุมตัวให้แก้ว
 
 
 
 
 
"ถ้าคนที่อยู่กับเธอตอนนี้ไม่ใช่ชั้น เธอเสร็จไปละ"โทโมะพูดอีก
 
 
 
 
 
"อะ อะโรคจิต ไอ้บ้ากาม"แก้วต่อว่าโทโมะทันที
 
 
 
 
 
"-_- ด่าชั้นทำไม"โทโมะพูดเเล้วมองแก้วที่ตอนนี้หน้าแดงซ่านไปหมด มันทำให้เธอดูน่ารักมากๆ
 
 
 
 
 
"ก็นาย"แก้วพูดเเล้วเอามือปิดบังตัวเอง
 
 
 
 
 
"บ้าหรือไง ชั้นเเค่บอกว่าถ้าเป็นคนอื่นเธอเสร็จไปละ"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"-////-"แก้วได้เเต่หน้าแดง
 
 
 
 
 
"เสื้อเธอเปียกหมดละ เดี๋ยวให้เฟย์ไปส่งร้านสักรีดให้เเล้วกัน ตอนนี้ใส่เสื้อชั้นไว้ ไม่งั้นเธอเสร็จชั้นเเน่"โทโมะพุดแก้วรีบลุกขึ้นเเล้วใส่เสื้อโทโมะจากด้วยหน้าทันที
 
 
 
 
 
"หึ"โทโมะมองแก้วก็หัวเราะในรำคอนิดนึงก่อนจะเเย้งเสื้อของแก้วเเล้วเดินออกไปหาเฟย์
 
 
 
 
 
"เอ่อ มีอะไรรึเปบ่าค่ะ"เฟย์ที่เห็นโทโมะเดินออกมายืนอยู่ตรงหน้าก็ถาม
 
 
 
 
 
"เอาเสื้อไปร้านซักรีด เเล้วบอกให้เร่งที่สุดด้วย"โทโมะพูดก่อนจะวางเสื้อเชิ๊ตแก้วไว้ ก่อนจะเดินเข้าห้องไป
 
 
 
 
 
"เสื้อแก้วนิ"เฟย์คลีเสื้ออกก็พูดขึ้น ก่อนจะออกไปทำตามที่โทโมะสั่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เซอร์ไพร์!!"เสียงผู้ชายสองคนพูดพร้อมกันก่อนจะเดินมาหาโทโมะ
 
 
 
 
 
"ไอ้เขื่อน ไอ้เคนตะ"โทโมะเรียกชื่อเพื่อนอย่างเคนตะเเละเขื่อนด้วยสีหน้าที่นิ่งๆ
 
 
 
 
 
"อะไรวะ เพื่อนมาไม่ยงไม่ยิ้มเหมือนเดิมเลยนะ"เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
"ปกติของเสือยิ้มยากอย่างมันนี่หว่า"เคนตะพูด แก้วที่นั่งอยู่โซฟาก็มองเขื่อนเเละเคนตะอย่างงงๆ
 
 
 
 
 
"เอ๋ ด็กใหม่มึงหรอ"เขื่อนหันไปเห็นแก้วที่นั่งอยู่ก็ถาม
 
 
 
 
 
"น่ารักดีนี่หว่า"เคนตะเสริม
 
 
 
 
 
"ไม่ใช่เด็กใหม่ ผู้ติดตาม"โทโมะพูด เเว๊บนึงแก้วแอบใจเสียลง
 
 
 
 
 
"ผู้ติดตาม มีเมื่อไหร่วะ ขอไปทักทายแปป"เขื่อนพูดก่อนจะเดินไปหาแก้วเเล้วนั่งลงข้างๆ
 
 
 
 
 
"รอด้วยดิ"เคนตะพุดเเล้วไปนั่งอีกข้าง โทโมะมองเคนตะเเละเขื่อนที่นั่งทั้งประกบแก้วเเต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เเต่ในใจมันรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ โทโมะไม่อยากคิดอะไรจึงหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม
 
 
 
 
 
"สวัสดีครับคนสวย ชื่ออะไรเอ่ย"เขื่อนพูดเเล้วจับมือแก้ว
 
 
 
 
 
"เอ่อชื่อแก้วค่ะ"แก้วตอบเเล้วยิ้มแหยๆ
 
 
 
 
 
"อ๋อ ผมเขื่อนนะเเล้วนี่.."เขื่อนจะเเนะนำเคนตะเเต่เคนตะเเย้ง
 
 
 
 
 
"ผมเคนตะครับ"คนตะพูดเเล้วจับมือแก้วมาจูบอย่างนิ่มๆ
 
 
 
 
 
"เอ่อ ค่ะ"แก้วพูดเเล้วมองเขื่อนเเละเคนตะอย่างกลัวๆ
 
 
 
 
 
เพล้ง!
 
 
 
 
 
โทโมะบีบแก้วน้ำที่ดื่มจนหมดแหลกคามือ สร้างความตกใจให้แก้ว เขื่อน เเละเคนตะเป็นอย่างมาก
 
 
 
 
 
"โทโมะเป็นไรว่ะ"เขื่อนพูดเเล้วเดินมาหาโทโมะ
 
 
 
 
 
"เออ บีบแก้วทำไม"เคนตะพูดเสริมเเล้วเดิมาหาโทโมะ
 
 
 
 
 
ปั้ง!
 
 
 
 
 
โทโมะมองแก้วเเล้วทุบโต๊ะดังปั้ง จนแก้วสะดุ้ง
 
 
 
 
 
"กูขอตัว"โทโมะพูดเเล้วเดินผ่านแก้วออกจากห้องไป เขื่อนเเละเคนตะมองหน้ากันอย่างงงก่อนจะมองแก้วเเล้วยิ้มออกมาพน้อมกัน แก้วที่เห็นสองหนุ่มมองตัวเองแบบนี้ก็รู้สึกแปลกๆ
 
 
 
 
 
"ดูโทโมะมันจะหวงผู้ติดตามมันเหลือเกินนะ"เคนตะพูดเเล้วมองแก้ว
 
 
 
 
"ที่บ้านกูเรียกหึงวะ ฮ่าๆ"เขื่อนพูดเเล้วขำ
 
 
 
 
 
"เอ้า สาวน้อยนั่งอยู่ทำไมละ ชั้นว่าธอควรจะไปง้อมันนะ"เคนตะหันมาพูดกับแก้ว
 
 
 
 
 
"งะ ง้อ?"แก้วพูดงงๆ
 
 
 
 
 
"เอ้า ถ้าไม่รีบไปชั้นว่าไม่กำแพงที่นี่หรืออะไรต้องบุบสลายเเน่ๆ"เคนตะพุดอีก
 
 
 
 
 
"คะ ค่ะ"แก้วพูดก่อนจะรีบวิ่งออกไปหาโทโมะ
 
 
 
 
 
"เฟย์เมื่อกี้นายโทโมะไปทางไหน"แก้วถามเฟย์อย่างร้อนรน
 
 
 
 
 
"ไปทางบันไดหนีไปค่ะ เมื่อกี้เฟย์เห็นมีเสื้อไหลออกมาด้วยนะค่ะ เฟย์ถามไปเเต่คุณวิศวไม่ตอบ"เฟย์พูดเเล้วชี้ไปที่บันไดหนีไป
 
 
 
 
 
"จะเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย"แก้วที่รู้ก็วิ่งมาที่บันไดหนีไฟทันที
 
 
 
 
 
"ทำไมนายถึงทำแบบนั้น"แก้วที่เดินเข้ามาก็เห็นโทโมะนั่งที่บันไดเเล้วเลือดที่มือเขาก็ไหลออกมาหยุดจนตอนนี้เป็นกองใหญ่เเล้ว
 
 
 
 
 
"..."โทโมะไม่ตอบได้เเต่มองแก้วด้วยสายตาหงุดหงิด
 
 
 
 
 
"เจ็บมากมั้ย"แก้วจับมือข้างที่เปื้อนเลือดของโทโมะขึ้นเเต่โทโมะกลับสบัดออก
 
 
 
 
 
"ทำไมเธอถึงไม่ขัดขืนพวกมัน"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"ฮะ ห๊ะ"แก้วถามอย่างงงๆ
 
 
 
 
 
"ชั้นถามทำไมไม่ตอบ"โทโมะตาดเสียงดังจนแก้วสะดุ้ง
 
 
 
 
 
"ชะ ชั้นขอโทษชั้นทำอะไรไม่ถูก ชั้นไม่รู้ว่านายจะหึงชั้นนิ"แก้วพูดอย่างที่เคนตะบอกจนโทโมะสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหน้าแดง
 
 
 
 
 
"ใครบอกเธอว่าชั้นหึง"โทโมะพูด
 
 
 
 
 
"เพื่อยนายคนที่หย้าเหมือนลิงอะ"แก้วพูดเเล้วหลบสายตาโทโมะ
 
 
 
 
 
"ชั้นไม่ได้หึง ชั้นเเค่ไม่ชอบ เเล้วคราวหน้าคราวหลังอย่านิ่งเฉยให้พวกมันหรือใครลวมลามอีกเข้าใจมั้ย!"โทโมะออกคำสั่ง
 
 
 
 
"ขะ เข้าใจ"แก้วตอบเเล้วกุ้มหน้างุด
 
 
 
 
 
"มองตาชั้น เเล้วพุดว่าเธอจะไม่ทำแบบวันนี้อีก"โทโมะจับหน้าแก้วขึ้นมาเเล้วพูด
 
 
 
 
 
"อือ ชั้นจะไม่ทำแบบนี้อีก"แก้วพูดเเล้วหน้าแดงก่อนจะรีบก้มหน้าทันที
 
 
 
 
 
"อ๊ะ มือนายยังมีเลือดอยู่เลย"แก้วก้มลงไปเหห็นมือโทโมะที่ยังมีเหลือดหยดอยู่ไม่หยุดก็จับมันขึ้นมา
 
 
 
 
"จับทำไมมือเธอเปื้อนหมดเเล้ว"โทโมะดึงมืออก
 
 
 
 
 
"ชั่งมันสิ ชั้นเป็นห่วงนายนิ"แก้วพุดก่อนจะดึงโทโมะให้ลุกขึ้นเเล้วลากกลับเข้าห้องำงานเพื่อไปทำแผลทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
______________________________________________________________________________
 
 
 
พระเอกเราก็เงี้ย ชอบออกคำสั่ง 555555
 
 
 
เม้นเยอะๆน้าาาา