พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

9.3

เขียนโดย TKda

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.

  69 ตอน
  2251 วิจารณ์
  132.38K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

31) ไม่ได้หึงเเค่ไม่ชอบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่เธอว่าใครมาเคลียร์ให้รู้เรื่องนะ"โทโมะพูดประโยคนี้เป็นสิบครั้งตั้งเเต่ขึ้นรถมาจนถึงบริษัท

 

 

 

 

 

"ก็บอกให้คิดเองไง ว๊าย"แก้วที่กำลังเดินหนีโทโมะอยู่ก็สะดุดขอตัวเองจะล้มเเจ่โทโมะมารับไวทัน เฟย์ที่นั่งมองอยู่ก็ยิ้ม

 

 

 

 

 

"เอ่อ.."แก้วพูดเเล้วมองไปที่เฟย์ ที่ตอนนี้กำลังนั่งยิ้มอยู่

 

 

 

 

 

"ปะ ปล่อยน่า ว๊ายย "แก้วพูดเเล้วดันโทโมะออกเเต่ก็เซจะล้มอีกโทโมะจึงมารับไว้อีก 

 

 

 

 

 

"ยัยเช่อเอ้ย-_-"โทโมะพูดก่อนจะอุ้มแก้วขึ้น

 

 

 

 

 

"อ๊ะ อุ้มทำไมไมไอ้บ้าปล่อยชั้นนะ"แก้วพูดเเล้วหน้าแดง

 

 

 

 

 

"ถ้าเธอเดินๆล้มๆแบบนี้มีหสังชั้นว่าไม่ถึงห้องทำงานเเน่"โทโมะพูดเเล้วเดินไปที่ห้องทำงานที่ห่างเเค่นิดเดียว

 

 

 

 

 

"ไอ้บ้าเอ้ย"แก้วูดเบาๆเเต่ก็ไม่ได้ขัดอะไร มองหน้าเฟย์ที่ยิ้มพอใจอยู่ก็แอบทำหน้าดุๆนิดๆ

 

 

 

 

 

"ปล่อยชั้นได้เเล้ว"แก้วพูดเเล้วตีอกกว้างของโทโมะ โทโมะจึงปล่อยแก้วให้เป็นอิสระ

 

 

 

 

 

"ชงกาแฟให้หน่อย"โทโมะพูดเเล้วเดินไปนั่งเด้าอี้ทำงาน

 

 

 

 

 

"เเล้วทำไมไม่ให้เฟย์ชงมาให้เหมือนเดิมละ"แก้วถาม

 

 

 

 

 

"ชั้นอุ้มเธอเข้ามานะ ไปชงเเค่นี้มันทำไม"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ก็ได้"แก้วพูดเเล้วเดินฮึดฮัดออกจากห้องไป

 

 

 

 

 

"อ้าวออกมาทำไมละค่ะ"เฟย์ที่เห็นแก้วออกมาก็ถาม

 

 

 

 

 

"ชงกาแฟนให้เจ้านายเฟย์ค่ะ"แก้วพูดเเล้วเดินไปชงกาแฟมาให้โทโมะ

 

 

 

 

 

"เดินดีๆนะค่ะ"เฟย์แซว

 

 

 

 

 

"เฟย์อะ"แก้วพูดเเล้วหน้าแดงก่อนจะรีบเดินไปทันที

 

 

 

 

 

"อ่ะ เอาไป"แก้วพูดเเล้ววางแก้วกาเเฟไว้หน้าโทโมะ โทโมะมองแก้วนิดนึงก่อนจะหยิบถ้วยกาแฟที่แก้วชงมากินก่อนจะทำสีหน้าเหมือนแบกโลกเอาไว้

 

 

 

 

 

"ทะ ทำไมทำหน้าเเบบนั้นละ"แก้วเริ่มใจไม่ดีคิดว่าตัวเองชงไม่อร่อย

 

 

 

 

 

"เปล่าอร่อยดี"โทโมะพูดก่อนจะกินกาแฟนต่อ

 

 

 

 

 

"ไอ้บ้า นายหลอกชั้น"แก้วพูดเเล้วผลักไหล่โทโมะ โทโมะที่กำลังกินกาแฟอยู่ กาแฟร้อนๆก็หกใส่อกของโทโมะ

 

 

 

 

 

"โอ้ย ร้อนๆๆๆๆ"โทโมะพูดเเล้วปัดๆที่หน้าอก จริงเเล้วมันไม่ได้ร้อนขนาดนั้นเพราะแก้วเองก็เป่ามาเเล้วเเต่โทโมะทำเหมือนมันร้อนมาก

 

 

 

 

 

"นายๆๆๆ ขอโทษ ั้นไม่ได้ตั้งใจอะ"แก้วพูดเเล้วรีบพาโทโมะที่กระโดดเหมือนเเมวโดนน้ำร้อนรวกมานั่งที่โซฟางก่อนจะแกะกระดุมเสื้อสุทออกเเล้วแกะกระดุมเสื้อตัวในของโทโมะอน่างรัยร้อน

 

 

 

 

 

"แดงหมดเลยอ่ะแปปนึงนะ"แก้วพูดเเล้วมองไปเห็นน้ำเปล่าขวดนึงที่ตั้งอยู่โต๊ะทำงานของโทโมะก่อนจะถอดเสื้อเชิ๊ตตัวนอกออก เหลือเเต่เสื้อกล้ามสีขาว แก้วรีบเทน้ำใส่เสื้อทันที ก่อนจะมาเช็ดให้โทโมะ

 

 

 

 

 

"O_O!!"โทโมะที่เห็นแก้วเหลือเเต่เสื้อกล้ามก็ถึงกันตาโต

 

 

 

 

 

"ชั้นขอโทษนะ ไม่ได้ตั้งใจอ่ะ"แก้วพูดเเล้วเช็ดๆให้โทโมะอย่างเป็นห่วง

 

 

 

 

 

"O_O!!"โทโมะยังคงเงียบเเล้วมองแก้วตาโตๆ

 

 

 

 

 

"นายโกรธชั้นหรอไม่ตอบชั้นเลยอ่ะ ขอโทษๆๆๆๆๆ"แก้วพูดซ้ำๆ

 

 

 

 

 

"ฮะ ห๊ะ"โทโมะเริ่วได้สติก็ทำหน้างงๆ

 

 

 

 

 

"ชั้นขอโทษ"แก้วพูดเเล้วมองหน้าโทโมะตนอนนี้คิ้วแก้วเเทบจะผูกกันเป็นปม

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่ได้เป็นอะไรมากซะหน่อยยัยเบ๊อะ"โทโมะพูดเเล้วผลักตัวแก้วเบาๆ

 

 

 

 

 

"จะไม่เป็นอะไรได้ยังไงมันแดงแบบนี้เนี่ย นำหมดเเล้วด้วยเดี๋ยวชั้นไปชุบน้ำก่อนจะ"แก้วพูดเเล้วลุดพรวดเเต่โดนโทโมะรั้งข้อมือเเล้วดึงมานั่งตักเขา

 

 

 

 

 

"อ๊ะ นายทำอะไรเนี่ย"แก้วหน้าแดงทันที

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่ให้เธอออกไป"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"น้ำมันหมดเเล้ว เดี๋ยวชั้นไปห้องน้ำชุบน้ำก่อน"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"เธอจะออกไปสภาพแบบนี้หรอไง ชั้นไม่ยอมหรอกนะ"โทโมะพูด แก้วก้มลงมองตัวเองก็ตาโตเพราะตอนนี้ข้างบนเธอมีเเค่เสื้อกล้ามเท่านั้น

 

 

 

 

 

"เอาไปใส่ เเล้วทีหลังอย่าทำแบบนี้อีก"โทโมะเอาเสื้อตัวนอกมาคลุมตัวให้แก้ว

 

 

 

 

 

"ถ้าคนที่อยู่กับเธอตอนนี้ไม่ใช่ชั้น เธอเสร็จไปละ"โทโมะพูดอีก

 

 

 

 

 

"อะ อะโรคจิต ไอ้บ้ากาม"แก้วต่อว่าโทโมะทันที

 

 

 

 

 

"-_- ด่าชั้นทำไม"โทโมะพูดเเล้วมองแก้วที่ตอนนี้หน้าแดงซ่านไปหมด มันทำให้เธอดูน่ารักมากๆ

 

 

 

 

 

"ก็นาย"แก้วพูดเเล้วเอามือปิดบังตัวเอง

 

 

 

 

 

"บ้าหรือไง ชั้นเเค่บอกว่าถ้าเป็นคนอื่นเธอเสร็จไปละ"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"-////-"แก้วได้เเต่หน้าแดง

 

 

 

 

 

"เสื้อเธอเปียกหมดละ เดี๋ยวให้เฟย์ไปส่งร้านสักรีดให้เเล้วกัน ตอนนี้ใส่เสื้อชั้นไว้ ไม่งั้นเธอเสร็จชั้นเเน่"โทโมะพุดแก้วรีบลุกขึ้นเเล้วใส่เสื้อโทโมะจากด้วยหน้าทันที

 

 

 

 

 

"หึ"โทโมะมองแก้วก็หัวเราะในรำคอนิดนึงก่อนจะเเย้งเสื้อของแก้วเเล้วเดินออกไปหาเฟย์

 

 

 

 

 

"เอ่อ มีอะไรรึเปบ่าค่ะ"เฟย์ที่เห็นโทโมะเดินออกมายืนอยู่ตรงหน้าก็ถาม

 

 

 

 

 

"เอาเสื้อไปร้านซักรีด เเล้วบอกให้เร่งที่สุดด้วย"โทโมะพูดก่อนจะวางเสื้อเชิ๊ตแก้วไว้ ก่อนจะเดินเข้าห้องไป

 

 

 

 

 

"เสื้อแก้วนิ"เฟย์คลีเสื้ออกก็พูดขึ้น ก่อนจะออกไปทำตามที่โทโมะสั่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เซอร์ไพร์!!"เสียงผู้ชายสองคนพูดพร้อมกันก่อนจะเดินมาหาโทโมะ

 

 

 

 

 

"ไอ้เขื่อน ไอ้เคนตะ"โทโมะเรียกชื่อเพื่อนอย่างเคนตะเเละเขื่อนด้วยสีหน้าที่นิ่งๆ

 

 

 

 

 

"อะไรวะ เพื่อนมาไม่ยงไม่ยิ้มเหมือนเดิมเลยนะ"เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

"ปกติของเสือยิ้มยากอย่างมันนี่หว่า"เคนตะพูด แก้วที่นั่งอยู่โซฟาก็มองเขื่อนเเละเคนตะอย่างงงๆ

 

 

 

 

 

"เอ๋ ด็กใหม่มึงหรอ"เขื่อนหันไปเห็นแก้วที่นั่งอยู่ก็ถาม

 

 

 

 

 

"น่ารักดีนี่หว่า"เคนตะเสริม

 

 

 

 

 

"ไม่ใช่เด็กใหม่ ผู้ติดตาม"โทโมะพูด เเว๊บนึงแก้วแอบใจเสียลง

 

 

 

 

 

"ผู้ติดตาม มีเมื่อไหร่วะ ขอไปทักทายแปป"เขื่อนพูดก่อนจะเดินไปหาแก้วเเล้วนั่งลงข้างๆ

 

 

 

 

 

"รอด้วยดิ"เคนตะพุดเเล้วไปนั่งอีกข้าง โทโมะมองเคนตะเเละเขื่อนที่นั่งทั้งประกบแก้วเเต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เเต่ในใจมันรู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ โทโมะไม่อยากคิดอะไรจึงหยิบแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม

 

 

 

 

 

"สวัสดีครับคนสวย ชื่ออะไรเอ่ย"เขื่อนพูดเเล้วจับมือแก้ว

 

 

 

 

 

"เอ่อชื่อแก้วค่ะ"แก้วตอบเเล้วยิ้มแหยๆ

 

 

 

 

 

"อ๋อ ผมเขื่อนนะเเล้วนี่.."เขื่อนจะเเนะนำเคนตะเเต่เคนตะเเย้ง

 

 

 

 

 

"ผมเคนตะครับ"คนตะพูดเเล้วจับมือแก้วมาจูบอย่างนิ่มๆ

 

 

 

 

 

"เอ่อ ค่ะ"แก้วพูดเเล้วมองเขื่อนเเละเคนตะอย่างกลัวๆ

 

 

 

 

 

เพล้ง!

 

 

 

 

 

โทโมะบีบแก้วน้ำที่ดื่มจนหมดแหลกคามือ สร้างความตกใจให้แก้ว เขื่อน เเละเคนตะเป็นอย่างมาก

 

 

 

 

 

"โทโมะเป็นไรว่ะ"เขื่อนพูดเเล้วเดินมาหาโทโมะ

 

 

 

 

 

"เออ บีบแก้วทำไม"เคนตะพูดเสริมเเล้วเดิมาหาโทโมะ

 

 

 

 

 

ปั้ง!

 

 

 

 

 

โทโมะมองแก้วเเล้วทุบโต๊ะดังปั้ง จนแก้วสะดุ้ง

 

 

 

 

 

"กูขอตัว"โทโมะพูดเเล้วเดินผ่านแก้วออกจากห้องไป เขื่อนเเละเคนตะมองหน้ากันอย่างงงก่อนจะมองแก้วเเล้วยิ้มออกมาพน้อมกัน แก้วที่เห็นสองหนุ่มมองตัวเองแบบนี้ก็รู้สึกแปลกๆ

 

 

 

 

 

"ดูโทโมะมันจะหวงผู้ติดตามมันเหลือเกินนะ"เคนตะพูดเเล้วมองแก้ว

 

 

 

 

"ที่บ้านกูเรียกหึงวะ ฮ่าๆ"เขื่อนพูดเเล้วขำ

 

 

 

 

 

"เอ้า สาวน้อยนั่งอยู่ทำไมละ ชั้นว่าธอควรจะไปง้อมันนะ"เคนตะหันมาพูดกับแก้ว

 

 

 

 

 

"งะ ง้อ?"แก้วพูดงงๆ

 

 

 

 

 

"เอ้า ถ้าไม่รีบไปชั้นว่าไม่กำแพงที่นี่หรืออะไรต้องบุบสลายเเน่ๆ"เคนตะพุดอีก

 

 

 

 

 

"คะ ค่ะ"แก้วพูดก่อนจะรีบวิ่งออกไปหาโทโมะ

 

 

 

 

 

"เฟย์เมื่อกี้นายโทโมะไปทางไหน"แก้วถามเฟย์อย่างร้อนรน

 

 

 

 

 

"ไปทางบันไดหนีไปค่ะ เมื่อกี้เฟย์เห็นมีเสื้อไหลออกมาด้วยนะค่ะ เฟย์ถามไปเเต่คุณวิศวไม่ตอบ"เฟย์พูดเเล้วชี้ไปที่บันไดหนีไป

 

 

 

 

 

"จะเป็นอะไรมากมั้ยเนี่ย"แก้วที่รู้ก็วิ่งมาที่บันไดหนีไฟทันที

 

 

 

 

 

"ทำไมนายถึงทำแบบนั้น"แก้วที่เดินเข้ามาก็เห็นโทโมะนั่งที่บันไดเเล้วเลือดที่มือเขาก็ไหลออกมาหยุดจนตอนนี้เป็นกองใหญ่เเล้ว

 

 

 

 

 

"..."โทโมะไม่ตอบได้เเต่มองแก้วด้วยสายตาหงุดหงิด

 

 

 

 

 

"เจ็บมากมั้ย"แก้วจับมือข้างที่เปื้อนเลือดของโทโมะขึ้นเเต่โทโมะกลับสบัดออก

 

 

 

 

 

"ทำไมเธอถึงไม่ขัดขืนพวกมัน"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"ฮะ ห๊ะ"แก้วถามอย่างงงๆ

 

 

 

 

 

"ชั้นถามทำไมไม่ตอบ"โทโมะตาดเสียงดังจนแก้วสะดุ้ง

 

 

 

 

 

"ชะ ชั้นขอโทษชั้นทำอะไรไม่ถูก ชั้นไม่รู้ว่านายจะหึงชั้นนิ"แก้วพูดอย่างที่เคนตะบอกจนโทโมะสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหน้าแดง

 

 

 

 

 

"ใครบอกเธอว่าชั้นหึง"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

"เพื่อยนายคนที่หย้าเหมือนลิงอะ"แก้วพูดเเล้วหลบสายตาโทโมะ

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่ได้หึง ชั้นเเค่ไม่ชอบ เเล้วคราวหน้าคราวหลังอย่านิ่งเฉยให้พวกมันหรือใครลวมลามอีกเข้าใจมั้ย!"โทโมะออกคำสั่ง

 

 

 

 

"ขะ เข้าใจ"แก้วตอบเเล้วกุ้มหน้างุด

 

 

 

 

 

"มองตาชั้น เเล้วพุดว่าเธอจะไม่ทำแบบวันนี้อีก"โทโมะจับหน้าแก้วขึ้นมาเเล้วพูด

 

 

 

 

 

"อือ ชั้นจะไม่ทำแบบนี้อีก"แก้วพูดเเล้วหน้าแดงก่อนจะรีบก้มหน้าทันที

 

 

 

 

 

"อ๊ะ มือนายยังมีเลือดอยู่เลย"แก้วก้มลงไปเหห็นมือโทโมะที่ยังมีเหลือดหยดอยู่ไม่หยุดก็จับมันขึ้นมา

 

 

 

 

"จับทำไมมือเธอเปื้อนหมดเเล้ว"โทโมะดึงมืออก

 

 

 

 

 

"ชั่งมันสิ ชั้นเป็นห่วงนายนิ"แก้วพุดก่อนจะดึงโทโมะให้ลุกขึ้นเเล้วลากกลับเข้าห้องำงานเพื่อไปทำแผลทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

______________________________________________________________________________

 

 

 

พระเอกเราก็เงี้ย ชอบออกคำสั่ง 555555

 

 

 

เม้นเยอะๆน้าาาา

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา