พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"แก้วหายไปไหนน้า"ฟางที่กลับมาก็ไม่เห็นแก้วจึงเดินตามหาทั่วบ้าน
 
 
 
 
 
"ป้าค่ะ แก้วไปไหนหรอค่ะ"ฟางเดินมาหาป้าเเม่บ้านก็ถามขึ้น
 
 
 
 
 
"หนูแก้วไปนั่งเล่นอยู่ตรงสระน้ำนะค่ะ เอ๋ กระต่ายตัวนี้น่ารักจังเลยนะค่ะ ให้ซื้อให้ค่ะเนี่ย"ป้าพูดเเล้วมองตุ๊กตากระต่ายของฟางที่กอดไว้ไม่ห่าง
 
 
 
 
 
"คุณภาณุเค้าคีบให้น่ะค่ะ"ฟางพูดยิ้มๆ
 
 
 
 
 
"ห๊ะ! จริงหรอค่ะ"ป้าเเม่บ้านพูดอย่างไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่
 
 
 
 
 
"จริงค่ะฟางจะโกหกทำไม เเล้วทำไมต้องตกใจขนาดนั้นด้วยละค่ะ"ฟางถามย่างไม่เข้าใจ
 
 
 
 
 
"แปลกมากจริงๆนะค่ะ นี่อย่าบอกว่าไปห้างกันมาหรือเปล่าค่ะ"ป้าเเม่บ้านถามอีก
 
 
 
 
 
"ก็ใช่ค่ะ เเต่มันแปลกยังไงหรอค่ะ"ฟางเริ่มงงที่ป้าเเม่บ้านพูด
 
 
 
 
 
"ก็แปลกตรงที่คุณภาณุเค้าไม่ค่อยชอบไปเที่ยวห้างน่ะสิค่ะ คุณจินนี่ยังไม่เคยไปกันคุณภาณุเลยนะค่ะเเละก็หาได้อยากถ้าคนอย่างคุณภาณุจะไปห้างเพราะปกติหนูขนมจีนจะจัดการให้เค้าทุกอย่างถ้าเค้าอยากได้อะไรน่ะค่ะถ้าไม่สำคัญจริงเค้าคงไม่ไป"ป้าเเม่บ้านร่ายยาว
 
 
 
 
 
"..."มะ หมายความว่ายังไงกัน-////- ฟางเริ่มรู้สึกว่าใบหน้าของเธอกำลังร้อนผ่าวก็รีบส่ายหัยไปมาให้หายเขิน
 
 
 
 
 
"เเล้วอีกอย่างคุณภาณุนี่ลุงทุนคีบตุ๊กตาให้แบบนี้ แปลกยิ่วกว่าแปลกอีกนะค่ะ"ป้าเเม่บ้านพูดอีก
 
 
 
 
 
"ทำไมล่ะค่ะ"ฟางถามอีก
 
 
 
 
 
"ก็ปกติเค้าก็จะซื้อกันนี่ค่ะ เเล้วอยู่คุณภาณุจะไปคีบตู้ป้าเองยังงงเลยนะค่ะคุณภาณุเค้าคิดอะไรของเค้า"ป้าเเม่บ้านพูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
"เค้าป่าวคิดค่ะ คือฟางเนี่ยนยืนคีบจนเงินหมด แหะๆ สงสัยเค้าจะเอือมละอามั้งค่ะเลยคีบให้ ครั้งเดียวได้เลย"ฟางพูดเเล้วยิ้มแห้งๆ
 
 
 
 
 
":)"ป้าเเม่บ้านได้เเต่มองฟางเเล้วยิ้มๆ
 
 
 
 
 
"เอ่อ งั้นฟางไปหาแก้วก่อนนะค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มก่อนจะเดินไปที่สระ
 
 
 
 
 
จริงหรือเนี่ยที่หมอนั่นไม่เคยไปห้าง เอ๊ะไม่สิ ไม่่คอยไปเเล้วไปกับเราทำไมละ ฟางคิดเเล้วเริ่มหน้าแดงซ่าน ไม่คิดเเล้ว ฟางคิดก่อนจะเดินดุ่มๆไปหาแก้ว
 
 
 
 
 
"จ๊ะเอ๋"ฟางกระทำเสียงดังให้แก้วตกใจเเละก็สำร็จแก้วสะดุ้งเฮือกทันที
 
 
 
 
 
"โอ้ยตกใจหมดเลยฟาง"แก้วพูดเเล้วมือมือวางที่หน้าอก
 
 
 
 
 
"ฮ่ะๆ มานั่งเหม่ออะไีรอยู่นี่คนเดียว คนดูเเลไปไหนล่ะจ้ะ"ฟางพูดเเล้วกระแซะแก้วก่อนจะนั่งลงข้างๆเเล้วหย่อนเท้าลงไปในสระน้ำเหมือนแก้ว
 
 
 
 
 
"จะไปรู้หรอ"แก้วพูดเเล้วมองไปทางอื่น
 
 
 
 
 
"เขินหรอๆ"ฟางเห็นท่าทีของแก้วจึงรีบแกล้งทันที
 
 
 
 
 
"บ้าหรือไงใครเขิน ไร้สระน่า เอ๊ะเเล้วนี่ตุ๊กตากระต่ายเอามาจากไปน่ะ"แก้วเห็นตุ๊กตากระต่ายที่ฟางถือมาด้วยก้ถามเเละถือโอกาสเปลื่ยนเรื่องไปด้วย
 
 
 
 
 
"ตู้คีบไง"ฟางพูดเเล้วเริ่มหน้าแดงเมื่อนึกขึ้นตนที่ป้าแม่บ้านพูด 
 
 
 
"อย่างฟางเนี่ยนะคีบได้ แก้วไปกับฟางทีไรตังค์หมดฟรีทุกที"แก้วพูดอย่างไม่ค่อยเชื่อ 
 
 
 
"เพราะไม่ได้คีบเองไงถึงได้มันมาเนี่ย-_-"ฟางพูด 
 
 
 
"เเล้วใครคีบให้อ่ะ"แก้วถามอย่างสงสัยฟางหน้าแดงทันที 
 
 
 
"เเค่นี้มีกิ๊กมาคีบให้ไม่บอกเพื่อนบอกฝูงนะฟางนะ"แก้วพูดเเล้วกระเเซะฟางบ้าง 
 
 
 
"กิ๊กอะไรกันเล่า ไอ้มาเฟียขี้เก๊กนั่นคีบให้ต่างหาก"ฟางพูดเเล้วก้มหน้างุดเพราะความเขิน 
 
 
 
"ฟาง"แก้วเรียกฟางด้วยน้ำเสียงที่เปลื่ยนไป 
 
 
 
"มีอะไรรึเปล่าแก้ว"ฟางถามเพื่อนสสาวอย่างห่วงๆ เพราะน้พเสียงของเธอมันดูไม่ร่างเริงเอาซะเลย 
 
 
 
"ฟางชอบนายป๊อปปี้นั่นหรอ"แก้วถามฟางอย่างเอาความจริง 
 
 
 
"ถามทำไมอย่าบอกนะว่าแก้วชอบนายนั่นน่ะ"ฟางพูด วูบนึงแอบใจหายทันที 
 
 
 
 
"จะบ้ากะละมัง-_-"แก้วต้องเสียอารมณ์กับสิ่งที่เพื่อนสาวคิด ฟางแอบโล่งใจเล็กน้อย 
 
 
 
"ชอบคุอุทานนี้ของแก้วจัง ฮ่ะๆ ตบกเป็นบ้า"ฟางพูดเเล้วขำ 
 
 
 
"เอ้าเข้าอารมณ์ต่อเลยดีกว่าไร้สาระอยู่ได้"แก้วพูดก่อนจะปรับเปลื่ยนสีหน้าไหม่ 
 
 
 
"มันมีอะไรหรือเปล่าแก้ว"ฟางถามแก้ว
 
 
 
"แก้วถามว่าฟางชอบนายนั่นหรือเปล่า"แก้วถามอีกครั้ง 
 
 
 
"ฟางไม่รู้หรอกนะว่าชอบหรือเปล่า"ฟางพูดอย่างไม่เเน่ใจในความรู้สึกของตัวเอง 
 
 
 
"เอางี้แก้วถามถามเเล้วฟางเเค่พยักหน้ากับส่ายหน้าท่านั้นนะ"แก้วพูด 
 
 
 
"(^^)(..)(^^)(..)"ฟางพยักหย้าหงึกๆทันที 
 
 
 
"ฟางรู้สึกดีอบอุ่นที่หมอนั่นอยู่กับฟางใช่มั้ย"แก้วพูดเเล้วฟางพยักหน้า 
 
 
 
"ฟางชอบที่นายนั่นทำดีกับฟางใช่มั้ย"แก้วถามอีกฟางก็พยักหน้า 
 
 
 
"เเล้วฟางไม่ชอบที่ยัยจินนี่มาเกาะเเกะนายนั่นใช่มั้ย"แก้วถามอีกครั้งฟางก็ยังพยักหน้าหงึกๆ 
 
 
 
 
"เเล้วมันยังไงหรอแก้ว"ฟางถามอย่างต้องหารคำตอบ 
 
 
 
"รู้ตัวมั้ยฟางพยักหน้าทุกคำถามเลยนะ"แก้วพูดเเล้วยิ้มมาให้ฟาง 
 
 
 
"เเล้วมันจะบอกได้หรอว่าฟางชอบนายนั่นน่ะ"ฟางถาม 
 
 
 
"ถ้ามันขนาดนี้เเล้วมันก็ต้องใช่เเล้วละ"แก้วพูดเเล้วยิ้ม 
 
 
 
"ฟางไม่รู้สิ เเต่ฟางรู้สึกดียะที่มีนายนั่นอยู่ด้วย ชอบเวลาที่นายนั่นยิ้มถึงเเม่มันจะน้อยมากที่นายนั่นจะยิ้มออกมาเเต่ฟางก็อยากเห็นมันบ่อยๆ ฟางชอบเวลาที่นายนั่นทำอะไรหลายๆอย่างให้ เมื่อก่อนฟางเองก็ต้องทำให้ยัยจินนี่ถังแตกอะไรนั่นเลิกกันนายนั่นเพราะงานอยู่เเล้ว เเต่ตอนนี้มันไม่รู้เรียกว่าอะไรมันเจ็บทุทีที่เห็นเค้าจูบหรือหอมแก้ม หรือทำอะไรที่ฟางทำไม่ได้ ฟางชอบเค้างั้นหรอ"ฟางพูดความรู้สึกของตัวเองออกมาทั้งหมดให้แก้วฟาง 
 
 
 
"หึ"แก้วยิ้มออกมาอย่างมีความสุข 
 
 
 
"เเล้วแก้วละชอบนายโทโมะนั่นละสิ ฟางรู้นะ"ฟางพูดเเล้วเเซวแก้วบ้าง 
 
 
 
"แก้วว่าความรู้สึกของแก้วมันยังไม่ค่อยชั้นเจนพอ"แก้วพูดเเล้วแกล่งขาไปมาอยู่ในน้ำ
 
 
 
"ตีเนียนๆ กะจะให้ฟางบอกความรู้สึกของตัวเองคนเดียวหรือไงกัน"ฟางพูดเเล้วหน้ามุ่ย 
 
 
 
 
 
"ถ้าความรู้สึกของแก้วมันคือชอบแก้วว่าแก้วควรระงับมัน"แก้วพูดเเล้วก้มหน้า
 
 
 
 
 
"ทำไมละ"ฟางถาม
 
 
 
 
 
"นี่เรามาทำงานนะฟาง เเล้วถ้าเเม่สองคนนั้นรู้เค้าจะว่ายังไง เรามาทำให้เค้าเลิกกันนะ เราหลอกลวง"แก้วพูดเเล้วมองไปทางอื่นเพราะน้พใสๆร้อนๆเริ่มไหลรินมาเป็นทางยาว
 
 
 
 
 
"..."ฟางเอาเข้าใจที่แก้วพูดดีจึงเงียบเเล้วน้ำตาร้อนๆก็ออกมาจากตาคู่สวยของฟาง
 
 
 
 
 
"เราต้องไม่รักเค้าสิฟาง"แก้วพูดเเล้วกอดฟาง
 
 
 
 
 
"ถ้าเรารักใครไปเเล้วมันห้ามได้หรอแก้ว"ฟางพูดเเล้วกอดแก้วตอบ
 
 
 
 
 
"ห้ามไม่ได้ก็เก็บมันไว้ เก็ยมันไว้ให้ลึกที่สุด เก็บมันไว้อย่าให้เค้ารู้"แก้วพูดเเล้วปล่อยโฮออกมา
 
 
 
 
 
"เรายกเลิกงานจะทันมั้ย"ฟางถามก่อนจะผละออกจากแก้วเบาๆ
 
 
 
 
 
ตรื๊ง ตริ๊ง
 
 
 
 
 
มีเสียงข้อความเข้าใจโทรศัพท์ของฟางเเละแก้ว ฟางเเละแก้วจึงรีบกดขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นแม่ของโทโมะเเละป๊อปปี้ที่ส่งมา
 
 
 
 
 
'งานไปถึงไหนเเล้ว นี่ก็จะสองเดือนเเล้ว เธฮทำงานเป็นยังกันบ้าง'
 
 
 
 
 
ข้อความของแก้วเเละฟางถูกส่งมาเหมือนกัน ฟางเเละแก้วมองหน้ากันก่อนจะบอกไปตามเหตุการณ์ตอนนี่
 
 
 
 
 
'ก็กำลังไปได้ดีค่ะ'ฟางเเละแก้วตอบไปเหมือนกันจากนั้นเเม่ของโทโมะเเละป๊อปปี้ก็ไม่ได้ตอบกลับมา
 
 
 
 
 
"แก้วว่าตอนนี้มันคงไม่ทันเเล้วล่ะ"แก้วพูดเเล้วมองหน้าฟาง
 
 
 
 
 
"เพราะเราเองก็รับเงินมัดจำเค้ามาเเล้ว"แก้วพูดอีก
 
 
 
 
 
"จะรักใครทั้งทีทำไมมันลำบากจัง"ฟางพูดด้วยความเศร้า
 
 
 
 
 
"ไม่เอาเเล้วเลิกเศร้า"แก้วพูดเปลื่ยนน้ำเสียงเป็นร่าเริง
 
 
 
 
 
หมับ!
 
 
 
 
 
แก้วเเย่งตุ๊กตาจากฟางเเล้วโยนไปไว้ที่เข้าอีที่อยู่ริมสระ
 
 
 
 
 
ตุ๊ม!! ตุ๊ม!!
 
 
 
 
 
แก้วถือโอกาสผลักฟางก่อนจะกระโดดตามลงไปทันที
 
 
 
 
 
"อย่าเศร้า ทำวันนี้พรุ่งนี้ มะรืนนี้ เเล้วจนกว่าจะออกจากบ้านนี้ให้ดีที่สุดก็พอ"แก้วพูดก่อนจะสาดน้ำใส่ฟาง
 
 
 
 
 
"เล่นแบบนี้หรอได้ นี่เเน่ะๆๆๆ"ฟางพูดเเล้วใช้มือตวัดน้ำใส่แก้ว ทั้งคู่เล่นกันไปมาอย่างมาความสุข เเล้วทำให้คนที่มองลงมาจากห้องนอนทั้งสองคนเห็นทั้งคู่เล่นกันเป็นเด็กๆก็เผลอยิ้มออกมาในความน่ารักของทั้งคู่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
_______________________________________________________________________________
 
 
 
ไรเตอร์จะยังไม่ให้เศร้าตอนนี้หรอหกนะ -0- หรือจะเศร้าเลยดี 555555 อ๊ะไหนใครอยากได้ฉากหวานเม้นโหวตกันหน่อยยยย 555