พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆๆๆๆ

 

 

 

 

 

แก้วเคาะประตูหน้าห้องฟางรัวๆ

 

 

 

 

 

แอ๊ดดด

 

 

 

 

 

"อื้ออ อ้าวแก้วมีอะไรมาเเต่เช้าเลย"ฟางเลยงัวเงียมาเปิดประตู

 

 

 

 

 

"วันนี้วันอาทิตย์"แก้วพูดด้วยน้ำเสียงล่าเริง

 

 

 

 

 

"รู้เเล้วๆ เเล้วมันทำไมอะ"ฟางพูดเเล้วขยี้ตา

 

 

 

 

 

"ก็วันนี้พวกนั้นไม่ได้ไปทำงานไง เนี่ยสองอาทิตย์ละนะที่ไม่ได้ไปเที่ยวไหนอ่ะเพราะเจ็บตัว เซ็งชะมัดเลย วันนี้เราไปเที่ยวกัน"แก้วพูดเเล้วเขย่าเเขนฟาง

 

 

 

 

 

"ก็จริงนะ อยู่บ้านนี้มาเดือนกว่าๆละสามอาทิตย์ที่เเล้วก็ไม่ได้ไปไหน พวกนั้นก็ยังไม่เลิกกันอีก เห่อเซ็งเหมือนกัน เนี่ยฟางก็หายเจ็บท้องเเล้วด้วย"ฟางพูดเเล้วจับท้องตัวเอง 

 

 

 

"แหมๆ ก็ได้คนดูเเลดีนิจ้ะ"แก้วเเซวเเล้วกระเเซะฟาง

 

 

 

 

 

"บ้า"ฟางพูดเเล้วตีเเขนแก้วเบาๆ 

 

 

 

"ไม่บ้าหรอก ดูเเลมาต้องสองสามอาทิตย์ ฮิ้วๆ"แก้วเเซวฟางจนหน้าแดง

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องมาเเซวเลยนะแก้วเองก็เหมือนกันแหละ นายโทโมะนั้นก็ดูเเละแก้วเหมือนกันนะแหมทั้งเเผลที่ข้อเท้าเเผลที่เเขน ใครน้าที่ทำแผลให้"ฟางพูดเเล้วมองไปทางอื่นแก้วเขินจนตีฟางไปทีนึง

 

 

 

 

 

"พอเลยๆ ไปอาบน้ำเลยเร็วๆ เดี๋ยวพาเที่ยวกันดีกว่า"แก้วพูดเเล้วเปลื่อยนเรื่องคุยก่อนจะดันฟางเข้าไปในห้อง

 

 

 

 

 

"งั้นนั่งรอก่อนละกัน ฟางอาบน้ำเเต่งตัวแปปเดียว"ฟางพูดเเล้วหยิบผ้าเช็ดตัวเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ เเก้วนั่งรอที่เตียง สักพักฟางใหญ่ๆก็ออกมาพร้อมชุดสวย

 

 

 

 

 

"จริงจริงอะไรจริงเพื่อนใครเนี่ย"แก้วพูดเเล้วมองฟางหัวจรดเท้า

 

 

 

 

 

"เพื่อนแก้วแหละ ป่ะไปกันจะได้ไปกินข้าวเช้าข้างล่างก่อนไปด้วย"ฟางพูดเเล้วลากแก้วออกจากห้องก่อนจะลงเดินมาข้างล่าง

 

 

 

 

 

"อ้าว หนูแก้วหนูฟาง ป้าว่าจะขึ้นไปตามพอดีเลยค่ะ เเล้วนี่เเต่งตัวน่ารักเชียวจะไปไหรหรอค่ะ"ฟางพูดเมื่อแก้วเเละฟางเดินมาที่โต๊ะอาหาร โทโมะเเละป๊อปปี้ที่นั่งอยู่ก่อนเเล้วก็มองแก้วกับฟางอย่างต้องการคำตอบของป้าเเม่บ้านเหมือนกัน

 

 

 

 

 

"ว่าจะออกไปเดินเล่นเเถวๆห้างนะค่ะ"ฟาวพูดยิ้มๆก่อนจะเดินไปนั่งข้างๆป๊อปปี้แก้วเองก็เดินมานั่งข้างๆโทโมะ

 

 

 

 

 

"อ๋อค่ะ เเล้วจะรับเป็นข้าวหรือซุปดีค่ะ"ป้าเเม่บ้านถาม

 

 

 

 

 

"ฟางขอน้ำซุปพอค่ะ"ฟางพูดยิ้มๆ

 

 

 

 

 

"แก้วก็เเค่น้ำซุปค่ะ"แก้วพูดเเล้วยิ้มก่อนที่ป้าแม่บ้านจะยกน้ำซุปมาเสิร์ฟ

 

 

 

 

 

"จะไปไหนอีกหายเจ็บท้องเเล้วหรือไง"ป๊อปปี้หันมาถามฟางเบาๆ

 

 

 

 

 

"หายตั้งเเต่สองวันที่เเล้วละ"ฟางพูดเเล้วตักซุปเข้าปาก

 

 

 

 

 

"หายเดี้ยงเเล้วเอาใหญ่เลยนะเธอ"โทโมะพูดเเล้วมองหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

"นิดนึง"แก้วพูดเเล้วยักคิ้วก่อนจะตักซุปเข้าปาก

 

 

 

 

 

"morningkiss ที่รัก"พิมเเละจินนี่เดินเข้ามาเเล้วนั่งตักโทโมะเเละป๊อปปี้ก่อนจะจุ๊บไปที่ปากของป๊อปปี้เเละโทโมะต่อหน้าทุกคน แก้วเเละฟางมองเเละอ้าปากค้าง

 

 

 

 

 

เคล้ง

 

 

 

 

 

ช้อนในมือของแก้วเเละฟางล่วงลงมาพร้อมๆกัน ป๊อปปี้เเละโทโมะจึงหันมามองฟางเเละแก้ว ฟางเเละแก้วจึงส่ายหน้าเพื่อตั้งสติ ถึงจะเคยเห็นจูบกันบ่อยเเล้วที่บริษัทเเต่นี่ในบ้านต่อหน้าทุกคนไม่คิดว่าสองคนนี้จะกล้าทำ

 

 

 

 

 

"หึ"พิมเเละจินนี่หันมายิ้มเหยียดๆให้กับแก้วเเละฟาง

 

 

 

 

 

"โทโมะค่ะวันนี้วันหยุดทั้งทีเเล้วอีกอย่างเราก็ไม่ได้..."พิมพูดเว้นวรรคเเล้วหันมายิ้มเหยียดๆให้แก้วอีกครั้งก่อนจะหันไปโอบคอโทโมะเเล้วพูด "กันเลยนะค่ะ"

 

 

 

 

 

"ใช่ค่ะป๊อปปี้ค่ะเนี่ยจินนี่เหงามากเลยรู้มั้ยค่ะ จินนี่จะค้างที่นี่ก็บอกมีงานๆ เดี๋ยวจินนี่ก็งอนซะเลยนิ"จอนนี่พูดเเล้วทำท่างอน

 

 

 

 

 

"ยังไม่ดงไม่ได้อะไรกันเนี่ย หลบไปนะคนเนี่ยของชั้น"แก้วลงออกมาจากโต๊ะที่นั่งเเล้วดันพิมออกก่อนจะมานั่งตักโทโมะเเทน โทโมะเองก็มองแก้วเเต่ไม่ได้ว่าอะไรเพราะพิมมาทีไรแก้วจะทำแบบนี้ทุกที นี่เธอกำลังจะทำอะไร

 

 

 

 

 

"ส่วนเธอเอ่อ ก็แบบว่าเค้ามีงานๆ ไม่อยากจะมีอะไรๆกับเธอก็อย่าไปเซาซี่เค้าสิ น่าเกียจจังผู้หญิงอะไรมาขอผู้ชายถึงบ้าน"ฟางพูดเเล้วดึงจินนี่ออก

 

 

 

 

 

"เอ๊ะ นี่หลอนก็เนี่ยมันแฟนของชั้น"จินนี่พูดเเล้วดึงป๊อปปี้เเล้วพาเดินออกมาที่สวนโดยที่มีฟางเดินตามมาติดๆ

 

 

 

 

 

"นี่จะเอาเค้าไปไหนมานี่เดี๋ยวนี้นะ"ฟางพูดเเล้วดึงป๊อปปี้กลับ

 

 

 

 

 

"ของชั้น"จอนนี่พูดกัดฟางเเล้วดึงป๊อปปี้กลับมา

 

 

 

 

 

"ก็ชั้นจะเอา"ฟางพูดเเล้วดึงป๊อปปี้แรงๆจนป๊อปปี้ล้มทับฟางทำให้จมูกเเละปากของป๊อปปี้เเตะแก้วฟางอย่างห่างๆ ป๊อปปี้มองก่อนจะกดจมูกลงไปเเล้วหอมฟางฟิดเล็กๆ

 

 

 

 

 

"อ๊ะ นี่นาย"ฟางพูดเเล้วหน้าแดงก่อนจะเอามือมาจับแก้ม นายมาหอมชั้นทำไม ไอ้บ้าเอ้ย>///<

 

 

 

 

 

"ป๊อปปี้ค่ะ อร๊ายยย ป๊อปปี้ไปหอมมันทำไมค่ะ ออกมานะค่ะป๊อปอร๊ายยยย"จินนี่พูดเเล้วดึงป๊อปปี้ออกมา

 

 

 

 

 

"จินนี่คุณเลิกบ้าเลิกโวยวายซักทีไม่อายลูกน้องบ้างหรือไง"ป๊อปปี้หันมาดุจินนี่เเล้วมองไปรอบๆมีลูกน้องยืนอยู่รอบบ้านเต็มไปหมด

 

 

 

 

 

"ทำไมละค่ะ ทีป๊อปหอมนังนั่นป๊อปยังไม่อายเลย เเล้วมาหอมต่อหน้าเมียอย่างจินนี่ป๊อปคิดจะทำอะไรของป๊อปกันค่ะ"จินนี่พูดอย่างโกรธเกี้ยวเเล้วมองฟางด้วยสายตาน่ากลัว ฟางได้เเต่นั่งเเล้วเอามือกุมแก้วที่โดนป๊อปปี้หอมอย่างนิ่งๆ

 

 

 

 

 

"จินนี่!"ป๊อปปี้พูดกดเสียงต่ำไม่พอใจที่จินนี่ใช้คำว่าเมียในสถานที่แบบนี้

 

 

 

 

 

"ทำไมค่ะป๊อปกะจะเคมนังนี่หรือไงกัน"จินนี่พูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"เอาตัวจินนี่ออกไปเเล้วอย่าให้เข้ามาในบ้านชั้นถ้าชั้นไม่ได้สั่ง"ป๊อปปี้พูดอย่างโกรธจัดหันไปสั่งลูกน้อง ลูกน้องคนจึงพาจินนี่ออกไป

 

 

 

 

 

"ปล่อยชั้นอร๊ายยย ไอ้ขี้ข้าปล่อย"จินนี่พายายามดิ้นเเต่ไม่สำเร็จ

 

 

 

 

 

"นี่เเล้วจะนั่งอีกนานมั้ย"ป๊อปปี้หันมาพูดกับฟางฟางสะดุ้งก่อนจะรีบลุกขึ้นเเต่ก็เซป๊อปปี้จึงรีบมาประครองไว้

 

 

 

 

 

"ปล่อยนะ"ฟางดิ้น

 

 

 

 

 

"เขินหรือไง"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟาง

 

 

 

 

 

"อย่างชั้นนะจะเขิน หึ ไม่มาทาง"ฟางพูดเเล้วสะบัดตัวออกทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ของชั้น! พูดมาได้ไงย่ะเนี่ยของชั้น"พิมพูดเเล้วดึงแก้วออกจนไปชนกับผนัง

 

 

 

 

 

"โอ๊ะ"แก้วพูดเเล้วจับเเขนข้างที่ชนกับผนัง โทโมะจะลุกเข้าปช่วยเเต่พิมรั้งไว้ ป้าเเม่บ้านจึงรีบวิ่งไปดูแก้วทันที

 

 

 

 

 

"ตายเเล้วหนูแก้ว เจ็บมารึเปล่าค่ะ นี่คุณพิมค่ะทำอะไรลงไปรู้รึเปล่าค่ะ ทำไมถึงทำแบบนี้"ป้าเเม่บ้านหันมาพูดแกมดุๆใส่พิม

 

 

 

 

 

"นี่ป้าอย่ามาพูดอย่าดุชั้นนะ ป้าไม่มีสิทธิ์เดี๋ยวชั้นจะให้โทโมะไล่ป้าออก โทโมะค่ะ ไล่ป้าคนนี้ออกเลยค่ะไม่มีมารยาทไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง"พิมหันมาเกาะเเขนเเล้วอ้อนโทโมะทันที ป้าเเม่บ้านเเละแก้วก็ได้เเต่มองโทโมะ

 

 

 

 

 

"เธอไม่มีสิ่งมาสั่งให้ใครไล่ใครออกไปไหนทั้งนั้น จะมีก็มีเเต่เธอนั่งแหละที่ต้องออกไป"แก้วพูดเเล้วมองหน้าพิม

 

 

 

 

 

"เเล้วเธอเป็นใครคิดว่าจะไล่ชั้นได้หรือ อ้อ เธอเองก็เหมือนกันนะนังแก้ว เเค่ผู้ติดามหึ โทโมะค่ะไล่มันออกเลยค่ะ ทั้งนั่งผู้ติดตงติดตามนี่เเล้วก็ยัยป้าคนนั้นด้วยค่ะ"พิมเิชิดเเล้วเกาะเเขนโทโทะ แก้วได้เเต่กัดปากด้วยความโกรธ 

 

 

 

 

"นี่ป้าเค้าแก่กว่าเธอแย่ามาเรียกป้าเค้าว่ายัยนะ"แก้วพูดเเล้วผลักพิมออกโทโมะเห็นพิมเซจึงเข้าไปรับไว้

 

 

 

 

 

"หนูแก้วมานี่เถอะค่ะ"ฟางพูดเเล้วดึงแก้วออกห่างจากพิมเเละคิดเศร้าใจเพราะยังไงโทโมะก็ทำตามสิ่งที่แฟนสาวของเขาสั่งอยู่ดี

 

 

 

 

 

"ป้าค่ะเเต่.."แก้วจะพูดเเล้วมองหน้าป้าเเม่บ้าน ป้าเเม่บ้านส่ายหน้าเบาๆ แก้้วจึงกำหมัดด้วยความโกรธ

 

 

 

 

 

เพียะ! เพียะ!

 

 

 

 

 

พิมเดินเข้ามาตบแก้วเเละป้าเเม่บ้านจนมีเลือดซึมออกมาจากมุมปากแก้วเเต่มุมปากเบาๆพบว่ามีเลือดซึมออกมาก่อนจะเข้าไปกระชากพิม

 

 

 

 

 

ผลั่ก! ผลั่ก!

 

 

 

 

 

แก้วต่อยพิมสองครั้งจนเลือดกำเดาไหล

 

 

 

 

 

"พอเเล้ว"โทโมะพูดเมื่อเห็นแก้วจะต่อยพิมอีกจึงเข้ามาดึงตัวแก้วออก เเล้วกอดจากด้านหลัง

 

 

 

 

 

"ปล่อยชั้นนะไม่เห็นหรือไงว่าเเฟนนายมันตบป้าเเล้วมันก็ตบชั้นนี่ถ้านายจะไล่ชั้นออกก็ไม่เป็นไรหรอกนะ เเต่อย่าไล่ป้าเค้าออกเพราะช้าเค้าไม่ได้ทำอะไรผิด"แก้วพูดเเล้วพายายามดิ้นเเต่โทโมะไม่ยอมปล่อย

 

 

 

 

 

"แก"พิมพยุงตัวเองลุกขึ้นมาได้เเต่ตั้งใจจะเข้าไปตบแก้วเเต่ฟางเดินเข้ามาเห็นสถานะการณ์ไม่่อยดีจึงเข้ามาล็อกตัวพิมไว้โดยมีป้าแม่บ้านมาช้วยอีกแรง

 

 

 

 

 

"หยุดพูดง่าชั้นจะไล่เธอหรือใครออกสักที อยู่ที่นี่แหละไม่มีใครต้องไปไหนทั้งนั้น ถ้าจะมีมันต้องไม่ใช่เธอ"โทโมะตวาดเเก้วนิ่งทันที

 

 

 

 

 

"พิมถ้าเธอยังเป็นแบบนี้เราจะไม่เจอกันอีก"โทโมะพูดเเล้วมองหน้าพิมก่อนจะหันไปพยักหน้าเป็นสัญญาณให้ลูกน้องมาจับตัวพิมเเล้วพาออกไปทันที โดยที่พิมเองก็โวยวายตลอดทาง

 

 

 

 

 

"อะแฮ่มๆ"ฟางกะเเอ้มเบาๆเมื่อเห็นโทโมะยังกอดแก้วจากด้านหลังไม่ยอมปล่อยทั้งทีพิมก็ไปเเล้ว

 

 

 

 

 

"ปล่อยได้เเล้วน่า"แก้วพูดเพราะเห็นสายตาคนรอบข้างมองเเบบยิ้มๆ โทโมะจึงปล่อยแก้วทันที

 

 

 

 

 

"แก้วโดนเจ้นั่นตบหรอ"ฟางพูดเเล้วเข้ามาดูแก้วใกล้ๆ เเล้วเอานิ้วเเตะๆที่มุมปากแก้ว

 

 

 

 

 

"อ๊ะ ฟะ ฟางๆเจ็บๆ"แก้วพูดเเล้วจับมือฟางออก

 

 

 

 

 

"มาค่ะหนูแก้วป้าทำแผลให้ไปนั่งห้องรับเเขกก่อนนะค่ะเดี๋ยวป้าจะไปเอายามาทำแผลให้"ป้าพูดฟางจึงจะพยุงแก้วไป

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวชั้นพาไปเอง"โทโมะพูดเเล้วเข้ามาพยุงแก้วอีกข้าง ฟางมองเล็กน้อยก่อนจะยิ้มเชิงเเซวๆไปให้แก้ว

 

 

 

 

 

"งั้นก็ดูเเลเพื่อนชั้นดีๆละกัน ว้าวันนี้ต้องไปเที่ยวคนเดียว"ฟางพูดเเล้วยิ้มมาให้แก้ว

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวเถอะ"แก้วพูดเเล้วจะตีฟางเเละฟางวิ่งหนี

 

 

 

 

 

"ไปคนเดียวก็ได้ เห่อ"ฟางพูดคนเดียวเเล้วจะเดินออกไป เเล้วก็ต้อวชะงักเพราะมีอะไรบางอย่างมาดึงเสื้อเอาไว้

 

 

 

 

 

"นี่นายจะเรียกดีๆก็ได้นะ เอะอะดึงๆ"ฟางพูดเเล้วหน้ามุ่ย

 

 

 

 

 

"ชั้นขี้เกียจเรียก"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"เอ้อ มาก็ดีละ ไปเที่ยวด้วยกันปะ ไม่อยากไปคนเดียวว้าเว้ เเล้วอีกอย่างอ่านะ นายคงจะไปห้างกับเมีย เอ้ย เเฟนนายบ่อยใช่มั้ยล่ะ"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้ 

 

 

 

"ไม่เคย"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ไม่เคยได้ไงอะ อย่ามามั่วน่า"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"ทุกอย่างขนมจีนจัดการหมด"ป๊อปปี้พูดอีก ฟางมองซ้ายมองขวา เเล้วนายจะไปกับชั้นปะวะเนี่ย

 

 

 

 

 

"เอ่อ เเล้วนายจะไปกับชั้นมั้ยเนี่ย ไม่เป็นไรๆ เที่ยวคนเดียวก็ได้"ฟางพูดเเล้วจะเดินไปขึ้นรถที่รออยู่เเต่ป๊อปปี้ก็รั้งมือฟางไว้

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวชั้นจะไปด้วยก็ได้"ป๊อปปี้พูดฟางหน้าแดงขึ้นมาทันที

 

 

 

 

 

"ปะ ไปกะ ก็รีบมาสิ"ฟางพูดเเล้วกุมหน้างุดเเล้วรีบดึงมือออกก่อนจะเดินไปขึนรถทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

______________________________________________________________________________

 

 

 

กลับมาเเล้วคร้าบบบบ

 

 

 

ยังมีคนอยากอ่านอยู่มั้ยน้าาาาา

 

 

 

เม้นกันเยอะๆน้าาา