พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..
เขียนโดย 
TKda
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
26) ป้อน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"อ้าวคุณภาณุทำไมอุ้มหนูฟางมาแบบนั้นล่ะค่ะ"ป้าเเม่บ้านทักทันทีเมื่อเห็นป๊อปปี้อุ้มฟางที่สลบอยู่เข้ามาในบ้าน
"เธอเจ็บท้องน่ะ ไปตามหมอมาด้วย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะอุ้มฟางไปไว้ที่ห้องนอน ไม่นานนักหมอประจำตระกูลก็มา
"ไหนหมอขอดูอาการหน่อยนะครับ"หมอพูดป๊อปปี้จึงหลีกทางให้ทันที
"อัตราหัวใจก็ปกตินะครับ เเล้วเธอเป็นอะไรครับ"หมอหันมาพูด
"เอ่อ ที่ท้องครับ"ป๊อปปี้อึกอัก หมอจึงจะเปิดเสื้อฟางเพื่อดูเเต่ป๊อปปี้ก็มาจับมือหมอไว้
"มีอะไรหรอครับ"หมอหันมาถาม
"เอ่อ เปล่าครับ"ป๊อปปี้พูดเเล้วเอามือออก ก่อนที่หมอจะเิดเสื้อฟางขึ้นเห็นรอยช้ำๆเล็กน้อย
"เเค่ช้ำๆนะครับ ไม่เป็นอะไรมาก เดี๋ยวหมอจะให้ยาไว้ทานะครับ"หมอพูดเเล้วให้ยาหลอดนึงมาให้ป๊อปปี้
"งั้นผมขอตัวกลับเลยนะครับ"หมอพูด เเล้วเดินออกไป
"เอ่อ คุณภาณุจะรับอาหารเย็นเลยรึเปบ่าค่ะ ส่วนหนูฟางป้าดูเเลเองค่ะ"ป้าเเม่บ้านพูด
"เดี๋ยวถ้าโทโมะมาก็มาตามชั้นเเล้วกัน"ป๊อปปี้พูดแม่บ้านจึงเดินออกไป ป๊อปปี้มองฟางก่อนจะไปเอาผ้าชุดน้ำหมาดๆมาเช็ดหน้าให้ฟาง
"อืออ"ฟางที่รู้สึกเย็นๆที่หน้าก็กระพริบตาถี่ๆก่อนจะลืมตาขึ้น
"นาย"ฟางหันมามองหน้าป๊อปปี้ก็พูด
"ตื่นมาก็ดีละไปอาบน้ำ"ป๊อปปี้พูด
"อือ อ๊ะ"ฟางพูดเเล้วดันตัวขึ้นเเต่เจ็บท้องทำให้ลงไปนอนเหมือนเดิม
"อาบน้ำเเล้วจะได้ทายา"ป๊อปปี้พูดเเล้วพยุงฟางขึ้น ก่อนจะพยุงพาไปห้องน้ำ
"พี่ป๊อปยังไม่กลับมาหรอ"โทโมะที่เดินเข้ามาก็ถามป้าแม่บ้านทันที
"กลับมาเเล้วค่ะอยู่ห้องหนูฟาง"ป้าเเม่บ้านพูดโทโมะก็แปลกใจเเต่ไม่ได้คิดอะไร
"จะไปไหน"โทโมะพูดเมื่อเห็นแก้วเดินออกหน้า
"ไปหาฟาง"แก้วหันมาพูดก่อนจะขึ้นไป
ก๊อกๆ
แก้วเคาะประตูสองครั้งก่อนจะเปิดเข้าไปเลยก็เจอป๊อปปี้นั่งอยู่บนเตียง
"นายเข้ามาทำอะไรในห้องฟาง"แก้วพูดเเล้วชี้หน้าป๊อปปี้
"เพื่อเธอเจ็บท้อง มาก็ดีละฝากทายาให้ด้วยเเล้วกัน"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินเอายามายัดใส่มือแก้วก่อนจะเดินออกไป
"ยังไม่ทันได้ด่าเลย ไปเร็วเคมเร็ว"แก้วพูดเเล้วเกาหัว ไม่นานนักฟางก็ออกจากห้องน้ำ แก้วจึงจัดการทายาที่หน้าท้องให้ฟาง
"เดี๋ยวฟางอยู่นี่นะแก้วว่าให้คนเอาข้าวมาให้ดีกว่า"แก้วพูดก่อนจะลงไปข้างลง
"ป้าค่ะเอาข้าวต้มขึ้นไปให้ฟางหน่อยนะค่ะ"แก้วพูด
"ค่ะ"ป้าเเม่บ้านรับคำก่อนจะเดินเข้าไปในครัว
"เเล้วเธอจะไปไหน"โทโมะถามเมื่อเห็นแก้วไม่นั่งลง
"ชั้นไม่ค่อยหิวน่ะ เดี๋ยวจะไปเดินเล่นข้างนอกแป๊ปนึง"แก้วพูดเเล้วเดินออกไปข้างนอก โทโมะจึงเดินตามมมา
"ไปกินข้าวจะได้กินยา แผลจะอักเสบเอาเร็วๆ"โทโมะพูดเเล้วจับเเขนข้างที่ไม่เจ็บ
"ไม่หิว ยาเยออะไรก็ไม่กินด้วย"แก้วพูด
"ไปกินข้าวเดี๋ยวนี้"โทโมะพูดเเละไม่รอช้าลากแก้วมานั่งข้างๆทันที ก่อนที่แก้วจะต้องกินเพราะโทโมะมองด้วยสายตาดุดัน
"กินเเล้วพอใจนะ"แก้วพูดก่อนจะขึ้นไปบนห้อง โทโมะจึงเอายาแกปวดเเละยาแก้อักเสบเเล้วเดินตาแก้วไป
"เห้ย เข้ามาห้องชั้นมาไม"แก้วพูดเมื่อโทโมะตามเข้ามาในห้อง
"กินข้าวก็ต้องกินยา เอาไป"โทโมะพูดเเล้วยื่นแก้วยาเเล้วก็แก้วในให้แก้ว
"ไม่เอาจะนอนเเล้วไม่กิน"แก้วงอเเงเเล้วล้มตัวลงนอนเเล้วคลุมโปงทันที
"อย่ามาดื้อน่า"โทโมะพูดเเล้วดึงผ้าห่มออก
"บอกไม่กินไง"แก้วพูดเเล้วหมอนมาปิดหน้า
"งอแงเป็นเด็กไปได้เธอโตเเล้วนะ"โทโมะพูดเเล้วดึงหมอนออก
"บอกไม่กินไงเล่า โตเเล้วก็โตเเล้วไง ก็ไม่กิยาอ่ะ"แก้วพูดเเล้วพลิกตัวหนี
"จะกินดีๆหรือจะใช้วิธีชั้น"โทโมะพูด
"..."แก้วเงียบ
"ได้"โทโมะพูดก่อนจะเอายาเข้ามาเเล้วพลิกตัวแก้วมาก่อนจะประกบปากเเล้วดันยาเข้าไปทันที
"แฮ่กๆ ไอ้บ้า น้ำๆ"แก้วพูดเเล้วสำลักก่อนที่โทโมะจะยื่นน้ำให้
"ไอ้บ้า คนฉวยโอกาส ไอ้บ้ากาม ไอ้ลามก"แก้วว่าโทโมะไม่ยั้ง
"ชั้นถามเธอเเล้วเเต่เธอไม่ตอบ นั้นมันเธอนะที่เลือกวิธีแบบนี้"โทโมะพูด
"นายมันคิดเองเออเอง ไอ้บ้าเอ้ย"แก้วพูดเเล้วเดินมาผลักโทโมะ ก่อนจะเดินดุ่มๆออกจากห้องเเล้วเดินเข้าห้องฟางทันที
"อ้าวนายมาทำไรเนี่ย"แก้วเข้ามาในห้องฟางก็เห็นป๊อปปี้กำลังป้อนโจ๊กให้ฟางอยู่
"อ๋อ โอเคไม่กวนละ ตามสบาย"ฟางพูดก่อนจะหันไปยิ้มทะเล้นให้ฟางก่อนจะเดินออกมา
ปึก
"โอ้ย ไอ้บ้านี่ เดินไม่ดู"แก้วพูดเเล้วเกาหัวเมื่อเดินออกมาก็ชนกับโทโมะ
"นี่เธอเดินมาชนชั้นเองนะ-_-"โทโมะพูด
"เเต่นายก็ชนชั้นเหมือนกัน"แก้วเถียง
"เธอนี่มันเถียงคำไม่ตกฟาก"โทโมะพูด
"ยังไม่ท้องจะตกฟากได้ไง"แก้วเถียงกลับ
"ปากจัดจริงๆ"โทโมะพูดเเล้วชี้หน้า
"พอๆกับนายนั้นแหละ"แก้วพูดเเล้วเเลบลิ้นให้โทโมะ โทโมะมองก่อนจะเอานิ้วไปป้ายแก้วจึงรีบชักลิ้นกลับทันที
"อี๋เค็มทำอะไรขางนายเนี่ย แหวะๆ"แก้วพูดเเล้วเอานิ้วเขี่ยๆลิ้น
"เธอจงภูมิใจนิ้วชั้นไม่ได้มีไว้ให้ใครเลียง่ายๆหรอกนะ"โทโมะพูดก่อนจะเดินเข้าห้องไป แก้วมองเเล้วทำท่าจะต่อย ก่อนจะเดินกลับห้องเหมือนกัน
"ชั้นว่านายกลับห้องไปได้ละ"ฟางพูดเมื่อป๊อปปี้ป้อนโจ๊กเสร็จ
"ไปเเน่ไม่ต้องไล่หรอก"ป๊อปปี้พูดก่อนจะลุกขึ้น
"ขอบคุณนะ"ฟางพุดป๊อปปี้ชะงักก่อนจะหันหน้ามามอง
"ขอบคุณที่ดูเเลชั้น เดี๋ยวมีโอกาสจะตอบเเทน"ฟางพูดยิ้มๆ ป๊อปปี้จึงหันหลังเเล้วเดินออกจากห้องทันที
"ไม่คิดจะตอบ นิสัย"ฟางพูดก่อนจะล้มตัวลงนอน
______________________________________________________________________________
ตอนสุดท้ายเเล้วเจอกันอาทิตย์หน้าน้าาา
ฝากเม้นหน่อยน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
