พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"อืืือออ"ฟางลืมตาขึ้นมาก่อนจะมองไปรอบๆพบว่านี่เป็นห้องนองของตัวเอง ก่อนที่พายุงตัวเองให้ลุกขึ้นเเล้วเข้าไปอสบน้ำชำระร่างกายเเล้วรีบเดินจับท้องมาที่ห้องแก้ว
 
 
 
 
 
ก๊อกๆๆๆๆๆ
 
 
 
 
 
ฟางเคาะประตูห้องแก้วรัวๆ
 
 
 
 
 
"อืออ ใครมาเเต่เช้า"แก้วงัวเงียตื่นขึ้นมาก่อนจะพายายามเดินเซๆกระเพกๆมาเปิดประตู
 
 
 
 
 
แอ๊ดดด
 
 
 
 
 
หมับ!
 
 
 
 
 
พอเปิดประตูปุ๊บฟางกูพุ่งเข้ากอดแก้วด้วยความเป็นห่วงเเละคิดถึงทันที
 
 
 
 
 
"ยัยแก้วเเกไม่เป็นอะไรมากใช่มั้ย ชั้นคิดถึงเเกเป็นบ้าเลย"ฟางพูดเเล้วกรัชับกอดมากขึ้น
 
 
 
 
 
"อ๊ะ โอ๊ะ โอ๊ะ ฟะ ฟางๆ แก้วเจ็บเท้าเเล้วก็เจ็บเเขนน่ะ"แก้วพูดฟางขึ้นคลายกอดจากแก้ว
 
 
 
 
 
"อ๊ะ อุ้ย จริงด้วย เจ็บมากมั้ยเนี่ย"ฟางพูดเเล้วมองเเขนก่อนจะก้มลงไปมองข้อเท้าที่มีผ้าพันแผลพันอยู่
 
 
 
 
 
"ไม่มากหรอก ยังพอทนๆได้อยู่น่ะ ว่าเเต่ฟางเป็นอะไรมากเปล่า"แก้วพูดเเล้วหมุนตัวฟางเบาๆ
 
 
 
 
 
"โอ๊ยๆๆๆ เจ็บท้อง"ฟางพูดเเล้วจับท้องเพราะแก้วเริ่มหมุนแรง
 
 
 
 
 
"เป็นไรเจ็บท้อง"แก้วถามอย่างเป็นห่วง
 
 
 
 
 
"โดนต่อยน่ะสิ"ฟางพูดเเล้วจับท้อง
 
 
 
 
 
"หืมม ใครมันกบ้าต่อย! อย่าบอกว่าไอ้มาเฟียนั่นน่ะหรอ"แก้วพูดเเล้วจะเดินไปเอาเรื่องป๊อปปี้เเต่ฟางรั้งไว้
 
 
 
 
"ไม่ใช่ เค้าน่ะช่วยฟางไว้ คนที่ทำฟางน่ะคนที่รีสอร์ทที่ฟางไปพักน่ะ เดี๋ยวคืนนี้จะมานอนเล่าให้ฟัง เเต่นี่ฟางว่าเราลงไปหาไรกินดีกว่านะจะได้ตามพวกนั้นไปบริษัท"ฟางร่ายยาว
 
 
 
 
 
"งั้นขออาบน้ำแป๊ป"แก้วพูดเเล้วเดินเข้าไปในห้องตามด้วยฟาง ไม่นานนักแก้วก็อาบน้ำเสร็จก่อนจะเดินลงมาหร้อมฟางก็เจอป้าเเม่บ้านยกอาหารมา
 
 
 
 
 
"อ้าวคุณฟางคุณแก้ว ลงมาทำไมกันค่ะเนี่ยป้ากำลังจะเอาอาหารขึ้นไปให้ทาน เห็นคุณภาณุกับคุณวิศวบอกไว้ว่าคุณสองคนไม่สบาย"ป้าเเม่บ้านพูด
 
 
 
 
 
"เเล้วเค้าสองคนไปไหนค่ะ"แก้วถาม
 
 
 
 
 
"อยู่โต๊ะอาหารน่ะค่ะ ยังไม่ถึงเวลาไปทำงานค่ะเเล้วจะรับอาหารไปทานบนห้องหรือจะไปทานร่วมโต๊ะกับคุณภาณุเเละคุณวิศวมั้ยค่ะ"ป้าเเม่บ้านถาม
 
 
 
 
 
"ทานร่วมโต๊ะนั่นแหละค่ะง่ายดีพวกเราไม่เป็นอะไรเเล้วค่ะ"ฟางพูดยิ้มๆก่อนจะเดินไปที่โต๊ะอาหาร
 
 
 
 
 
"นี่เธอลงมาทำไม"ป๊อปปี้พูดเมื่อฟางมานั่งข้างๆ
 
 
 
 
 
"กินข้าวดิ ถามได้-_-"ฟางตอบหน้านิ่ง
 
 
 
 
 
"ไม่ปวดท้องเเล้วหรือไง"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
"ก็ปวดเเต่ก็เเค่นิดเดียวนิเดี๋ยวนายหนีไปบริษัทก่อนทำไมล่ะ เเม่นายก็ต้องมาดุชั้นน่ะสิ"ฟางพูดเเล้วเบ้ปาก
 
 
 
 
 
"ลงมาทำไม"โทโมะพูดเเลล้วมองแก้วที่นั่งอยู่ข้างๆ
 
 
 
 
 
"ซักผ้ามั้ง"แก้วตอบกวนๆ
 
 
 
 
 
"-_-"โทโมะมองนิ่ง
 
 
 
 
 
"อะๆ มากินข้าวเนี่ยแหละ แหมเล่นหน่อยไม่ได้ไง"แก้วตอบ
 
 
 
 
 
"เดี้ยงเเบบนี้ยังจะอุส่าห์ลงมากินข้าวอีกนะ ชั้นสั่งให้คนเอาไปให้เเล้วไม่ใ่หรือไง"โทโมะพูเเล้วหันไปมองป้าแม่บ้านด้วยสายดาดุๆ
 
 
 
 
 
"นี่นายอย่าไปมองป้าเค้าแบบนั้น ก็ป้าเค้าจะเอาไปให้ตามที่พวกนายสั่งนั่นแหละ เเต่ว่าพวกชั้นลงมาก่อนเลยบอกว่าจะมาร่วมโต๊ะด้วยเเค่นั้น"แก้วอธิบายทันที โทโมะหันมามองหน้าแก้วเเต่ไม่ได้พูดอะไรต้อ ได้เเต่ก้มหน้าก้มตากินไปตามปกติ
 
 
 
 
 
"เอ่อ คุณวิศวค่ะ คือคุณยังต้องไปกระบี่เพื่อเซ็นงานนะค่ะ"เฟย์เดินเข้ามาเเล้วพูด
 
 
 
 
 
"วันนี้หรอ"โทโมะถาม
 
 
 
 
 
"ใช่ค่ะวันนี้ เพราะว่าคุณหายไปเราให้คนไปดูงานแทนเเล้วก็จริงเเต่ว่าเค้าต้องการให้คุณไปเซ็นรับรองน่ะค่ะเเต่คุณไม่ต้องห่วงว่าจะถูกรอบทำร้ายเเล้วนะค่ะเพราะครั้งนี้เราจะให้คนตามไปสองเท่าค่ะ"เฟย์ร่ายยาวโทโมะพยักหน้ารับ
 
 
 
 
 
"เฟย์กินอะไรมารึยังค่ะ"แก้วถามขึ้น
 
 
 
 
 
"อ๋อยังค่ะ"เฟย์พูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
"มากินด้วยกันสิค่ะเนี่ยรีบมาบอกเจ้านายเฟย์เเต่เช้าแบบเนี่ยหิวเเย่เลย"แก้วพูดเเล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
"เอ่ออ.."เฟย์อึกอักก่อนจะมองหน้าโทดมะ เพราะเธอไม่เคยมานั่งกินแบบนี้ไม่เคยมีใครชวนเเม้กระทั่งพิม
 
 
 
 
 
"ได้มั้ย"แก้วเห็นเฟย์มองไปที่โทโมะเล็กน้อยจึงหันไปถามโทโมะ โทโมะพยักหน้าเล็กน้อย
 
 
 
 
 
"มาค่ะๆ นั่งข้างแก้ว"แก้วพูดเเล้วให้เฟย์มานั่งข้างๆ
 
 
 
 
 
"ขอบคุณค่ะ"เฟย์พูดขอบคุณก่อนจะมานั่งข้างๆแก้ว
 
 
 
 
 
"สวัสดีค่ะ"ขนมจีนเดินเข้ามาก็พูดพร้อมยกมือไหว้
 
 
 
 
 
"อ้าวขนมจีนมาอย่าบอกนะค่ะว่าจะให้เจ้านายเฟย์ไปเซ็นงานเหมือนรายนั้นใช่ม๊า"ฟางพูดเเล้วชี้ไปที่เฟย์ ขนมจีนมองเฟย์ยิ้มๆ
 
 
 
 
 
"ประมาณนั้นค่ะ"ขนมจีนพูดยิ้มๆ
 
 
 
 
 
"งั้นเอาไว้ก่อนมากินข้าวกันนะค่ะ"ฟางพูดเเล้วจะลุกขึ้นไปดึงขนมจีนมานั่งเเต่ก็เจ็บท้องเล็กน้อยเเต่ก็พายายามลุกขึ้นมา
 
 
 
 
 
"จะดีหรอค่ะฟาง"ขนมจันพูดเกรงใจก่อนจะมองๆไปที่ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"ดีที่สุด นายคงไม่ว่าใช่มั้ย"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้
 
 
 
 
 
"อื้อ"ป๊อปปี้พูดแค่นั้นก่อนจะก้มหน้ากินต่อ ขนมจีนแปลกใจเล็กน้อยก่อนจะนั่งลงกินข้าวข้างฟาง
 
 
 
 
"ไปไหนน่ะ"ฟางเเละแก้วพูดพร้อมกันเมื่อกินอาหารเสร็จป๊อปปี้กับโทโมะก็ลุกขึ้นทันที
 
 
 
 
 
"ทำงานไง"โทโมะหันมาตอบ
 
 
 
 
 
"รอด้วยดิ"แก้วพายายามลุกขึ้นเเล้วเดินกระเพกๆมาหาโทโมะ
 
 
 
 
 
"พวกเธอไม่ต้องไปเจ็บตัวอยู่จะไปทำไม"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
 
 
"พวกชั้นไม่เป็นไรนี่พวกชั้นเป็นผู้ติดตามนายนะ ต้องไปด้วยทุกที่"ฟางพูดเเล้วยักคิ้ว
 
 
 
 
 
"ช่าย"แก้วสนับสนุนก่อนจะเดินกระเพกๆออกมาขึ้นรถทันที
 
 
 
 
 
"ดื้อจริงๆ"โทโมะพูดเบาๆเเล้วส่ายหัวก่อนจะเดินตามแก้วมา
 
 
 
 
 
"ไม่ต้องไป เเล้วก็อย่าดื้อขนมจีนดูแลยัยนี่ด้วย"ป๊อปปี้พูดเเล้วหันมาสั่งขนมจีน
 
 
 
 
 
"ค่ะ"ขนมจีนรับคำ
 
 
 
 
 
"จะไป แบร่ :P โอ๊ะ "ฟางพูดเเล้วเเลบลิ้นก่อนจะวิ่งเเต่เจ็บท้องทำให้ชะงัก ป๊อปปี้จึงรีบมาพยุงทัยที
 
 
 
 
 
"นี่ยัยบ้า ชั้นบอกว้าไม่ต้องไปไง"ป๊อปปี้เอ็ดฟาง ฟางหน้างอทันที
 
 
 
 
 
"ไม่เจ็บเเล้ว จะไป"ฟางพุดเเล้วพายายามดันตัวออกจากป๊อปปี้เเล้วดื้อรั้นจะไปให้ได้
 
 
 
 
 
"ยังไงเธอก็จะไปให้ได้ใช่มั้ย"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองหน้าฟาง ฟางฟยักหน้า เพราะก็อยากจะไปเชียงใหม่เหมือนกัน
 
 
 
 
 
"งั้นก็เดินดีๆ อย่าวิ่ง"ป๊อปปี้พูดทำเอาทุกคนแปลกใจ เพราะขนาดจินนี่ดื้อดึงแบบฟางงอแงจะไป ป๊อปปี้ยังห้ามจนจินนี่ต้องยอม
 
 
 
 
 
"แหะๆ"ฟางมองหน้าป๊อปปี้เเล้วยิ้มอย่างดีใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
______________________________________________________________________________
 
 
อัพเเล้วนะค่ะ เม้นเยอะๆน้าาาา โหวตเยอะๆๆๆ