พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

9.3

เขียนโดย TKda

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.

  69 ตอน
  2251 วิจารณ์
  132.38K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

22) อาการที่แปลกไปของโทโมะเเละป๊อปปี้

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แฮรีคอปเตอร์บินมาจอดหน้าบ้านที่กว้างของบ้านโทโมะ แฮรีคอปเตอร์จอดโทโมะที่มองคนตัวเล็กที่นอนหลับอยู่บนตักยังไม่ตื่นจึงตัดสินใจช้อนร่างของแก้วขึ้นเเล้วอุ้มเข้าไปในบ้าน

 

 

 

 

 

"คุณวิศวคะ อ้าว เเล้วทำไมแก้วถึงหลับมาแบบนี้ค่ะ"เฟย์ที่รออยู่ในบ้านเมื่อเห็นโทโมะเดินเข้ามาพร้อมอุ้มแก้วเข้ามาด้วยจึงเดินเข้าไปทัก

 

 

 

 

 

"เเค่กินยานอนหลับไปไม่เป็นไรหรอก"โทโมะพูดเเล้ววางร่างแก้วไว้บนโซฟา

 

 

 

 

 

"เเล้วทำไมถึงกินยานอนหลับไปได้ละค่ะ"เฟย์ถามอย่างเป็นห่วง

 

 

 

 

 

"ยัยเซ่อนี่กลัวความสูงน่ะ ดูเเลด้วยละกัน"โทโมะพูดเเล้วเดินขึ้นห้องไป ปล่อยให้เฟย์ยืนงงๆ เพราะโทโมะเองไม่เคยว่าใครว่าเซ่อ หรืออะไรทั้งนั้น เฟย์หันมามองร่างแก้วที่นอนอยู่ก่อนจะค่อยๆนำผ้ามาเช็ดหน้าเช็ดตัวให้แก้ว

 

 

 

 

 

"เฟย์"โทโมะพูดทำให้เฟย์ที่เช็ดหน้าให้แก้วอยู่สะดุ้งโหยงทันทีเพราะโทโมะมาแบบเงียบๆ

 

 

 

 

 

"คะ?"เฟย์พูดเเล้วทำหน้าสงสัย

 

 

 

 

 

"นี่่มันก็ดึกเเล้วเธอกลับบ้านไปพักผ่อนเถอะ"โทโมะพูด เฟย์เองก็ยังงงๆ

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวเฟย์เช็ดตัวให้แก้วเสร็จเเล้วพาแก้วไปนอนบนห้องค่อยไปก็ได้ค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ"เฟย์พูดก่อนจะเช็ดตัวให้แก้วต่อ

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวเช็ดตัวเสร็จก็พอ เดี๋ยวชั้นจะพาไปนอนเอง เเล้วนี่เช็ดใกล้จะเสร็จรึยัง"โทดมะถาม เฟย์เองก็ยังงงเข้าอีก เพราะขนาดพิมที่เคยเมามานอนที่นี่โทโมะยังให้เช็ดตัวเเล้วพาขึ้นไปนอน เเต่แก้วกลับจะพาไปเอง คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง เฟย์สลัดความคิดนั้นออกก่อนจะเช็ดเขนให้แก้ว

 

 

 

 

 

"อ๋อค่ะเรียบร้อยเเล้วค่ะ"เฟย์พูดก่อนจะเอากะละมังน้ำไปเก็บ

 

 

 

 

 

"เเล้วเธอมายังไง"โทโมะถามเมื่อเฟย์เดินกลับมา

 

 

 

 

 

"เอ่อนั่งเเท๊กซี่มาค่ะ"เฟย์ตอบ

 

 

 

 

 

"งั้นเดี๋ยวให้คนของชั้นไปส่ง"โทโมะพูดก่อนจะช้อนร่างแก้วขึ้นมาเเล้วเดินขึ้นบันไดไป เฟย์มองยิ้มๆ ก่อนจะเดินมาขึ้นรถเเล้วออกไป

 

 

 

 

 

แอ๊ด

 

 

 

 

 

โทโมะวางร่างแก้วไว้บนเตียงในห้องนอนแก้วก่อนจะดึงผ้าขึ้นมาห่ม เเล้วออกไปสั่งให้คนรับใช้มาเปลื่ยนเสื้อผ้าให้แก้วก่อนจะเดินลงมาคุยโทรศัพท์

 

 

 

 

 

"ฮัลโหลพี่ป๊อป"โทโมะพูดทันทีเมื่อป๊อปปี้รับสาย

 

 

 

 

 

(โทโมะ นี่นายเป็นอะไรรึเปล่า)ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ผมไม่เป็นอะไรเเล้วครับเเล้วผมเองก็กลับบ้านเเล้ว เเล้วนี่พี่ป๊อปอยู่ไหน"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

(ชั้นอยู่ที่รีสอร์ทXXX ส่งคนมารับด่วนชั้นไม่อยากอยู่ที่นี่นาน)ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ครับ"โทโมะพูดแค่นั้นก่อนจะวางสายไป

 

 

 

 

 

"ให้คนส่งรถไปรับพี่ป๊อปที่รีสอร์ทXXXด่วน"โทโมะเดินมาสั่งลูกน้องที่หน้าบ้าน

 

 

 

 

 

"ครับ"ลูกน้องรับคำก่อนจะเดินออกไปสองคนเเล้วขับรถตู้ออกไป โทโมะจึงเดินกลับขึ้นห้องมาด้วยความเพลียโทโมะจึงหลับไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ"ฟางที่ลืมตาขึ้นมาก็จะลุกขึ้นเเต่ก็ต้องร้องเพราะเจ็ยท้องมาก ฟางมองไปรอบๆก็ไม่เจอใครเเล้วก็แปลกใจว่ามาที่นี่ได้ยังไง ก่อนที่ภาพของป๊อปปี้ที่เข้ามากอดฟางก่อนจะสลบไปฉายขึ้นมา

 

 

 

 

 

"คนที่มาช่วยชั้น มันนายจริงๆหรือว่าชั้นฝันไป"ฟางพูดเเล้วพายายามชันตัวเองขึ้นเเล้วพิงไปที่หัวเตียงเเล้วเอาถุงน้ำร้อนที่ถูกวางไว้ที่ท้องอยู่เเล้วมาประคบ

 

 

 

 

 

"เห้ย ทำไมไม่นอน เธอจะนั่งทำไม"ป๊อปปี้ที่คุยโทรศัพท์เสร็จเข้ามาเห็นฟางนั่งพิงหัวเตียงจึงเอ็ดนิดๆ

 

 

 

 

 

"อยากนั่ง"ฟางตอบเเล้วมองหน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"นายเป็นคนช่วยชั้นมาใช่มั้ย"ฟางถาม

 

 

 

 

 

"ถ้าไม่ใช่ชั้นเเล้วจะเป็นใคร นี่เธอรู้มั้ยถ้าชั้นไปไม่ทันเธอจะต้องเจออะไรบ้าง ทีหลังอย่าออกไปไหนกับผู้ชายสองต่อสองอีกเข้าใจมั้ย!"ป๊อปปี้พูดเชิงออกคำสั่ง

 

 

 

 

 

"นายกำลังสั่งชั้นนะ"ฟางพูดเเล้วมองหน้าป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"ก็ชั้นสั่ง เเล้วเธอก็ต้องทำเข้าใจมั้ย"ป๊อปปี้พูดอีก

 

 

 

 

 

"..."ฟางไม่ตอบได้เเต่ยิ้มเเล้วมองไปทางอื่น นี่นายเป็นห่วงชั้นใช่มั้ย

 

 

 

 

 

"ชั้นถามว่าเข้าใจมั้ย"ป๊อปปี้บีบเเขนฟางให้หันมาเเล้วเขย่า

 

 

 

 

 

"โอ้ย ชั้นเจ็บท้อง เจ็บเเขนด้วย ปล่อย"ฟางโวยวาย

 

 

 

 

 

"บอกชั้นมาสิ"ป๊อปปี้ยังไม่ปล่อยเเต่หยุดเขย่า

 

 

 

 

 

"เข้าใจเเล้ว นายไม่บอกชั้นก็ไม่ไปไหนกับผู้ชายแปลกหน้าแบบนี้อีกเเล้วชั้นก็กลัวเหมือนกันนะ"ฟางพูดป๊อปปี้จึงยอมปล่อยเเล้วยืนมองไปนอกห้องซึ้งเป็นกระจก

 

 

 

 

 

"อีกไม่นานจะมีคนมารับเรา เเล้วออกไปจากที่นี่สักที"ป๊อปปี้พูดเเล้วเอามาไปชันกับกระจกเเล้วมองบรรยากาศข้างนอกยามค่ำคืน

 

 

 

 

 

"มาอะไรดึกป่านนี้ นี่ถ้าจะมาทำไมไม่ให้มันเร็วกว่านี้ พึ่งจะนึกได้รึไงกัน"ฟางบ่นอุบ

 

 

 

 

 

"เพราะพวกนั้นตามหาไม่เจอ ดีที่โทโมะโทรมา"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"โทโมะหรอ เเล้วแก้วละ แก้วเป็นยังไงบ้าง"ฟางได้ยินชื่อโทโมะก่อนจะถามถึงเพื่อนสาวอย่างแก้วอย่างเป็นห่วง

 

 

 

 

 

"โทโมะไม่ได้เป็นอะไร ผู้หญิงคนนั้นก็คงจะไม่เป็นอะไรเหมือนกัน อย่ามัวเเต่เป็นห่วงคนอื่นเลย ห่วงตัวเองจะดีกว่ายัยบ้า คิดเเล้วมันโมโห!"ป๊อปปี้สบถก่อนจะทุบกระจกตกหน้าอย่างหัวเสีย อยากจะไปกระทืมมันซ้ำนัก!

 

 

 

 

 

"เมื่อกี้นายว่าชั้นบ้าหรอ-_-"ฟางพูดเเล้วทำหน้าเซ็ง

 

 

 

 

 

"ก็เธอมันบ้าจริงๆ โห้ย!"ป๊อปปี้หันมาพูดก่อนจะมองออกไปนอกกระจก

 

 

 

 

 

"เป็นไรของเค้า"ฟางพูดเบาๆ

 

 

 

 

 

ก๊อกๆๆๆๆ

 

 

 

 

 

เสียงประตูดังขึ้นมาจากหน้าห้องป๊อปปี้เเละฟางหันไปมอง ป๊อปปี้มองฟางก่อนจะเดินออกไปเปิดประตู

 

 

 

 

 

"สวัสดีครับคุณภาณุ พร้อมกลับหรือยังครับ"ลูกน้องคนนึงยินมารอหน้าประตูเเล้วคำนับก่อนจะเอ่ยบากถาม

 

 

 

 

 

"อือ"ป๊อปปี้พูดแค่นั้นก่อนจะเข้ามาในห้อง

 

 

 

 

 

"ไป"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ไปไหน"ฟางถาม

 

 

 

 

 

"กลับบ้าน"ป๊อปปี้พูด ฟางค่อยๆลุกจากเตียงอย่างช้าๆ เพราะเจ็บที่ท้องมาก

 

 

 

 

 

"เห่อ"ป๊อปปี้ถอดหายใจเบาๆก่อนจะเข้าไปช้อนร่างของฟางขึ้น

 

 

 

 

 

"อ๊ะ โอ้ย นายมาอุ้มชั้นทำไม"ฟางโวยวาย

 

 

 

 

 

"ชั้นรู้เธอเดินเองไม่ไหวหรอก อุ้มไปยังจะสะดวกกว่าไม่ต้องพูดมากน่า หยิบถุงน้ำร้อนมาด้วย"ป๊อปปี้ย่อลงให้เท้ากับเตียง ฟางจึงเอื้อมมือมาหยิบถุงน้ำร้อนบนเตียงอย่างว่าง่าย

 

 

 

 

 

"เอามาวางไว้ที่ท้องสิ จะถือไว้ทำไม"ป๊อปปี้พูดฟางมองก่อนจะเอามาวางไว้ที่หน้าท้องตามคำสั่งป๊อปปี้มองก่อนจะเดินออกมาหน้าห้อง

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวผมอุ้มเองก็ได้นะครับ"ลูกน้องคนนึงพูดเมื่อเห็นป๊อปปี้อุ้มฟางออกมา

 

 

 

 

 

"ไม่ต้อง"ป๊อปปี้พูด ฟางมองป๊อปปี้ก่อนจะก้มหน้างุด ลูกน้องจึงพยักหน้าเเล้วเดินนำป๊อปปี้ไปที่รถโดยเช็คอินเรียบร้อยเเล้ว

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้อุ้มฟางมาถึงรถก่อนจะอุ้มฟางไปนั่งเเล้วนั่งลงข้างๆ ไม่นานนักรถก็ออก ฟางนั่งรถไปมาก็เริ่งง่วงจึงหลับไปรถส่ายไปมาเพราะทางไม่ค่อยดีจึงทำให้หัวฟางมาตกที่หัวไหล่ของป๊อปี้ปูปปี้มองก่อนค่อยๆจับหัวฟางเเล้วขยับออกห่างเเล้ววางหัวฟางไว้ที่ตักก่อนจะถอดเจ็กเก็ตเเล้วห่มให้ฟาง ป๊อปปี้ใช้มือข้างนึงพาดไปที่ตัวฟางก่อนจะหลับไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

______________________________________________________________________________

 

 

 

อัพเเล้วนะ ตอดตามต่อต่อไปน้าาาา

 

 

 

เม้นเยอะๆ โหวตเเยะๆ 55555

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา