พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..
เขียนโดย TKda
วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.
แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
20) Part poppy+fang
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
"นี่ถ้าชั้นไปกับนายนั่นสองคนมันจะปลอยภัยมั้ยเนี่ย เอาเหอะวันเกิดคนมันก็ต้องเยอะเป็นธรรมดา ถ้าคิดจะทำอะไรคงจะยาก เเล้วไอ่มาเฟียอุดอู้นั้นก็ไม่ไปอีก โว้ย เซ็งๆ"ฟางเดินบ่นมาตลอดทางจนเข้าห้องมา ก็เดินไปเจอป๊อปปี้หลับอยู่
"นอนเหมือนหมีจำศิลเลยแหะ ฮ่าๆ อุ๊บส์"ฟางพูดเเล้วหัวเราะเเต่ก็ต้องเอามือปิดปากเพราะกลัวคนที่นอนหลับอยู่ตื่น
"จะว่าไปตอนหลับนี่ก็ดูดีใช้ได้นะเนี่ย"ฟางนั่งลงข้างเตียงเเล้วเอามือเท้าคาง
"อือ"ป๊อปปี้ครางเบาๆเเล้วพลิกตัวหันหน้ามาทางฟาง ฟางสะดุ้งลุกขึ้นยืนทันที
"ละเมอ ฟู่ววว"ฟางพูดเเล้วเป่าลมออกมาอย่าโล่งอก
"ตกใจหมด"ฟางพูดเเล้วเอามือจับเหนืออก
"ตกใจอะไร"ป๊อปปี้พูดพร้อมลืมตาขึ้นมา
"กรี๊ดด อร๊ายยยย"ฟางสะดุ้งตกใจจนล้มลงไปกองกับพื้ป๊อปปี้จึงลุกขึ้นมานั่ง
"ไอ้บ้า ตื่นตั้งเเต่เมื่อไหร่"ฟางพูดเเล้วใจเต้นเเรงเพราะตกใจ
"สนุกมั้ยเนี่ยนั่งมองคนอื่นตอนหลับน่ะห๊ะ-_-"ป๊อปปี้พูด
"แหะๆ หนุกดี"ฟางพูดยิ้มๆเเล้วยังคิ้วก่อนจะลุกขึ้นยืน
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นหน้าห้องฟางเเละป๊อปปี้
"มาเร็วจังวะ"ฟางพูดเบาๆก่อนจะมองไปที่ประตู
"ไปดิ มันมารับเเล้วน่ะ"ป๊อปปี้พูด
"เอาเบอร์นายมาดิ๊"ฟางพูดเเล้วกระดิกนิ้ว
"-_-"ป๊อปปี้มองนิ่ง
"เออน่างั้นยืมโทรศัพท์แป๊ป"ฟางพูดแล้วหยิบโทรศัพท์ป๊อปปี้ที่อยู่ข้างเตียงเเล้วกดเบอร์ตัวเองก่อนที่โทรศัพท์ฟางจะดังขึ้น
"ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย"ป๊อปปี้พูด
"เออน่าเเต่นายจะไม่ไปจริงดิ"ฟางถาม
"ไม่ไป"ป๊อปปี้พูดเเล้วนอนลงฟางส่ายหน้าก่อนจะเดินออกมาเปิดประตู
แอ๊ด
ฟางเปิดประตูก็เจอกับพิชชี่ยืนยิ้มอยู่
"ว่าเเต่เราจะไปที่ไหนอ่ะ"ฟางถาม
"ผับ T-pop น่ะ"พิชชี่บอก
"จะไม่ไปจริงหรอ ผับ T-pop เนี่ย"ฟางตะโกนเข้ามาในห้อง ป๊อปปี้ที่นอนอยู่ก็มองก่อนจะหันหน้ามา
"เค้าคงไม่อยากไปหรอกมั้งฟางไปกันเถอะ"พิชชี่พูดฟางจึงปิดประตูเเล้วเดินตามพิชชี่มา ก่อนจะขึ้นรถของพิชชี่เเล้วขับไปผับทันที
ผับนั่นอยู่ไม่ไกลจากรัสอร์ทเท่าไหร่มาแค่ไม่กี่กิโลก็ถึงเเล้ว ตอนนี้ฟางเเละพิชชี่เข้าไปในผับเสียงเพลงดังสนั่น
"มาเเล้วหรอว่ะ เเล้วนั่นพาสาวที่ไหนมา"เพื่อนของพิชชี่พูดเเล้วตบบ่าก่อนจะมองมาที่ฟาง ฟางได้เเต่ยิ้มๆให้
"คนในรัสอร์ทน่ะ"พิชชี่ตอบเเล้วมองฟาง
"สวยนะเว้ย"เพื่อนของพิชชี่พูด ก่อนจะเดินมาหาฟางเเล้วนั่งลงข้างๆ ฟางได้เเต่ขยับหนี
"สวัสดีครับผมชื่อกั้งนะครับ"กั้งเเนะนำตัว
"สวัสดีค่ะ ชื่อฟาง"ฟางพูดยิ้มๆ
"อย่าไปเกาะแกฟางมากดิวะ ถอยมา"พิชชี่พูดเเล้วกึงกั้งออกห่างจากฟาง
"ขอบคุณนะ"ฟางพูดยิ้มๆ
"ทำไมยังไม่มาอีกวะ"ป๊อปปี้ที่รออยู้ในห้องก็เดินไปเดินมา
"นี่เราเป็นอะไรเนี่ย"ป๊อปปี้พูดแล้วส่ายหน้าก่อนจะนั่งลงบนโซฟาง
"ฟางไม่ดื่มอะไรหน่อยหรอ เห็นดื่มเเต่น้ำเปล่าเนี่ย ค็อกเทลอ่อนๆมั้ย"พิชชี่ถาม
"กินไม่เป็นอะ คออ่อน"ฟางพูดยิ้มๆ
"งั้นก็ไม่เป็นไร"พิชชี่พูด
"เเล้วเมื่อไหร่จะกลับอ่ะ"ฟางถาม
"ทำไมหรอ อยากกลับเเล้วหรอ"พิชชี่พูด
"อือ ง่วงๆเเล้วล่ะ"ฟางพูดโกหก
"งั้นเดี๋ยว เอาของขวัญไปให้กั้งมันข้างบนกันจะได้กลับ"พิชชี่พูด
"อือ"ฟางพยักหน้าเเล้วเดินตามพิชชี่มาชั้นบน
"เพื่อนนายอยู่ห้องไหน"ฟางถามเเล้วมองไป
"นู้นน่ะ ห้องสุดท้าย"พิชชี่พูดก่อนจะหันหน้าไปเเล้วยิ้ม ก่อนจะเดินไปจนถึงห้องสุดท้าย พิชชี่จึงเปิดเข้าไปฟางเองก็เข้าไปด้วย
แกร๊ก
เสียงล็อกประตูห้องดังขึ้นทำให้ฟางหันไปมองพิชชี่
"ไหนเพื่อนนายอ่ะ"ฟางพูดเเล้วดูท่าทางไม่ค่อยไว้ใจจึงหยิบโทรศัพท์ที่อยู่กระเป๋าหลังกดโทรด่วนเบอร์ที่ตั้งไว้คือเบอร์ป๊อปปี้
"นู่นแหละเดินเข้าไปอีก"พิชชี่พูดยิ้มๆ
ตรืดดด ตรืดดด ~ เสียงโทรศัพท์ของป๊อปปี้ดังขึ้นป๊อปปี้รีบหยิบมาดูพอรู้ว่าเบอร์นั่นโชว์ว่า Fang ขึงรับทันที
"ฮัลโหล"ป๊อปปี้พูด
(เอ่อพิชชี่ ชั้นว่าชั้นไปรอข้างนอกดีกว่านะ นายเอาของขวัญให้เพื่อนนายเเล้วค่อยออกมาเเล้วกัน)เสียงฟางพูด
"อะไร"ป๊อปปี้พรึมพรำก่อนจะตั้งใจฟัง
(จะรีบไปไหนเล่า ปล่อยนะ )เสียงของพิชชี่พูดก่อนจะมีเสียงฟางโวยวายมา
"เห้ย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะลุกขึ้น เเล้ววิ่งออกมาจากห้องทันที
"ปล่อยชั้น ชั้นจะกลับเเล้ว"ฟางพูดเเล้วพายายามแกะมืแพิชชี่ออก
"แหมที่แบบนี้กับชั้นสองคนเเบบนี้ ยังจะกลัวอะไรอีกละ"พิชชี่พูดเเล้วยิ้มเหยียดๆ
"นี่นาย ชั้นเเค่จะมาเปิดหูเปิดตา"ฟางพูดเเล้วพายายามแกะมือพิชชี่ออก
"ใครจะเชื่อแบบเธอเนี่ยผ่านมากี่คนเเล้วล่ะ"พิชชี่พูดก่อนจะเหวี่ยงฟางให้ลงไปนอนราบพื้นเตียง
ตุ๊บ
ฟางถูกเหวี่ยงมานอนบนเตียงโดยที่มีพิชชี่มาคร่อมไว้
"ปล่อยชั้ยนะนายจะทำอะไรชั้น ปล่อย"ฟางพูดเเล้วดิ้น พิชชี่จับเเบนทั้งสองข้างของฟางด้วยสองมือไว้เหนือหัว
"ปล่อยชั้นนะนายททำบ้าอะไรเนี่ย"ฟางพูดเเล้วพายายามดิ้นหนี
"หึ"พิชชี่ยิ้มเยียดๆก่อนก่อนจะซุกไซร้ตามซอกคอของฟาง
"กรี๊ดดด ปล่อยชั้นนะ ปล่อยชั้น ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วย"ฟางร้องกรี๊ดเเล้วพายายามดิ้น
"ตะโกนไปก็ไม่มีใครเค้าได้ยินเธอหรอก"พิชชี่พูดก่อนจะซุกไปซอกคอขาวของฟางต่อ
"ปล่อยชั้น"ฟางพุดเเล้วดิ้น
งับ
ฟางกัดไปที่หูของพิชชี่
"โอ้ยยย ยัยบ้าชอบใช้ความรุนเเรกนักใช้มั้ย"พิชชี่พูด
เพี๊ยะ! ผลัก!
พิชชี่ตอบหน้าฟางจนมีเหลือซิบออกมาเเล้วต่อยไปที่ท้องของฟาง ฟางจุกจนตัวงอ
"ชะ ช่วยด้วย"ฟางพายายามพูด
ปั๊ง
ตุ๊บ!
พิชชี่ถูกดึงกระเด็นลงไปกองกับพื้น
ผลัก! ผวัะ! ผลัก! ผลัก! ผลัก! ผลัก! ผลัก!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังถี่ๆ
"ใครกะ ก็ได้ ชะช่วยด้วย"ฟางพูด ป๊อปปี้ที่ต่อยพิชชี่จนเลือดอาบก็ขึ้นมาดูฟางทันที
"ยัยบ้าเอ้ย"ป๊อปปี้พูดก่อนจะดึงฟางมากอด
"นะ นายมาช่วยชั้น"ฟางพูดไม่ค่อยออกเพราะจุกมาก ก่อนจะสลบไป
"หึ้ย"ป๊อปปี้สบถก่อนจะช้อนรั้งฟางขึ้นมา
ปั๊ก! ปั๊ก!
ป๊อปปี้เตะไปที่ท้องของพิชชี่สองครั้งก่อนจะเดินข้ามพิชชี่เเล้วเดินออกจากผับทันที ก่อนจะเดินกลับมาที่รีสอร์โดยอุ้มฟางมาตลอดทาง
"นี่มันทำขนาดนี้เลยหรอเนี่ย"ป๊อปปี้วางร่างฟางไว้บนเตียงก่อนจะมองหน้าฟางที่มีเลือดซิบๆ ออกมา
"ต่อไปนี้ชั้นจะไม่ให้เธอไปไหนอีกเเล้ว"ป๊อปปี้พูดก่อนจะเดินเข้าไปเอากะละมังเเล้วชุบน้ำหมาดๆ เช็ดหน้าให้ฟาง เเล้วเอาถุงน้ำร้อนมาวางไว้ที่ท้องฟาง ป๊อปปี้นั่งดูฟางจนดึงเเล้วเผลอหลับไปในที่สุด
______________________________________________________________________________________
ตอนนี้เป็นของป๊อปฟางน้าาาาา ตอนหน้าโทโมะแก้ว อิอิ 55555
ติดตามตอนต่อไปด้วยน้าาาาา
เม้นเยอะๆน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ