พิสูจน์รัก จุมพิตหัวใจ..

9.3

เขียนโดย TKda

วันที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.56 น.

  69 ตอน
  2251 วิจารณ์
  132.34K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 13.40 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

13) เพื่อนใหม่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อือออ"ฟางที่นอนหลับอยู่ในอ้อมกอดของป๊อปปี้ก็ดิ้นไปมาก่อนจะขยับหน้าใกล้ป๊อปปี้ยิ่งขึ้น ป๊อปปี้ที่รู้สึกตัวตั้งเเต่ฟางขยับก็ลืมตาขึ้นมาเเล้วหันไปหาฟาง ตอนนี้หน้าทั้งคู่ใกล่กันมาก ป๊อปปี้เป่าไปที่ผมของฟางจนปลิว

 

 

 

"อืออ แป๊ปนึงนะเเก้ว ฟางง่วง"ฟางละเมออกมา ป๊อปปี้มองก่อนจะเป่าแรงๆ

 

 

 

 

 

ฟู่ววว

 

 

 

 

 

"อือ ตื่นเเล้วก็ได้"ฟางพูดเเล้วลืมตาขึ้นมาสบตากับป๊อปปี้ ฟางกระตุกยิ้มเล็กน้อย

 

 

 

 

 

"เห้ย"ฟางอุทานเเล้วผลักป๊อปปี้ออก

 

 

 

 

 

"อะไรของเธอเนี่ย"ป๊อปปี้พูดอย่างหัวเสียก่อนจะยืนขึ้น

 

 

 

 

 

"นายมากอดชั้นทำไม"ฟางพูดเเล้วเอามือมาปิดบังตัวเอง

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่พิสวาทเธอหรอกนะ"ป๊อปปี้พูดก่อนจะหันหลังเดินไป

 

 

 

 

 

"เเล้วนายจะไปไหนน่ะ"ฟางถามป๊อปปี้จึงหันมา

 

 

 

 

 

"จะไปฉี่ จะตามไปมั้ยละห๊ะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วยื่นหน้าเข้าใกล้ฟาง ฟางดันหน้าป๊อปปี้ออก

 

 

 

 

 

"หยี ไอ้บ้า ไอ้มาเฟียลามก"ฟางว่า ป๊อปปี้ไม่สนใจเดินเข้าไปในป่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฮ้ เธอที่อยู่ในบ้านน่ะ ผัวเธอตื่นเเล้วนะ"เสียงชายคนนึงตะโกนเข้ามาในบ้านที่แก้วนอนอยู่

 

 

 

 

 

"อืออออ"แก้วยังงัวเงีย

 

 

 

 

ปึงๆๆๆๆ

 

 

 

 

 

ชายคนนั้นเคาะที่หน้าประตูไม้รัว

 

 

 

 

 

"จะไปดูผัวเธอมั้ย"ชายคนนั้นพูดอีก

 

 

 

 

 

"อืออ ผัวใครฟ่ะ"แก้วงัวเงียลุกขึ้นมาก่อนจะมาเปิดประตู ชายคนที่เคาะประตูอึ้ง

 

 

 

 

 

"มีอะไร"แก้วที่ตื่นเพราะรู้สึกสายตาของชายตรงหน้าที่จ้องมอง

 

 

 

 

 

"อะ เอ่อคือผัวเธอน่ะ ตื่นเเล้วนะ"ชายคนนั้นพูด แก้วงง

 

 

 

 

 

"ผัว?"แก้วพูด งงๆ ก่อนจะคิดว่าคงจะหมายถึงโทโมะเเน่ๆ ก่อนจะรีบวิ่งเข้าไปในบ้านเเล้วเอาเสื้อมาใส่

 

 

 

 

"เอ่อขอบคุณนะที่มาตาม"แก้วพูดขอคุณ

 

 

 

 

 

"จ้ะ ไม่เป็นไร ว่าเเต่เธฮชื่ออะไร"ชายคนนั้นถาม

 

 

 

 

 

"อ๋อชื่อแก้ว เเล้วนายละ"แก้วถามกลับพร้อมเดินไปยังบ้านที่โทโมะอยู่

 

 

 

 

 

"กวังจ้ะ"กวังตอบเเล้วยิ้ม แก้วเองก็ยิ้มตอบเมื่อมาถึงบ้านที่โทโมะพักแก้วก็รีบวิ่งขึ้นไปทันที

 

 

 

 

 

"แค่กๆ"เสียงขอโทโมะไอ

 

 

 

 

 

"เห้ยนี่นาย จะลุกไปไหนนอนเลยนะ"แก้วพูดเเล้วพายายามดันโทโมะให้นอนลง

 

 

 

 

 

"เธอ"โทโมะพูดเเล้วมองหน้าแก้ว

 

 

 

 

 

"ก็ชั้นน่ะสิ คิดว่าเป็นใครละ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"เปล่า เเล้วนี่เธอเป็นอะไรรึเปล่า"โทโมะถาม

 

 

 

 

 

"ชั้นน่ะไม่เป็นอะไรสักนิดเดียว มีเเต่นายนั่นแหละเจ็บมากมั้ย"แก้วถาม

 

 

 

 

 

"ถามมาได้ เจ็บสิ"โทโมะตอบ

 

 

 

 

 

"ตื่นมาก็กวนประสาทเลยนะ"แก้วว่า

 

 

 

 

 

"เอ่อแก้วหิวรึเปล่า"กวังถามขึ้นทำให้โทโมะหันไปมอง

 

 

 

 

 

"อือหิว นายหิวมั้ย หาอะไรรองท้องหน่อยดีกว่า"แก้วพูดเเล้วหันไปถามโทโมะ

 

 

 

 

 

"อือ"โทโมะตอบเเค่นี้

 

 

 

 

 

"ว่าเเต่มีอะไรกินบ้างหรอกวัง"แก้วถาม

 

 

 

 

 

"ก็อาหารธรรมตาๆน่ะ ผักน้ำพริก แก้วพอกินได้มั้ย"กวังถาม

 

 

 

 

 

"ได้สิ เอ่อว่าเเต่นายเถอะ กินของบ้านๆแบบนี้จะได้เร้อะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"ได้"โทโมะตอบ แก้วจึงไปช่วยโทโมะลุกขึ้นเเล้วพิงพนัง

 

 

 

"โอ๊ะ"โทโมะจะตักเเต่เจ็บหลังจึงร้องออกมา

 

 

 

 

 

"มาๆ ชั้นป้อนเอง"แก้วพูดเเล้วเเย่งข้าวจากมือโทโมะมาป้อน โทโทะมองแก้วเล็กน้อย

 

 

 

 

 

"อ้าปาก"แก้วพูดโทโมะมองเเล้วอ้าปาก แก้วก็ป้อนโทโมะจนอิ่ม เเล้วเอายาที่หญิงวัยกลางคนคนนั้นเตรียมไว้มาให้โทโมะ

 

 

 

 

 

"อือหื้อ ยาอะไรเนี่ยขม ชั้นไม่กิน"โทโมะพูดเมื่อจิบยาไปนิดนึง

 

 

 

 

 

"กินไปจะได้รีบๆหาย"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"ไม่"โทโมะพุด

 

 

 

 

 

"ไม่กินใช่มั้ยได้"แดก้วพูดโทโมะมองเล็กน้อยก่อนจะหันหน้าหนี

 

 

 

 

 

"โอ้ยยยย"แก้วจิ้มไปที่แผลโทโมะทำให้โทโมะอ้าปากร้องแก้วจึงเทยาลงไปเเล้วปิอดปากโทโมะ

 

 

 

 

 

"กลืนมันเข้าไปนะ"แก้วพูดเเล้วปิดปากโทโมะ โทโมะกลืนลงไปแก้วจึงยอมปล่อยมือ

 

 

 

 

 

"แฮ่กๆ เธอ"โทโมะพูดเเล้วชี้หน้แาแก้ว

 

 

 

 

 

":P"แก้วเเลบลิ้นให้ก่อนจะเดินออกมา

 

 

 

 

 

"อ้าวกวัง ทำไมยังอยู่ละ"แก้วพูดเมื่อเห็นกวังนั่งอยู่

 

 

 

 

 

"ก็รอแก้วออกมา"กวังพูดเเล้วก้มหน้าแก้วมองงงๆ

 

 

 

 

 

"รอทำไม กลับบ้านเลยก็ได้"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"เดี๋ยววันนี้เราพาเเก้วเที่ยวนะ"กวังพูด

 

 

 

 

 

"หื้อ เที่ยว"แก้วพูด

 

 

 

 

 

"ใช่หมู่บ้านเรามีที่สวยๆเยอะเลยนะ"กวังพูด

 

 

 

 

 

"น่าสนใจดีเเฮะ งั้นเดี๋ยวบ่ายๆเพื่อนกวังพาแก้วเที่ยวด้วยนะ"แก้วพูดเเล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

"ได้สิเพื่อนแก้ว"กวังพูดเเล้วยิ้มตอบ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นายเเล้วเราจะเอายังไงต่อ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"ไม่รู้"ป๊อปปี้ตอบ

 

 

 

 

 

"นายทำไมไม่รู้อะไรสักอย่างเลยเนี่ย"ฟางพูดเเล้วหน้ามุ่ย

 

 

 

 

 

"ก็ชั้นไม่รู้"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"นี่นาย"ฟางพูดเเล้วสะกิดป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"อะไร"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ชั้นเห็นควันๆ อยู่ตรงนู้นน่ะ ชั้นว่ามันต้องมีบ้านคนเเน่ๆเลย"ฟางพูดเเล้วมองไปมีควันไฟลอยขึ้นมา

 

 

 

 

 

"ชั้นว่ารีบไปกันเถอะ"ฟางพูดเเล้วเดินนำป๊อปปี้ก็เดินตามมา

 

 

 

 

 

"เดินแบบไม่มีรองเท้าเธอไม่เจ็บเท้ารึไง"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"เจ็บสิถามได้ เเต่นายนั่นแหละที่เป็นคนถอดมันออกอ่ะ ชั้นเลยต้องเดินแบบนี้เนี่ย"ฟางพูด

 

 

 

 

 

"เอารองเท้าชั้นไปใส่"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"โน่ววว รองเท้าใหญ่ยักนั่นน่ะหรอ ไม่อ่ะ ชั้นว่าลูกคุณหนูอย่างนายใส่ไปเถอะ"ฟางพูดเเล้วเดินต่อไปป๊อปปี้มองก่อนจะเดินไปหาฟาง

 

 

 

 

 

"งั้นก็ขึ้นหลังชั้นเอาเเล้วกัน"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"นายไไม่หนักรึไง"ฟางพุด

 

 

 

 

 

"พูดมาก ชั้นถอดรองเท้าเธอ เธอไม่ใส่ของชั้นงั้นชั้นก็ให้เธอขึ้นหลังชั้นไง นี่หลังชั้นไม่ได้ให้ใครขึ้นง่ายๆหรอกนะ"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"รวมถึงแฟนนายด้วยใช่ม้าา"ฟางพูดเเซวๆ

 

 

 

 

 

"อือ"ป๊อปปี้พูด ฟางเหวอแป๊อปนึง

 

 

 

 

 

"ฮู้ ชั้นนี่โชชคดีจริงๆเลย"ฟางพูดเเล้วกระโดดขึ้นหลังป๊อปปี้

 

 

 

 

 

"กระโดดขึ้นมาให้สัญญาณบ้าง"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

 

"ทำไมละไม่ต้องพูดมากนะจ้ะเจ้าม้า"ฟางพูดแกล้ง ป๊อปปี้หันขวับมามอง

 

 

 

 

 

"แหะๆ ล้อเล่น"ฟางพูดป๊อปปี้จึงหันหน้าเเล้วเดินต่อไป มาเฟียอย่างนายก็แอบออ่อนโยนเหมือนกันนะเนี่ย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

_______________________________________________________________________________________________

 

 

 

ติดตามตอนต่อไปน้าาาา

 

 

เม้นกันเยอะๆน้าาาาา

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.3 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา