Stolen heart ลิขิตรัก(ลัก)ใจยัยตัวแสบ
9.3
เขียนโดย mikeaom
วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.34 น.
3 ตอน
39 วิจารณ์
7,447 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม พ.ศ. 2557 21.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) แต่งงาน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ Stolen heart ลิขิตรัก(ลัก)ใจยัยตัวแสบ
ตอนที่3 แต่งงาน
ในตลอดระยะเวลา1เดือน ชั้นต้องใช้ชีวิตอยู่กับไอโรคจิตนั่นตลอดเลย ดีนะที่งานแต่งงานถูก
เลื่อนวันมา3รอบแล้วเพราะทางผู้ใหญ่ไม่พร้อม แต่ปัญหาก็คือ พรุ่งนี้จะเป็นอีกวันที่แต่งงาน ชั้นไม่
รู้ว่าจะได้เลื่อนวันอีกหรือเปล่า
แม่ฟาง//ไงจ้ะ เตรียมตัวให้พร้อมนะลูกพรุ่งนี้เราจะจะได้แต่งงานแล้ว
แม่ชั้นเดินมากอดฟัดหอมชั้น -0- แม่ดีใจเเบบนี้ไปแต่งเองเลยไป - -
ฟาง//ค่ะ เห้อ..
ชั้นถอนหายใจเสียงดัง
แม่ฟาง//เข้าใจแล้วก็รีบนอนสิจ้ะ พรุ่งนี้เราคงตื่นกันแต่เช้า
นี่แม่ชั้นพูดจริงหรอ 0.0 ไม่นะ!
ฟาง//พรุ่งนี้จะแต่งจริงๆหรอค่ะ?!?!?!
ชั้นถามแม่ด้วยความตื่นเต้นตกใจ
แม่ฟาง//เอ้า! ก็จริงสิ ไปนอนได้แล้ว
แม่ชั้นพูดแล้วผลักชั้นลงบนเตียงพร้อมห่มผ้าห่มให้ เสียงปิดสวิตไฟดัง "กึก" ทำให้ชั้นรู้สึกว่ามัน
ได้เวลานอนแล้ว หาว~ zZ
.:ด้านแก้ว:.
ป๊อปปี้//แก้ว..ป๊อปขอโทษในเวลาที่ผ่านมาจริงๆนะครับ ผมขอโทษ
เขาพูดง้อชั้นมาพักหนึ่งแล้วล่ะ แต่ชั้นไม่รู้จะทำยังไงดี
แก้ว//แล้วคุณจะทำยังไงเรื่องแต่งงาน..
ชั้นตัดสินใจถามเขา
ป๊อปปี้//ก็คงต้องแต่งแหละนะ ผมขอโทษ แต่ผมรักแก้วนะ ถึงผมจะแต่งงานกับคนอื่นแต่
ผมก็รักแก้วนะ
เขาคงต้องไปจากชั้นอีกแล้วสินะ
ฝากไปเตือนเขา แค่ไปบอกให้จำไว้ หากคนที่ชั้นรัก
เอ้ะ ใครโทรมาหาเขาน่ะ ทำไมเขาถึงไม่รับสักที
แก้ว//ใครโทรมาค่ะ
ชั้นถามเขา
ป๊อปปี้//คุณแม่น่ะครับ
เขาพูดแล้วส่งยิ้มให้ชั้น
แก้ว//ถ้าแม่ก็รับสิค่ะ
ชั้นบอกเขา
ป๊อปปี้//คือ...ครับๆ
เขาตัดสินใจรับโทรศัพท์ เขาพยักหน้าส่ายหน้าพูดอะไรไม่รู้แหะ แต่พอทันทีที่เขาวางสายชั้นก็
ถามเขาทันที
แก้ว//มีไรหรอ?
ชั้นถามเขา
ป๊อปปี้//ป๊อปมีงานสำคัญที่บ้าน ขอตัวไปก่อนนะครับ แก้วผมขอโทษ :(
เขาทำหน้าบึ้งตึงแล้วเดินจากชั้นไป เป็นครั้งที่100แล้วมั้ง :'(
--วันต่อมา--(วันแต่งงาน)
วันนี้เป็นวันที่น่าเบื่อที่สุดเลย ผมต้องทำอะไรก็ไม่รู้ อืมๆยอมรับว่าผมต้องแต่งงานกับยั่ยนั่น
ไม่น่าเชื่อเลยแค่ผู้ใหญ่รู้จักกันเราก็สามารถแต่งงานกันได้ หรือว่ามันเป็นพรมลิขิตนะ เอ้ะ ผมคิด
อะไรเนี่ย ยัยนั่นก็แสบจริงๆเลย ขี้ประจบชะมัด อะไรๆผมก็ผิดอยู่ฝ่ายเดียว...
ฟาง//ไอโรคจิต หลบชั้นสิ๊!
พูดได้ไม่นานยัยนั่นก็มาอาละวาดใส่ผมอีกแล้ว
ป๊อปปี้//ชั้นยืนอยู่ตรงนี้ เธอก็ไปเดินตรงอื่นสิยัยบ้า
ผมล่ะไม่ชอบเธอจริงๆเลย - -
แม่ป๊อปปี้//ไม่ช่วยก็หลบซะ
ดูแม่ผมพูด คุณพระช่วย! แม่เข้าข้างยัยนั่นชัดๆ ดูดู ดูยัยนั่น มันเเลบลิ้นใส่ผมอีกแล้ว หึ! ต้องเดิน
ไปขู่ซะหน่อยแล้ว - -*
ป๊อปปี้//ฟาง..
ผมพูดกับเธอ นี่ผมเรียกเธอดีดีนะเนี่ย
ฟาง//อะไร หลบๆ
เธอพูดแล้วเดินมาชนผม โธ่ยัยโง่
ป๊อปปี้//ถ้าเธอยังทำตัวให้คนอื่นมองว่าชั้นเป็นคนไม่ดีอีกล่ะก็..
ผมพูดไม่จบเธอก็ตัดหน้าซะล่ะ
ฟาง//ทำไม นายจะทำอะไรชั้นได้ นายจะปล้ำชั้นงั้นหรอ
ดูยัยนั่นทำหน้า มันเยาะเย้ยกันชัด 0*0
ป๊อปปี้//เตี้ยแบบนี้ชั้นไม่เอามาทำแม่พันธ์หรอก เอ้ย! ใช่ ชั้นจะปล้ำเธอ
ผมพูดว่าเธอ ดูเหมือนเธอจะปิ๊ดเลยล่ะ
ฟาง/// ไอโรคจิตนายว่าชั้นเตี้ยหรอ ชั้นน่ะไม่ให้ผู้ชายโรคจิตแบบนายมาเป็นพ่อพันธ์ชั้นเหมือน
กันนั่นแหละ
เธอพูดวางของบนโต๊ะ พร้อมวิ่งหายไป ฮ่าๆ สงสัยจะกลัวจนตัวสั่น คิกๆ
เห้อ... วันนี้ผมเหนื่อยมากๆเลย แถมเจ้าสาวยังต้องย้ายมานอนกับผม โอ๊ย ยัยนั่นก็ไม่เบา
ลื้อของผมไปหมดเลย ผมยังต้องมาไล่เก็บทีละชิ้นๆที่ยัยนั่นลื้อ สงสัยต้องสั่งสอนซะแล้วมั้ง!!
ป๊อปปี้//ยัยเตี้ย ลื้อนักใช่มั้ย
ผมเดินไปแนบชิดกับตัวเธอ
ฟาง//ออกไปนะ นายจะทำอะไรชั้นอะ ชั้นจะฟ้องคุณป้า คุณป้าๆ
เธอถอยหนีผมแล้วก็ตะโกนเรียกแม่ผม แต่บ้านผมใหญ่ขนาดนี้ แม่คงไม่ได้ยินหรอก ฮ่าๆ --__,--
ป๊อปปี้//คนเป็นผัวๆเมียๆกัน เขาจะทำอะไรกันก็ไม่ผิดหรอกนะ
ผมฉวยโอกาศตอนเธอกำลังอึ้ง เข้าจูบเธอ ลิ้นผมสอดเข้าไปยั่วยวนเธอ แล้วกัดให้รู้ถึงความเจ็บ
ผมจูบเธอประมาณ30วิ ผมก็ถอนจูบออก แล้วทำรอยที่ต้นคอของเธอ
ฟาง// 0///0
เธอเขินจนหน้าแดงไปหมด
ป๊อปปี้// หึ! ถ้าไม่อยากโดนมากกว่านี้ ต้องทำตามที่ผมบอก
ผมพูดขู่เธอแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียง
.
.
.
.
.
.
.
.
ฟาง//ฮึก.. อ่า เจ็บอะ >_<
ชั้นพูดพลางส่องดูกระจก ดูนายนั่นสิบังอาจมาจูบชั้น แถมยังทำรอยไว้อีก โอ้ยย ไอโรคจิตเอ้ย!
ป๊อปปี้//มานอนได้แล้ว ผมไม่มีใครกอด
อะไรนะ ก็กอดหมอนข้างไปสิ
ฟาง//ก็ไม่ต้องกอดสิยะ!
ชั้นพูดพลางดูแผลต่อ ฮือๆ
ป๊อปปี้//ถ้าคุณไม่ทำตามผม ผมจะ..
นายนั่นเอาอีกแล้ว เหอะ! -..- ไปก็ไป! ชั้นค่อยนั่งลงบนเตียงแล้วนอนห่างนายนั่น - -
ป๊อปปี้//มาใกล้ๆดิ
เป็นใครเนี่ย บังอาจาสั่งชั้นกริ๊ดดดด
ฟาง//โอ้ยยย !!! เรื่องมากจริง
ชั้นเก็บอารณ์ไ่อยู่จริง
ป๊อปปี้//แล้วจะทำไม?
คนอะไรกวนประสาทชะัมัด นายนั่นพูดแล้วดึงชั้นเขาไปกอดแนบตัวเขาเลยอะ อ๊ากปล่อยนะเฟ่ย
ชั้นพยายาดิ้นออกจากตัวนายนั่น แต่..นายนั่นก็ดึงฉุกกระชากชั้นอีกครั้ง การกระตุกตัวชั้นครั้ง
นั้น ทำให้จมูกเราติดกัน ชั้นกับเขาองตากันราวพระเอกนางเอกในนิยาย ชั้นพูดอะไรออกไปเนี่ย
ตาหวานๆของเขาเริ่ทำให้ใจชั้นใจสั่นซะแล้วสิ ชั้นรีบหลับตาเพื่อไม่มองเขา เขาก็โขมยจูบชั้นอีก
ครั้ง แต่จูบใครนี้เป็นจูบที่อ่อนโยน ไม่ใช่จูบที่คิดจะสั่งสอน จะว่าไปนายนี่ก็น่ารักดีแหะ เอ้ย ไม่
เห็นน่ารักเลย พอแหละ -///-
วันนี้เอาฉากไปแค่นี้ก่อนนะ ไรเตอร์ไม่รู้ว่าแต่งงานทำไรบ้าง เลยข้ามการแต่งงานมาที่ฉากนอนกุ๊ก
กิ๊กเลยนะ ฝากเม้นด้วยค่ะ ^^ อุ๊บอิ๊บ หลังๆไรเตอร์มีฉากโกรธแค้นเคืองมาให้ด้วยนะ 0.0
ตอนที่3 แต่งงาน
ในตลอดระยะเวลา1เดือน ชั้นต้องใช้ชีวิตอยู่กับไอโรคจิตนั่นตลอดเลย ดีนะที่งานแต่งงานถูก
เลื่อนวันมา3รอบแล้วเพราะทางผู้ใหญ่ไม่พร้อม แต่ปัญหาก็คือ พรุ่งนี้จะเป็นอีกวันที่แต่งงาน ชั้นไม่
รู้ว่าจะได้เลื่อนวันอีกหรือเปล่า
แม่ฟาง//ไงจ้ะ เตรียมตัวให้พร้อมนะลูกพรุ่งนี้เราจะจะได้แต่งงานแล้ว
แม่ชั้นเดินมากอดฟัดหอมชั้น -0- แม่ดีใจเเบบนี้ไปแต่งเองเลยไป - -
ฟาง//ค่ะ เห้อ..
ชั้นถอนหายใจเสียงดัง
แม่ฟาง//เข้าใจแล้วก็รีบนอนสิจ้ะ พรุ่งนี้เราคงตื่นกันแต่เช้า
นี่แม่ชั้นพูดจริงหรอ 0.0 ไม่นะ!
ฟาง//พรุ่งนี้จะแต่งจริงๆหรอค่ะ?!?!?!
ชั้นถามแม่ด้วยความตื่นเต้นตกใจ
แม่ฟาง//เอ้า! ก็จริงสิ ไปนอนได้แล้ว
แม่ชั้นพูดแล้วผลักชั้นลงบนเตียงพร้อมห่มผ้าห่มให้ เสียงปิดสวิตไฟดัง "กึก" ทำให้ชั้นรู้สึกว่ามัน
ได้เวลานอนแล้ว หาว~ zZ
.:ด้านแก้ว:.
ป๊อปปี้//แก้ว..ป๊อปขอโทษในเวลาที่ผ่านมาจริงๆนะครับ ผมขอโทษ
เขาพูดง้อชั้นมาพักหนึ่งแล้วล่ะ แต่ชั้นไม่รู้จะทำยังไงดี
แก้ว//แล้วคุณจะทำยังไงเรื่องแต่งงาน..
ชั้นตัดสินใจถามเขา
ป๊อปปี้//ก็คงต้องแต่งแหละนะ ผมขอโทษ แต่ผมรักแก้วนะ ถึงผมจะแต่งงานกับคนอื่นแต่
ผมก็รักแก้วนะ
เขาคงต้องไปจากชั้นอีกแล้วสินะ
ฝากไปเตือนเขา แค่ไปบอกให้จำไว้ หากคนที่ชั้นรัก
เอ้ะ ใครโทรมาหาเขาน่ะ ทำไมเขาถึงไม่รับสักที
แก้ว//ใครโทรมาค่ะ
ชั้นถามเขา
ป๊อปปี้//คุณแม่น่ะครับ
เขาพูดแล้วส่งยิ้มให้ชั้น
แก้ว//ถ้าแม่ก็รับสิค่ะ
ชั้นบอกเขา
ป๊อปปี้//คือ...ครับๆ
เขาตัดสินใจรับโทรศัพท์ เขาพยักหน้าส่ายหน้าพูดอะไรไม่รู้แหะ แต่พอทันทีที่เขาวางสายชั้นก็
ถามเขาทันที
แก้ว//มีไรหรอ?
ชั้นถามเขา
ป๊อปปี้//ป๊อปมีงานสำคัญที่บ้าน ขอตัวไปก่อนนะครับ แก้วผมขอโทษ :(
เขาทำหน้าบึ้งตึงแล้วเดินจากชั้นไป เป็นครั้งที่100แล้วมั้ง :'(
--วันต่อมา--(วันแต่งงาน)
วันนี้เป็นวันที่น่าเบื่อที่สุดเลย ผมต้องทำอะไรก็ไม่รู้ อืมๆยอมรับว่าผมต้องแต่งงานกับยั่ยนั่น
ไม่น่าเชื่อเลยแค่ผู้ใหญ่รู้จักกันเราก็สามารถแต่งงานกันได้ หรือว่ามันเป็นพรมลิขิตนะ เอ้ะ ผมคิด
อะไรเนี่ย ยัยนั่นก็แสบจริงๆเลย ขี้ประจบชะมัด อะไรๆผมก็ผิดอยู่ฝ่ายเดียว...
ฟาง//ไอโรคจิต หลบชั้นสิ๊!
พูดได้ไม่นานยัยนั่นก็มาอาละวาดใส่ผมอีกแล้ว
ป๊อปปี้//ชั้นยืนอยู่ตรงนี้ เธอก็ไปเดินตรงอื่นสิยัยบ้า
ผมล่ะไม่ชอบเธอจริงๆเลย - -
แม่ป๊อปปี้//ไม่ช่วยก็หลบซะ
ดูแม่ผมพูด คุณพระช่วย! แม่เข้าข้างยัยนั่นชัดๆ ดูดู ดูยัยนั่น มันเเลบลิ้นใส่ผมอีกแล้ว หึ! ต้องเดิน
ไปขู่ซะหน่อยแล้ว - -*
ป๊อปปี้//ฟาง..
ผมพูดกับเธอ นี่ผมเรียกเธอดีดีนะเนี่ย
ฟาง//อะไร หลบๆ
เธอพูดแล้วเดินมาชนผม โธ่ยัยโง่
ป๊อปปี้//ถ้าเธอยังทำตัวให้คนอื่นมองว่าชั้นเป็นคนไม่ดีอีกล่ะก็..
ผมพูดไม่จบเธอก็ตัดหน้าซะล่ะ
ฟาง//ทำไม นายจะทำอะไรชั้นได้ นายจะปล้ำชั้นงั้นหรอ
ดูยัยนั่นทำหน้า มันเยาะเย้ยกันชัด 0*0
ป๊อปปี้//เตี้ยแบบนี้ชั้นไม่เอามาทำแม่พันธ์หรอก เอ้ย! ใช่ ชั้นจะปล้ำเธอ
ผมพูดว่าเธอ ดูเหมือนเธอจะปิ๊ดเลยล่ะ
ฟาง/// ไอโรคจิตนายว่าชั้นเตี้ยหรอ ชั้นน่ะไม่ให้ผู้ชายโรคจิตแบบนายมาเป็นพ่อพันธ์ชั้นเหมือน
กันนั่นแหละ
เธอพูดวางของบนโต๊ะ พร้อมวิ่งหายไป ฮ่าๆ สงสัยจะกลัวจนตัวสั่น คิกๆ
เห้อ... วันนี้ผมเหนื่อยมากๆเลย แถมเจ้าสาวยังต้องย้ายมานอนกับผม โอ๊ย ยัยนั่นก็ไม่เบา
ลื้อของผมไปหมดเลย ผมยังต้องมาไล่เก็บทีละชิ้นๆที่ยัยนั่นลื้อ สงสัยต้องสั่งสอนซะแล้วมั้ง!!
ป๊อปปี้//ยัยเตี้ย ลื้อนักใช่มั้ย
ผมเดินไปแนบชิดกับตัวเธอ
ฟาง//ออกไปนะ นายจะทำอะไรชั้นอะ ชั้นจะฟ้องคุณป้า คุณป้าๆ
เธอถอยหนีผมแล้วก็ตะโกนเรียกแม่ผม แต่บ้านผมใหญ่ขนาดนี้ แม่คงไม่ได้ยินหรอก ฮ่าๆ --__,--
ป๊อปปี้//คนเป็นผัวๆเมียๆกัน เขาจะทำอะไรกันก็ไม่ผิดหรอกนะ
ผมฉวยโอกาศตอนเธอกำลังอึ้ง เข้าจูบเธอ ลิ้นผมสอดเข้าไปยั่วยวนเธอ แล้วกัดให้รู้ถึงความเจ็บ
ผมจูบเธอประมาณ30วิ ผมก็ถอนจูบออก แล้วทำรอยที่ต้นคอของเธอ
ฟาง// 0///0
เธอเขินจนหน้าแดงไปหมด
ป๊อปปี้// หึ! ถ้าไม่อยากโดนมากกว่านี้ ต้องทำตามที่ผมบอก
ผมพูดขู่เธอแล้วล้มตัวนอนลงบนเตียง
.
.
.
.
.
.
.
.
ฟาง//ฮึก.. อ่า เจ็บอะ >_<
ชั้นพูดพลางส่องดูกระจก ดูนายนั่นสิบังอาจมาจูบชั้น แถมยังทำรอยไว้อีก โอ้ยย ไอโรคจิตเอ้ย!
ป๊อปปี้//มานอนได้แล้ว ผมไม่มีใครกอด
อะไรนะ ก็กอดหมอนข้างไปสิ
ฟาง//ก็ไม่ต้องกอดสิยะ!
ชั้นพูดพลางดูแผลต่อ ฮือๆ
ป๊อปปี้//ถ้าคุณไม่ทำตามผม ผมจะ..
นายนั่นเอาอีกแล้ว เหอะ! -..- ไปก็ไป! ชั้นค่อยนั่งลงบนเตียงแล้วนอนห่างนายนั่น - -
ป๊อปปี้//มาใกล้ๆดิ
เป็นใครเนี่ย บังอาจาสั่งชั้นกริ๊ดดดด
ฟาง//โอ้ยยย !!! เรื่องมากจริง
ชั้นเก็บอารณ์ไ่อยู่จริง
ป๊อปปี้//แล้วจะทำไม?
คนอะไรกวนประสาทชะัมัด นายนั่นพูดแล้วดึงชั้นเขาไปกอดแนบตัวเขาเลยอะ อ๊ากปล่อยนะเฟ่ย
ชั้นพยายาดิ้นออกจากตัวนายนั่น แต่..นายนั่นก็ดึงฉุกกระชากชั้นอีกครั้ง การกระตุกตัวชั้นครั้ง
นั้น ทำให้จมูกเราติดกัน ชั้นกับเขาองตากันราวพระเอกนางเอกในนิยาย ชั้นพูดอะไรออกไปเนี่ย
ตาหวานๆของเขาเริ่ทำให้ใจชั้นใจสั่นซะแล้วสิ ชั้นรีบหลับตาเพื่อไม่มองเขา เขาก็โขมยจูบชั้นอีก
ครั้ง แต่จูบใครนี้เป็นจูบที่อ่อนโยน ไม่ใช่จูบที่คิดจะสั่งสอน จะว่าไปนายนี่ก็น่ารักดีแหะ เอ้ย ไม่
เห็นน่ารักเลย พอแหละ -///-
วันนี้เอาฉากไปแค่นี้ก่อนนะ ไรเตอร์ไม่รู้ว่าแต่งงานทำไรบ้าง เลยข้ามการแต่งงานมาที่ฉากนอนกุ๊ก
กิ๊กเลยนะ ฝากเม้นด้วยค่ะ ^^ อุ๊บอิ๊บ หลังๆไรเตอร์มีฉากโกรธแค้นเคืองมาให้ด้วยนะ 0.0
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ