Stolen heart ลิขิตรัก(ลัก)ใจยัยตัวแสบ

Stolen heart ลิขิตรัก(ลัก)ใจยัยตัวแสบ
ตอนที่1 ทำงานวันแรกของฟาง  
 
 
     ชั้นตื่นมาพร้อมกับความสดใส จากนั้นชั้นก็ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปสมัครงานวันแรกของชั้น
ชั้นคิดว่ามันน่าตื่นเต้นมากๆเลยล่ะ ชั้นว่าเราไปกันเถอะ
 
 
     ระหว่างที่ชั้นเดินริมถนนเพื่อเข้าไปสมัครงาน ชั้นเห็นโจรใจร้ายกำลังโขมยกระเป๋าผู้หญิงคน
หนึ่งชั้นจึงตัดสินใจวางของไว้บนที่นั่งข้างต้นไม้ แล้ววิ่งไปใกล้เหตุการณ์
 
ฟาง// ตำรวจมาๆ!!
ชั้นตะโกนไม่อายใคร แต่โจรก็ต้องหนีไปเพราะความกลัว ก็แบบนี้แหละนะ ตกใจจนลืมดูโลกไป
เลยส่วนโจรคนนั้นก็หนีไปซะแล้ว หลังจากหนีไป ชั้นก็รีบวิ่งไปประคองผู้หญิงคนนั้นทันที
 
ฟาง//เป็นอะไรมั้ยค่ะ?
ชั้นถามเข้าพร้อมพยุงเดินมานั่ง แต่เขามองดีใจอะไรเป็นพิเศษ สงสัยในกระเป่าคงมีของสำคัญละ
มั้ง
 
.....//หนูฟางใช่มั้ยจ้ะ
จู่ๆเขาก็ถามชั้น แต่เอ๊ะ! เขารู้ชื่อชั้นได้ยังไง
 
ฟาง// ค่ะ ชั้นชื่อฟาง ว่าแต่...
ชั้นตอบเขาแบบงงๆ พลางเดินมานั่งคุยพร้อมๆกับเขา
 
.....//จำป้าได้มั้ยจ้ะ ป้าชื่อประภา แม่ของตาป๊อปนะ จำได้ไหม
เขาถามชั้น
 
ฟาง//อืม..ค่ะ
ชั้นพยักหน้าสองที ทั้งที่จำไม่ได้
 
แม่ป๊อปปี้//ว่าแต่หนูฟางมาทำอะไรที่นี่ล่ะจ้ะ
เขาถามชั้นแล้วยื่นมือมาลูบหัวชั้นเบาๆ
 
ฟาง//นั่นสิ! 0.0 ลืมไปเลย ว่ามาสมัครงาน ฟางขอตัวไปก่อนนะค่ะ
ชั้นสะดุ้งพลางหยิบเอกสารที่วางอยู่ข้างๆ แต่ป้าประภาก็ดึงมือชั้นไว้
 
แม่ป๊อปปี้//สมัครงานที่ไหนจ้ะ?
เขาถามชั้นพลางทำหน้าสงสัย มาสงสัยไรตอนนี้เนี่ย ชั้นรีบนะ >o<
 
ฟาง//ตึกนี่แหละค่ะ สายแล้วด้วย
ชั้นพูดพลางดึงมืออกจากเขา แต่เขาไม่ปล่อยชั้นเลย โธ่! >o<
 
แม่ป๊อปปี้//ไม่ต้องรีบหรอก เพราะตาป๊อปก็เป็นเจ้าของบริษัท นั่นสิเราไม่ได้เจอกันนาน
เลย เดี๋ยวแม่จะพา เอ๊ะ! เดี๋ยวป้าจะพาไปหาตาป๊อปนะ
เขาพูดพลางจูงมือชั้นลากขึ้นตึกไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่ง
 
ณ ห้องสมัครงาน -..-
 
ชั้นเดินก้าวเข้าไปในห้องเพราะความกลัว ก็ชั้นมีเหตุผลจำเป็นที่มาสายนี่หน่า >o<
 
.....//เธอมาสาย
เขามองชั้นด้วยสายตาแสนน่ากลัว
 
ฟาง//คือชั้น..
ชั้นก้มหน้าหนีด้วยความกลัว
 
แม่ป๊อปปี้//ตาป๊อป
ป้าคนนี้ตามชั้นมาในห้องสมัครเลยหรอเี่นี่ย - -*
 
ป๊อปปี้//สวัสดีครับแม่ ป๊อปทำงานอยู่ แม่รอด้านนอกก่อนนะ
ว่าไงนะ ป้าประภาคือแ่ของนายนี่หรอเนี่ย นั่นสิ เขาถึงบอกลูกเขาชื่อป๊อปอะไรนั่น -..-
 
แม่ป๊อปปี้//จำหนูฟางได้ไหมตาป๊อป คนนี้แหละหนูฟาง
เขาแนะนำชั้นให้นายป๊อปรู้จักชั้น ซึ่งชั้นก็พึ่งรู้จักเขา
 
ป๊อปปี้//ฟางไหน ?
เขาตอบแล้วทำหน้างงๆ หน้าของเขาน่าขำชะมัดเลย คิกๆ
 
แม่ป๊อปปี้//นี่แน.. เสียมารยาท จำหนูฟางไม่ได้หรอ ตอนเธอ2คนเด็กๆ เธอเล่นกันทุก
วันเลยนะ
ป้าประภายื่นมือตีแขนนายนั่น ชั้นล่ะอดขำไม่ได้จริงๆ >x<
 
ป๊อปปี้//อืมครับ จำได้
ดูเหมือนเขาจะตกอยู่ในสถาณการณ์เดียวกับชั้น ถึงจำไม่ได้ก็บอกว่าจำได้
 
แม่ป๊อปปี้// งั้นก็ให้หนูฟาง สมัครตำแหน่งเลขาไปเลย
ป้าประภาพูด
 
ป๊อปปี้//แม่ครับ ผมมีเลขาอยู่แล้วนะ
นายนั่นดูไม่พอใจเลย -.-
 
แม่ป๊อปปี้//ตาป๊อป เดี๋ยวอีกหน่อยแกก็จะต้องแต่งงานกับหนูฟางนะ
ป้าประภาพูดพร้อมยิ้ม
 
ป๊อปปี้+ฟาง// ว่าไงนะ!!
ชั้นพูดพร้อมกับเขา แล้วมองหน้ากันด้วยความงง
 
ฟาง//คือ..
ชั้นอยากเสนอออกจากการทำงาน - - แค่การสมัครงานครั้งนี้ ทำให้ชั้นต้องแต่งงานกับใครไม่รู้เลย
หรอเนี่ย
 
แม่ป๊อปปี้//หนูฟางป้าขอเบอร์แม่หนูหน่อยสิ
เขาถามชั้น ชั้นก็จดให้เขา เขาจะเอาไปทำอะไรกันนะ แล้วทำไมนายป๊อปต้องส่ายหน้าไม่ให้ชั้น
ให้เบอร์แม่ชั้นด้วยล่ะ แต่เสียใจ ชั้นไม่ชอบให้ใครบังคับ แล้วชั้นก็แลบลิ้นใส่นายป๊อป:P
 
แม่ป๊อปปี้//เดี๋ยวแม่มานะจ้ะ
ป้าประภาพูดแล้วเดินออกไปจากห้อง
 
ป๊อปปี้//เธอทำอะไรของเธอ!!
เขามองชั้นด้วยความโกรธ
 
ฟาง//ชั้นทำอะไรผิด
นั่นสิ ชั้นทำอะไรผิดฮะ
 
ป๊อปปี้//เธอจะให้เบอร์แม่เธอ ให้แม่ชั้นทำไม
เขาทุบโต๊ะ แล้วเดินวนไปวนมา ไม่รู้จะเสียใจอะไรหนักหนา ชั้นแค่ให้เบอร์แม่ชั้นกับป้าประภาเอง
นะ
 
ฟาง//ก็ชั้นจะให้อะทำไม แล้วทำไมถึงชั้นจะให้ไม่ได้
ชั้นแลบลิ้นใส่เขาอีกครั้ง ก็..เวลากวนคนอื่นมันสนุกนี่หน่า
 
ป๊อปปี้//เธออยากแต่งงานกับชั้นหรอไงฮะ ชั้นไม่แต่งกับเธอหรอกนะ ยัยโง่
เขาพูดด่าชั้น อะไรเนี่ย อยู่ดีดีก็หาว่าชั้นโง่ มันไม่มากไปหน่อยหรอ- -*
 
ฟาง//มันเกี่ยวอะไรกับการแต่งงานฮะ
ชั้นถามเขาแบบโกรธๆ
 
ป๊อปปี้//ป่านนี้นะแม่ชั้นคงคุยเรื่องแต่งงานกับแม่เธอเสร็จไปแล้ว
แล้วเขาก็เดินวนไปวนมาต่อไป
 
ฟาง//ว่าไงนะ ชั้นขอโทษ ชั้นไม่รู้ แต่ความจริงชั้นก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับนายหรอกนะ
คนอะไรเวลางง ชอบทำหน้าตลก พูดแล้วก็ขำ
ชั้นไปพูดอะไรให้เขาโกรธเนี่ย เขาเดินมาหาชั้นแล้วกระชากเเขนชั้นไปติดอกเขา
 
ฟาง//ปล่อยนะ!!
ชั้นพยายามดิ้นให้หลุดจากนายนั่น
 
ป๊อปปี้//ถ้าอยากเป็นแฟนชั้นมากละก็ บอกมาตรงๆก็ได้นะ ไม่ต้องเล่นละครให้แม่ชั้นพูด
เขาพูดเหมือนชั้นจะรักเขามาก แหวะ คนอะไรหลงตัวเองชะมัด
 
ฟาง//ใครอยากเป็นแฟนกับนาย
ชั้นถามเขา
 
ป๊อปปี้//หึ! เธอคงเหนื่อยทุกคืนถ้าเป็นแฟนกับชั้น คงรู้นะว่าชั้นสื่ออะไร
เขาพูดพลางหัวเราะ อ๊ากไอโรคจิต
 
ฟาง//ไอโรคจิต ปล่อยชั้นๆ นายไม่ได้แอ่มชั้นหรอก ไอบ้า ไอลามก
ชั้นพยายามดิ้นจากเขา แต่ทำไมมันถึงไม่หลุดนะ นายนั่นคงไม่ติดกาวตาช้างไว้ที่แขนหรอกนะ
 
แม่ป๊อปปี้//ต๊าย..กอดกันน่ารักเชียว ทนอีกหน่อยนะ แม่ว่าเราจะแต่งงานกันอาทิตย์หน้า
เลย
เนื่อยนะน่ารัก อยากบอกจริงเลยช่วยเอานายนี่ออกจากชั้นซะที มันอึดอัดนะ >o<
 
ฟาง//ไม่เร็วไปหน่อยหรอค่ะ ความจริงแต่งปีหน้าของปีหน้าของปีหน้า ก็ได้นะ ฟางรอ
ได้-..-
ชั้นเสนอความคิดเห็นที่ดี
 
ป๊อปปี้//แต่งเร็วๆนี่แหละครับที่รัก
เขาเป้นบ้าอะไรเนี่ย พูดแปลกๆแถมยังมากัดหูชั้นอีก >__<
 
แม่ป๊อปปี้//น่ารักเชียว แม่เลือกคนไม่ผิดจริงๆ ว่าแต่อย่าลืมมอบตำแหน่งให้หนูฟางล่ะ
หนูฟางจ้ะวันนี้วันแรกแม่ว่าหนูไปพักก่อนก็ได้นะ ยังไม่ต้องทำหรอก
ป้าประภาพูดจบก็เดินออกไปจากห้อง ส่วนชั้นก็เดินตามออกไปทันทีที่นายนั่นปล่อยชั้น
 

 
ฝากวิจารณ์+โหวต ให้ด้วยนะค่ะ >_< หนุกปะ 555+ ยังไงก็ขอฝากฟิคชั่นเรื่องนี้ด้วยนค่ะะ