Stolen heart ลิขิตรัก(ลัก)ใจยัยตัวแสบ

Stolen heart ลิขิตรัก(ลัก)ใจยัยตัวแสบ

ตอนที่1 ทำงานวันแรกของฟาง  

 

 

     ชั้นตื่นมาพร้อมกับความสดใส จากนั้นชั้นก็ลุกไปอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปสมัครงานวันแรกของชั้น

ชั้นคิดว่ามันน่าตื่นเต้นมากๆเลยล่ะ ชั้นว่าเราไปกันเถอะ

 

 

     ระหว่างที่ชั้นเดินริมถนนเพื่อเข้าไปสมัครงาน ชั้นเห็นโจรใจร้ายกำลังโขมยกระเป๋าผู้หญิงคน

หนึ่งชั้นจึงตัดสินใจวางของไว้บนที่นั่งข้างต้นไม้ แล้ววิ่งไปใกล้เหตุการณ์

 

ฟาง// ตำรวจมาๆ!!

ชั้นตะโกนไม่อายใคร แต่โจรก็ต้องหนีไปเพราะความกลัว ก็แบบนี้แหละนะ ตกใจจนลืมดูโลกไป

เลยส่วนโจรคนนั้นก็หนีไปซะแล้ว หลังจากหนีไป ชั้นก็รีบวิ่งไปประคองผู้หญิงคนนั้นทันที

 

ฟาง//เป็นอะไรมั้ยค่ะ?

ชั้นถามเข้าพร้อมพยุงเดินมานั่ง แต่เขามองดีใจอะไรเป็นพิเศษ สงสัยในกระเป่าคงมีของสำคัญละ

มั้ง

 

.....//หนูฟางใช่มั้ยจ้ะ

จู่ๆเขาก็ถามชั้น แต่เอ๊ะ! เขารู้ชื่อชั้นได้ยังไง

 

ฟาง// ค่ะ ชั้นชื่อฟาง ว่าแต่...

ชั้นตอบเขาแบบงงๆ พลางเดินมานั่งคุยพร้อมๆกับเขา

 

.....//จำป้าได้มั้ยจ้ะ ป้าชื่อประภา แม่ของตาป๊อปนะ จำได้ไหม

เขาถามชั้น

 

ฟาง//อืม..ค่ะ

ชั้นพยักหน้าสองที ทั้งที่จำไม่ได้

 

แม่ป๊อปปี้//ว่าแต่หนูฟางมาทำอะไรที่นี่ล่ะจ้ะ

เขาถามชั้นแล้วยื่นมือมาลูบหัวชั้นเบาๆ

 

ฟาง//นั่นสิ! 0.0 ลืมไปเลย ว่ามาสมัครงาน ฟางขอตัวไปก่อนนะค่ะ

ชั้นสะดุ้งพลางหยิบเอกสารที่วางอยู่ข้างๆ แต่ป้าประภาก็ดึงมือชั้นไว้

 

แม่ป๊อปปี้//สมัครงานที่ไหนจ้ะ?

เขาถามชั้นพลางทำหน้าสงสัย มาสงสัยไรตอนนี้เนี่ย ชั้นรีบนะ >o<

 

ฟาง//ตึกนี่แหละค่ะ สายแล้วด้วย

ชั้นพูดพลางดึงมืออกจากเขา แต่เขาไม่ปล่อยชั้นเลย โธ่! >o<

 

แม่ป๊อปปี้//ไม่ต้องรีบหรอก เพราะตาป๊อปก็เป็นเจ้าของบริษัท นั่นสิเราไม่ได้เจอกันนาน

เลย เดี๋ยวแม่จะพา เอ๊ะ! เดี๋ยวป้าจะพาไปหาตาป๊อปนะ

เขาพูดพลางจูงมือชั้นลากขึ้นตึกไปเจอกับผู้ชายคนหนึ่ง

 

ณ ห้องสมัครงาน -..-

 

ชั้นเดินก้าวเข้าไปในห้องเพราะความกลัว ก็ชั้นมีเหตุผลจำเป็นที่มาสายนี่หน่า >o<

 

.....//เธอมาสาย

เขามองชั้นด้วยสายตาแสนน่ากลัว

 

ฟาง//คือชั้น..

ชั้นก้มหน้าหนีด้วยความกลัว

 

แม่ป๊อปปี้//ตาป๊อป

ป้าคนนี้ตามชั้นมาในห้องสมัครเลยหรอเี่นี่ย - -*

 

ป๊อปปี้//สวัสดีครับแม่ ป๊อปทำงานอยู่ แม่รอด้านนอกก่อนนะ

ว่าไงนะ ป้าประภาคือแ่ของนายนี่หรอเนี่ย นั่นสิ เขาถึงบอกลูกเขาชื่อป๊อปอะไรนั่น -..-

 

แม่ป๊อปปี้//จำหนูฟางได้ไหมตาป๊อป คนนี้แหละหนูฟาง

เขาแนะนำชั้นให้นายป๊อปรู้จักชั้น ซึ่งชั้นก็พึ่งรู้จักเขา

 

ป๊อปปี้//ฟางไหน ?

เขาตอบแล้วทำหน้างงๆ หน้าของเขาน่าขำชะมัดเลย คิกๆ

 

แม่ป๊อปปี้//นี่แน.. เสียมารยาท จำหนูฟางไม่ได้หรอ ตอนเธอ2คนเด็กๆ เธอเล่นกันทุก

วันเลยนะ

ป้าประภายื่นมือตีแขนนายนั่น ชั้นล่ะอดขำไม่ได้จริงๆ >x<

 

ป๊อปปี้//อืมครับ จำได้

ดูเหมือนเขาจะตกอยู่ในสถาณการณ์เดียวกับชั้น ถึงจำไม่ได้ก็บอกว่าจำได้

 

แม่ป๊อปปี้// งั้นก็ให้หนูฟาง สมัครตำแหน่งเลขาไปเลย

ป้าประภาพูด

 

ป๊อปปี้//แม่ครับ ผมมีเลขาอยู่แล้วนะ

นายนั่นดูไม่พอใจเลย -.-

 

แม่ป๊อปปี้//ตาป๊อป เดี๋ยวอีกหน่อยแกก็จะต้องแต่งงานกับหนูฟางนะ

ป้าประภาพูดพร้อมยิ้ม

 

ป๊อปปี้+ฟาง// ว่าไงนะ!!

ชั้นพูดพร้อมกับเขา แล้วมองหน้ากันด้วยความงง

 

ฟาง//คือ..

ชั้นอยากเสนอออกจากการทำงาน - - แค่การสมัครงานครั้งนี้ ทำให้ชั้นต้องแต่งงานกับใครไม่รู้เลย

หรอเนี่ย

 

แม่ป๊อปปี้//หนูฟางป้าขอเบอร์แม่หนูหน่อยสิ

เขาถามชั้น ชั้นก็จดให้เขา เขาจะเอาไปทำอะไรกันนะ แล้วทำไมนายป๊อปต้องส่ายหน้าไม่ให้ชั้น

ให้เบอร์แม่ชั้นด้วยล่ะ แต่เสียใจ ชั้นไม่ชอบให้ใครบังคับ แล้วชั้นก็แลบลิ้นใส่นายป๊อป:P

 

แม่ป๊อปปี้//เดี๋ยวแม่มานะจ้ะ

ป้าประภาพูดแล้วเดินออกไปจากห้อง

 

ป๊อปปี้//เธอทำอะไรของเธอ!!

เขามองชั้นด้วยความโกรธ

 

ฟาง//ชั้นทำอะไรผิด

นั่นสิ ชั้นทำอะไรผิดฮะ

 

ป๊อปปี้//เธอจะให้เบอร์แม่เธอ ให้แม่ชั้นทำไม

เขาทุบโต๊ะ แล้วเดินวนไปวนมา ไม่รู้จะเสียใจอะไรหนักหนา ชั้นแค่ให้เบอร์แม่ชั้นกับป้าประภาเอง

นะ

 

ฟาง//ก็ชั้นจะให้อะทำไม แล้วทำไมถึงชั้นจะให้ไม่ได้

ชั้นแลบลิ้นใส่เขาอีกครั้ง ก็..เวลากวนคนอื่นมันสนุกนี่หน่า

 

ป๊อปปี้//เธออยากแต่งงานกับชั้นหรอไงฮะ ชั้นไม่แต่งกับเธอหรอกนะ ยัยโง่

เขาพูดด่าชั้น อะไรเนี่ย อยู่ดีดีก็หาว่าชั้นโง่ มันไม่มากไปหน่อยหรอ- -*

 

ฟาง//มันเกี่ยวอะไรกับการแต่งงานฮะ

ชั้นถามเขาแบบโกรธๆ

 

ป๊อปปี้//ป่านนี้นะแม่ชั้นคงคุยเรื่องแต่งงานกับแม่เธอเสร็จไปแล้ว

แล้วเขาก็เดินวนไปวนมาต่อไป

 

ฟาง//ว่าไงนะ ชั้นขอโทษ ชั้นไม่รู้ แต่ความจริงชั้นก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับนายหรอกนะ

คนอะไรเวลางง ชอบทำหน้าตลก พูดแล้วก็ขำ

ชั้นไปพูดอะไรให้เขาโกรธเนี่ย เขาเดินมาหาชั้นแล้วกระชากเเขนชั้นไปติดอกเขา

 

ฟาง//ปล่อยนะ!!

ชั้นพยายามดิ้นให้หลุดจากนายนั่น

 

ป๊อปปี้//ถ้าอยากเป็นแฟนชั้นมากละก็ บอกมาตรงๆก็ได้นะ ไม่ต้องเล่นละครให้แม่ชั้นพูด

เขาพูดเหมือนชั้นจะรักเขามาก แหวะ คนอะไรหลงตัวเองชะมัด

 

ฟาง//ใครอยากเป็นแฟนกับนาย

ชั้นถามเขา

 

ป๊อปปี้//หึ! เธอคงเหนื่อยทุกคืนถ้าเป็นแฟนกับชั้น คงรู้นะว่าชั้นสื่ออะไร

เขาพูดพลางหัวเราะ อ๊ากไอโรคจิต

 

ฟาง//ไอโรคจิต ปล่อยชั้นๆ นายไม่ได้แอ่มชั้นหรอก ไอบ้า ไอลามก

ชั้นพยายามดิ้นจากเขา แต่ทำไมมันถึงไม่หลุดนะ นายนั่นคงไม่ติดกาวตาช้างไว้ที่แขนหรอกนะ

 

แม่ป๊อปปี้//ต๊าย..กอดกันน่ารักเชียว ทนอีกหน่อยนะ แม่ว่าเราจะแต่งงานกันอาทิตย์หน้า

เลย

เนื่อยนะน่ารัก อยากบอกจริงเลยช่วยเอานายนี่ออกจากชั้นซะที มันอึดอัดนะ >o<

 

ฟาง//ไม่เร็วไปหน่อยหรอค่ะ ความจริงแต่งปีหน้าของปีหน้าของปีหน้า ก็ได้นะ ฟางรอ

ได้-..-

ชั้นเสนอความคิดเห็นที่ดี

 

ป๊อปปี้//แต่งเร็วๆนี่แหละครับที่รัก

เขาเป้นบ้าอะไรเนี่ย พูดแปลกๆแถมยังมากัดหูชั้นอีก >__<

 

แม่ป๊อปปี้//น่ารักเชียว แม่เลือกคนไม่ผิดจริงๆ ว่าแต่อย่าลืมมอบตำแหน่งให้หนูฟางล่ะ

หนูฟางจ้ะวันนี้วันแรกแม่ว่าหนูไปพักก่อนก็ได้นะ ยังไม่ต้องทำหรอก

ป้าประภาพูดจบก็เดินออกไปจากห้อง ส่วนชั้นก็เดินตามออกไปทันทีที่นายนั่นปล่อยชั้น

 

---

 

ฝากวิจารณ์+โหวต ให้ด้วยนะค่ะ >_< หนุกปะ 555+ ยังไงก็ขอฝากฟิคชั่นเรื่องนี้ด้วยนค่ะะ