ระยะเวลาเเห่งกาลรอคอย

          ...วันเปิดเทอมวันเเรก...

          "กริ๊ง...กริ๊ง"

               เสียงนาฬิกาดังขึ้น  ทำให้ราณีตื่นจากนิทรา สาวน้อยหน้าใส่ขยี้ตาตัวเองเบาๆ

          "เช้าเเล้วหรอ เร็วจัง" เบลล่าลุกขึ้นจากเตียงเพื่อไปอาบน้ำชำระร่างกายให้สะอาด

     พร้อมไป  โรงเรียน วันนี้วันเปิดเรียนวันเเรกของเธอ สัปดาห์ที่เเล้วเป็นวันเกิดของเธอ

     ชีวิตเธอมีเเต่ความสุข ได้รับของจากญาติผู้ใหญ่ ของเพื่อนร่วมฉัน เเละ...คนที่เธอคิดว่าพี่ชาย

     โชคดีมากที่เบลล่าได้ขึ้นเรียนชั้น ม.3 ได้อยู่ห้องเรียนเดียวกันกับเพื่อนที่เธอรักด้วย เเฮปปี้สุดๆ

               Bella Part

          ฉันอาบน้ำเสร็จเเล้วจ้า เช้าเเสนสดใสตอนนี้เป้นเวลา 6 โมงเช้า ฉันไม่รีบ...ไม่รีบ

      ใช่! ลืมไปเลยต้องจัดตารางสอน

               เอ...วิชาเเรกเรียนไทยเลยหรอ  ต่อไปด้วยอังกฤษรวบสองชั่วโมง 

        อิอิ...ชีวิจของเด็ก  ม.3  ดีจังเลยวันเเรกได้เรียนภาษาอังกฤษ เพราะอังกฤษเก่งมากๆเลยละ

        อ่าใช่... ที่ดไม่ได้เลยต้องโน๊ตบุ๊คเครื่องใหม่ใสกิ๊ก เเล้วก็ต้นฉบับที่ต้องเเก้ให้ทัน  

           ....ที่โรงเรียน พักช่วงบ่าย....

                พักช่วงบ่ายอันเเสนดี๊ดี  เพราะพักช่วงบ่ายเเล้วต่อไปก็เป็นชั่งโมงว่าง ฉัน ภัส จา

          เลือกที่เหมาะๆในการนั่งเล่นคุยเมาส์เพื่อนที่มาอยู่ร่วมห้องด้วยกัน 

    "นี่ๆ ของฝากจากเชียงใหม่เจ้าค่า^^" จาพูดเเล้วหยิบพวงกุญเเจมีร่มบ่อสร้างห้อยมาน้อยๆ   สองกันเอามาให้ฉันเเละจาก

    "เค้าก็มี" ภัสหยิบของที่ระลึกจากภาคอีสานของเจ้าสัว "เเล้ว เบลล่ามีไรมาฝากอะ ดูหน่อยสิ"

          เห็นอย่างนี้ฉันก็มีของฝากของฉันให้เพื่อนเหมือนกัน ต้องนี้เลย ผ้าพันคอสวยๆ เเละรูปถ่ายลีมึนโฮ ลีมึนโฮเนี่ยยัยจาเเละยัยภัสคลั่งมาก ยัยจาจะเก็บสะสมรูปทุกรูปที่ลีมึนโฮถ่ายด้วยตัวเอง  ส่วนยัยภัสนี้นะ...เเผ่นซีดีลีมึนโฮเป็นพระเอกเก้บเเทบเเบบว่าดูทุกวินาทีที่ลีมึนโฮเผยความหล่อสุดยอดออกมาก

       "อ๊ายยยย>_< ลีมึนโฮอะ"  ภัสกับจาพูดพร้อมกันเเบบไม่ได้นัดกัน บ้า...เธอมันบ้า

               "เฮ้ย จาเบลล่า  ไปซื้อน้ำก่อนนะ เดี๋ยวมาคุยกันต่อ" ภัสไปพร้อมกับรูปลีมึนโฮ

        "อ๊ายยยย ลีมึนโฮ...ลีมึนโฮ" ภัสพูดไปกระโดดไป ยิ้มไป

          .....เเล้วภัสก้กับมาพร้อมน้ำส้ม....

               ฉันจาภัสนั่งทำการบ้านเเบบเเฮปปี้มาก  เเละเเล้วมีรุ่นน้องคนสองคนเดินมาหาภัส

    ........เเล้วก็ทักทาย......

 "สวัสดีค่ะ พี่ภัส^^" 

 "สวัสดีค่ะ น้องรัก ว๊ายยยย!!!"

             ก่อนหน้านี้เขาน้ำไว้ข้างเเขนตัวเอง  พอหันไปทักน้องเขาเเขนมันไป

    โดนน้ำส้มที่ซื้อมา หกหมดเลยอะ โดนกระเป๋าฉันเต็มๆ  เฮ้ย!!! กระเป๋าฉันมีต้นฉบับฉันด้วย

     ฉัน อยากกกก ตายยยย

              เราสามคนวุ่นวายเก็บของขึ้นเพราะมันเละหมดเเล้ว รุ่นน้องคนที่มาทักภัสก็ช่วยกัน

คนละไม้คนละมือ    เเล้วมันก็เกิดสิ่งที่ไม่คิดไม่ฝันเกิดขึ้น

    "ติ๊ง...ติ๊ง"

       เสียงโทรศัพท์ฉันนี้  ใครโทรมาตอนนี้

   .....สายเข้า  พี่เจมส์....

       อ๊ายยยย พี่เจมส์ทำไมโทรมาตอนนี้เนี่ย 

   O-O

        ว้ายยย...ตายละ  รุ่นน้องที่มาช่วยฉันเก็บคนมองโทรศัพท์ฉันกันหมด ก่อนที่จะมามองฉันอย่างจับผิด  เเน่เเหละ.... ภาพมันฟ้อง ฉันเมมเบอรืพี่เจมส์พร้อมรูปถ่ายฉันกับพี่เจมส์ที่ไปเที่ยวที่เกาหลีด้วยกัน  ตายยยย ซะยิ่งกว่าตายละทีนี้T-T

   "พี่เบลล่า....นี้เบอร์พี่เจมส์จริงหรือเปล่าคะ" น้องคนหนึ่งถาม  พร้อมจิ๊บไปที่โทรศัพท์ฉัน

   "เฮ้ย... รูปพี่เบลล่ากับพี่เจมส์นี้" น้องอีคนที่สองเสียมารยาทมาก หยิบโทรศัพท์ฉันขึ้นมาดู  โชคดีหน้าโทรศัพท์ฉันขึ้นเเต่ชื่อ ไม่ขึ้นเบอร์  ฉันรีบคว้าโทรศัพท์ฉันมาด่วน น้องเขาก็ถามแนต่อ

 "ตกลงใช่เบอร์พี่เจมส์หรือเปล่า...อืมมีรูปพี่เบลล่าด้วยน่าจะใช่นะ" คำพูดของน้องเขาทำเอาฉันหน้าซีด

  "ใช่ไหมคะ พี่เบลล่า"

  "คือ.."

    "น้องค่ะ มันไม่ใช่เบอร์พี่เจมส์ตัวจริงซะหน่อย ยัยเบลล่าเเค่ตัดต่อเล่นๆ เเล้วเบอร์เนี่ยก็เบอร์ของพ่อเบล ไม่ใช่เบอร์ของเจมส์ตัวจริงหรอก" จาพูดขัดคอฉัน  เเต่ดีเเล้วจาฉันขอบคุณเธอมากกกก  เกือบตายทั้งเป็นเเล้วไงละที่นี้ T_T....

  ......ตกเย็น เลิกเรียน....

           วันนึงผ่านไปเร็วจัง  เราสามคนต้องกลับบ้านพร้อมกัน ฉันตั้งใจว่ากลับบ้านไปค่อยโทรหาพี่เจมส์ดูดีกว่าว่าโทรมาทำไม   เเต่อยู่ๆ ฉันรู้สึกอยากกินไอติมมาก

      "จาภัส ฝากกระเป๋าหน่อยนะ ไปซื้อไอติมก่อน" ฉันไม่รอคำตอบจากจาเเละภัสรีบวิ่งไปที่ร้านไอติมทันที

        "เอารสวนิลาคะ^^" เจ้าของร้านพยักหน้ารับรู้ เเล้วฉันก้เหลียวมองไปด้านข้างร้าน โรงเรียนมีก่อสร้างอาคารใหม่นี่นา 

        "ได้เเล้วจ้า" เจ้าของร้านยื่นไอติมให้ฉัน "ขอบคุณค่ะ"

         เเล้วฉันก็เดินออกจากร้าน  เดินไปด้วยกินไปด้วย วิ่งอีกตั้งหาก ทำอย่างกะเป็นเด็กน้อย

    "ฟึ่บ"

    โอ๊ย....นี่มันอะไรเนี่ย อยู่ๆ ฉันโดนอะไรกระเเทกเข้าไม่รู้มึนหัวไปหมดเลย เเล้วฉันก้ทรุดลงกับพื้น 

     "เบลล่า!!!"

     เสียงใครคนหนึ่งเรียกฉัน เสียงนี้เป็นเสียงสุดท้ายที่ฉันได้ยินก่อนที่จะสลบไป....

**************ติดตามตอนต่อไปนะ*********