ระยะเวลาเเห่งกาลรอคอย

          Bella Part

             "ฮื้อๆๆๆ....เบลล่าอย่าทิ้งพี่ไป"  เสียงใครคนหนึ่งถามหาฉันเเล้วร้องไห้เเบบว่าดราม่าสุดๆ

              "เบลล่า...พี่ขอโทษนะ  พี่ไม่อยากเสียเบลล่าไป ตื่นมาสิ เบลล่าตื่นสิ"

               เอะ! เสียงพี่เจมส์นี้  อ๊ายยย พี่ร้องเรียกหาฉันนี้ ฉันว่าพี่เขาคงร้องไห้เเบบว่ากลัว

         จะเสียฉันไป  เเล้วน้ำตาฉันก็ไหลตามมา   ฉันลืมตาขึ้นอย่างช้าๆ ให้พี่เขาหายกังวล....

              "ฮื้อๆๆๆ เเก...ยัยภัส พระเอกเล่นได้สุดยอดมาก"  ตอนเเรกที่ฉันลืมตาขึ้นมา

          ฉันก็ได้ยินเสียงจาพูดกับภัส  "เเก...จา ฮือๆๆๆ อยากมีใครบอกกับฉันเเบบนี้ไหมเนี่ย"

            ฉันทำหน้างง

               "ภัสๆๆๆยัยเบลล่าฟื้นเเล้ว" จาสะกิดภัสเเล้วมาหาฉัน

               "ที่นี้ที่ไหน" ฉันถามทั้งสองคน เเล้วเอามือมากุมหัว มันรู้สึกมึนๆ

               "โรงพยาบาลย่ะ เบลล่า"  ใช่ตอนนี้ฉันอยู่ในห้องสี่เหลี่ยม เเขนข้างขาวของฉัน

             มีสายน้ำเกลืออยู่  ฉันรู่สึกว่ามีผ้าก๊อซบางๆ อยู่บนหน้าผากฉัน ตรงหน้าฉันมีทีวีเปิดอยู่

         พระเอกดราม่ามาก  นางเอกสลบมีเลือดกองท่วมตัว เเล้วพระเอกพูดเหมือนที่ฉันได้ยินเมื่อกี้

         อย่าบอกนะว่าที่ฉันได้ยินนี้เเค่ฝัน เเล้วนี้ฉันเป็นอะไรเนี่ย โอ๊ยยย ปวดหัว

            "ภัส ฉันเป็นอะไร" ฉันถามภัส

            "ก็เบลอะไปซื้อไอติมฉันไหม เดินไม่ดูว่ามีคนงานก่อสร้างเขาเเบกเหล็กเดินผ่านหน้า เเกวิ่งไปชนเข้าอย่างจัง เราเบลล่าไปนานเลยไปตาม เขาเลยเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ฉันรีบพาเธอมาส่งโรงพยาบาล   ฉันพึ่งกลับมาจากโรงเรียนเลยรีบมาเยี่ยม"  ภัสเล่าให้ฉันฟัง

            "พ่อกับเเม่ฉันมาเเล้วใช่ไหม"

            "พ่อกับเเม่เบลอะ มาตอนเช้าเเล้วกลับไปเพราะรีบ ฉันก็พึ่งมาเมื่อกี้พอดีไอ้ขิงหน้าปากซอยที่ขายซีดีลดราคาเมื่อเช้า ฉันเลยเอาติดไม้ติดมือมาดูกับยัยจากันที่นี้จะได้เฝ้าเบลล่าด้วย  เเม่เบลล่าจะมานอนด้วยตอนเย็นๆ"

            "อยากรู้ไหมละ ว่าใครมาเฝ้าทั้งวัน" จาถามฉัน

            "ใคร?"

            "ดูเอาเองเเล้วกัน" จาชี้ไปอีกทางบนโต๊ะข้างฉันที่มีตุ๊กตาตัวหนึ่งไม่ใหญ่มากนัก

               ฉันเอื้อมไปหยิบตุ๊กตาตัวนั้น รู้สึกว่ามีอะไรปักอยู่นะ อืม...

                     ...James  Care  Bella...

             "หมายความว่ายังไง?" ฉันถามจากับภัส

             "ตอนเช้าพ่อกับเเม่เเกมาหา บริษัทเรียกกะทันหันเลยต้องรีบไป พี่เจมส์มาเยี่ยมเเกพอดี ช่วงเช้าถึงช่วงบ่ายเขาไม่มีงานที่ไหนเลยอาสามาเฝ้า เเล้วเขาก็เฝ้าเเกทั้งวันไม่ได้ออกไปซื้ออะไรกิน เขาตั้งอกตั้งใจรอเเกฟื้น เเกก็มาเป็นโคลาล่าหลับข้ามวันข้ามคืน  จนพี่ปิ๊กโทรตามไปทำงาน เเล้วฉันกับจามาพอเจอพี่เขาพอดี  พี่เขาเลยฝากของที่ระลึกเป็นกำลังใจให้เเกหายไวๆ" ภัสพูดยาวเยียด

       พี่เขา "Care" เราเหรอ เขาอาจจะเห็นเราเป็นน้องสาวมั่ง

***************ติดตามตอนต่อไปนะ***********