รักแค่เธอเท่านั้น...
9.5
เขียนโดย Phat_thida
วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.02 น.
28 ตอน
43 วิจารณ์
37.24K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน พ.ศ. 2557 19.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "happy birth day to you สุขสันต์วันเกิดครับเฟย์"เขื่อนแฟนของเธอเดินถือเค้กออกมา
"ขอบใจมากนะเขื่อน"เฟย์บอกก่อนจะหลับอธิษฐาน
ฟู่วววว(เป่าเทียน)
"ฮู้ววว มีความสุขมากๆนะเฟย์ เอ้อเขื่อนมีของจะให้ด้วย"เขื่อนวางเค้กลงแล้วหยิบของขวัญที่เขาเตรียมมาให้เธอ
"ว้าววววว นี่เขื่อน..."เฟย์ตกใจเมื่อของขวัญชิ้นนั้นคือ แหวน
"เขื่อนอยากให้เฟย์ได้ใส่มันทุกๆวัน และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเขื่อนสัญญาว่าเขื่อนจะรักเฟย์คนเดียวตลอดไป และเขื่อนก็รู้ว่าอีกไม่นานเราอาจจะต้องมีวันนั้น แต่เขื่อนอยากให้เฟย์เชื่อใจเขื่อน"เขื่อนบอกก่อนจะกุมมือเฟย์และสวมแหวนที่นิ้วนางข้างขวา
"เรายังไม่แต่งงานกัน ฉะนั้นเขื่อนจะใส่แหวนข้างขวาให้ก่อน เขื่อนรักเฟย์นะ"เขื่อนบอก แล้วทั้งสองก็กอดกันอย่างมีความสุข
"เฟย์!มานี่!"เสียงหญิงสาวผู้เป็นแม่ของเฟย์เรียก เมื่อเห็นว่าเฟย์กอดกับเขื่อน
"คุณแม่!"เฟย์และเขื่อนรีบคลายกอด
"แม่บอกให้แกเลิกยุ่งกับนายนี่แล้วไม่ใช่หรอเฟย์ แกกับนายนี่มันอยู่คนละชั้นมันต่างกัน"แม่ของเฟย์ไม่ชอบเขื่อนเลนสักนิดเดียว เมื่อเขื่อนมีอาชีพที่ไม่ดีนัก
"ผมแค่อยากให้วันนี้เฟย์ได้จดจำไว้ว่าอย่างน้อยก็เป็นวันที่ดีสำหรับเราหนะครับ"เขื่อนบอก แล้วเดินจากไปทันที
"เขื่อน..."เฟย์ได้แต่เรียกชื่อเขาแต่เขื่อนไม่มองกลับมา แต่เดินจากไปกับผู้หญิงอีกคน
"เห็นไมฉันบอกแล้วว่านายนั่นมันรักใครไม่จริงจัง แกเลิกยุ่งกับมันได้แล้วยัยเฟย์"แม่เธอตะคอกใส่เฟย์ แล้วเดินออกไป
ภาพในวันนั้นเฟย์ก็โยนแหวนนั้นทิ้งเมื่อเห็นว่าเขื่อนมีคนอื่นภาพนั้นยังคงติดตาเฟย์จนถึงทุกวันนี้ เธอยังคงมีคำถามอยู่เสมอว่าทำไมจู่ๆเขาต้องไปอีกคนนึง แต่กลับให้แหวนกับเธอ แต่พอมาวันนี้แหวนวงนี้เขื่อนก็เอากลับมาให้เธออีกครั้ง
"ทำไมเค้าต้องทำแบบนี้ด้วยล่ะ เค้าหมดรักฉันแล้ว(หรือยัง)"เฟย์ได้แต่ตั้งคำถามอยู่ในใจ
"กลับมาแล้วหรอ เป็นไงบ้างล่ะคะวันนี้มีความสุขมากมั้ย"เฟรมถามเมื่อฟางเดินเข้ามาในบ้าน
"ก็มีความสุขดีจ้ะ"ฟางบอก
"หึ ต่อจากนี้ไปเฟรมจะต้องเป็นแฟนกับพี่ป๊อปให้ได้ฉะนั้นพี่ก็เลิกยุ่งกับเค้าได้แล้วนะคะ!"เฟรมบอกแล้วเชิ่ดใส่
"เฮ้อออ"ฟางเดินเข้ามาในห้องนอนของเธอแล้วนอนลงบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า แล้วหันไปมองกรอบรูปที่มีภาพเธอกับป๊อปปี้อยู่ จู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
"ฟางต้องลืมป๊อปให้ได้"ฟางบอกกับตัวเองพร้อมปาดน้ำตาตัวเองแล้วคว่ำกรอบรูปนั้นทันที
ฝั่งเฟรมก็แต่งตัวเพื่อที่จะออกไปที่ผับเช่นเดิม
"หะ นี่แกจะปลอมเป็นพี่ฟางเพื่อที่จะได้รักกับพี่ป๊อปหนะหรอยัยเฟรม"มีนเพื่อนสาวคนสนิทของเฟรมถาม
"หึ ใช่ฉันจะได้ไม่ต้องออกแรงให้มันมาก แล้วฉันจะทำให้เค้าเจ็บเหมือนที่ฉันเจ็บ!"เฟรมบอกอย่างแค้นใจ
"แล้วถ้าพีป๊อปเค้ารู้ล่ะว่าแกไม่ใช่พี่ฟางแต่เป็นเฟรมล่ะ"
"เค้าไม่เคยเจอฉันมาก่อน ฉะนั้นฉันจะทำให้พี่ฟางเป็นฉัน และฉันก็จะเป็นพี่ฟางให้ได้"เฟรมพูดอย่างมั่นใจ
"แล้วถ้าพี่ฟางเค้าบอกความจริงกับพี่ป๊อปล่ะ"มีนถาม
"หึ ถ้าบอกกวามจริงไปป่านนี้พี่ป๊อปคงจะรู้แล้วแหละว่าคนที่เข้าผับไปไม้พี่ฟางแต่เป็นฉัน แต่ถ้าบอกก็ให้มันรู้กันไปว่าพี่ป๊อปจะเชื่อใคร"
จบไปแล้วอีกตอน เม้นๆๆ
"ขอบใจมากนะเขื่อน"เฟย์บอกก่อนจะหลับอธิษฐาน
ฟู่วววว(เป่าเทียน)
"ฮู้ววว มีความสุขมากๆนะเฟย์ เอ้อเขื่อนมีของจะให้ด้วย"เขื่อนวางเค้กลงแล้วหยิบของขวัญที่เขาเตรียมมาให้เธอ
"ว้าววววว นี่เขื่อน..."เฟย์ตกใจเมื่อของขวัญชิ้นนั้นคือ แหวน
"เขื่อนอยากให้เฟย์ได้ใส่มันทุกๆวัน และไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเขื่อนสัญญาว่าเขื่อนจะรักเฟย์คนเดียวตลอดไป และเขื่อนก็รู้ว่าอีกไม่นานเราอาจจะต้องมีวันนั้น แต่เขื่อนอยากให้เฟย์เชื่อใจเขื่อน"เขื่อนบอกก่อนจะกุมมือเฟย์และสวมแหวนที่นิ้วนางข้างขวา
"เรายังไม่แต่งงานกัน ฉะนั้นเขื่อนจะใส่แหวนข้างขวาให้ก่อน เขื่อนรักเฟย์นะ"เขื่อนบอก แล้วทั้งสองก็กอดกันอย่างมีความสุข
"เฟย์!มานี่!"เสียงหญิงสาวผู้เป็นแม่ของเฟย์เรียก เมื่อเห็นว่าเฟย์กอดกับเขื่อน
"คุณแม่!"เฟย์และเขื่อนรีบคลายกอด
"แม่บอกให้แกเลิกยุ่งกับนายนี่แล้วไม่ใช่หรอเฟย์ แกกับนายนี่มันอยู่คนละชั้นมันต่างกัน"แม่ของเฟย์ไม่ชอบเขื่อนเลนสักนิดเดียว เมื่อเขื่อนมีอาชีพที่ไม่ดีนัก
"ผมแค่อยากให้วันนี้เฟย์ได้จดจำไว้ว่าอย่างน้อยก็เป็นวันที่ดีสำหรับเราหนะครับ"เขื่อนบอก แล้วเดินจากไปทันที
"เขื่อน..."เฟย์ได้แต่เรียกชื่อเขาแต่เขื่อนไม่มองกลับมา แต่เดินจากไปกับผู้หญิงอีกคน
"เห็นไมฉันบอกแล้วว่านายนั่นมันรักใครไม่จริงจัง แกเลิกยุ่งกับมันได้แล้วยัยเฟย์"แม่เธอตะคอกใส่เฟย์ แล้วเดินออกไป
ภาพในวันนั้นเฟย์ก็โยนแหวนนั้นทิ้งเมื่อเห็นว่าเขื่อนมีคนอื่นภาพนั้นยังคงติดตาเฟย์จนถึงทุกวันนี้ เธอยังคงมีคำถามอยู่เสมอว่าทำไมจู่ๆเขาต้องไปอีกคนนึง แต่กลับให้แหวนกับเธอ แต่พอมาวันนี้แหวนวงนี้เขื่อนก็เอากลับมาให้เธออีกครั้ง
"ทำไมเค้าต้องทำแบบนี้ด้วยล่ะ เค้าหมดรักฉันแล้ว(หรือยัง)"เฟย์ได้แต่ตั้งคำถามอยู่ในใจ
"กลับมาแล้วหรอ เป็นไงบ้างล่ะคะวันนี้มีความสุขมากมั้ย"เฟรมถามเมื่อฟางเดินเข้ามาในบ้าน
"ก็มีความสุขดีจ้ะ"ฟางบอก
"หึ ต่อจากนี้ไปเฟรมจะต้องเป็นแฟนกับพี่ป๊อปให้ได้ฉะนั้นพี่ก็เลิกยุ่งกับเค้าได้แล้วนะคะ!"เฟรมบอกแล้วเชิ่ดใส่
"เฮ้อออ"ฟางเดินเข้ามาในห้องนอนของเธอแล้วนอนลงบนเตียงอย่างเหนื่อยล้า แล้วหันไปมองกรอบรูปที่มีภาพเธอกับป๊อปปี้อยู่ จู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว
"ฟางต้องลืมป๊อปให้ได้"ฟางบอกกับตัวเองพร้อมปาดน้ำตาตัวเองแล้วคว่ำกรอบรูปนั้นทันที
ฝั่งเฟรมก็แต่งตัวเพื่อที่จะออกไปที่ผับเช่นเดิม
"หะ นี่แกจะปลอมเป็นพี่ฟางเพื่อที่จะได้รักกับพี่ป๊อปหนะหรอยัยเฟรม"มีนเพื่อนสาวคนสนิทของเฟรมถาม
"หึ ใช่ฉันจะได้ไม่ต้องออกแรงให้มันมาก แล้วฉันจะทำให้เค้าเจ็บเหมือนที่ฉันเจ็บ!"เฟรมบอกอย่างแค้นใจ
"แล้วถ้าพีป๊อปเค้ารู้ล่ะว่าแกไม่ใช่พี่ฟางแต่เป็นเฟรมล่ะ"
"เค้าไม่เคยเจอฉันมาก่อน ฉะนั้นฉันจะทำให้พี่ฟางเป็นฉัน และฉันก็จะเป็นพี่ฟางให้ได้"เฟรมพูดอย่างมั่นใจ
"แล้วถ้าพี่ฟางเค้าบอกความจริงกับพี่ป๊อปล่ะ"มีนถาม
"หึ ถ้าบอกกวามจริงไปป่านนี้พี่ป๊อปคงจะรู้แล้วแหละว่าคนที่เข้าผับไปไม้พี่ฟางแต่เป็นฉัน แต่ถ้าบอกก็ให้มันรู้กันไปว่าพี่ป๊อปจะเชื่อใคร"
จบไปแล้วอีกตอน เม้นๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ