รักแค่เธอเท่านั้น...

 "ฟางทำไมแกต้องเลิกกับป๊อปด้วยอ่ะ"เฟย์เพื่อนสนิทของฟางถาม

 "ฉันไม่อยากพูดถึง"ฟางทำหน้าเศร้า

 "เฟย์"เสียงเรียกของชายหนุ่ม

 "เขื่อน!"เมื่อเฟย์เห็นเขา จึงรีบวิ่งหนี

 "เฟย์เดี๋ยวสิ"เขื่อนจะตามเฟย์ไปแต่ถูกฟางรั้งมือไว้

 "เขื่อน พอเถอะฉันสงสารเฟย์"ฟางบอก

 "แต่ฉันมีเรื่องจะคุยกับเฟย์ เรื่องที่มันผ่านมาฉันรู้ว่ามันผิดแต่..."เขื่อนพยายามอธิบายเรื่องที่เขากับเฟย์ต้องเลิกกันเพราะนิสัยที่เจ้าชู้ของเขา

 "แต่นายก็ทำให้เฟย์เสียใจ นายควรจะเลิกยุ่งกับเพื่อนฉันได้แล้วนะ"

 "ฟาง..."เขื่อนเอามือไปกุมมือฟางไว้

 "นี่นาย"ฟางพยายามรเอามือออก

 "ฟาง ฉันฝากแหวนให้เฟย์ด้วยได้ไม ฉันขอร้องล่ะถ้าเฟย์เห็นมันฉันหวังว่าเฟย์จะเข้าใจฉันได้บ้าง หรือถ้าไม่ อย่างน้อยก็ให้เค้าเก็บเป็นความทรงจำของเราด้วย"เขื่อนอ้อนวอนฟาง จนฟางหมดหนทางที่จะปฎิเสธในความหวังดีของเขา ทันใดนั้นป๊อปปี้ก็เดินผ่านมาพอดี

 "ก็ได้..."ฟางตอบรับ เขื่อนจึงรีบเข้าไปกอดฟางอย่างแน่น

 "นี่เขื่อนปล่อยได้แล้ว"ฟางตีเขาไปทีนึง

 "ฉันขอบใจมากนะ นั้นฉันไปก่อนแล้วกัน"เขื่อนบอกลาแล้วเดินจากไป

 "แหม ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่าคนอย่างเธอจะเป็นพวกจับปลาสองมือแบบนี้"ป๊อปปี้เดินเข้ามาเย้ยเธอ

 "ป๊อป...นายพูดเรื่องอะไร"ฟางถาม

 "ไม่เห็นจะต้องถาม ฉันไม่คิดเลยว่าเธอจะเป็นคนเบื่อง่ายขนาดนี้"

 "ทำไมฉันต้องเบื่อ"

 "หึ ดูก็รู้แล้วไม่ใช่หรอที่เธอเบื่อจากฉัน แล้วไปหาคนนู้นพอเบื่อคนนู้นก็มาหาคนนี้!ก็เหมือนเธอเบื่อฉันเหมือนกันไง!"ป๊อปปี้พูดอย่างสบอาอารมณ์

 "ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายจะคิดยังไง แต่ที่ฉันรู้คือสิ่งที่นายพูดฉันไม่เคยทำเลยสักครั้ง"ฟางเริ่มน้ำตาไหล

 "หรอ!"ป๊อปปี้กระชากแขนฟางอย่างแรง

 "โอ้ย ฉันเจ็บนะ"

 "เธอบอกว่าที่ฉันพูดมันไม่เป็นความจริงแล้วสิ่งที่ฉันได้ยินมาจากปากของคนอย่างเธอมันก็ไม่ใช่เรื่องจริง เธอจะบอกอย่างนั้นใช่ไม!"ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟาง

 "ก็ฉันไม่ได้พูดคนที่พูดหน่ะ!....."ฟางไม่อยากทำร้ายน้องสาวของเธอถ้าเธอพูดว่าคนๆนั้นไม่ใช่เธอแต่เป็นน้องฝาแฝดของเธอก็เหมือนเธอทำร้ายน้องตัวเอง

 "ใครล่ะ!เธอจะบอกว่าใครล่ะที่เป็นคนพูด!"

 "ยังไง!ฉันก็ยังยืนยันคำเดิมว่าฉันไม่เคยพูดกับนายแม้ว่านายจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็ตาม!"ฟางพูดไปน้ำตาไหลไป ป๊อปปี้เห็นถึงกับอึ้งเขาทำให้ฟางร้องไห้อย่างนั้นหรอ

 "เธอเช็ดน้ำตาของเธอไปซะ ฉันเห็นแล้วมันน่าสมเพส"ป๊อปปี้กระชากมือเธอออก แล้วไม่แม้แต่จะมองหน้าเธอ

 "ฉันอยากรู้จริงๆเลยว่าแหวนนี่เธอไปทำอะไรถึงไได้แหวนนี้มา"

 "มันเรื่องของฉัน"ฟางตอบแล้วไม่มองหน้าป๊อปปี้เลย

 "หรือว่าเธอแลกศักศรีความเป็นผู้หญิงของเธออย่างนั้นหรอ"ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟาง

 เพี้ยะ!!(ฟางตบหน้าป๊อปปี้อย่างแรง)

 "ฟางเคยคิด...ว่าป๊อปจะเป็นคนเดียวที่..ฟาง..ไว้ใจมากที่สุดเป็นคนที่ฟางจะฝากชีวิตได้ตลอดเวลาแต่ตอนนี้...ป๊อปไม่เหมือนเดิม...ฟางคิดผิดมาตลอด ป๊อป..ไม่เชื่อใจ ไม่ไว้ใจฟาง ผู้ชายคนเดิมที่ดีกับฟางที่ฟาง...รัก ตอนนี้เค้าเหมือนได้ตายไปแล้ว  ต่อจากนี้ฟางจะเริ่มต้นใหม่ฟางจะต้องลืมป๊อปให้ได้"ฟางบอกแล้วปาดน้ำตาตัวเอง จากนั้นจึงตัดสินใจเดินไปจากเขา

  ป๊อปปี้พูดอะไรไม่ออก ในใจของเขาเหมือนโดนมีดกรีดลงไปลึกน้ำตาของลูกผู้ชายไหลรินลงมาอาบแก้มของเขาทั้งสองข้าง ร่างกายเริ่มอ่อนล้า ขอเริ่มอ่อน

 ฟุ้บ!(เขานั่งลงไปกับพื้น)

 "ฟางเคยคิด...ว่าป๊อปจะเป็นคนเดียวที่..ฟาง..ไว้ใจมากที่สุดเป็นคนที่ฟางจะฝากชีวิตได้ตลอดเวลา แต่ตอนนี้...ป๊อปไม่เหมือนเดิม..ฟางคิดผิดมาตลอด ป๊อปไม่เชื่อใจ ไม่ไว้ใจฟาง ผู้ชายคนเดิมที่ดีกับฟาง ที่ฟาง..รัก ตอนนี้เค้าเหมือนได้ตายไปแล้ว ต่อจากนี้ฟางจะเริ่มต้นใหม่ฟางจะต้องลืมป๊อปให้ได้"

 "โถ่เว้ย!"ป๊อปปี้กำมือแล้วต่อยไปกับพื้นจนเลือดไหลไม่หยุด

 "ก็ได้..."ฟางตอบรับเขื่อนจึงเจ้าไปกอดทันที

 "นี่เขื่อนปล่อยได้แล้ว"ฟางตีเขื่อนไปทีนึง

 "ทำไมฉันเกลียดเธอไม่ลงนะฟาง"ป๊อปปี้ได้แต่พูดกับตัวเองอย่างแค้นใจ

 "เฟย์ ฉันรู้ว่าแกเสียใจ"ฟางเดินเข้ามาหาเฟย์ที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่

 "ฟาง ทำไมเค้าต้องมาดีกับฉันทั้งๆที่เค้าก็ทิ้งฉันไปหาผู้หญิงคนใหม่อ่ะแก"เฟย์พูดไปน้ำตาไหลไป

 "แต่ตอนนี้ฉันกลับรู้สึกว่า เค้ายังรักแกอยู่นะเฟย์ ตอนเขื่อนทิ้งแกฉันเห็นเค้าทำหน้าลังเล ฉันคิดว่าเขื่อนเค้าก็เสียใจเค้าคงไม่อยากทำอย่างนั้น"ฟางบอก

 "แล้วทำไมเค้าไม่เลือกฉันล่ะ เค้าเลือกผู้หญิงคนนั้น"

 "แต่ตอนนั้ครอบครัวแกไม่ชอบหน้าเขื่อนไม่ใช่รึไง ฉันว่าเขื่อนเค้ามีเหตุผลที่เค้าจะไปเหมือนกันนะ"ฟางพยายามอธิบาย ก่อนจะยื่นแหวนในมือให้เฟย์ไป

 "แหวน"เฟย์สงสัย

 "เขื่อนเค้าฝากมาให้แก ฉันคิดว่าแกคงอยากอยู่ตามลำพังกับแหวนวงนี้ที่มันคงสำคัญกับแกและเขื่อนมาก"ฟางบอกก่อนจะเดินออกไปเพื่อนให้เฟย์ได้อยู่คนเดียว

     สงสารฟางกันบ้างรึเปล่า เรื่องราวจะเข้าข้นขึ้นเรื่อยๆอย่าลืมติดตามนะคะ คอมเม้นต์กันด้วยสิ จิบิจิบิ