รักแค่เธอเท่านั้น...
เขียนโดย 
Phat_thida
วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.02 น.
แก้ไขเมื่อ 12 เมษายน พ.ศ. 2557 19.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
22)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ บ้านจิระคุณ
"ตาป๊อปทำไมมานั่งคนเดียวล่ะลูก ไม่สบายใจอะไรรึเปล่า"ผู้เป็นแม่ถามอย่างเป็นห่วง
"ผมเป็นห่วงเรื่องของฟางหน่ะครับแม่ ตอนนี้ทามไทก็ความจำเสื่อมผมจึงสงสัยนิดหน่อยหน่ะครับ"
"สงสัยใครหรอลูก นี่อย่าบอกนะว่าลูกสงสัย..."แม่ป๊อปปี้ตกใจ
"ผมก็ยังไม่แน่ใจหรอกครับแม่ แต่ผมมีอะไรให้แม่ช่วยหน่อยหน่ะครับ"ป๊อปปี้บอก
ณ บ้านนีระสิงห์
ผลั้วะ
เสียงแรงที่ถูกกระทบกับศรีษะอย่างจัง
"โอ้ย!"ทามไทร้องออกมาอย่างเจ็บปวดก่อนจะสลบไป
เฟรมนึกถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา
"ฉันทำถูกต้องแล้ว! ฉันทำถูกต้อง ทุกสิ่งทุกอย่างมันจะต้องผ่านไปด้วยดีพี่ป๊อปจะต้องไม่รู้ความจริง อีกแค่นิดเดียวฉันก็จะเป็นสะใภ้ของบ้านจิระคุณ55555"เฟรมมองตัวเองจากในกระจกแล้วพูดปลอบฝใจตัวเองกับสิ่งที่เธอได้ทำ
"พี่ทามฉันบอกพี่แล้วว่าถ้าฉันอยากได้อะไรก็ต้องได้พี่อยากมายุ่งกับเรื่องของฉันทำไมล่ะ!"เฟรมพูดมโนไปอย่างแค้นใจ
ณ โรงพยาบาล
"พี่ทามคะ มีนขอโทษแทนยัยเฟรมด้วยนะคะ"มีนบอก น้ำตาของเธอเริ่มไหลมองชายหนุ่มที่นอนหลับอยู่บนเตียง
"มีนจะทำยังไงดีคะพี่ทาม มีนควรทำยังไงดี"
"ฟางครับ วันนี้ไปพบแม่ของป๊อปกันเถอะครับ"ป๊อปปี้บอกก่อนจะเปิดประตูรถให้เธอ
"ไปทำไมหรอคะป๊อป"เฟรมถาม
"ไปบอกท่านเรื่องที่เราจะแต่งงานกันไงครับ"ป๊อปปี้บอกก่อนจะมุ่งหน้าไปบ้านของเขา
ณ บ้านจิระคุณ
"แม่ครับผมพาฟางมาพบครับ"ป๊อปปี้เดินเข้าไปในบ้านพร้อมจูงมือเธอเข้าบ้าน
"หนูฟางหรอ"แม่ป๊อปปี้ชะงักเมื่อเห็นป๊อปปี้จูงมือเฟรม
"สวัสดีค่ะคุณแม่"เฟรมไหว้ท่าน
"วันนี้ผมมีเรื่องจะบอกกับแม่หน่ะครับ"ป๊อปปี้บอก
"เรื่องอะไรละ"
"ผมกับฟางเรากำลังจะแต่งงานกันครับ"ป๊อปปี้บอก
"แต่งงาน!"ทั้งแม่และน้อมต่งตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน
"แต่งงานอะไรกัน!ทำไมเร็วนักล่ะ"ผู้เป็นแม่ถาม
"ผมคิดว่าผมพร้อมแล้วล่ะครับ ผมตัดสินใจแล้ว"ป๊อปปี้บอกอย่างมั่นใจ
"แต่แม่จะบอกให้นะ ว่าแม่ไม่เชื่อว่านี่คือหนูฟางจริงๆ"แม่บอกอย่างโมโหทำเอาเฟรมสะดุ้ง
"ฟางจริงๆสิครับแม่ ผมเชื่อครับว่าฟางคือฟางคนที่ผมรักจริงๆไม่ใช่ใครคนอื่นหรอกครับ ใช่ไมฟาง"ป๊อปปี้หันไปถามเธอ
"เอ่อ ใช่ค่ะ ฟางจริงๆค่ะ"เฟรมบอก
"ยังไงแม่ก็ไม่ให้แต่ง!"
"แต่เราสองคนรักกันนะคะคุณแม่ ฟางรักกับป๊อปมานานคุณแม่ก็น่าจะทราบถ้าเราแต่งงานกันก้ไม่น่ามีปัญหานิคะ"เฟรมบอก
"ทำไมเธอต้องอยากแต่งกับตาป๊อปนักล่ะ"แม่ป๊อปปี้ถาม เฟรมได้แต่ก้มหน้า
"ถ้าลูกอยากแต่งงานกับหนูคนนี้ก้แต่งไป"แม่ป๊อปปี้บอก
"จริงหรอคะคุณแม่ คุณแม่ยอมให้เราแต่งงานกันแล้วหรอคะ"เฟรมถามอย่างตื่นเต้น
"แต่ ลูกไม่มีสิทธได้สมบัติของตะกูลจิระคุณอะไรทั้งนั้น!และออกจากบ้านหลังนี้ไป"แม่ป๊อปปี้บอก
"อะไรนะคะ จะไม่มีสิทธได้สมบัติของตะกูลจิระคุณทั้งหมดเลยหน่ะหรอคะ"เฟรมถามอย่างหัวเสีย
"ก็ได้ครับ!ผมไม่เอาก็ได้สมบัติของตะกูล แค่เราสองคนได้แต่งงานกันก็พอแล้ว ใช่ไมครับฟาง"ป๊อปปี้หันไปถามเฟรม
"เอ่อ...ค่ะ"เฟรมจำใจตอบตกลงทั้งที่จริงๆแล้วเธอโมโหมากและกังวลไม่น้อย
"คุณผู้หญิง!"น้อมเรียกแม่ป๊อปปี้ก่อนจะเดินตามเธอขึ้นห้องไป
"เราไปอยู่แค่เราก็ได้ใช่ไมครับฟาง"ป๊อปปี้บอก ก่อนจะจูงมือฟางเพื่ออกจากบ้านหลังนี้
"เอ่อ ป๊อปคะเดี๋ยวค่ะ"เฟรมรั้งมือป๊อปปี้ไว้
"มีอะไรหรอฟาง"ป๊อปปถาม
"ฟางว่า ป๊อปไปคุยกับคุณแม่ดูอีกครั้งดีกว่านะคะบางทีท่านอาจจะเปลี่ยนใจ"เฟรมบอก
"แม่ท่านพูดคำไหนคำนั้นหน่ะครับ"ป๊อปปี้บอกก่อนจะจูงมือเธอออกไป
หายไปหลายวันขอโทษด้วยนะคะไม่ได้อยู่บ้านเลย 
ยังไงก็ช่วยเม้นนน เป็นกำลังใจให้ด้วยนะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
