รักแค่เธอเท่านั้น...

  "ทำไม ทำไม ทำไมต้องเป็นนังฟางอยู่เรื่อย คอยดูเถอะฉันจะต้องแย่งให้พี่ป๊อปเป็นคนของเฟรมให้ได้"เฟรมกรี้ดร้องเสียงดัง แล้วกำมือแน่นอย่างแค้นใจก่อนจะนึกแผนการของเธอออก

 

 

 

 

 

 

 "เฟรมจะไปไหน ดึกดื่นป่านนี้"ฟางถามเมื่อเห็นว่าเฟรมใส่เสื้อผ้าที่รัดแล้วใส่กระโปรงสั้นพร้อมแต่งหน้าจัด

 "ฉันจะไปไหนก็เรื่องของฉันพี่อย่ามายุ่ง!"เฟรมบอกก่อนจะเชิ่ดใส่แล้วออกจากบ้านไป

 

 

 

 

 

 ฮู้ ๆ เสียงโห่ของชายหญิงวัยรุ่นโห่แล้วสะบัดสะโพกไปมาอย่างครื้นเครงพร้อมเสียงดนตรีมันส์ๆ ในผับ

 

 

 "โทษนะครับ ไปแด้นซ์กันซักเพลงไมล่ะครับ"ชายหนุ่มหน้าตา หล่อ ขาว เดินเข้ามาถามเฟรม

 "ยินดีค่ะ"เฟรมตอบชายหนุ่มตรงหน้า แล้วเดินไปคล้องคอชายหนุ่มแล้วเต้นอย่างเมามัน

 

 

 

 "ไอป๊อป ฉันนึกว่าแกจะไม่มาซะอีก"เคนตะเพื่อนป๊อปปี้บอกเมื่อวันนี้เป็นวันเกิดของเขา

 "วันเกิดเพื่อนฉันจะไม่มาได้ไงวะ"ป๊อปปี้บอก ก่อนจะเหลือบไปเห็นหญิงสาวที่กำลังเต้นอย่างเมามันส์มือที่คล้องคอกับชายหนุ่มอีกคน

 "เห้ยเดี๋ยวฉันมาเว้ย"ป๊อปปี้บอก แล้วเดินตรงไปหาหญิงสาว

 

 

 

 

 "ขอโทษนะครับผมยังไม่รู้จักชื่อคุณเลยหน่ะครับ"ชายหนุ่มถามหญิงสาวตรงหน้าที่เขากำลังเต้นด้วยกัน

 "แหม คุณก็ ฉันชื่อ...โอ้ย"หญิงสาวร้องเมื่อโดนแรงบีบแขน

 "ฟางเรามีเรื่องต้องคุยกัน"ป๊อปปี้ดึงแขนหญิงสาวตรงหน้า

 

 

 

 

 "โอ้ยป๊อปปล่อยฟางนะ"เธอบอกอย่างหน้าซื่อ

 "ฟาง ทำไมถึงทำแบบนี้"ป๊อปปี้ถามแล้วปล่อยแขนฟาง

 "ฟางทำอะไร"เธอตอบอย่างไม่รู้ไม่ชี้

 "ทำอะไรหรอ แล้วผู้ชายคนนั้นฟางไปคล้องคอผู้ชายคนอื่นทั้งๆที่มีป๊อปหน่ะหรอ"ป๊อปปี้ถาม เฟรมแอบส่ะใจ

 "ก็ป๊อปน่าเบื่ออ่ะ ให้ฟางได้มาหาความสุขบ้างสิ!"เธอตะคอกใส่ชายหนุ่มตรงหน้า

 "แล้วฟางยังรักป๊อปอยู่รึเปล่า"เขาถาม

 "ป๊อปก็น่าจะรู้คำตอบอยู่แล้วนิ ฟางไม่เห็นต้องบอก"เธอบอกก่อนจะเดินออกห่างจากป๊อป

 "ฟาง..."ป๊อปปี้ได้แต่เรียกชื่อหญิงสาวอย่างแผ่วเบารวมกับความแค้นใจที่มี

 

 

 

 

 

 

 

 

แอ๊ด

 

 

 

 

 

 

 "เฟรมทำไมกลับดึกขนาดนี้ล่ะ"ฟางถามเมื่อเธอนั่งรอเฟรมอยู่

 "หึ 555"เฟรมส่ะใจ แล้วเดินชนไหล่ฟางไปทีนึงก่อนจะเดินขึ้นห้องไป

 "อะไรของเขากัน"ฟางสงสัย

 

 

 

 

 

 

เอ้ก อี เอ้กเอ้ก

 

 

 

 

 

 "ป้าคะช่วงนี้ขายดีอยู่รึเปล่าคะ"ฟางมาตลาดทุกวันจึงทำให้เธอสนิทกับแม่ค้าหลายคน

 "ขายดีเพราะหนูมาซื้อนี่แหละจ้ะ"

 "ค่ะ555"ฟางยิ้มหวานให้แม่ค้า

 

 

 

 

 

 "ป้าครับ ขอกุหลาบช่อนึงครับ"ป๊อปปี้เดินมาซื้อร้านเดียวกันกับฟางเมื่อทั้งสองเจอะกัน

 "อ้าวพ่อหนุ่มซื้อดอกไม้ให้แม่หนูคนนี้ไม่ใช่หรอ อย่างนี้แม่หนูก็รู้ทันหน่ะสิ"แม่ค้าแซว ฟางแอบขำเล็กน้อยกับคำพูดของแม่ค้าแต่เมื่อเธอหันมาดูป๊อปปี้สีหน้ากลับไม่มีแม้แต่รอยยิ้ม

 "ผมไม่ได้ซื้อให้เธอหรอกครับ ผมจะเอาไปไหว้พระ นี่ครับเงิน"ป๊อปปี้ยื่นเงินให้แม่ค้า ก่อนจะเดินออกไปโดยไม่สนใจฟางเลย

 "นั้นหนูขอตัวก่อนนะคะ"ฟางบอก ก่อนจะเดินตามป๊อปปี้ไป

 

 

 

 

 

 "ป๊อป"ฟางเรียกชื่อเขา

 "ป๊อปเป็นอะไรรึเปล่าดูแปลกๆไปนะ เครียดเรื่องอะไรบอก..."ฟางพูดไม่ทันจบป๊อปปี้กลับพูดแทรก

 "พอเถอะฟาง ป๊อปคิดว่าเราจบกันไปแล้วนะ"เขาบอก แล้วหันหลังกลับ "ป๊อปพูดเรื่องอะไร เราจบกัน..."ฟางถามเสียงสั่น

 "หึ ฟางอย่ามาทำหน้าซื่อเลย ฟางพูดกับป๊อปเองไม่ใช่หรอว่าเราจบกันไปแล้ว!"ป๊อปปี้ตะคอกใส่ฟาง

 "ฟางบอกตอนไหนอ่ะป๊อปฟาง.."

 "หึ เมื่อคืนไงฟางอย่ามาทำอย่างนี้สิรู้ไม ว่ามันน่าสมเพส ป๊อปผิดเองที่ไปรักคนไม่มีหัวใจอย่างฟาง ต่อจากนี้เราคงไม่มีเรื่องต้องคุยกันอีกแล้วล่ะ"ป๊อปปี้บอกอย่างเจ็บปวด ก่อนจะเดินกลับไปทำเอาฟางยืนอึ้งอยู่เธอพูดอะไรไม่ออก อยู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว

 

 

 

 

 "เฟรม..."ฟางเรียกชื่อเธออย่างแผ่วเบา

 "หึ ไงล่ะฉันบอกแล้วว่าให้เลิกยุ่งก้ับพี่ป๊อป"เฟรมบอกอย่างส่ะใจแล้วเดินออกไปอย่างสมใจ

 

 

 

   "พอเถอฟางป๊อปคิดว่าเราจบกันไปแล้วนะ"

   "ป๊อปพูดเรื่องอะไร เราจบกัน.."

   "หึ ฟางอย่ามำหน้าซื่อเลย ฟางพูดกับป๊อปเองไม่ใช่หรอว่าเราจบกันแล้ว!"

   "ฟางบอกตอนไหนอ่ะป๊อปฟาง.."

   "หึ เมื่อคืนไงฟางอย่ามำอย่างน้สิรู้ไมว่ามันน่าสมเพสป๊อปผิดเองที่ไปรักคนไม่มีหัวใจอย่างฟาง ต่อจากนี่เราคงไม่มีเรื่องต้องคุยกันอีกแล้วล่ะ"

 

 "ฮือๆ"ฟางร้องไห้หนัก เธอไม่เคยคิดว่าเรื่องนี้จะต้องเกิดกับเธอ ที่จริงแล้วเธอก็สมควรที่จะเป็นแบบนี้ ต่อจากนี้เรื่องของเธอกับเขาจะต้องจบแค่นี้จริงๆหน่ะหรอ...

 

 

 

           สงสารฟางที่สู้ดดด ยังไงก็ต้องรอติดตามกันนะคะ อย่าลืมคอมเม้นต์และโหวดกันหน่อยเด้อออ