รักแค่เธอเท่านั้น...

 "พี่ทาม!"ทันที่เฟรมเดินเข้ามาในบ้านก็พบกับทามไท
 "หวัดดีเฟรม"ทามไททัก แล้วก็ทำเมินเฉยไป
 "พี่มาเมื่อไหร่"เฟรมถาม
 "พี่มาถึงเมื่อวาน"เขาตอบอย่างเย็นชา
 "ฉันก็คิดว่าพี่จะอยู่ที่อเมริกาตลอดชีวิตซะอีก"เฟรมเริ่มขึ้นเสียง
 "นิสัยเธอนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะเฟรม พี่ไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงมีแต่คนรักแต่ฟาง"เขาบอก เฟรมถึงกับช็อค ทามไทก็เป็นอีกหนึ่งคนที่ไม่ชอบนิสัยของเธอ 
 "ฉันมันไม่ใช่พี่ฟางนิ!"เฟรมปล่อยโฮออกมาแล้วรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ปังงง!(เสียงปิดประตูห้อง)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 "อ้ายยยย!"เฟรมกรี้ดแล้วทำลายข้าวของในห้องจนเสียหาย เธอกำมือแน่นน้ำตาก็ยังคงไหลอย่างต่อเนื่อง
 
 
 
 "นิสัยเธอนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะเฟรม พี่ไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงมีแต่คนรักฟาง"
 
 
 "ฉันอยากจะรู้จริงๆ ถ้าคนที่คนอื่นยกย่องว่าเป็นคนดี แต่กลับไปทำชั่วเค้าจะยังเห็นความดีอีกหรือไม่"เฟมบอกอย่างโกรธแค้นก่อนจะนึกถึงแผนการของเธอ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 ติ้ดดดด
 
 
 
 
 
 
 "ฮัลโหลยัยมีน"
 "ว่าไงยัยเฟรม โทรมามีอะไรหรอ"
 "ฉันมีอะไรจะให้แกช่วยหน่อยหน่ะ"เฟรมบอกแล้วแอบยิ้มมุมปาก
 
 
 
 
 
 "ฟางจะออกไปไหนอ่ะ"ทามไทถาม
 "ฟางจะออกไปทำธุระหน่อยเดี๋ยวก็่กลับแล้วค่ะ
 "ให้พี่ไปส่งไปฟาง"ทามไทถามเธออีกครั้ง
 "อ๋อไม่ต้องค่ะ ใกล้ๆนี้เอง"ฟางบอกอย่างเกรมใจก่อนจะเดินออกจากบ้านไป
 
 
 
 
 
  ในระหว่างทางฟางก็พบกับเฟรมที่เดินมาดักหน้าเธอ
 
 "เฟรม!"ฟางตกใจ
 "พี่ฟางจะตกใจอะไรคะ เฟรมไม่ได้มาทำร้ายพี่สักหน่อย"เฟรมพูดอย่างอ่อนโยน
 "แล้วเฟรมมีอะไร"ฟางถามแล้วทำหน้าไม่ค่อยไว้วางใจ
 "เฟรมแค่อยากจะมาขอโทษ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เฟรมเคยทำกับพี่"เฟรมเดินเข้าไปกุมมือฟาง
 "เฟรมแค่รู้สึกผิดต่อพี่มากๆ เฟรมหวังว่าพี่จะให้อภัยเฟรมนะคะ"เฟรมบอกแล้วเดินเข้าไปใกล้ฟางเรื่อยๆก่อนจะหยิบมีดที่อยู่ในกระเป๋าผ้าของเธอ
 
 
 
 
 
 "อึก!โอ้ยยย"
 
 
 
 
     เรื่องจะเป็นอย่างไปอย่าลืมติดตามนะคะ เม้นๆ