รักแค่เธอเท่านั้น...

 "พี่ทาม!"ทันที่เฟรมเดินเข้ามาในบ้านก็พบกับทามไท

 "หวัดดีเฟรม"ทามไททัก แล้วก็ทำเมินเฉยไป

 "พี่มาเมื่อไหร่"เฟรมถาม

 "พี่มาถึงเมื่อวาน"เขาตอบอย่างเย็นชา

 "ฉันก็คิดว่าพี่จะอยู่ที่อเมริกาตลอดชีวิตซะอีก"เฟรมเริ่มขึ้นเสียง

 "นิสัยเธอนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะเฟรม พี่ไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงมีแต่คนรักแต่ฟาง"เขาบอก เฟรมถึงกับช็อค ทามไทก็เป็นอีกหนึ่งคนที่ไม่ชอบนิสัยของเธอ 

 "ฉันมันไม่ใช่พี่ฟางนิ!"เฟรมปล่อยโฮออกมาแล้วรีบวิ่งขึ้นไปบนห้อง

ปังงง!(เสียงปิดประตูห้อง)

 "อ้ายยยย!"เฟรมกรี้ดแล้วทำลายข้าวของในห้องจนเสียหาย เธอกำมือแน่นน้ำตาก็ยังคงไหลอย่างต่อเนื่อง

 "นิสัยเธอนี่ไม่เปลี่ยนเลยนะเฟรม พี่ไม่สงสัยเลยว่าทำไมถึงมีแต่คนรักฟาง"

 "ฉันอยากจะรู้จริงๆ ถ้าคนที่คนอื่นยกย่องว่าเป็นคนดี แต่กลับไปทำชั่วเค้าจะยังเห็นความดีอีกหรือไม่"เฟมบอกอย่างโกรธแค้นก่อนจะนึกถึงแผนการของเธอ 

 ติ้ดดดด

 "ฮัลโหลยัยมีน"

 "ว่าไงยัยเฟรม โทรมามีอะไรหรอ"

 "ฉันมีอะไรจะให้แกช่วยหน่อยหน่ะ"เฟรมบอกแล้วแอบยิ้มมุมปาก

 "ฟางจะออกไปไหนอ่ะ"ทามไทถาม

 "ฟางจะออกไปทำธุระหน่อยเดี๋ยวก็่กลับแล้วค่ะ

 "ให้พี่ไปส่งไปฟาง"ทามไทถามเธออีกครั้ง

 "อ๋อไม่ต้องค่ะ ใกล้ๆนี้เอง"ฟางบอกอย่างเกรมใจก่อนจะเดินออกจากบ้านไป

  ในระหว่างทางฟางก็พบกับเฟรมที่เดินมาดักหน้าเธอ

 "เฟรม!"ฟางตกใจ

 "พี่ฟางจะตกใจอะไรคะ เฟรมไม่ได้มาทำร้ายพี่สักหน่อย"เฟรมพูดอย่างอ่อนโยน

 "แล้วเฟรมมีอะไร"ฟางถามแล้วทำหน้าไม่ค่อยไว้วางใจ

 "เฟรมแค่อยากจะมาขอโทษ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เฟรมเคยทำกับพี่"เฟรมเดินเข้าไปกุมมือฟาง

 "เฟรมแค่รู้สึกผิดต่อพี่มากๆ เฟรมหวังว่าพี่จะให้อภัยเฟรมนะคะ"เฟรมบอกแล้วเดินเข้าไปใกล้ฟางเรื่อยๆก่อนจะหยิบมีดที่อยู่ในกระเป๋าผ้าของเธอ

 "อึก!โอ้ยยย"

     เรื่องจะเป็นอย่างไปอย่าลืมติดตามนะคะ เม้นๆ