เพลิงแค้นหัวใจมาร

"ป้าครับ เห็นฟางไหมครับ"ป๊อปปี้เผลอหลับไป พอตื่นมาไม่เห็นหญิงสาว
จึงรีบลงมาตามหา
 
"ฉันอยู่นี่"ฟางเดินมาในชุดเดรสสั้นลายดอกไม้สีสวย
 
"ฟาง"ป๊อปปี้เดินเข้าไปกอดฟางแน่น ป้าสร้อยมองอย่างหมันไส้ฟางมาก
 
"อะไรเล่า"ฟางพยายามดันตัวเขาออก
 
"นึกว่าเธอจะหนีฉันไปซะแล้ว"ป๊อปปี้พูด
 
"ไม่หรอก ก็ฉันตกลงแล้วนิว่าจะอยู่กับนายหนึ่งเดือน"
 
"ขอบคุณนะ"ป๊อปปี้ยิ้มบางๆให้เธอ
 
"ป๊อปปี้ นายมีอะไรให้ฉันกินไหมอ่ะ ฉันหิวแล้ว"
 
"อยากจะกินอะไรล่ะ"เขาถามร่างเล็ก
 
"บอกไว้ก่อนเลยนะคะว่าป้าไม่ได้ทำอาหารเผื่อคนที่ไม่ใช่สมาชิกใน
ครอบครัว"ป้าสร้อยพูด
 
"เราไปกินข้าวนอกบ้านก็ได้"ป๊อปปี้พูด
 
"อะไรก็ได้อ่ะ ฉันกินง่าย ไม่ต้องออกข้างนอกหรอก"
 
"ป้าสร้อยครับ ผมขอกาแฟดำหนึ่ง น้ำแดงหนึ่ง แล้วก็ขอแซนด์วิชสอง
นะครับ"ป๊อปปี้หันไปบอกป้าสร้อย
 
"อยากกินทำไมไม่ไปทำเองล่ะ"ป้าสร้อยปรายตามองไปทางฟาง
 
"ป้าครับ"ป๊อปปี้มองอย่างขอร้อง
 
"ค่ะๆเห็นแก่คุณป๊อปนะคะ"ป้าสร้อยจำใจเดินเข้าไปเตรียมอาหารในครัวให้
 
"ป๊อปปี้ ฉันว่านายทำยังนี้ไม่ถูกนะ ถ้าพิชชี่รู้ว่านายพาฉันมา เขาจะ
ต้องจัดการนายแน่"
 
"เธอตกลงกับฉันแล้วนะ ฟาง"ป๊อปปี้พูด
 
"นายคงจะรักฉันมากจริงๆ"ฟางเริ่มใจอ่อน
 
"รักสิ....ถ้าไม่รัก ฉันจะตามเธอกลับมาอยู่กับฉันทำไม"
 
"จริงสินะ"ฟางยิ้มนิดๆ
 
"เธอยังเหมือนเดิมเลยนะฟาง เวลายิ้มน่ารักเสมอ"
 
"ได้แล้วค่ะ"ป้าสร้อยวางอาหารที่โต๊ะก่อนจะออกไป
 
"ป้าเขาคงไม่ชอบขี้หน้าฉันมาก"ฟางว่า
 
"อย่าไปสนใจเลย กินเถอะ หิวไม่ใช่เหรอ"ป๊อปปี้บอก
 
"นายก็ต้องกินด้วยกันสิ"ฟางพูดก่อนจะหยิบแซนด์วิชส่งให้ ป๊อปปี้รับมา
ก่อนจะกิน เขาจ้องมองร่างบางก่อนจะแอบยิ้มร้าย เธอหลงกลฉัน
เข้าแล้วล่ะ ฟาง...
 
ตอนแรกว่าจะให้พระเอกร้าย ป่าเถื่อน แต่พี่ป๊อปคงเป็นไม่ได้
ไรเตอร์ว่าพี่ป๊อปดูอ่อนโยนเกินอ่ะ