เพลิงแค้นหัวใจมาร

ณ วันแต่งงาน

ฟางแต่งตัวอยู่ในชุดเจ้าสาวสวยงามสีขาว เธอดูสวยสดงดงามราวกับ

เจ้าหญิง

"งั้นเดี๋ยวพี่ออกไปดูข้างนอกก่อนนะ"แก้วมองน้องสาวที่นั่งหน้ากระจกก็ยิ้ม

ออกมาบางๆ

 

"ค่ะ พี่แก้ว"ฟางยิ้มตอบพี่สาวก่อนจะส่องดูความเรียบร้อย

 

"จ้ะ เดี๋ยวพี่มาเรียก"แก้วเดินออกไป หญิงสาวมองตัวเองในชุดเจ้าสาวใน

กระจก เธอยอมรับว่าเธออยากแต่งงานก็จริง แต่เจ้าบ่าวในใจเธอกลับไม่ได้

อยากให้เป็นพิชชี่

 

"คิดถึงฉันอยู่ล่ะสิ"จู่ๆก็มีเสียงนึงดังขึ้น ฟางหันไปมองทันที

 

"นายเข้ามาได้ยังไง"เธอตกใจมาก เมื่อเห็นว่าเป็นป๊อปปี้

 

"จะสนใจทำไม สนใจเรื่องที่ฉันมาดีกว่า"

 

"แล้วนายมาทำไม"ฟางมองเขา

 

"ยินดีด้วยนะ"ป๊อปปี้ยิ้มบางๆ

 

"นายคงให้อภัยฉันกับพิชแล้วสินะ"

 

"ก็คงงั้น"ป๊อปปี้ยืนนิ่งๆ ฟางเห็นว่าเขามาดีเลยไม่ได้คิดอะไร

 

"แป็ปนึงนะ"ร่างเล็กเดินไปหาของที่หน้ากระจกเพื่อจะหาตุ้มหูมาใส่

ให้ครบชุด ป๊อปปี้มองดูฟางก่อนจะกระตุกยิ้มร้ายแล้วหยิบผ้าโปะยาสลบ

ออกมาแล้วค่อยๆไปใกล้ๆฟางแล้วปิดจมูกเธอไม่นานร่างบางก็หมดสติไป

 

"เธอต้องเป็นของฉันคนเดียวฟาง...."

 

ต่อมา

 

"ฟาง ได้เวลาแล้วจ้ะ"แก้วเข้ามาตามฟางในห้อง แต่ไม่เจอเธอเลย

 

"ฟาง..."แก้วตกใจรีบวิ่งไปบอกคนอื่นทันที

 

"ว่าอะไรนะ! ฟางหายไปงั้นเหรอ"พิชชี่หัวเสีย

 

"ใช่ ไม่รู้หายไปไหน"แก้วเริ่มจะร้องไห้

 

"หรือว่าพี่ฟางจะหนีไปกับผู้ชายที่ชื่อป๊อปปี้อะไรนั่นอีกคะ"โบว์เดา

จากครั้งก่อนฟางก็ถูกผู้ชายชื่อนี้พาไป

 

"ยัยโบว์"แก้วหันไปมองโบว์เหมือนจะให้เธอหยุดพูด

 

"นี่ ฟางคบกับป๊อปปี้จริงๆเหรอ"พิชชี่อึ้ง

 

"พี่ฟางเป็นชู้กับนายป๊อปนั่น"โบว์พูด

 

"เพียะ!" แก้วตบหน้าโบว์อย่างแรงด้วยความเหลืออดสุดๆ

 

"นึกว่าพี่ไม่รู้รึไงน่ะ โบว์ ว่าแกก็สวมเขาให้พี่สาวแกเหมือนกันน่ะห๊ะ"

แก้วพูดใส่

 

"พี่แก้วพูดอะไร"โบว์ทำเป็นไม่รู้เรื่อง

 

"แก้ว หัดอายคนอื่นเขาบ้างสิ"พิชชี่รีบมากระซิบข้างหูแก้ว เพราะคนในงาน

เริ่มจะให้ความสนใจ

 

"ไม่อายแล้ว  พวกหลอกลวง ..... พี่ผิดหวังในตัวโบว์จริงๆ"แก้วมองหน้า

โบว์อย่างเสียใจสุดๆก่อนจะเดินออกไปจากงาน

 

"พี่แก้ว"โบว์ได้สติรีบวิ่งตามแก้วไปทันที

 

"โธ่เว้ย!....อะไรวะเนี่ย"พิชชี่โมโหมาก ที่แผนทุกอย่างมาพังทลายเพราะ

ฝีมือของป๊อปปี้

 

 

ป๊อปปี้พาฟางมาอยู่ที่บ้านของตัวเอง เขาวางร่างสวยที่อยู่ในชุดเจ้าสาว

ช้าๆบนเตียงนอน

"คุณป๊อปพาผู้หญิงคนนี้เข้าบ้านทำไมอีกล่ะคะ"ป้าสร้อยเข้ามาเห็นตกใจมาก

 

"ต่อไปนี้ฟางจะเข้ามาในฐานะภรรยาของผม"

 

"ผู้หญิงคนนี้เคยทำร้ายคุณนะคะ"ป้าสร้อยรีบพูด

 

"ผมไม่สนใจเรื่องนั้นแล้ว"ป๊อปปี้ตอบนิ่งๆ

 

"พี่ป๊อปไม่สนแล้วแต่ฟ้าสนค่ะ"ฟ้าเดินเข้ามา

 

"คุณหนูฟ้าใจเย็นๆค่ะ "ป้าสร้อยจับตัวฟ้าเอาไว้

 

"อย่ามาห้ามฟ้า พี่ป๊อปคะ ฟ้าไม่ยอมให้ผู้หญิงคนนี้เข้ามาทำร้ายจิตใจ

พี่ชายฟ้าอีก"

 

"ไม่ ฟ้า  ฟางเขาไม่ใช่คนแบบนั้นแล้ว"ป๊อปปี้พูด

 

"ฟ้าบอกไว้เลยนะคะ ว่าถ้าผู้หญิงคนนี้อยู่ต่อไป ฟ้าจะทำให้อยู่ไม่เป็นสุข

เลย คอยดู"ฟ้าออกไปทันที

 

"คุณหนูฟ้า"ป้าสร้อยรีบตามฟ้าไป

 

"เฮ้อ...."ป๊อปปี้มองตามอย่างเหนื่อยใจก่อนจะหันมามองฟางที่ค่อยๆรู้สึกตัว

 

"อ๊ะ...."หญิงสาวตกใจเมื่อตื่นขึ้นมาเจอเขา

 

"จำที่นี่ได้ไหม ฟาง"ป๊อปปี้เอ่ยถาม

 

"นายพาฉันมาที่นี่ทำไม"ฟางโวยวาย

 

"เธอต้องมาอยู่ที่นี่กับฉัน"ป๊อปปี้พูดแล้วมองหน้าฟาง

 

"นายจะบ้าไปแล้วรึไง ฉันกำลังจะแต่งงานกับพิชชี่นะ"ฟางพูด

 

"เธอแน่ใจรึไงว่าจะใช้ชีวิตทั้งชีวิตกับคนอย่างมัน"

 

"แน่ใจสิ "ฟางตอบแต่แววตากลับสับสน

 

"ไม่หรอก ฉันว่าเธอไม่แน่ใจ เอาเป็นว่าเธออยู่ที่นี่ไปก่อนแล้วกัน

อยู่กับฉันแค่เดือนเดียว ถ้าฉันทำให้เธอรักไม่ได้จริงๆ ฉันจะปล่อยเธอ

ให้มัน..."ชายหนุ่มพูด ฟางมองหน้าเขานิ่งเพียงแค่สายตาคมของเขา

พลันหัวใจก็สั่นไหวขึ้นมาอย่างประหลาด

 

"นายพูดแล้วนะ"ฟางว่า ป๊อปปี้ยิ้มนิดๆเหมือนแทนคำสัญญา

 

 

อัพแล้ว เรื่องนี้เนื้อเรื่องงงและแปลกนะ ไรเตอร์ว่า ฮ่าๆ