เพลิงแค้นหัวใจมาร

โทโมะมาหาป๊อปปี้ที่โรงพยาบาล
"ไอ้โทโมะ...."ป๊อปปี้งง เมื่อเห็นว่าเพื่อนรักมา
 
"ไง ไอ้ป๊อป"โทโมะเดินมาใกล้เขา
 
"เออ สบายดี"
 
"สบายดีเหรอ....ฉันว่าไม่ว่ะ ดูหน้าแกดิ เหอะ...ตรอมใจเหรอวะ"โทโมะว่า
 
"ฉันจะปล่อยฟางไป"ป๊อปปี้พูดนิ่งๆ
 
"อะไรนะ"โทโมะอึ้ง
 
"เออ ฟังไม่ผิดหรอก ฉันว่าฉันทำยังไงเขาก็ไม่รักฉันอยู่ดี"
 
"อย่าคิดงั้นดิ ฉันว่าฟางอาจกำลังสับสนอยู่ก็ได้"โทโมะพูด
 
"เหรอ"ป๊อปปี้นิ่งคิด
 
ฎ"เออดิ เพราะดูจากอาการฟางแล้ว ฉันว่าเหมือนฟางพยายามปิดเรื่อง
ที่แกไปลักพตัวเขา เขาคงจะปกป้องแก"
 
"เหอะ...แต่ทิ้งฉันไป ทั้งๆที่รู้ว่าฉันป่วย"
 
"แต่แกก็ไม่ได้ความจำเสื่อมนิ"โทโมะบอก
 
"ก็ใช่...."
 
"ป๊อปปี้ ฉันว่าฉันมีแผนว่ะ"โทโมะบอก ป๊อปปี้หันมามองหน้าเพื่อน
 
"แผนอะไร"โทโมะมองเพื่อนก่อนจะยิ้มมุมปากแล้วบอกให้เพื่อนฟัง
 
 
ส่วนเฟย์หลังจากที่โดนหักหน้าที่ร้านอาหาร เธอก็มุ่งมั่นตั้งใจกับการจีบเขามาก จนโบว์กลุ้มใจแทน
 
"ฉันว่าแกเลิกเถอะ แกคิดว่าระดับหม่อมราชวงศ์อย่างเขาจะมาสนใจ
แกเหรอ"
 
"ไม่สนก็ต้องสน"เฟย์พูดก่อนจะหันไปดูสูตรขนม
 
"แล้วนี่คิดจะทำอะไรอีกล่ะ"โบว์ถาม
 
"ฉันจะตื๊อเขาด้วยขนมไงล่ะแก"
 
"แต่แกวันนั้นก็ไปบอกชอบเขา แกก็โดนเขาบอกไม่รู้จัก ยังหน้าแตกไม่พอ
รึไง"โบว์ว่า
 
"ไม่ย่ะ ฉันหน้าหนาพอ"เฟย์บอกก่อนจะอบขนม
 
"เฮ้อ..."โบว์มองดูเฟย์ที่ทุ่มทุนทุ่มใจกับผู้ชายคนนี้มาก เธอนึกห่วงเพราะ
กลัวว่าเพื่อนรักจะอกหักเสียใจ
 
หลายวันผ่านไป
"ชุดสวยมากเหมาะกับฟางที่สุด"แก้วชื่นชมน้องสาว
 
"ขอบคุณนะคะ"ฟางยิ้ม
 
"ฟางของพิชสวยที่สุด"พิชชี่มองดูเธอก่อนจะยิ้มหวาน
 
"ค่ะ"ฟางยิ้มตอบ  โบว์มองทั้งสองอย่างหงุดหงิด
 
"งั้นโบว์กลับก่อนนะคะ"โบว์ออกไปจากร้านทันที พิชชี่มองตามแต่ไม่ได้ตามไป
 
"เป็นอะไรของเขานะ"ฟางสงสัย
 
"งั้นเดี๋ยวฟางไปลองชุดอื่นอีกล่ะกันไปๆ"แก้วพาฟางเข้าไป พิชชี่เห็นว่าฟาง
ไปแล้ว จึงกดโทรหาโบว์
 
(คะ พี่พิช)
 
"โบว์จะไปไหน กลับบ้านเหรอ"
 
(ค่ะ โบว์ไม่อยากไปดูพวกพี่สวีทกัน)
 
"หึงพี่เหรอ"
 
)ไม่ได้หึงค่ะ โบว์ไม่มีสิทธิหรอก โบว์มันก็แค่นางบำเรอชั่วคราว)
 
"อย่าน้อยใจไปเลยน่า เอางี้ไหมคืนนี้โบว์ก็มาหาพี่ที่คอนโดสิ"
 
(พี่พิชไม่กลัวพี่ฟางสงสัยรึไง นี่มันก็ใกล้วันแล้วนะ)
 
"เราก็มาฉลองกันคืนนึงไงครับ สุดท้ายแล้วที่พี่จะโสด"
 
(ก็ได้ค่ะ)พิชชี่ยิ้มทันทีที่โบว์ตกลงรับคำ โดยไม่รู้เลยว่าแก้วแอบฟัง
ที่พิชชี่พูดทุกอย่าง
 
 
"พี่ป๊อป"ฟ้าดีใจมากที่ในที่สุดพี่ชายก็กลับมาบ้าน
 
"ว่าไงน้องสาวของพี่"ป๊อปปี้ยิ้มให้น้องสาวอย่างอบอุ่น
 
"พี่ป๊อปหายไปนาน รู้ไหมคะว่าฟ้าคิดถึงพี่ชายคนนี้แค่ไหน"
 
"พี่จะไม่ไปไหนอีกแล้ว"ป๊อปปี้บอก
 
"จริงๆนะคะ"ฟ้ายิ้มดีใจ
 
"แต่จะพาคนเข้ามาอยู่ด้วย"โทโมะเอ่ย
 
"ใครกันคะ"ฟ้ามองหน้าอย่างสงสัย
 
"เดี๋ยวก็รู้"ป๊อปปี้ยิ้มนิดๆก่อนจะเดินขึ้นข้างบนไป
 
"ใครกันคะ พี่โมะ"ฟ้าหันมาถามโทโมะ
 
"พี่เหนื่อยมากเลยน่ะ ฟ้า ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะ"โทโมะเลี่ยงไปห้องพัก
ของตน ฟ้าได้แต่เก็บความสงสัยไว้ในใจ
 
 
อ่านไปเรื่อยๆพระเอกของเราไม่ได้ดีอย่างที่คุณคิดหรอกครัช