สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 "กรี๊ดดดดด"เสียงของเเพทกรี๊ดขึ้นมา
 
 
 
"อะไรของแกเนี่ยห๊ะ"แก้วพูดอย่างหัวเสีย
 
 
 
"กรี๊ดอะไรของแก"ฟางพูด
 
 
 
"ทำไมพวกแกโชคดีแบบนี้เนี่ย"แพทพูด
 
 
 
"โชคดีอะไร"ฟางพูด
 
 
 
"ยังไง??"แก้วพูด
 
 
 
"ก็คนที่เป็นองครักษ์ก็คือพี่โทโมะเเละพี่ป๊อปที่แกสองคนหลงใหลอยู่ไม่ให้หรอ *0*"แพทพูกพร้มทำตาเป็นประกาย
 
 
 
"มันก็ใช่แต่แบบนี้ชั้นลำบากใจนะ"แก้วพูด
 
 
"ฟางไม่ค่อยเท่าไหร่อยู่กับพี่ป๊อปเเล้วรู้สึกดี"ฟางพูดเเล้วยิ้มเพ้อๆ
 
 
 
"นั่นน่ะพี่ป๊อปของฟางพี่โทโมะเค้าไม่เป็นแบบนั้นน่ะ"แก้วพูด
 
 
 
"ของฟางดูไม่น่าเป็นห่วง เเต่ของแกมันดูน่าเป็นห่วงนะยัยแก้ว ได้โอกาสดีๆแบบนี้ก็ทำให้เต็มที่เลยสิ"แพทพูด
 
 
 
"เเล้วจะทำอะไรยังไงอะ"แก้วถาม
 
 
 
"เคยได้ยินไหมรักแท้แพ้ใกล้ชิดน่ะ :)"แพทพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
"แก้วเดี๋ยวฟางกลับบ้านก่อนนะ"ฟางพูด
 
 
 
"เอ้าเเล้วฟางจะกลับยังไง รอแก้วทำเวรแปปนึงสิ"แก้วพูดเเล้วกวาดห้องต่อ
 
 
 
"เอ่อคือ -/////-"ฟางพูดเเล้วหน้าเริ่มเเดง
 
 
 
"อะไร มีอะไรหรอฟาง"แก้วถาม
 
 
 
"พี่ป๊อปเค้าบอกจะมารับฟางน่ะ -////- เค้าบอกว่าเดี๋ยวเเคชเชอร์โรงเรียนเราจับได้เลยจะมารับทุกเย็น"ฟางพูดเเล้วหน้าแดงจัด
 
 
 
"อ๋อ งั้นกลับดีๆนะฟางอย่าทำอะไรพี่ป๊อปละฮ่าๆ"แก้วพูดขำ
 
 
 
"ไปละบาย"ฟางพูดเเล้วเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เห้ออออ ต้องเดินกลับคอนโดคนเดียวใช่ไหมเนี่ย เซ็งเลย"แก้วพูดเบาๆก่อนจะเดินไปเเต่จู่ๆ
 
 
 
ขวับ!
 
 
 
จู่ๆก็มีมือหนึ่งคว้ามือของชั้นไว้โดยไม่ทันตั้งตัวชั้นสะดุ้งดวยความตกใจ
 
 
 
"คราวหลังถ้าชั้นยังไม่มาให้ยืนรอในโรงเรียนก่อน ตั้งเเต่วันนี้เป็นต้นไปชั้นจะมารับเธอ"โทโมะพูดขึ้นด้วยใบหน้านิ่งๆ แก้วพยักหน้าแทนคำตอบ
 
 
 
ตอนนี้พี่โทโมะเขาพาชั้นมาที่ไหนสักแห่ง เเต่ไม่ได้สนใจเท่าไหร่ เเต่ที่ชั้นสนใจคือมือของเขาที่กุมมือของชั้นอยู่ต่างหากละ >//////< ระหว่าทางเราเดินผ่านนตุ๊กตาที่ในนั้นมีตุ๊กตาน่ารักๆเยอะแยะเลย อยากได้จัง *0*
 
 
 
"มองเเบบนั้นอยากได้รึไง -_-"โทโมะพูด แก้วรีบจึงส่ายหัว
 
 
 
"โกหกไม่เก่งเลยนะ"โทโมะพูด อาการชั้นมันแสดงออกขนาดนั้นเลยหรอ TT
 
 
 
"...."ชั้นแอบคิดในใจนิยายที่ชั้ยเคยอ่าน พอพระเอกรู้ว่านางเอกชอบตุ๊กตาเค้าก็คีบใก้ ><
 
 
 
"ถึงอย่างนั้น ชั้นก็ไม่คีบให้หรอกนะ"โทโมะพูด นั่นไง TT ว่าเเล้ว ชั้นหันมองไปรอบๆก็เห็นตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ จึงหยิบกระดาษมาเขียนเเล้วยื่นใส่มือเค้า
 
 
 
'ถ่ายรู้กันมั้ยค่ะ^^'
 
 
 
"ชั้นไม่ชอบถ่ายรูป-_-"โทโมะตอบหลังจากอ่านสิ่งที่แก้วเขียนในกระดาษเเล้ว
 
 
 
"ไม่คิดเลยนะว่าจะหาตัวเจอง่ายขนาดนนี้"ระหว่างที่ชั้นเดินผ่านตู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ก็มีเสียงคนๆนึงทักชั้นมองไป นี่มันพี่กวินหนิเเคชเชอร์โรงเรียนชั้น O_O
 
 
 
 
"..."โทโมะไม่ได้ตอบอะไรได้เเต่คว้ามือแก้วเเน่นมาก
 
 
 
"ไง ไม่คิดจะทักกันหน่อยหรอ"กวินพูด
 
 
 
"ไม่จำเป็น-_-"โทโมะตอบ
 
 
 
"ฮ่ะๆ ทำเมินกันแบบนี้ คิดหรอว่าชั้นจะปล่อยแกไปง่ายๆ"กวินพูด พวกรุ่นพี่คนอื่นๆก็เริ่มมาล้อมพวกเราไว้
 
 
 
"ส่งดัมมี่มา"กวินพูด
 
 
 
"ตลกว่ะ อย่ามาพูดให้ขำ"โทโมะพูดเเล้วเลิกคิ้มวข้างนึง เป็นครั้งเเรงที่ชั้นเห็นการเคลื่อนไหวในหน้าของเขา
 
 
"เธอน่ะ อย่ามาโง่หน่อยเลยปล่อยมือไอ้เวรนี่ซะเเล้วมากับชั้นเดี๋ยวนี้"กวินพูดเเล้วหันมาทางแก้ว
 
 
 
"มากับชั้นเธอจะทรยศโรงเรียนเราหรือไงโรงเรียนเราเเพ้ไม่ได้!!"กวินพูด
 
 
 
"มะ ไม่ค่ะ"แก้วตอบ
 
 
 
"ไม่อนุญาต ใครบอกว่าเธฮมีสิทธิ์ตัดสินใจ คนที่จะบอกว่าคนที่จะปล่อยมือจากชั้นหรือไม่ มีเเค่ชั้นคนเดียว!"โทโมะพูด
 
 
 
"ฮ่ะๆ นี่ชั้นจะบอกความลับดีไให้รู้เอาไว้นะ ความจริงมันเป็นคชเเค่เกมที่พวกชั้นคิดเองขึ้นมา ไม่ว่าจะกติกาไหน มันก็เเค่เรื่องไร้สาระ พี่พวกชั้นเสนอมันคือกลับดัก เเล้วพวกกก็ตกหลุมพลางชั้นง่ายดายมาก พวกแกมันโง่ เลยต้องโดนซ้อมฟรียังไงละ!"กวินพูด
 
 
 
"..."เงียบครับ - -
 
 
 
"เตรียมใจไว้ โทโมะ"กวินพูด เบบนี้มันหมาหมู่ชัดๆ
 
 
 
"ดะ เดี๋ยวก่อนค่ะ คะ คือนี่มันถูกเเล้วหรอค่ะ มันคือการต่อสู้ระหว่างผู้เล่นสี่คนไม่ใช่หรอค่ะ แบบนี้มันไม่ผิดกติกาหรือไง"แก้วตะโกนออกไป
 
 
 
"หา ผิดกติกา? นี่เธอยังเชื่ออะไรแบบนั้นอยู่หรือไง สิ่งสำคัญคือชัยชนะต่างหากดูให้ดีเถอะ"กวินพูด
 
 
 
"ไม่จริงหรอกค่ะ ชัยชนะไม่ได้สำคัญเสมอไป สิ่งสำคัญคือเราได้อะไรจากการกระทำนั้นต่างหาก"แก้วพูด
 
 
 
"พูดได้ดีนิ"โทโมะกระซิบข้างหูแก้ว ขนลุกอะ เขินนนน
 
 
 
"หนวกหูเธอไม่เกี่ยวกับเรื่องนี้ออกไปวะ"กวินพูด
 
 
พลั่ก
 
 
ชั้นไม่รู้ว่าชั้นถูกเหวี่ยงออกมาจากนอกวงตั้งเเต่เมื่อไหร่ >< ใครเหวี่ยงฟ่ะ T^T
 
 
 
"มีอะไรจะสั่งเสียไหม เพราะชั้นแข็งแกร่งที่สุดในโรงเรียนอยู่เเล้วโว้ย"กวินพูด
 
 
 
"หยุดเห่าสักทีเถอะ -_-"โทโมะพูด
 
 
 
พลั่ก!!
 
 
 
"กรี๊ด"ชั้นกรี๊ดออกมาเพราะเห็นเลือดในมุมปากของโทโมะ เจ็บไหม พี่โทโมะของชั้นนนน TOT 
 
 
พลั่ก!
 
 
 
โทโมะต่อยกระกวินจนเลือกออกเช่นกัน กวินจะต่อยคือเเต่ก็
 
 
 
ปี๊ดดดด!!
 
 
 
มีเสียงคนเป่านกหวีดดังขึ้นมาก่อนทำให้พวกพี่กวินต้องสลายตัวกันไป
 
 
 
 
 
 
 
'เจ็บไหมค่ะ'
 
 
 
"ชั้งมันเถอะ"โทโมะตอบ
 
 
 
'เข้าไปทำแผลข้างในก่อนไหมค่ะ'
 
 
 
"แผลเเค่นี้ชั้นไม่ตายหรอก"โทโมะตอบ เขาจะเดินกลับออกไปเเต่ชั้นดึงแขนเสื้อเขาเอาไว้ เค้าส่ายหัวไม่ยอม เเต่ชั้นจะไม่ยอมปล่อยไปทั้งที่ยังไม่ได้ทำแผลหรอกหน่า ชั้นจึงลากเค้ามานั่งที่โซฟาในห้องก่อนจะหยิบอุปกรณ์ทำแผลมาเเล้วลงมือทำแผลให้เขา
 
 
 
"มนุษย์นอกโลกอย่าเธอทำแผลกับเขาเป็นด้วยหรอ"โทโมะพูด แหมมันน่าจิ้มแผลนัก
 
 
 
"TT"จู่บๆพี่โทโมะก็เอามือมาปิดตาชั้น ปิดทำไม T^T
 
 
 
"ชั้ยบอกเเล้วไงว่าแผลเเค่นี้ชั้นไม่ตายหรอก"โทโมะพูดจบก็เอามือออกจากตาของเเก้วเเล้วเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"นี่เธอทำอะไรน่ะ"เมื่อเข้ามาถึงห้องป๊อปปี้ก็ทักฟางทันทีเพราะเห็นทำอะไรกับกระเป๋า
 
 
 
"คือฟางมีการบ้านน่ะค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้มเขินๆ
 
 
 
"งั้นก็ทำไปละกัน เดี๋ยวชั้นไปเอาน้ำมาให้"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินหายไปในครัว ไม่เขินสิยัยฟางไม่ๆ
 
 
 
"คิดไม่ออกรึไง"ป๊อปปี้เดินเข้ามาเห็นฟางยังไม่เขียนอะไรเลยพูดขึ้น
 
 
 
"เอ่อ ค่ะ คือฟางไม่ค่อยเห่งคณิตศาสตร์เท่าไหร่ ไม่ค่อยเข้าใจ"ฟางพูด
 
 
 
"เดี๋ยวชั้นช่วย"ป๊อปปี้พูดจบก็มานั่งข้างฟางทำเอาฟางใจเต็มรัวพร้อมหน้าแดง
 
 
 
"อะ เอ่อคือ"ฟางพูดเพราะป๊อปปี้เริ่มสอนเเละเริ่มเข้ามาใกล้
 
 
 
"มีอะไรหรือว่าไม่เข้าใจ เอ๊ะ เธอเป็นอะไรน่ะหน้าแดง ไม่สบายหรอ"ป๊อปปี้ถามเพราะเห็นฟางหน้าแดงจึงเอามือมาเเตะหน้าผากฟาง โอ๊ะๆ อย่าๆ เพราะพี่เเหละที่ทำให้เป็นแบบนี้เอามือออกไปนะ มันเขิน ><
 
 
 
 
"ตัวก็ไม่ร้องนิ"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
"คือฟางไม่ได้เป็นอะไรค่ะ"ฟางตอบ
 
 
 
"หิวรึยัง"ป๊อปปี้ถาม
 
 
 
"เอ่อค่ะ พี่ป๊อปหิวเเล้วหรอค่ะ เดี๋ยวฟางลงไปซื้อของข้างล่างมาทำให้นะค่ะ"ฟางพุดเเล้วเดินลงไป
 
 
 
 
 
 
 
พรึ่บ
 
 
 
จุู่ๆก็มีคนมีจับมือชั้นจากด้านหลังจนชั้นหันขัวบ
 
 
 
"พี่ ทีเจ"ฟางพูด
 
 
 
"สวัสดีดัมมี่"ทีเจพูดเเล้วยิ้มมุมปาก
 
 
 
"สะ สะวัสดีค่ะ"ฟางพุดเเล้วยิ้มเเห้งๆ
 
 
 
"ไอ่องครักษ์หน้าโง่นั่นไม่มาดูเเลเธอรึไง"ทีเจพุด
 
 
 
"เอ่อ.."ฟางอึกอัก
 
 
 
"ไปได้เเล้ว"ทีเจอพูดเเล้วลากฟางไป
 
 
 
"มันไม่ง่ายไปหน่อยหรอไง"ป๊อปปี้พูดทำให้ฟางเเละทีเจหันขวับไปมองทัน
 
 
 
"เธอน่ะมานี่"ป๊อปปี้เรียกฟาง
 
 
 
"นายมีสิทธิ์อะไรมาสั่งคนของชั้น"ทีเจพูด
 
 
 
"ยัยนี่ไม่ใช่เด็กของนาย"ป๊อปปี้พูด
 
 
 
"เเต่ยัยนี้อยู่โรงเรียนเดียวกับชั้น"ทีเจพุด
 
 
 
"เธอน่ะเดินมานี่"ป๊อปปี้พูดฟางจึงจะเดินเข้ามาหาป๊อปปี้
 
 
 
"นี่เธอจะทรยศโรงเรียนเรางั้นหรอ"ทีเจพูดทำให้ฟางชะงัก
 
 
 
"เดินมา"ป๊อปปี้พูด เเล้วกระชากฟางมา ทีเจมองอย่าหงุดหงิดก่อนจะเตะดินเเล้ว
 
 
 
"เเล้วเราจะได้เห็นดีกัน"ทีเจพูดเเล้วเดินหัวเสียกลับไป
 
 
 
"อย่าให้ชั้นรู้ว่าเธอช่วยเเคชเชอร์โรงเลยเธอนะ ชั้นจะทำโทษเธอ"ป๊อปปี้พูด ทำโทษอะไรก๊านนนน โรงเรยนชั้นก็อยากช่วย พี่เองชั้นก็อยากช่วย เเต่จะใก้ชั้นทรยศโรงเยนหรือไง T^T ชั้นก็ไม่อยากทรยศพี่เหมือนกันนะ โอ๊ยยยย คนสวยเครียด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
________________________________________________________________________
 
อัพเเล้วนะค่ะ อู้ 55555 ทุดท้ายดัมมี่ของเราก็ยังอยู่กับองครักษ์สุดจะหล่อ 55555
 
 
เม้นกันเยอะๆนะค่ะ