สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เออนี่ ชั้นชื่อป๊อปปี้นะ ลืมเเนะนำตัวไป"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"เอ่อค่ะ ชั้นชื่อฟางนะค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้ม ไม่ต้องบอกก็ได้รู้ ><

 

 

 

 

"ช่วงนนี้เธอกับชั้นคงจะต้องอยู่ด้วยกันสักพัก"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"เอ่อค่ะ"ฟางพูดเเล้วก้มหน้า แหมมันเขิน ใครจะไปคิดว่าจะได้มาอยู่กับคนที่ตัวเองชอบละ ><

 

 

 

 

"งั้นไปคอนโดชั้นก็เเล้วกัน"ป๊อปปี้พูด

 

 

 

 

"หะ ห๊ะ"ฟางทำท่าทางตกใจ ไม่นะชั้นยังไม่พร้อม ><

 

 

 

 

"ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้ -_- ชั้นไม่ปบ้ำเธอหรอกหน่า"ป๊อปปี้พูด อ้าวเสียดายอ่ะ >_<

 

 

 

 

"เอ่อค่ะ"ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คอนโด ป๊อปปี้

 

 

 

 

"ชั้นหิวเธอหิวไหมเดี๋ยวชั้นจะไปซื้ออะไรมาให้"ป๊อปปี้พูดเมื่อมาถึงห้อง

 

 

 

 

"เอ่อไม่เป็นไรค่ะว่าเเต่ห้องมีของสดหรือว่าอะไรที่พอทำกินได้ไหมค่ะ"ฟางถาม

 

 

 

 

"ก็มีลองไปดูสิ อย่าบอกนะว่าเธอจะทำอาหารน่ะ"ป๊อปปี้พูดฟางยิ้มก่อนจะเดินไปดู

 

 

 

 

"อะไรวะใจจะเต้นแรงทำไมว่ะเนี่ย"ป๊อปปี้พูดเบาๆเเล้วจับไปที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองก่อนจะเดินตามฟางไป

 

 

 

 

"มีของเยอะเลยนิค่ะ ไม่ต้องออกไปซื้อหรอกค่ะเดี๋ยวฟางทำให้กินก็ได้ค่ะ"ฟางพูด กินเถอะนะพลีสสส นานๆจะมีโอกาสก็อยากจะทำให้คนที่ตัวเองชอบกินบ้างแหมคิดเเล้วมันเขิน

 

 

 

 

"โอเค ชั้นจะได้ไม่ต้องเปลืองตังค์"ป๊อปปี้พูดฟางจึงหันไปทำอาหารต่อ

 

 

 

 

"พี่ป๊อปไปรอที่โต๊ะก็ได้นะค่ะ เดี๋ยวเสร็จเเล้วฟางจะไปเสริฟให้ค่ะ"ฟางพูดเเบบหันหลังให้ป๊อปปี้อยู่ อย่ายืนตรงนี้เลยใจมันเต้นรัว ><

 

 

 

 

"โอเคๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินไปนั่งโต๊ะอาหาร

 

 

 

 

20 นาทีผ่านไป

 

 

 

 

"มาเเล้วค่ะ"ฟางพูดพร้อมยกอาหารสองจานมาให้ป๊อปปี้จานนึงเเล้วก็ฟางที่นั่งตรงข้าม เหมือนมาดินเน่อร์เลยแหะ

 

 

 

 

"น่าตาน่ากินดีนะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองก่อนจะตักเข้าปากฟางก็จ้องอย่างเมข่ง อร่อยไหมน้าาา ><

 

 

 

 

"รสชาติก็ใช้ได้"ป๊อปปี้พูดเเล้วกินต่อ ใช้ได้เองหรอก TT ไม่เป็นไรแสดงว่ามันก็ไม่ได้ไม่อร่อย แหะๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คอนโดแก้ว

 

 

 

 

 

"ชั้นชื่อโทโมะนะ ยังไม่ได้เเนะนำตัวกับเธอเลยนี่นา"โทโมะพูดขึ้นเมื่อมาถึงห้องชั้นพยักหน้าเเล้วยิ้มให้

 

 

 

 

'เดี๋ยวชั้นไปเอาน้ำมาให้ รออยู่ตรงนี้ก่อนนะค่ะ' แก้วเขียนลงบนกระดาษ

 

 

 

 

"ไม่ต้อง ชั้นเดินไปเอาเองได้"โทโมะพูดเเล้วเดินหายเข้าไปในครัวไม่นานนักก็เดินออกมาพร้อมแก้วเเละจานใบนึง เอามาทำไมฟ่ะนั่น -0-

 

 

 

 

"แน่ใจนะว่าจานนี่เธอล้างเเล้ว"โทโมะพูดเเล้วชูจานขึ้นมาชั้นก้มหน้าไม่กล้าสบตา ก็ใช่นะสิ! ใครจะไปกล้าบอกว่าที่จริงเวลาอยู่บ้านแทบจะไม่ได้ล้างจานเลย เเต่ชั้นว่าชั้นล้างสะอาดเเล้วนะ ทำไมถึงมีผักชีติดอยู่ที่จานละ -0-

 

 

 

 

"TT"แก้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้

 

 

 

 

"เฮอะ นี่เธอคงจะล้างจานไม่เป็นจริงๆสินะ"โทโมะพูดเเล้วจ้องแก้วอย่างจับผิด เเละแก้วก็แสดงสีหน้าออกมาอย่าชัดเจน -0-

 

 

 

 

"ว่าเเล้วเชียว -_- เธอนี่มาจากนอกโลกจริงๆสินะ ทั้งพูดภาษาคนไม่เป็น แถมยังทำอะไรธรรมดาที่คนทั้งโลกเขาทำกันเป็นไม่ได้อีก"โทโมะพูดเเล้วเดินเข้ามาในครัวแก้วขึงเดินตามเข้ามา เอ้าเเล้วถกเเขนเสิ้อทำไมน่ะ -0-

 

 

 

 

"เอ้า ดูซะ วิธีล้างจานของคนธรรมดา จำไว้ด้วยละ"โทโมะพูดเเล้วลงมือล้างจานทั้งหมดที่แก้วล้างไว้เเล้ว (เเต่ไม่สะอาด) อร๊ายย คนอะไรล้างจานยังหล่อ ><  แต่ไม่คิดเลยนะว่าเสื้อผู้หญิงเเบบเขาจะมีมุมอะไรแบบนี้ด้วย >////< หลังจากที่พี่โทโมะล้างจานเสร็จเเล้วเราก็มานั่งที่ห้องรับแขกกัน

 

 

 

 

 

"นี่อะไร"โทโมะพูดเเล้วหยิบหนังสือการ์ตูนตาหวานเล่มนึงที่ชั้นอ่านค้างไว้มาจากโต๊ะรับแขก

 

 

 

 

'หนังสือการ์ตูนผู้หญิงค่ะ'แก้วเขียนใส่กระดาษ โทโมะเริ่มพลิกหนังสือไปมาอย่างสนใจเเต่ก็สะดุดที่อะไรสักอย่างเเล้วขมวดคิ้ว

 

 

 

 

"เธอชอบผู้ชายเเบบนี้หรอ"โทโมะตั้งคำถามกับแก้วด้วยสีหน้านิ่ง

 

 

 

 

"..-_-??"ใบหน้าของโทโมะเต็มไปด้วยคำถาม

 

 

 

 

"ในจินตนาการของผู้หญิงมีเเต่ผู้ชายอ่อนโยน รักเดียวใจเดียว สุภาพอบอุ่นแบบนี้หรือไง"โทโมะพูด

 

 

 

 

'ไม่รู้สิค่ะ'แก้วตอบ

 

 

 

 

"การ์ตูนนี่มันหลอกเด็กชัดๆ ผู้ชายที่ดีขนาดนนั้นมันจะไปมีได้ยังไง ไม่มีไอ้บ้าที่ไหนยอมวิ่งไกลเกือบเป็นกิโลเพื่อตามผู้หญิงคนเดียวหรอก งี่เง่า ชั้นไม่มีวันทำแบบนั้นเเน่"โทโมะพูดหน้านิ่ง คำพูดเค้าเหมือนการทำลายฝันอันเเสนสวยของชั้น TT วิ่งเป็นกิโลเพื่อไปตามนางเอก โรแมนติกจะตาย

 

 

 

 

"ชั้นกลับก่อนละ ที่สำคัญอย่าคิดร่มมือกับเเคชเชอร์ฝ่ายโรงเรียนเธอ ไม่อย่างนั้นชั้นจะลงโทษเธออย่่างสาสม"โทโมะพูด นี่สินะ อำนาจขององครักษ์ T_T  เเต่ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะถ้าชั้นไม่ร่วมมือกับแคชเชอร์ โรงเรียนชั้นก็แพ้น่ะสิคิดได้เนาะ T^T

 

 

 

 

"...."

 

 

 

 

 

"เบอร์โทรศัพท์ชั้น ถ้าไอ้เเคชเชอร์โรงเรียนเธอโผล่มาโทรหาชั้นทันที เข้าใจมั้ย'โทโมะพูดเเล้วทิ้งกระดาษแผ่นหนึ่งไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินออกไป ถึงจะพูดเเบบนั้นชั้นก็ลำบากใจนะ ถ้าชั้นเจอแคชแชอร์โรงเรียนชั้นจริงๆ ชั้นต้องโทรหาพี่โทโมะงั้นหรอ งั้นก็แสดงว่าชั้นทรยศโรงเรียนของชั้นน่ะสิ เเต่ถ้าร่มมือกับเเคชเชอร์เท่ากับว่าชั้นทรยศพี่โทโมะ แง้ เรื่องนี้มันชักจะยากเกินไปเเล้วนะ TT ไม่รู้ว่าชั้นควรจะทำยังไง ไม่รู้จริงๆ TT

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

____________________________________________________________________

 

 

มาอัพให้เเล้วนะค่ะ ถึงตอนนึ้จะสั้น เเต่มันก็สั้นนะ 55555555 ต่อจากตอนที่เเล้วนิดหน่อย ไว้เดี๋ยวถ้าเม้นเยอะก็จะมาอัพให้นะ แฮร่ ขอเม้นมั้งน้าาาา