สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!
9.7
เขียนโดย TKda
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.30 น.
35 ตอน
1013 วิจารณ์
58.19K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2557 13.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) องครักษ์2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เออนี่ ชั้นชื่อป๊อปปี้นะ ลืมเเนะนำตัวไป"ป๊อปปี้พูด
"เอ่อค่ะ ชั้นชื่อฟางนะค่ะ"ฟางพูดเเล้วยิ้ม ไม่ต้องบอกก็ได้รู้ ><
"ช่วงนนี้เธอกับชั้นคงจะต้องอยู่ด้วยกันสักพัก"ป๊อปปี้พูด
"เอ่อค่ะ"ฟางพูดเเล้วก้มหน้า แหมมันเขิน ใครจะไปคิดว่าจะได้มาอยู่กับคนที่ตัวเองชอบละ ><
"งั้นไปคอนโดชั้นก็เเล้วกัน"ป๊อปปี้พูด
"หะ ห๊ะ"ฟางทำท่าทางตกใจ ไม่นะชั้นยังไม่พร้อม ><
"ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้ -_- ชั้นไม่ปบ้ำเธอหรอกหน่า"ป๊อปปี้พูด อ้าวเสียดายอ่ะ >_<
"เอ่อค่ะ"ฟางพูด
คอนโด ป๊อปปี้
"ชั้นหิวเธอหิวไหมเดี๋ยวชั้นจะไปซื้ออะไรมาให้"ป๊อปปี้พูดเมื่อมาถึงห้อง
"เอ่อไม่เป็นไรค่ะว่าเเต่ห้องมีของสดหรือว่าอะไรที่พอทำกินได้ไหมค่ะ"ฟางถาม
"ก็มีลองไปดูสิ อย่าบอกนะว่าเธอจะทำอาหารน่ะ"ป๊อปปี้พูดฟางยิ้มก่อนจะเดินไปดู
"อะไรวะใจจะเต้นแรงทำไมว่ะเนี่ย"ป๊อปปี้พูดเบาๆเเล้วจับไปที่หน้าอกข้างซ้ายของตัวเองก่อนจะเดินตามฟางไป
"มีของเยอะเลยนิค่ะ ไม่ต้องออกไปซื้อหรอกค่ะเดี๋ยวฟางทำให้กินก็ได้ค่ะ"ฟางพูด กินเถอะนะพลีสสส นานๆจะมีโอกาสก็อยากจะทำให้คนที่ตัวเองชอบกินบ้างแหมคิดเเล้วมันเขิน
"โอเค ชั้นจะได้ไม่ต้องเปลืองตังค์"ป๊อปปี้พูดฟางจึงหันไปทำอาหารต่อ
"พี่ป๊อปไปรอที่โต๊ะก็ได้นะค่ะ เดี๋ยวเสร็จเเล้วฟางจะไปเสริฟให้ค่ะ"ฟางพูดเเบบหันหลังให้ป๊อปปี้อยู่ อย่ายืนตรงนี้เลยใจมันเต้นรัว ><
"โอเคๆ"ป๊อปปี้พูดเเล้วเดินไปนั่งโต๊ะอาหาร
20 นาทีผ่านไป
"มาเเล้วค่ะ"ฟางพูดพร้อมยกอาหารสองจานมาให้ป๊อปปี้จานนึงเเล้วก็ฟางที่นั่งตรงข้าม เหมือนมาดินเน่อร์เลยแหะ
"น่าตาน่ากินดีนะ"ป๊อปปี้พูดเเล้วมองก่อนจะตักเข้าปากฟางก็จ้องอย่างเมข่ง อร่อยไหมน้าาา ><
"รสชาติก็ใช้ได้"ป๊อปปี้พูดเเล้วกินต่อ ใช้ได้เองหรอก TT ไม่เป็นไรแสดงว่ามันก็ไม่ได้ไม่อร่อย แหะๆ
คอนโดแก้ว
"ชั้นชื่อโทโมะนะ ยังไม่ได้เเนะนำตัวกับเธอเลยนี่นา"โทโมะพูดขึ้นเมื่อมาถึงห้องชั้นพยักหน้าเเล้วยิ้มให้
'เดี๋ยวชั้นไปเอาน้ำมาให้ รออยู่ตรงนี้ก่อนนะค่ะ' แก้วเขียนลงบนกระดาษ
"ไม่ต้อง ชั้นเดินไปเอาเองได้"โทโมะพูดเเล้วเดินหายเข้าไปในครัวไม่นานนักก็เดินออกมาพร้อมแก้วเเละจานใบนึง เอามาทำไมฟ่ะนั่น -0-
"แน่ใจนะว่าจานนี่เธอล้างเเล้ว"โทโมะพูดเเล้วชูจานขึ้นมาชั้นก้มหน้าไม่กล้าสบตา ก็ใช่นะสิ! ใครจะไปกล้าบอกว่าที่จริงเวลาอยู่บ้านแทบจะไม่ได้ล้างจานเลย เเต่ชั้นว่าชั้นล้างสะอาดเเล้วนะ ทำไมถึงมีผักชีติดอยู่ที่จานละ -0-
"TT"แก้วทำหน้าเหมือนจะร้องไห้
"เฮอะ นี่เธอคงจะล้างจานไม่เป็นจริงๆสินะ"โทโมะพูดเเล้วจ้องแก้วอย่างจับผิด เเละแก้วก็แสดงสีหน้าออกมาอย่าชัดเจน -0-
"ว่าเเล้วเชียว -_- เธอนี่มาจากนอกโลกจริงๆสินะ ทั้งพูดภาษาคนไม่เป็น แถมยังทำอะไรธรรมดาที่คนทั้งโลกเขาทำกันเป็นไม่ได้อีก"โทโมะพูดเเล้วเดินเข้ามาในครัวแก้วขึงเดินตามเข้ามา เอ้าเเล้วถกเเขนเสิ้อทำไมน่ะ -0-
"เอ้า ดูซะ วิธีล้างจานของคนธรรมดา จำไว้ด้วยละ"โทโมะพูดเเล้วลงมือล้างจานทั้งหมดที่แก้วล้างไว้เเล้ว (เเต่ไม่สะอาด) อร๊ายย คนอะไรล้างจานยังหล่อ >< แต่ไม่คิดเลยนะว่าเสื้อผู้หญิงเเบบเขาจะมีมุมอะไรแบบนี้ด้วย >////< หลังจากที่พี่โทโมะล้างจานเสร็จเเล้วเราก็มานั่งที่ห้องรับแขกกัน
"นี่อะไร"โทโมะพูดเเล้วหยิบหนังสือการ์ตูนตาหวานเล่มนึงที่ชั้นอ่านค้างไว้มาจากโต๊ะรับแขก
'หนังสือการ์ตูนผู้หญิงค่ะ'แก้วเขียนใส่กระดาษ โทโมะเริ่มพลิกหนังสือไปมาอย่างสนใจเเต่ก็สะดุดที่อะไรสักอย่างเเล้วขมวดคิ้ว
"เธอชอบผู้ชายเเบบนี้หรอ"โทโมะตั้งคำถามกับแก้วด้วยสีหน้านิ่ง
"..-_-??"ใบหน้าของโทโมะเต็มไปด้วยคำถาม
"ในจินตนาการของผู้หญิงมีเเต่ผู้ชายอ่อนโยน รักเดียวใจเดียว สุภาพอบอุ่นแบบนี้หรือไง"โทโมะพูด
'ไม่รู้สิค่ะ'แก้วตอบ
"การ์ตูนนี่มันหลอกเด็กชัดๆ ผู้ชายที่ดีขนาดนนั้นมันจะไปมีได้ยังไง ไม่มีไอ้บ้าที่ไหนยอมวิ่งไกลเกือบเป็นกิโลเพื่อตามผู้หญิงคนเดียวหรอก งี่เง่า ชั้นไม่มีวันทำแบบนั้นเเน่"โทโมะพูดหน้านิ่ง คำพูดเค้าเหมือนการทำลายฝันอันเเสนสวยของชั้น TT วิ่งเป็นกิโลเพื่อไปตามนางเอก โรแมนติกจะตาย
"ชั้นกลับก่อนละ ที่สำคัญอย่าคิดร่มมือกับเเคชเชอร์ฝ่ายโรงเรียนเธอ ไม่อย่างนั้นชั้นจะลงโทษเธออย่่างสาสม"โทโมะพูด นี่สินะ อำนาจขององครักษ์ T_T เเต่ถึงจะพูดอย่างนั้นก็เถอะถ้าชั้นไม่ร่วมมือกับแคชเชอร์ โรงเรียนชั้นก็แพ้น่ะสิคิดได้เนาะ T^T
"...."
"เบอร์โทรศัพท์ชั้น ถ้าไอ้เเคชเชอร์โรงเรียนเธอโผล่มาโทรหาชั้นทันที เข้าใจมั้ย'โทโมะพูดเเล้วทิ้งกระดาษแผ่นหนึ่งไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินออกไป ถึงจะพูดเเบบนั้นชั้นก็ลำบากใจนะ ถ้าชั้นเจอแคชแชอร์โรงเรียนชั้นจริงๆ ชั้นต้องโทรหาพี่โทโมะงั้นหรอ งั้นก็แสดงว่าชั้นทรยศโรงเรียนของชั้นน่ะสิ เเต่ถ้าร่มมือกับเเคชเชอร์เท่ากับว่าชั้นทรยศพี่โทโมะ แง้ เรื่องนี้มันชักจะยากเกินไปเเล้วนะ TT ไม่รู้ว่าชั้นควรจะทำยังไง ไม่รู้จริงๆ TT
____________________________________________________________________
มาอัพให้เเล้วนะค่ะ ถึงตอนนึ้จะสั้น เเต่มันก็สั้นนะ 55555555 ต่อจากตอนที่เเล้วนิดหน่อย ไว้เดี๋ยวถ้าเม้นเยอะก็จะมาอัพให้นะ แฮร่ ขอเม้นมั้งน้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ