สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!

9.7

เขียนโดย TKda

วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.30 น.

  35 ตอน
  1013 วิจารณ์
  58.25K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2557 13.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

34) เดตคู่ ?

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

จากเหตุการณ์วันนั้นเราพายายามเริ่มต้อนใหม่อักครั้งต่อมห้อะไรๆ ดูเหมือนจะเเย่ลงเเต่ชีวิตของพวกเรายังต้องดำเนินต่อไป ตอนนี้ชั้นอยู่กับพิชชี่ที่ร้ายกาเเฟ อยู่ในมุมที่ไม่ค่อยมีคนเพื่อหลีกเลี่ยงคนที่อยู่ในร้าย

 

 

 

 

 

 

"วันนี่เราจะไปเที่ยไหนดี"พิชชี่ถามอย่างร่างเอง ชั้นเองก็ต้องยิ้มเพื่อให้ร่าเริงเหมือนชั้นไม่อยากให้เขากังวล เเละชั้นเองก็เหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

"ไม่รู้สิ"แก้วตอบ

 

 

 

 

 

 

บางทีชั้นอาจจะเป็นผู้หญิงที่น่าเบื่อมากก็ได้

 

 

 

 

 

 

"งั้นไปซื้อของที่คู่รักควรจะซื้อดีกว่า"พิชชี่พูดเเล้วยิ่มอย่างร่างเริง เเต่นั่นทำให้ชั้นยิ่งรู้สึกผิด

 

 

 

 

 

 

"อื้ม..."

 

 

 

 

 

 

เเล้วเราก็เดินออกมาจากร้ายกาแฟที่มันก็อยู่ในห้างอยู่เเล้ว ชั้นเเละพิชชี่จึงเดินไปเรื่อยๆ

 

 

 

 

 

 

เราเดินผ่านตู้คีบตุ๊กตาที่เต็มไปด้วยตุ๊กตาที่หลากหลายเเบบบางตัวมีหน้าตาประหลาด เเต่สายตาของชั้นกลับไปสะดุ้ดกับตุ๊กตาหมีตัวนึงที่กำลังถือแก้วน้ำอยู่

 

 

 

 

 

 

"เธอมองอะไรหรอ"พิชชี่ถาม

 

 

 

 

 

 

"ตุ๊กตาหมีถือแก้วน่ะ"แก้วตอบไป

 

 

 

 

 

 

"ที่ไหนหรอ"พิชชี่ถามอีก

 

 

 

 

 

 

"ตู้คีบนั่นน่ะ"แก้วพูดเเล้วชี้ไปที่ตู้คีบ

 

 

 

 

 

 

"หมีที่ถือแก้วนั่นหรือเปล่า งั้นเราไปคีบกันเถอะ"พิชชี่พูดเเล้วยิม้อย่างอารมณ์ดีกว่าจะจับมือแก้วเเล้วเดินไปที่ตู้คีบ

 

 

 

 

 

 

"มันคงไม่ง่ายหรอกมั้ง"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"ต้องได้สิ"พิชชี่พูดพลางหยิบเหรียญสิบลงไปในตู้

 

 

 

 

 

 

ผ่านไปประมาณสิบห้านาที ยังไม่มีวี่เเวที่พิชชี่จะคีบตุ๊กตาหมีถือแก้วนั่นได้เลย ชั้นจึงเอื้อมมือไปแตะที่บ่าเขา

 

 

 

 

 

 

"ำแเถอะ เดี๋ยวเงินนายจะหมดซะก่อน"

 

 

 

 

 

 

"ขออีกรอบเดียวหน่า คราวนี้ต้องได้เเน่ๆ"พิชชี่พูดอย่างมั่นใจ

 

 

 

 

 

 

เเละที่คีบก็ปล่อยตุ๊กตาให้ล่วงลงมาอย่างง่ายดายอีกครั้งพิชชี่มองหน้าชั้นอย่างจนปัญญษ ชั้นจึงพยักหน้าเชิงพอเขาว่า พอเถอะ-..- ก่อนที่พวกเราจะเดินห่างจากตู้คีบนั้นมา

 

 

 

 

 

 

"ถ่ายรูปกันเถอะ!"พิชชี่พูดพลางจูงมือแก้วไปที่ตู้ถ่ายสติ๊กเกอรืหวานแหว

 

 

 

 

 

 

"จะดีหรอ-_-"แก้วมองหน้าพิชชี่อย่างลังเล

 

 

 

 

 

 

"ดีสิ!"

 

 

 

 

 

เเชะ

 

 

เเชะ

 

เเชะ

 

 

 

 

 

ชั้นนั่งมองรูปภาพของตัวเองในภาพที่เกิดขึ้นจากความผิดพลาดในการโพสท่า หน้าตาเลยออกมาบานเเฉ่ง T^T ไอ้ตู้นี่บ้าชะมัด จะรีบจับเวลาเร็วไปไหน น่าโมโหสุดๆ

 

 

 

 

 

 

"ฮ่าๆ ดูหน้าเธอสิ"พิชชี่หัวเราะชอบใจพลางชี้ไปที่รูปที่เเสดงอยู่บนสติ๊กเกอร์

 

 

 

 

 

 

"TOT"

 

 

 

 

 

 

"เรามาตัดเเบ่งกันเถอะ"พิชชี่ทำท่าจะขอกรรไกรจากพนักงานเเต่แก้วห้ามไว้

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องชั้นไม่เอา"แก้วบอก

 

 

 

 

 

 

"ทำไมล่ะ"พิชชชี่ถาม

 

 

 

 

 

 

"นายดูดีคนเดียวอ่ะ"แก้วพูดเเล้วมองรูป

 

 

 

 

 

 

"เราควรจะตัดเเบ่งกันคนละครึ่งนะ"พิชชี่พูด

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไรนายเก็ยไว้ดูเถอะ"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

"เอ๊ะ! นั่น"

 

 

 

 

 

 

ขณะที่เรากำลังยืนเถียงกันอยู่พิชชี่ก็ทักขึ้นเเล้วมองไปทางผู้หญิงกับผู้ชายสองคน ฝ่ายชายคือพี่โทโมะ ฝ่ายหญิงคือใครชั้นก็ไม่รู้จักหรอก เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่พี่โทโมะพามาห้องด้วยซ้ำ -0-

 

 

 

 

 

 

"ถ่ายด้วยกันเถอะนะ"เเละดูเหมือนเธอกำบังอ้อนให้พี่โทโมะมาถ่ายรูปสติ๊กเกอร์ด้วย

 

 

 

 

 

 

"ไม่-_-"

 

 

 

 

 

 

"ทำไมละ-3-"

 

 

 

 

 

 

"ไม่ชอบ"

 

 

 

 

 

 

"ทำไมล่ะ"

 

 

 

 

 

 

"ก็เพราะไม่ชอบ"

 

 

 

 

 

 

"ทำไมไ่ชอบ"

 

 

 

 

 

 

"น่ารำคาญ-_-"พี่โทโมะยังคงพูดด้วยหน้าตาที่นิ่งเฉยเเต่คำนั่น เจ็บใจเเทนพี่คนนั้นเป็นบ้า

 

 

 

 

 

 

"พี่! มาทำอะไรที่นี่"พิชชี่่ทักเเล้วตรงเข้าไปหาพี่โทโมะเหมือนเป็นเรื่องกปกติ

 

 

 

 

 

 

"แก.."โทโมะทำท่าจะพูดอะไรบางอย่าง เเต่พอเห็นหน้าแก้วกลับเงียบลงไปทันที

 

 

 

 

 

 

"วันนี้ผมมาเดตกับแก้วล่ะ พี่เองก็มาเดตเหมือนกันหรอ"พิชชี่ถามเเล้วมองไปที่ผู้หญิงคนที่ยืนเกาะเเขนโทโใะอยู่ข้างๆ

 

 

 

 

 

 

"อืม"โทโมะตอบอย่างเรียบง่าย

 

 

 

 

 

 

"อ่ะนี่! ผมให้"พิชชี่จับมือโทโมะขึ้นมาก่อนจะยัดรู้ถ่ายสติ๊กเกอร์ที่พึงถ่ายเมื่อกี้ใส่เมือโทโมะ

 

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่อยากได้"โทโมะพูดเมื่อเห็นรูปในมือ

 

 

 

 

 

 

"เราไปเดตพร้อมกันดีกว่ามั้ย"พิชชี่เปลื่ยนประเด็นพูด

 

 

 

 

 

 

"นี่..เราไปที่อื่นกันเถอะ อย่ารบกวนพี่เขาเลย"แก้วพูดเบาๆเเล้วกระตุ๊กเสื้อพิชชี่

 

 

 

 

 

 

"ก็ดีเหมือนกันอาจจะสนุกว่าไปสองคน"โทดมะพูด ชั้นไม่คิดว่าคำนั่นจะออกมาจากปากพี่โทโมะ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ

 

 

 

 

 

 

"ก็ได้น้องชายนายก็ดูน่ารักดี"ผู้หญิงที่ยืนอยู่พุด สงสัยเธอคงจะจำพิชชี่ไม่ได้ เพราะวันนี้เขาปลอมตัวได้เนียนสุดๆ -0- ใส่วิกผมหยิก เเว่นกันเเดด ผ้าปิดจมูก บอกเลยที่เดินๆมากันเขาเนี่ยชั้นคิกว่าเป็นพวกมีโรคซะอีก ปลอมซะ -___-

 

 

 

 

 

 

"ให้ชั้นถือกระเป๋าให้มั้ย"พิชชี่ถาม

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป็นไร"แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

"น่า...ให้ถือเถอะ"พิชชี่อ้อน

 

 

 

 

 

 

 

"เอางั้นหรอ?"แก้วถาม

 

 

 

 

 

 

 

"อื้อ"พิชชี่พูดเเล้วพยักหน้าหงิกๆ แก้วจึงยื่นกระเป๋าให้พิชชี่ถือตามที่เขาต้องการ

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ พี่ไปไหนเเล้ว"พิชชี่พูดเเล้วมองไปรอบๆ จริงสิเขาหายไปไหนเเล้วนะ

 

 

 

 

 

 

 

"ช่างเค้าเถอะบางที เค้าอาจจะไม่อยากเดินกับเราก้ได้'แก้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่หรอกชั้นว่าพี่น่าจะไปทางนั้น"พิชชี่พูดเเล้วเดินนำไป

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวก่อน.."พิชชี่ไม่ฟังแก้วจึงได้เเต่รีบสาวเท้าเดินตามเพราะคนมันเยอะมาก เเละดูเหมือนยิ่งเดินไป มันเริ่มมีทางเเยกมาขึ้น

 

 

 

 

 

 

อ๊ะ O_O!!

 

 

 

 

 

 

พิชชี่เขาหายไปไหน O_O! เขาละสายตาชั้นไปเเล้ว เเล้วชั้นจะทำยังไง ชั้นมองไปรอบๆ คนเดินวุ่นวายไปหมด มันทำให้ชั้นยิ่งเวียนหัว

 

 

 

 

 

 

"พิชชี่"แก้วเรียกชื่อพิชชี่ก่อนจะมองไปรอบๆ

 

 

 

 

 

 

"ประกาศ ขณะนี้ได้รับเเจ้งว่ามีผู้ร้ายคดีจี้ชิงทรัพย์หลบหนีเข้ามาในบริเวณรี้เเละเเฝงอยู่ในกลุ่มคน ขอให้ทุกท่านโปรดระมัดระวังตัว ย้ำ! ขอให้ทุกคนระวังตัว ของคุณค่ะ"สินเสียงประกาศนั่นชั้นเเทบวิ่งหนีเลย -0- เมื่อได้ยิน ชั้นไม่รู้จะทำยังไงเเล้ว ชั้นมองไปเรื่องๆ ก่อนจะเดินไปนั่งหน้าร้านของชำ

 

 

 

 

 

 

"นี่นังหนู ถ้าไม่ซื้อก็อย่ามานั่งหน้าร้านสิ-*-"อาม่าเจ้าขอร้านไล่แก้ว แก้วก็ได้เเต่ก้มหัวนิดๆก่อนจะยินเเล้วมองไปรอบๆ เพื่อที่จะหาทางกลับบ้าน

 

 

 

 

 

 

 

 

อีกด้านหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

ในตาสีน้ำตาลอ่อนของพิชชี่เพ่งเร็งมาที่โทรศัพท์เพื่อกดหาเบอร์ของพี่ชายหลังจากที่พลัดหลงจากแก้ว

 

 

 

 

 

 

"ฮัลโหลพี่! ทำไมดี แก้วหายตัวไป!"

 

 

 

 

 

 

 

(ว่าไงนะ!)โทโมะตะโกนเสียงดังเมื่อไหร่ยินสิ่งที่พิชชี่พูด

 

 

 

 

 

 

 

"ผมมัวเเต่เดินตามหาพี่จนพลัดหลง เเล้วตอนนี้ก็มีประกาศว่ามีคนร้ายเเฝงตัวเข้ามาในนี้ เเล้วของทุกอย่างของเธออยู่กับผมด้วย"

 

 

 

 

 

 

 

(บ้าเอ๊ย! แกปล่อยยัยนั่นไปได้ยังไงว่ะ)

 

 

 

 

 

 

 

"ผมขอโทษ"

 

 

 

 

 

 

 

(แกไม่รู้หรือไง ยัยนั่นทำอะไรไม่เป็น ถ้าหลงทางละก็ นี่แกกำลังเล่นอะไรอยู่กันเเน่ห๊ะ ไอ้พิชชี่!)โทโมะตวาด

 

 

 

 

 

 


"ผมจะหาเธอมห้เจอ.."

 

 

 

 

 

 

 

(ชั้นก็จะหายัยนั่นให้เจอเหมือนกัน)

 

 

 

 

 

 

 

"งั้นผมมีข้อเสนอให้พี่"

 

 

 

 

 

 

 

(อะไรของแก)

 

 

 

 

 

 


"ผมรู้ว่าพี่ยังรักแก้วอยู่"

 

 

 

 

 

 

 

(แกจะพุดเรื่องนี้ทำไม ในเมื่อ...)

 

 

 

 

 

 

 

"เถอะน่า ผมจะให้โอกาสพี่ครั้งเดียวเเละครั้งสุดท้าย"

 

 

 

 

 

 

 

(....)

 

 

 

 

 

 

 

"ถ้าพี่หาแก้วเจอ ผมจะคืนแก้วให้พี่..."

 

 

 

 

 

 

 

(ว่าไงนะ!)

 

 

 

 

 

 

 

"..เเต่ถ้าผมเจอเธอก่อน ผมจะไม่คืนเธอให้พี่อีกเลย เเละต่อจากนี้ไปผมจะดูเเละเธอเอง โดดยที่พี่ห้ามยุ่งเกี่ยว"

 

 

 

 

 

 

 

(แก..)

 

 

 

 

 

 

 

"ตกลงมั้ย ผมเเค่อยากพิสูจน์อะไรบางอย่าง"

 

 

 

 

 

 

 

(...)

 

 

 

 

 

 

 

"ว่าไง"

 

 

 

 

 

 

 

(ก็ได้)

 

 

 

 

 

 

 

"สัญญาสิ"

 

 

 

 

 

 

(ตกลง ชั้นสัญญา)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

_______________________________________________________________________________________

 

 

มันใกล้จะจบเเล้ว -0- 5555555

 

 

 

เดี๋ยวถ้ามีเม้นเยอะจะมาอีกตอนนะ จุ๊บๆ 555555

 

 

 

เม้นกันโหนยยยยยย 5555555

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา