สงครามรักร้าย..สุดท้ายคือเธอ!
9.7
เขียนโดย TKda
วันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.30 น.
35 ตอน
1013 วิจารณ์
58.18K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2557 13.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
18) โรงเรียนประถม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"คุยเสร็จเเล้วหรอ"พิชชี่ถามเมื่อเห็นแก้วเดินเข้ามา
"อื้อเสร็จละ เออนี่ พิชชี่เดี๋ยวเพื่อนชั้นจะมานายไม่ว่าอะไรใช่มั้ย"แก้วถาม
"ไม่ว่าหรอก เออแก้ว ชั้นอยากสนิทกับเธอให้มากกว่านี้อะ ไหนๆก็ไหนๆเเล้วนะ ไปเที่ยวกัน"พิชชี่พูด
"ห๊ะ"แก้วพูดงงๆ
"น่าไปเถอะ"พิชชี่พูดอ้อนๆ
"เอาฟางไปด้วย รอฟางก่อน"แก้วพูด
"ก็รออยู่นี่ไง"พิชชี่พูด ไอ่นี่จะว่ามันกวนดีมั้ยเนี่ย -.-
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เสียงเคราะประตูดังมาจากหน้าห้องของพิชชี่
"สงสัยมาเเล้วเเน่เลย เดี๋ยวชั้นไปเปิดนะ"แก้วพุด พิชชี่พยักหน้า แก้วจึงเดินไปเปิดประตู
"แก้ว นี่ย้ายห้องเเล้วหรอเนี่ย"ฟางพูดชื่อแก้วเเล้วเข้ามากอดก่อนจะถามต่อ
"ย้ายที่ไหนเล่า นี่มันห้องพิชชี่ต่างหาก"แก้วบอก
"ไหนอ่ะอยากเห็นตัวจริงว่าจะหล่อขนาดไหน"ฟางพูดเเล้วเข้ามาในห้อง
"โอ้วพระเจ้าหล่อจริง"ฟางพูดอึ้งๆ
"หวัดดี"พิชชี่ทัก
"หวัดดี เออ ขอลายเซ็นหน่อยสิ"ฟางพูดเเล้วหยิบสมุดเเล้วก็ปากกามา
"ฮ่าๆ ไม่ต้องรีบร้อนก็ได้เดี๋ยววันนี้ได้สิทธิ์เลย ไปเที่ยวด้วยกัน"พิชชี่พูด
"จริงอะ"ฟางพูดเเล้วหันหน้าไปหาแก้ว
"จริงก็รอฟางมาเนี่ยแหละ"แก้วพูด
"นี่แก้วร้องไห้มาปะเนี่ย"ฟางพูด รู้ตลอดเลยจริงๆ ไม่ทันไรมันก็ลากชั้นมาที่ระเบียงห้องของพิชชี่
"เอ่อ"แก้วอึกอัก
"นี่ฟางเพื่อนแก้วนะ -3- เดี๋ยวงอน"ฟางพูดเเล้วทำปากจู๋ก่อนจะเชิดใส่ น่านไงท่านี้มางอนชัวร์
"พี่โทโมะเค้าพาผู้หญิงมาที่คอนโด"แก้วพูดเเล้วนั่งลง
"แกเห็นได้ไง"ฟางถาม
"จะไม่เห็นได้ไงละ ก็ตอนนี้ชั้นกับเค้านอนคอนโดเดียวกันชั้นล่างเนี่ย"แก้วพูด
"อื้อ แกไม่ต้องซีเรียสนะเว้ย"ฟางพูดเเล้วนั่งก่อนจะตบบ่าแก้วเบาๆ
"แกมีอะไรเรื่องพี่ป๊อปจะระบายให้ชั้นฟังมั้ยละฟาง"แก้วหันมาพูดพรางยิ้มให้ฟาง
"รู้หรอ"ฟางถามเสียงเเผ่งเบา
"รู้ตั้งเเต่แกรับสายชั้นเเล้ว"แก้วบอก
"ก็มีนิดหน่อยอ่ะ เเต่กำลังทำใจอยู่"ฟางพุด
"อยากระบายอะไรก็จัดมาเพื่อน"แก้วพูด
"เมื่อวานชั้นกับพี่ป๊อปไปห้างกันมาเเล้วเจอผู้หญิงคนนึง เค้าหาว่าชั้นน่ะเป็นแฟนใหม่พี่ป๊อป"ฟางพูด
"แบบนี้เเล้วมันควรทำใจยังไงอะ"แก้วขัด
"ก็ฟังสิ ฟางจะเล่าเนี่ย"ฟางพุด ฮู่อยากรู้อ่ะ -3-
"อ่ะๆเล่ามา"แก้วพูด
"เเล้วฟางไปเข้าห้องน้ำแป๊ปนึงใช่มั้ยละ ออกมาพี่ป๊อปก็บอกว่าชั้นรักของชั้นมาเเล้วก็ลากฟางออกมา.."ฟางยังเล่าไม่จบแก้วเเย้ง อีกเเล้ว -.-
"ก็ดีเเล้วนิ เเล้วทำไมถึงเศร้าละ"แก้วถาม
"โธ่แก้ว ฟัีงให้จบสิเดี๋ยวก็ไม่รู้เรื่องกันพาดี เนี่ยมันก็ตรงนี้แหละที่จะเล่าเนี่ย"ฟางพูด
"ก็อยากให้ขำ"แก้วพูดยิ้มๆ
"จ้าๆ งั้นเล่าต่อนะ พอพี่เค้าลากมาเค้าก็ขอโทษที่บอกว่ารัก"ฟางพูดจบน้ำตาก็ไหล่อาบแก้ม
"ใจเย็นๆฟาง"แก้วพูดเเล้วกอดฟาง
"เค้าเเค่ประชดผู้หญิงคนนึ้นอ่ะแก้ว ฮึก"ฟางพูดเเล้วร้องไห้
"ไม่เอาน่า เนี่ยวันนี้เราอยู่กับดาราดังอย่างพิชชี่ทั้งที แถมยังได้ไปเที่ยวด้วยเนี่ย"แก้วพูดปลอบ พิชชี่เดินเข้ามา
"อ้าวฟาง ร้องไห้ทำไม"พิชชี่เข้ามาก็ถามก่อนจะดึงฟางมากอดปลอบ เอ้าไอ่นี่แย่งชั้น -0- แอบถ่ายไว้ดีกว่า ฟางต้องดีใจเเน่ๆเลยกอดกับดาราแบบเนี่ย อิอิ ว่าเเล้วมือชั้นก็ไวกว่าความคิดหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายเเซะ เเซะ จัดไปสองรูป
"ไม่เป็นไรเเล้วละ ขอบคุณนะ"ฟางผละออกจากอ้อมกอดพิชชี่เเล้วกล่าวขอบคุณ
"ไม่เป็นไรก็ดีเเล้ว ไปกันได้รึยัง"พิชชี่ถาม
"พร้อมเเล้ว"ฟางเเละแก้วพูดพร้อมกัน
"ว่าเเต่นายจะไปแบบนี้น่ะหรอ"แก้วถาม
"ชั้นปลอมตัวเก่ง หมวกใบ เเว่นอัน ก็โอเคเเล้ว"พิชชี่พูดก่อนจะหมวกพร้อมเเว่นกันเเดด เเล้วออกมาจากห้องพร้อมสองสาว
พิชชี่พาพวกเรามาที่โรงเรียนประถมที่หนึ่งชั้นเองก็ไม่เข้าใจว่าเขาพามาทำไม เเต่ชั้ยว่าไม่น่าจะใช่ชั้นคนเดียวที่สงสัยฟางเองก็คงจะสงสัยเช่นเดียวกัน
"อย่าบอกนะว่านายจะพาพวกเรามารับลูกอ่ะ"ฟางถาม น่านไงว่าเเล้ว แหะๆ คิดเหมือนกันเลยเพื่อนชั้นคนนี้
"บ้าเร้อะ หน้าละอ่อนอย่างชั้นจะมีลูกได้ไง-*- พูดซะชั้นเสียหายหมด"พิชชี่พูด เออจริงเอ๊ะนี่ชั้นกับฟางคิดได้ไง ฮ่าๆ
"อ้าวเเล้วนายมาทำไม"แก้วถาม
"ชั้นมาที่นี่ก็เพราะว่าชั้นเคยเรียนที่นี่มาก่อน"พิชชี่พูด
"จริงหรอ งั้นเราก็โรงเรียนเรียนใกล้กันมากเลยดิ"แก้วเเละฟางพูดพร้อมกันก่อนที่แก้วเเละฟางจะมองหน้ากันเเล้วหัวเราะออกมา
"พวกเธอหัวเราะอะไรกัน-*-"พิชชี่พูด
"เปล่าๆ เเค่ไม่คิดว่าเราจะอยู่ใกล้กันขนาดนี้"แก้วพูด
"เเล้วเธอคุ้นหน้าชั้นรึเปล่า ไม่เเน่เราอาจจะเคยเจอกัน"พิชชี่ถาม
"อืม อาจจะเคยเจอก็ได้"แก้วพูดเเล้วหัวเราะเบาๆ
"เเต่ชั้นว่าชั้นไม่เคยเจอนาย"ฟางพุด
"เมื่อก่อนเคนมีรถเข็นขายน้ำตาลปั้นด้วยนี่นา"พิชชี่ทำหน้าคิด ชั้นเองก็จำได้ว่าเคยมาซื้อกินกับฟางเหมือนกัน
"อย่าบอกนะว่านายชอบกิน"แก้วเเละฟางพูดพร้อมกัน
"ฮ่าๆ ทำไมจะไม่ชอบล่ะ ชั้นน่ะกินทุกวัน เเล้วก็ชอบให้ลลุงคนขายน่ะปั้นรูปนก"พิชชี่พูด
"เหมือนพวกเราเลยเนาะแก้ว เเต่ว่านานๆทีจะมากิน"ฟางพูดเเล้วยิ้ม
"จะว่าไปแล้วนายนี่พูดภาษาไทยชัดเนาะ"ฟางพูด
"ก็ต้องชั้ยสิชั้นนะเป็นลูกครึ่งเเล้วชั้นก็เคยอยู่ไทยมาก่อน เเล้วเวลาอยู่ฝรั่งเศษเเม่ชั้นก็สอนให้พูดไทยบ่อยๆ ก็เลยพูดชัดน่ะ"พิชชี่พุดยิ้มๆ
"อ๋อๆ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชั้นจะได้มาเดินกับดาราอย่างนายเนี่ย"ฟางพุด
"ทำไมละ ชั้นก็คนเหมือนกันนี่แหละ"พิชชี่พูดยิ้มๆ
"ชั้นว่าเราลองไปตรงนี้ลุงเค้าขายน้ำตาลปั้นกันมั้ย"แก้วพุดขึ้น ขอเค้ามีส่วนร่วมบ้างนะฮ่ะๆ จากนั้นพวกเราก็เดินที่ที่ลุงคนนั้นเคยขาย
"วันนี้มันวันอาทิตย์นี่เนาะ ลุกเค้าอาจจะไม่ขาย"พิชชี่พูด
"เออนี่เดี๋ยวชั้นไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"ฟางพูดเเล้วเดินหายไป ชั้นเเละพิชชี่เลยมานั่งชิงช้าใกล้ๆมันเตี้ยกว่าชั้นชั้นไปนั่งกับพิชชี่ก่อนจะใช้เท้าแกว่งมันเบาๆ
"ชั้นฝันว่าอยากทำแบบนี้มานานเเล้ว"พิชชี่พูดขึ้น
"ทำไมละตอนเด็กๆนานไม่เคยเล่นหรอ"แก้วถาม
"เปล่า"พิชชี่ตอบ
"มาเเล้ว"ฟางพูดเเล้ววิ่งร่างเริง
"งั้นไปเดินเล่นต่อกัน"แก้วพูดเเล้วลุกขึ้นมาจากชิงช้าก่อนจะเดินไปที่สนามเด็กเล่น
"สนุกดีเนาะ"แก้วพูดยิ้มเเย้ม รู้สึกดีมาก
"ใช่ๆ ฮ่าๆ เล่นของเด็กเเล้วเหมือนกลับมาเป็นเด็กอีกครั้งเลยอ่ะ"ฟางพุด
"เออนี่พิชชี่ นายเคยแอบชอบใครรึเปล่า"แก้วถามขึ้น ฟางที่วิ่งเล่นอยู่ก็เข้ามานั่งฟัง
"ชอบหรอ ไม่รู้สิ เคยเเต่รักแรกพบ เเล้วก็รักมาเรื่อยๆ"พิชชี่ตอบ
"หรอชั้นเองก็เหมือนกันละ"แก้วพูดพร้อมฟางทำให้สองสาวหันมามองหน้ากันก่อนจะยิ้มเเล้วพูดต่อ
"จนต่อนี้ก็ยังชอบมาเรื่อยๆ การแอบมองอยู่ห่างๆ บางที่มันทำให้เรามีวามสุขเนาะ"แก้วเเละฟางพูดพร้อมกันอีก พิชชี่มองก็ยิ้มๆ
"พวกเธอชอบใครเนี่ย"พิชชี่พูด
"ชั่งเถอะ"ฟางเเละแก้วพุดพร้อมกัน
"เฮ้ เธอจะพูดพร้อมกันไปถึงไหน"พิชชี่พูด
"ฮ่าๆ ไม่รู้สิ"ฟางพูดยิ้มๆ
"กลับกันมั้ย"พิชชี่พุด ฟางเเละแก้วพยักหน้าห่อนจะเดินเล่นมาเรื่อยๆ
____________________________________________________________________________
วันนี้เอาเรื่องนี้ไปสองตอนละกัน 555
เม้นกันเยอะๆน้าาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ