So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย
8.6
เขียนโดย 
BrownieSweet
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.24 น.
57 session
414 วิจารณ์
121.31K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 14.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
53) 2 ปีให้หลัง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" เฮ้ออออออ สอบเสร็จสักที เย่ !! " ฟางที่อ้าแขนรับลมเมื่อออกมาจากห้องสอบ " อะไรจะดีใจขนาดนั้นครับ " พิชชี่เอ่ยแซวเมื่อเห็นฟางเดินออกมา " แน่นอนสิ จบปีหนึ่งแหละ " ฟางตอบแบบยิ้มๆให้พิชชี่ " จบปีหนึ่งแล้วไม่คิดจะโอนไปเรียนที่ไทยบ้างหรอครับ ? " กั้งถามขึ้น
" อืม...ก็ไม่แน่น่ะ " ฟางพูดทิ้งท้ายก่อนจะรีบเดินนำทั้งสองออกไป สองคนข้างหลังได้แต่มองตามฟางอย่างอึ้งๆไม่คิดว่าฟางจะพูดอย่างนั้นออกมา
" วันนี้จะได้ไหนหรือป่าวครับ ? หรือกลับเลย ? " กั้งมองฟางผ่านกระจกก่อนจะถามขึ้น " อืม..ไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะแถวๆบิ๊กเบนก่อนดีกว่าแถวนั้นบรรยกาศดีน้ะ " ฟางพูดกั้งพยักหน้ารับรู้ก่อนที่จะออกรถไป
" อ้ะ..โกโก้ร้อนครับ " พิชชี่วางโกโก้ร้อนให้ฟางก่อนจะนั่งลงข้างๆ " พวกนาย..ฉันคิดว่าฉันจะกลับไทยแหละ " คำพูดของฟางทำเอาพิชชี่ที่กำลังจะดื่มกาแฟอยู่แทบสำลัก " คุณฟางว่าอะไรน้ะครับ ? " กั้งถามอย่างไม่เชื่อหู " ฉันบอกว่า ฉัน-จะ-กลับ-ประ-เทศ-ไทย-ดี-มั๊ย? " ฟางพูดเน้นคำอย่างชัดเจน
" กลับไทย ? คิดยังไง ? เห็นตอนมาแรกๆต่อต้านประเทศไทยอย่างกับอะไรดี " พิชชี่พูดขึ้น " ก็ฉันรู้สึกว่ามานานไปแล้วฉันก็คิดว่ามันปลอดภัยดีแล้วนิ ฉันก็อยากกลับไทยแล้วเรื่องโอนสายไปเรียนที่นู้นฉันก็คุยๆกับมิสลอร่าไว้แล้วด้วย " ฟางพูดก่อนจะยกโกโก้ดื่ม " แล้วเรื่องนี้นายก็ห้ามบอกใครที่เมืองไทยด้วยฉันจะกลับไปอย่างเงียบๆ "
" ไม่ว่าใครน่าไหนก็ห้ามบอก โดยเฉพาะพี่เขื่อนและพี่ป๊อป " ฟางพูดก่อนจะชี้อย่างคาดโทษ " ครับๆไม่บอก็ไม่บอกครับๆ " กั้งรับคำ " แล้วจะบอกพวกคุณท่านยังไงล้ะครับ ? " พิชชี่ถาม " ก็บอกตามตรงถ้าฉันอยากไปซะอย่างคุณแม่กับคุณน้าก็คงไม่ห้ามฉันหรอกมั้ง "
" แล้วคุณฟางจะกลับเมื่อไหร่ล้ะครับ ? แล้วถ้ากลับแบบไม่ให้นายใหญ่กับคุณเขื่อนรู้เราจะไปอยู่ที่ไหนล้ะครับ ? แล้วจะให้ใครมารับเราล้ะครับ ? " กั้งถามรัวเป็นชุด " กลับก็คงอีกสักอาทิตย์มั้งขอทำเรื่องโอนที่เรียนก่อน ส่วนที่เหลือเด่วฉันจัดการเองพวกนายไม่ต้องห่วง แค่อย่าบอกใครก็พอ "
ฟางยิ้มอย่างมีความสุข " ที่รีบกลับไปเพราะคิดถึงนายใหญ่อ้ะเด้ " พิชชี่แกล้งพูดลอยๆ " อะไรของนาย ? ใครคิดถึงกัน ? ฉันก็แค่อยากเจอคัพเค้กกับเพื่อนๆแล้วก็พี่เขื่อนเท่านั้นแหละ แล้วอีกอย่างฉันก็ต้องกลับไปดูแลร้านของฉันย่ะ เอ๊ะ..เย็นแล้วกลับบ้านกันดีกว่า " ฟางรีบพุดก่อนจะรีบเดินหนีออกไป พิชชี่กับกั้งมองตามคนที่ร้อนตัวก่อนจะส่ายหน้าอย่างขำๆแล้วเดินตามไป
หนึ่งอาทิตย์ผ่านไป
ในห้องที่เต็มไปด้วยเอกสารตอนนี้ร่างสูงนั่งกุมขมับกับงานตรงหน้าที่แสนจะเร่งด่วนเหลือเกิน " จะทันมั๊ยว้ะเนี่ย ? ไม่ทันมีหวังเรียนไม่จบแน่เลยฉัน ! " ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างเหนื่อยอ่อนในขณะที่กำลังปั่นโปรเจคสุดท้ายก่อนเรียนจบของเขาอยู่
ก๊อกกกกๆ
" เข้ามา " ป๊อปปี้พุดอย่างปัดๆ " ไอ่ป๊อปปปป เป็นยังบ้างว้ะ ? พวกฉันมาช่วยแกแล้วว " เขื่อนเปิดประตูเข้ามาพูดคนแรกก่อนจะตามด้วย โทโมะ เคนตะ และก็จองเบ " เออๆ นั่งก่อนๆ " ป๊อปปี้พูดทั้งๆที่ยังไม่ละสายตาจากโน้ตบุ๊ค " สมน้ำหน้า แกดันชะล้าใจเองไม่รีบทำ " เคนตะพูดก่อนจะนั่งลงที่โซฟา
" เออน่าๆอย่าไปว่ามันเลยมันทำก็บุญแล้ว " จองเบพูด " แล้วแกมีอะไรให้พวกฉันช่วยมั๊ยว้ะ ? " โทโมะถามขึ้น " รอแปป ฉันใกล้จะออกแบบเสร็จแหละ เด่วพวกแกช่วยฉันเรื่องโมเดลก็แล้วกัน " ป๊อปปี้พูดขณะที่กำลังยุ่งอยู่กับโน้ตบุ๊ค
" เด่วฉันนอนรอ " เขื่อนพูดก่อนทำทีว่าจะนอนจริงๆแต่ " โอ๊ย ไอ่บ้าป๊อปแกปามาทำบ้าอะไรห๊ะ ? " เขื่อนโวยวายเมื่อป๊อปปี้ปาอะไรสักอย่างใส่หัวเขา " แต่ดูโปสการ์ดฟางให้ฉันยัง ? " ป๊อปปี้ถามต่ออย่างไม่สนใจที่เขื่อนโวยสักนิด " ดูให้แล้วว้อยยย มันไม่มี "
" ทำไมอยู่ดีๆถึงหยุดส่งไปน้ะ...." ป๊อปปี้คิดเมื่อกดปริ้นรายละเอียดของโมเดลที่เขาจะทำออกมา " ฟางอาจจะมีแฟนเป็นฝรั่งไปแล้วก็ได้น้ะว้อยย 5555. " เขื่อนพูดทีเล่นทีจริง " ไอ่เวร " ป๊อปปี้พูดก่อนจะหยิบอะไรสักอย่างที่อยู่ใกล้ๆมือเขาปาใส่เขื่อนไม่ยั้ง
" ฮ่ะๆ ฉันล้อเล่นว้อยยยๆ ไหนๆๆปริ้นแล้วมาดูหน่อยดิ๊ๆ " เขื่อนพูดป๊อปปี้จึงหยิบที่ปริ้นออกมาแล้วเดินมาหาพวกเขื่อนจากนั้นทุกคนก็ช่วยกันดูงานก่อนจะลงมือ
สนามบิน
" คุณฟางไหนล้ะครับที่จะมารับเรา ? " กั้งหันไปถามฟางที่ตอนนี้อยู่ในชุดเสื้อโค๊ตขาวตัวยาวคลุมทับเสื้อกล้ามรัดรูปสีชมพูพาสเทลกับกางเกงขาสั้นดีเดียวกับเสื้อกล้ามตามด้วยส้นสูงสีขาวผมยาวสวยปล่อยเป็นลอนใหญ่ๆ " อืม...นั้นสิอยู่ไหนน้ะ ? " ฟางพึมพำก่อนมือเรียวจะดึงแว่นกันแดดที่ใส่อยู่ออกเพื่อมองดูรอบๆ
" ยัยตัวแสบ ! " มีเสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้ฟางหันไปมองต้นเสียงทันที " เควิน ! " ฟางเมื่อหันไปก็พบเควินที่ยืนหอบอยู่ " นายทำไรของนายเนี่ย ? หอบมาเชียว " ฟางถามอย่างสงสัยกับอาการของเควิน " ยังมีหน้ามาถามอีกน้ะยัยตัวแสบ "
" ก็คุณเทอเล่นโทรให้ฉันมารับตอนที่เทอกำลังจะขึ้นเครื่องแล้วบอกอีกสิบสองชั่วโมงน่าจะถึง แล้วเทอรู้มั๊ยว่าตอนนั้นฉันอยู่ไหน ? เกือบมารับไม่ทันแล้วมั๊ยล้ะยัยตัวแสบ แถมยังสั่งไม่ให้ฉันบอกใครอีก " เควินร่ายยาวก่อนจะหยุดเพราะหายใจไม่ทัน
" โอ๋ๆๆ ฉันขอโทษน้าที่มากระทันหันก็ใครจะไปรู้ล้ะเห็นนายว่างๆเลยคิดว่าบอกตอนไหนก็ได้นิ " ฟางพูดก่อนจะพยุงเควินแล้วทำหน้างอ " ไม่ต้องมาทำเป็นหน้างอเลยยัยตัวร้าย มีอะไรไปคุยกันบนรถดีกว่าแถวนี้เด่วเรื่องถึงหูพวกเฮีย เอ๊ะ..ว่าแต่เทอสวยขึ้นน่ะเนี่ย " เควินพูดแซวก่อนจะยิ้มให้ฟางทำเอาสาวเจ้าน่าแดงไปตามๆกัน
" แล้วตกลงทำไมเทอถึงกลับมากระทันหันแบบนี้แถมยังไม่บอกใครอีก " เควินยิงคำถามทันทีเมื่อมาถึงรถ " ก็ฉันสอบเสร็จปุ๊บ ฉันก็ทำเรื่องโอนมาเรียนที่นี่แล้วก็กลับมาเนี่ยแหละ" ฟางตอบอย่างใจเย็น " ว่าแต่นายแหละ ไปทำอะไรที่ไหนมาย่ะ ? ถึงได้หอบมาซะขนาดนั้นน่ะ "
" ฉันก็พึ่งสอบวันแรกน้ะสิ ดีน้ะที่วันนี้สอบแค่ตัวเดียวไม่งั้นฉันมารับเทอไม่ทันแน่ " เควินบ่น " เอาน่าๆยังไงก็ทันอยู่แล้ววๆ ยังไงๆ ช่วงนี้พวกฉันก็ขออาศัยบ้านนายไปสักพักแหละกันๆ " ฟางพูดก่อนจะยิ้มหวาน " ตามสบายเลยครับคุณผู้หญิง "
" อ่าว..ฟางจะออกไปไหนหรอ ? " เควินที่เห็นฟางเปลี่ยนเสื้อผ้าเดินลงมาจากบันไดเอ่ยทักขึ้น " อ้อ..พอดีจะไปสำรวจอะไรนิดหน่อยน้ะ " ฟางตอบอย่างยิ้มๆ " สำรวจ ? สำรวจอะไรของเทอน้ะ ? กลับมาเหนื่อยๆแทนที่จะพัก "
" เอาน่าๆๆ อ้อ..เควินฉันยืมรถนายหน่อยสิคันไหนก็ได้ๆ ฉันไปแปปเดียวน้ะๆ " ฟางอ้อนทันทีที่เห้ฯสายตาดุๆของเควิน " อ้ะๆ ก็ได้ๆ อ้ะเอานี่ไปจอดอยู่หน้าบ้านน่ะ " เควินพูดก่อนจะส่งกุญแจให้ฟาง " เราไปกันเถอะกั้ง พิชชี่ " ฟางส่งกุญแจให้กั้งก่อนจะเดินนำไป
" แล้วเราจะเข้าไปดื้อๆอย่างนี้เลยหรอครับ ? " กั้งเอ่ยถามเมื่อมาจอดรถอยู่ข้างหน้าบ้านป๊อปปี้ " อื้ม...เวลานี้ป้าแจ่มคงออกไปตลาด น้ำปั่นก็คงยังไม่กลับจากโรงเรียน.." ฟางพึมพำอย่างใช้ความคิดว่าเทอจะเข้าไปยังไงเพื่อไม่ให้คนในรับรู้
" เราใช้ประตูลับก็ได้นิ " พิชชี่พูดออกมา " ประตูลับอะไรของนายน่ะพิช ? " ฟางถามอย่างงงๆ " ก็เป็นประตูที่อยู่ข้างบนมันจะไปโผล่ที่สวนข้างๆบ้านตรงประตูพอดีตรงนั้นไม่ค่อยมีการ์ดอยู่แล้วก็ไม่มีกล้องวงจรปิดด้วย เราน่าจะเข้าไปทางนั้นได้ " พิชชี่พูดอย่างชำนาญก็แน่นล่ะสิเขาอยู่ที่นี่มาตั้งแต่จำความได้นิ พ่อของป๊อปปี้เป้นคนรับเขากับกั้งมาเลี้ยงตั้งแต่เด็กๆ
" อืม...งั้นก็ไปกันเถอะๆ " ฟางพูดก่อนที่กั้งจะขับรถไปแถวๆบริเวณประตูลับก่อนที่จะพาฟางเข้าไปอย่างเงียบๆ ฟางเข้ามาในบ้านได้โดยมีพิชชี่กับกั้งคอยดูหลังให้จากนั้นฟางก็ขึ้นไปด้านบนอย่างเงียบๆ ก่อนที่จะเื้อมมือไปแตะที่ประตูห้องของป๊อปปี้แต่ว่า..
" โอ๊ยยยยๆ เมื่อยจะตายอยู่แล้วเมื่อไหร่จะเสร็จว้ะเนี่ยยยย ! " เสียงป๊อปปี้ที่สถบออกมาทำให้ฟางหันไปก่อนที่คิ้วสวยจะขมวดเข้าหากัน นี่เขาเข้าไปทำอะไรในห้องของเทอน้ะ ? ฟางสงสัยก่อนจะค่อยเดินไปมองดูเพราะประตูห้องที่ปิดไม่สนิท
โดยทำให้ฟางมองเห็นร่างสูงที่กำลังนั่งต่อโมเดลอย่างเหนื่อยล้าเพราะโมเดลของเขาแต่ละอันใช้ความละเอียดค่อนข้างมากเลยทีเดียว " เฮ้อ...ถ้าแม่เราอยู่คงจะช่วยพ่อได้เยอะเลยน้ะคัพเค้ก " ป๊อปปี้หันไปบ่นกับคัพเค้กซึ่งไม่รู้เลยว่ามันทำให้คนที่แอบมองอยู่ถึงกับหลุดยิ้มออกมา " เฮ้อ...คิดถึงแม่เราจังเน้อออ ไม่รู้ตอนนี้ไปซนอยู่ที่ไหนอยู่ดีๆก็หยุดส่งโปสการ์ดมาหาพ่อซะงั้น "
" แหะๆๆ ป๊อกๆๆ " คัพเค้กทำจมูกฟุดฟิดราวกับได้กลิ่นที่แสนคุ้นเคยก่อนจะทำท่าจะวิ่งลงจากเตียงทำให้ฟางถึงกับตกใจใจเพราะรู้ว่าคัพเค้กได้กลิ่นเทอ จึงรีบวิ่งให้เบาและเร็วที่สุดไปหากั้งกับพิชชี่โดยเร็ว " กั้ง พิชชี่ไปเร็วๆๆ " แล้วฟางก็รีบลากกั้งกับพิชชี่ออกจากบ้านโดยด่วน
" แฮ่กกๆ อะไรกันเนี่ย ? " พิชชี่ที่หอบพูดขึ้น " แฮ่กกกๆ ก็คัพค้เกน่ะสิดันได้กลิ่นฉันซะงั้นฉันเลยรีบวิ่งหนีมาเนี่ยแหละ " ฟางพูดทั้งๆที่ยังหอบอยู่ " งั้นเรากลับกันเถอะครับเด่วจะมีใครมาเห็นเข้า " กั้งพูดก่อนจะเดินนำไปที่รถ
" ไงยัยตัวแสบ ไปไหนมาล้ะนั้น ? " เควินเอ่ยทักฟาง " ไปบ้านมาน่ะสิเกือบโดนจับได้น่ะ พวกนายสองคนไปพักก่อนเถอะ " ฟางตอบก่อนจะหันไปบอกการ์ดทั้งสองของเทอ " มานั่งนี้ก่อนมาๆ " เควินพูดก่อนจะพาฟางไปนั่งคุยกันที่ห้องนั่งเล่น " แล้วนี้ทำไมเทอถึงกลับมาไม่บอกใครอย่างนี้ล้ะ ? "
" ก็ฉันอยากเซอร์ไพร์ไงล้ะ แล้วก็อยากมาดูว่าตอนที่ฉันไม่อยู่เขาเป็นยังไงบ้างเท่านั้นแหละ ขอบคุนค่ะ" ฟางตอบก่อนจะรับน้ำจากแม่บ้านของเควิน " เขา ? อ้อ..เฮียป๊อปน่ะหรอ ? " ฟางไม่ตอบเพียงแต่พยักหน้า " ได้ข่าวตอนนี้เก็บตัวทำโปรเจคส่งท้ายอยู่นิ "
" ใช่ โปรเจคสุดท้ายที่ทำอย่างบ้าคลั่งน่ะสิ ฉันไปเห็นมาแล้วแหละ " ฟางบ่นก่อนจะนึกถึงตอนป๊อปปี้ต่อโมเดลอยู่ " ฮ่ะๆก็แน่ล้ะสิเรียนจบหรือไม่จบก็ขึ้นอยู่ที่โปรเจคนี้นี่หน่า " เควินตอบพลางยักไหล่ " ว่าแต่เทอก็กลับมาทันเวลาเฮียรับปริญญาพอดีนิเนอะ ? "
" ฉันก็กะจะพบเขาวันที่เขารับปริญญานั้นแหละ เห็นคุณน้ากับคุณอาบอกจะมาด้วยแต่ไม่รู้จะมาได้หรือเปล่าตอนที่ฉันกลับมาเห็นแม่บ่นๆอยู่ว่าการก่อสร้างมีปัญหาอีกแล้ว " ฟางพูดก่อนจะถอนหายใจ " เอาน่าๆฉันว่าทุกอย่างต้องผ่านไปได้ด้วยดีแหละน่าๆ แค่วันนั้นเทอไปปรากฏตัวให้เฮียป๊อปเห็นเฮียแกคงดีใจจนแทบบ้าแล้วล้ะน่า " คำพูดของเควินทำเอาฟางถึงกับหลุดขำ
ตกดึกฟางหยิบรูปที่เทอมักพกติดตัวอยู่เป็นประจำขึ้นมาดูก่อนจะยิ้มให้คนในรูป " พี่คงเหนื่อยมากเลยสิน่ะดูจากวันนี้น้ะ " ฟางพลางมองรุปของป๊อปปี้ที่เทอพกไว้ตลอด " พี่ดูดีขึ้นน้า ดูเฟิร์มขึ้นตังเยอะแน่ะ..ฟางคิดถึงพี่น้ะ..อีกไม่นานรอฟางน่ะค่ะที่รักเราจะได้เจอกันแน่ๆ "
_____________________________________________________________________________
มาแย้วววววๆ เด่วก็เจอกันแล้วน่าาาๆ ถ้าอยากให้ป๊อปฟางเจอกันเร็วๆก็อย่าลืมเม้นเยอะๆน้าา
ตอนที่แล้วเม้นน้อยง้ะเสียใจจจจ ฮือออออๆ
เม้นเยอะๆน้าให้กำลังใจไรเตอร์หน่อยน้าาา
มาส่งทุกคนเข้านอน ฝันดีน้ารีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนน
เจอกันตอนหน้าน้าาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
