So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

8.6

เขียนโดย BrownieSweet

วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.24 น.

  57 session
  414 วิจารณ์
  121.02K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 14.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

49) คำถามที่ต้องการคำตอบ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

                " ถ้าถามว่าฉันรู้จักกับพวกเฮียป๊อปได้ยังไงก็คงเพราะฉันเป็นมาเฟียเหมือนพวกเฮียๆอ้ะมั้ง ส่วนพี่กวินก็เป็นญาติของฉันพ่อของพี่กวินเป็นลุงของฉันเองซึ่งนั้นก็ทำให้ฉันต้องช่วยเหลือพี่กวินอย่างขัดไม่ได้ แต่เรื่องที่โกดังฉันไม่ไหวจริงๆ " เควินเริ่มเล่าซึ่งฟางก็ได้แต่นั่งนิ่งรอฟังอย่างตั้งใจ

 

 

 

              " พี่กวินบอกฉันเพียงแค่ว่าให้ช่วยเขาล้างแค้นเฮียป๊อปฉันก็ไม่ค่อยรู้รายละเอียดสักเท่าไหร่หรอกน้ะเพียงแต่ในเมื่อพี่ขอฉันก็ต้องให้ พี่กวินขอแบ่งลูกน้องส่วนของฉันไปฉันก็ให้ โดยที่ฉันไม่รู้เลยว่าพี่วกวินสั่งให้ลูกน้องฉันไปทำอะไรบ้าง "

 

 

 

              " พอมารู้อีกทีก็พบว่า พ่อแม่ของเฮียประสบอุบัติเหตุที่อังกฤษและผับแถวทองหล่อถูกวางเพลิง ผ่านมาไม่นาน เฮียก็ถูกยิง แล้วยังมีคนมาตามเก็บถึงที่โรงพยาบาลลอีกพอหลังจากเหตุการณ์นั้นฉันเลยสั่งให้ลูกน้องของฉันรายงานในสิ่งที่พี่กวินสั่งกับฉัน "

 

 

 

              " แต่วันนั้นในงานนั้นเรื่องวางระเบิดในลิฟต์ลูกน้องของฉันมารายงานตอนที่ฉัยวางสายจากเทอไปทำให้ฉันไม่สามารถหยุดเอาไว้ทันฉันแทบจะฆ่าพี่กวินด้วยซ้ำตอนนั้นน่ะ แหะๆ  ส่วนเรื่องในโกดังนั้นฉันรู้อยู่แล้วว่าต้องเป็นพี่กวินฉันเลยหลบไปก่อนจะตามเทอไปอย่างที่เห้นนั้นแหละ"

 

 

 

             " เรื่องทั้งหมดก็เป้นแบบนี้แหละ..ฉันเคยบอกเทอแล้วว่าฉันอาจจะไม่ใช่คนดีอย่างที่เทอคิดหรอกน้ะ เพราะฉะนั้น กับเรื่องราวทั้งหมด..เทอจะยกโทษให้ฉันได้มั๊ยฟาง ? " เควินกุมมือฟางก่อนจะส่งสายตาเว้าวอนให้ฟางที่ตอนนี้นิ่งราวกับคิดอะไรบางอย่างอยู่ก่อนจะค่อยๆคลี่ยิ้งออกมา

 

 

 

             " ฉันไม่ได้โกรธอะไรนายสักหน่อย แถมซ้ำนายกลับมาช่วยฉันแค่นี้ฉันก็ดีใจมากแล้ว " ฟางยิ้มออกมาอย่างจริงใจคำพูดของฟางทำให้เควินยิ้มออกมาอย่างดีใจทั้งคู่ยิ้มให้กันโดยที่ไม่รู้เลยว่ามองสายตาคมกริบของใครบางคนมองมาที่เขาทั้งคู่ผ่านกระจกบานเล็กที่ประตู

 

 

 

              ป๊อปปี้มองภาพสองคนที่ยิ้มให้กันด้วยแววตานิ่งก่อนจะยิ้มออกมานิดๆก่อนที่จะเลือกเดินหันหลังกลับไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

              " ยัยฟางลูกเป็นยังไงบ้าง " เฟียสเข้ามาหาลูกสาวของตนในช่วงบ่ายของวันเดียวกัน " คุณน้าสวัสดีค่ะ สวัสดีค่ะคุณอา " เฟย์กับแก้วทักทายก่อนจะยกมือไหว้แม่ของฟางและพ่อแม่ของป๊อปปี้ที่มาเยี่ยมฟาง " สวัสดีจ้ะ " ทั้งสามรับไหว้ก่อนจะเบนความสนใจกลับมาที่ฟาง

 

 

 

 

             " คุณแม่ฟางคิดถึงคุณแม่ที่สุดเลยค่ะ สวัสดีค่ะคุณน้า คุณอา " ฟางกอดผู้เป็นแม่อย่างคิดถึงก่อนจะไหว้พ่อและแม่ของป๊อปปี้ " ฟางเป็นยังไงบ้างลูก ? เจ็บตรงไหนหืม ? " ผู้เป็นแม่ถามคนเป็นลูกอย่างเป็นห่วง " ฟางไม่เป็นไรแล้วค้ะแม่ " ฟางยิ้มหวานโชว์ผู้เป็นแม่

 

 

 

             " แล้วนี้คุณแม่กับคุณน้ากับมานานแล้วหรอค่ะ ? " ฟางถามอย่างสงสัย " พึ่งถึงเมื่อวานจ้ะ " แม่ของป๊อปปี้เป้นคนตอบ " ต่อไปนี้แม่จะไม่ให้ใครมาทำร้ายลูกได้อีกแล้ว " เฟียสพูดก่อนจะกอดฟางแน่น " แม่หมายความว่ายังไงค่ะ ? " คิ้วสวยขมวดเข้าหากันอย่างงงๆ " หรือแม่จะกลับมาอยู่กับฟางแล้วค่ะ ? "

 

 

 

             " เปล่าจ้ะ..แต่แม่น่ะจะเอาเราไปอยู่ที่อังกฤษด้วย " เฟียสพูดออกมาอย่างดีใจ แต่กลับตรงห้ามกับสามสาวที่อยู่ในห้อง " ห๊ะ ? อะไรน่ะค่ะ ? " สามสาวพูดออกมาพร้อมกันอย่างตกใจ " ก็พวกเราตกลงกันแล้วว่างานที่อังกฤษยังติดค้างอยู่มากจึงเลือกที่จะให้หนูฟางไปอยู่กับพวกอาที่นู้นน้ะ " พ่อของป๊อปปี้เป็นฝ่ายพูดขึ้นบ้าง

 

 

 

             " แต่แม่ค่ะฟางอยากอยู่ที่นี่ แล้วฟางก็ยังเรียนไม่จบด้วยน้ะค่ะ " ฟางแย้งขึ้น " เรื่องนั้นเด่วแม่กับน้าเราจะจัดการได้จ้ะ " ผู้เป็นแม่ตอบ " แต่คุณน้าค่ะ พวกเราไม่อยากให้ยัยฟางไป " เฟย์ขัดขึ้นบ้าง " น้ารู้จ้ะ แต่เพื่อความปลอดภัยของฟางน้าต้องทำ แล้วอีกอย่างก็ยังจับตัวคนร้ายไม่ได้อีกด้วย น้าเป้นห่วง "

 

 

 

              " แต่ว่าพวกเราก็ช่วยกันดูแลฟางได้นิค่ะ " แก้วขัดขึ้นอีกคน " น้ารู้จ้ะ แต่ว่าเรื่องนี้ป๊อปปี้ก็เห็นด้วยกับพวกเราน่ะ ที่จะพาฟางไปอังกฤษน่ะ แล้วอีกอย่างน้าก็ไม่ได้ไปตลอดชีวิตสักหน่อยนิจ้ะ ถ้างานทางนั้นเสร็จน้าก็จะพาฟางกลับมาแล้ว "

 

 

 

             " แม่ว่าอะไรน่ะคะ่ ? พี่ป๊อปเห็นด้วยที่ว่าจะให้ฟางไปหรอค่ะ ? " ฟางถามอย่างตกใจ " ใช่จ้ะ ตาป๊อปเขาเห็นด้วยเราพึ่งคุยกันเมื่อคืนเองจ้ะ " ผู้เป็นแม่ตอบทำเอาฟางนิ่งไปเหมือนกัน " แล้ว..เราจะไปเมื่อไหร่ค่ะ ? " ฟางถามอย่างเหนื่อยอ่อน

 

 

 

             " ทันทีที่หนูฟางหายจ้ะ " แม่ป๊อปปี้ตอบ ฟางได้แต่ยิ้มรับก่อนจะบอกว่าอยากพักผ่อนทั้งสามจึงกลับเหลือเพียงเฟย์กับแก้วที่ยังอยู่ " ยัยฟางแกโอเคมั๊ย..? " เฟย์เดินมาหยุดข้างเตียงก่อนจะถามขึ้น " ฉัน....ไม่เป็นไร..ฉันง่วงแล้วขอนอนก่อนน่ะ " ฟางพูดจบก็คลุมโปรงหันหลังให้ที่สองคน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

              ผ่านไปห้าวันเต็มทุกคนแวะมาวนเวียนเยี่ยมฟางอย่างสม่ำเสมอเว้นแต่...ป๊อปปี้ที่หลังจากวันนั้นก็ไม่มาเยี่ยมฟางอีกเลยเทอไม่รู้ว่าทำไมเข้าถึงไม่มาหาเทอ...เทอไม่รู้เลยว่าทำไม..เทอมีอะไรอยากจะถามเขามากมายแต่เขากลับไม่มา เทออยากรู้ว่าทำไมเขาต้องส่งให้เทอไปอยู่ที่อังกฤษ..ทำไมต้องให้เทอไป..เขาอยากให้เทอไปจากเขาจริงๆหรอ...?

 

 

 

             

 

 

 

ก๊อกกกกกๆ

             

             

                " เข้ามา "  ร่างสูงให้ห้องที่ก้มหน้ามองแฟ้มเอกสารโดยมีคัพเค้กนอนอยู่บนโต๊ะทำงานเอ่ยอนุญาต " ไอ่ป๊อป / พี่ป๊อป / ป๊อปปี้ ! " ทุกคนเปิดประตูเข้ามาในห้องก่อนจะตะโกนพร้อมกัยทำให้ร่างสูงที่ก้มหน้าอยู่ถึงกับสะดุ้ง " อะไรของพวกแกว้ะ !? เบาๆดิเด่วลูกกูตื่น "

 

 

 

                ป๊อปปี้ตีหน้ายุ่งก่อนจะลูบหัวคัพเค้กที่นอนหลับปุ๋ยไม่รู้เรื่องอยู่ " พี่มันใจร้าย " เฟย์เปิดโรงคนแรก " ใช่ ! ไอ่คนใจร้ายทำไมแกเป็นคนอย่างนี้ว้ะ " เขื่อนเสริม " พี่ไม่คิดถึงใจไอ่ฟางมันบางหรอ ? " แก้วต่อ " แกนี้มันน่าโมโหจริงๆเลยว้ะ " โทโมะต่อ

 

 

 

               " ทำไมป๊อปถึงทำแบบนี้น่ะ " จินนี่ต่อ " แกมีความสุขกับสิ่งที่เป็นอยู่หรือไงห๊ะ ? " เคนตะปิดท้ายเพราะจองเบไม่พูดอะไรเพียงแต่พยักไหล่ก่อนจะเดินไปนั่งที่โซฟาแต่ทุกคนเลือกที่จะรุมป๊อปปี้อยู่ที่โต๊ะทำงาน

 

 

 

               ป๊อปปี้ได้แต่อ้าปากค้างอย่างอึ้งๆที่ถูกรุมและไม่รู้จะตอบคำถามใครดี " อะ..อะไรกันว้ะเนี่ย ? " ป๊อปปี้พุดอย่างงงๆ " แกยังจะมีหน้ามาพูดอีกหรอ ? " เขื่อนพูดด้วยความหมั่นไส้ " พี่ไม่คิดจะไปเยี่ยมยัยฟางมันบ้างหรอ ? " เฟย์ถามอย่างเหลืออด

 

 

 

             เพราะเวลาห้าวันที่ผ่านมาป๊อปปี้ไม่แม้แต่จะไปเยียบที่โรงพยาบาลเลย " พี่ไม่ค่อยว่างน่ะ " ป๊อปปี้ตอบก่อนจะก้มหน้าลงกับเอกสาร " ไม่ค่อยวาง..หรือกลัวใจตัวเองกันแน่พี่ป๊อป.." แก้วพูดก่อนจะปิดเอกสารของป๊อปปี้

 

 

 

            และจ้องหน้าอย่างหาเรื่อง " พวกเราไปหาฟางทุก..รู้ไหมคนที่ฟางอยากเจอคนที่ฟางเฝ้ารออยู่ทุกคนก็คือแกน้ะไอ่ป๊อป " โทโมะพูดขึ้น " แล้วพวกแกจะให้ฉันทำยังไง ในเมื่อฉันไม่ว่าง..งานยุ่ง " ป๊อปปี้ยังคงยืนยันคำเดิม ทำเอาเขื่อนถึงกับตบหน้าผากับความดื้อด้านของเพื่อนตน

 

 

 

            " ป๊อปกำลังหนีหน้าชัดๆ จินนี่รู้น่ะว่าวันๆป๊อปเอาแกอยู่ในห้องฟางเลี้ยงคัพเค้กเล่นกับคัพเค้ก ! " จินนี่พูดเพราะก่อนจะขึ้นมาหาป๊อปปี้เทอได้ถามน้ำปั่นกับป้าแจ่มแล้วและรู้ว่าปีฮปปี้ไม่ได้ทำงานยุ่งอะไรเลยๆวันๆเอาแต่อยู่ในห้องฟางกับคัพเค้ก 

 

 

 

            " ฉันยืนยัยคำเดิมว่าตอนนี้งานฉันยุ่ง แล้วฉันก็ต้องตามหาตัวกวินกับแบมด้วย ! " ป๊อปปี้เถียงหัวชนฝา " งั้นพี่ฟังเฟย์ดีๆน่ะเพราะเฟย์จะพูดครั้งเดียว ! " เฟย์ที่แทบจะกระโดดไปบีบคอป๊อปปี้ที่เขายังตอบได้น่าตาเฉย ไอ้ผู้ชายงี่เง่า เป็นหัวหน้ามาเฟียได้ไงฟ้ะ ? ฮึ่ย !

 

 

 

            ป๊อปปี้ถึงกับคิ้วขมวดกับคำพูดของเฟย์ " พวกเรารู้ค่ะว่าที่พี่ส่งยัยฟางไปอังกฤษนั้นก็เพราะว่าพี่เป็นห่วงยัยฟางมากเลยอยากให้ยัยฟางไปอยู่ในที่ๆปลอดภัย และที่พี่ไม่ยอมไปเจอหน้ามันก้เพราะกลัวว่าจะทำใจไม่ได้ที่ต้องห่างกับมัน "

 

 

 

            " แต่พี่ไม่คิดบางหรอค่ะว่าสิ่งที่พี่ทำมันจะทำให้ยัยฟางมันคิดว่าพี่ผลักไสมัน พี่อยากให้มันไปอังกฤษด้วยการที่คิดว่าพี่ผลักไสมันหรอค่ะ ? พี่อยากให้มันกลายไปความห่างที่มาทำร้ายความรู้สึกของพวกพี่หรือยังไง ? พี่คิดดีแล้วหรอค่ะ ? มันน้อยใจพี่อยู่หลายครั้งเพราะหลายๆคนรู้ว่ามันเป็นเพียงแค่น้องสาวพี่ไม่ใช่คนรักกัน "

 

 

 

           " พวกเรารู้ค่ะว่าสิ่งที่พี่เป็นมันอันตรายต่อยัยฟาง แต่มันก็แก้อะไรไม่ได้ไม่ใช่หรอค่ะ ? พี่แค่ทำมันให้ดีที่สุดก็พอแล้วไม่ใช่หรอค่ะ ? ฟางมันก็ยอมรับกับสิ่งที่มันเป็นแล้วมันก็มีความสุขไม่ใช่หรอค่ะ ? ที่พวกเรามาพูดไม่ใช่ว่าพวกเราจะมาขอให้พี่เลิกความคิดที่จะส่งฟางไปแต่เพียงแค่อยากให้พี่ไปเยี่ยมมันบ้าง "

 

 

 

           " ฟางมันรักพี่มากน่ะค่ะ ไปหามันหน่อยเถอะค่ะไหนๆก็จะไม่ได้เจอกันอีกนาน อย่าให้ความห่างนี้มาทำร้ายความรักของพี่กับยัยฟางเลยค่ะ " เฟย์พูดจบก็เดินออกไปในทันที " อันนี้ก็แล้วแต่แกแล้วน้ะไอ่ป๊อปว่าแกจะไปหรือไม่ไปพวกฉันทำได้แค่นี้ล้ะว้ะ " เคนตะพูดก่อนที่ทุกคนจะทยอยออกจากห้องของป๊อปปี้

 

 

 

            ป๊อปปี้ที่ยังนิ่งเงียบก่อนจะยกมือหนังลูบหน้าอย่างเหนื่อยอ่อน " พ่อควรทำยังไงต่อไปดีคัพเค้ก... " ป๊อปปี้ลูบหัวคัพเค้กที่ตอนนี้ตื่นแล้วก่อนจะนั่งนิ่งอย่างใช้ความคิด..........

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

__________________________________________________________________________

ฉับบบบบบบ !! ตัดซะเลยยยย  ถ้าอยากรู้ว่าป๊อปปี้จะไปเยี่ยมฟางมั๊ยก็เม้นกันเยอะๆน้าาา 

รีดเดอร์คนไหนเล่น Ask.fm บ้างงงง? ใครเล่นก็ @BrownnieSweet ฟอกันมาได้น้าาอยากถามอะไรถามได้เต็มทีเลยตอบหมดๆ ฟอกันมาถามเยอะๆน้าาา อยากรู้อะไรถามาตอบไปเลยย 

 

เม้นกันเยอะๆน้าาขอกำลังให้ไรเตอร์หน่อยยๆ  

เจอกันตอนหน้าน้าาา 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.3 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา