So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

 ก๊อกกกกๆ           

              ป๊อปปี้ที่นั่งนิ่งอย่างใช้ความคิดอยู่ถึงกับสะดุ้งกับเสียงเคาะของใครสักคน " ...เข้ามา " ป๊อปปี้ตั้งสติก่อนจะเอ่ยอนุญาต " ทำไรของแกว้ะ ? ฉันเคาะตั้งนาน " เขื่อนเข้ามาบ่นพลางเดินมานั่งลงที่เก้าอี้ตรงข้ามกับป๊อปปี้ " เปล่า..ไม่มีอะไร แค่แม่โทรมาบอกว่าจะกลับมาเดือนหน้า " ป๊อปปี้พูดก่อนจะทิ้งตัวพิงกับเก้าอี้

              " อ้อ..อืม..ดีเหมือนกัน เออ..เรื่องนั้นทุกอย่างพร้อมแล้วน้ะ " เขื่อนพูดขึ้น " เรื่องไหนว้ะ ฉันให้แกทำเยอะ " ป๊อปปี้ตอบก่อนจะเอนหัวพิงเก้าอี้ก่อนจะหลับตาลงอย่างเหนื่อยอ่อน " ก็ทั้งสองแหละน่า เรื่องเบาก็ครบทุกอย่างรอคนทำและเจ้าของส่วนเรื่องหนักก็สืบมาหมดแล้วเหลือเพียงบางส่วน " เขื่อนอธิบาย

               " งั้นพรุ่งนี้แกเตรียมไว้เด่วฉันจะพาไปอย่าลืมที่ตกลงกันไว้เอาให้เป๊ะน่ะเว้ย " ป๊อปปี้พูด " เออๆน่าๆ เป๊ะแน่พรุ่งนี้น่าจะว่างกันหมดมั้ง" เขื่อนตอบ " อืม...ช่วงนี้ฉันรู้สึกมีลางสังหรณ์แปลกๆยังไงๆแกก็ช่วยคอยดูอีกทีน่ะตอนนี้ฉันยังไม่ไว้ใจใครรวมถึงคนรอบตัวฟางด้วย " ป๊อปปี้พูดก่อนจะลืมตามองเขื่อน " คนรอบตัวฟาง....เห้ย !จะหมายถึงเฟย์ของฉันเรอะ !?! " เขื่อนพูดออกมาอย่างตกใจ

              " ไอ้ประสาท !! ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นเว้ย ! ฉันหมายถึง...เอ่อ..ชั่งเถอะ นี้ดึกแล้วแกไปนอนไปๆ ฉันเครียงานอีกนิดก็จะไปแหละ " ป๊อปปี้เอาปึกเอกสารตีหัวเขื่อนก่อนจะออกปากไล่เขื่อน " อะไรว้ะ ? ไอ่เวรนี่ ! เออๆ ฉันไปแหละแกก็อย่าโหมมากน่ะว้อย ไปแหละ " เขื่อนพูดก่อนจะเดินออกไป 

              " พี่ไม่มีทางจะให้ใครมาทำร้ายเราได้อีก ! " ป๊อปปี้พูดก่อนจะมองแฟ้มเอกสารอ่านซ้ำไปซ้ำมาอย่างคิดหนัก " หวังว่าสิ่งที่พี่ให้ฟางจะดีใจน่ะ..." ป๊อปปี้มองแฟ้มอีกอันก็ยิ้มออกมาก่อนจะฟิดเอกสารทุกอย่างแล้วเดินออกจากห้องไป

ห้องนอนของฟาง   

              " คัพเค้กหนูว่าพ่อหนูทำอะไรอยู่นะ ? เขาทำงานหนักเกินไปหรือป่าวน่ะ ? " ฟางที่อยู่ในชุดนอนพูดก่อนคัพเค้กที่นอนเล่นอยู่บนเตียงใหญ่กับฟาง " เฮ้ออออ ! พ่อเราน่ะดื้อ ชอบทำให้แม่เป็นห่วงตลอดเลย ! มันน่าโมโหเนอะ ? แม่ล่ะเซ็งงงง " ฟางบ่นกับคัพเค้กที่กำลังเล่นลูกบอลสุดโปรดอย่างสนุกสนาน

             " เซ็งมากมั๊ยครับคนสวยยย ฟอดดดด ! " ป๊อปปี้ที่อยู่ในชุดเสื้อกล้ามสีดำกับกางเกงผ้าสีดำโผล่เข้ามาหอมแก้มฟาง " เอ๊ะ ! พะ..พี่ป๊อป เข้ามาได้ยังไงอ้ะค่ะ ? ฟางจำได้ว่าล็อคห้องแล้ว... " ฟางพูดคิ้วสวยหมวดหากันอย่างสงสัย

            " อ้อ..หรอครับ ? แต่ว่า...พอดีคนแถวนี้เขาเรียกพี่ว่าเจ้าของบ้านอ้ะน้ะ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะชูกุญแจขึ้นก่อนจะยิ้มอย่างยียวน " ไอ่พี่ป๊อปบ้า " ฟางพูดก่อนจะใช้หมอนตีป๊อปปี้ไม่ยั้ง " โอ๊ยยยๆ คัพเค้กๆๆคัพเค้กช่วยพ่อด้วยแม่จะฆ่าพ่อแล้วววว " ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอามือปกหมอนที่ฟางตี คัพเค้กที่เล่นบอลอยู่หันไปมองป๊อปปี้

            ก่อนจะใช้เท้าหน้าสะกิดฟางไว้ " คัพเค้กไม่ต้องมาห้ามแม่เลยน่ะวันนี้พ่อเราไม่รอดแน่ ! " ฟางหันไปขู่คัพเค้กก่อนจะหันไปตีป๊อปปี้ใหม่แต่ไม่ทันเพราะป๊อปปี้ไวกว่าฟางทำให้จังหวะที่ฟางหันไปหาคัพเค้กก่อนจะรวบตัวฟางเข้าให้อ้อมกอด " ขอบคุนน่ะลูก " ป๊อปปี้หันไปยิ้มกับคัพเค้กก่อนจะหอมคนในอ้อมกอดฟอดใหญ่

           " อ้ะๆ พี่ไม่แกล้งแล้วครับๆ คืนนี้นอนด้วยน้ะ " ป๊อปปี้พูดก่อนคนในอ้อมกอดที่งอนเขาอยู่ " ห้องตัวเองก็มีทำไมไม่ไปนอนล่ะค่ะ " ฟางถามก่อนจะเมินหน้าหนี " ก็อยากนอนกอดตัวเล็กอ่าา " ป๊อปปี้พูดก่อนจะหอมฟางอีก " ก็ได้ค่ะ " ฟางยอมก่อนที่ป๊อปปี้จะคลายกอด

           " พรุ่งนี้เราไปเที่ยวข้างนอกกันน่ะพี่อยากพาฟางไปที่ๆหนึ่งเอาคัพเค้กไปด้วยน้ะ " ป๊อปปี้พูดกับฟางที่ตอนนี้กำลังจะอุ้มคัพเค้กที่เล่นจนหลับไปแล้ว " อืม..เอางั้นก็ได้ค่ะ " ฟางพูดก่อนจะวางคัพเค้กลงบนเตียงของคัพเค้กก่อนจะห่มผ้าผืนหนาสีหวานให้

            " แล้วจะไปไหนหรอค่ะ ? " ฟางถามก่อนจะเอนตัวพิงป๊อปปี้ที่นอนอยู่แล้ว " เด่วฟางก็รู้เองครับงั้นเรานอนดีกว่าเนอะ ? " ป๊อปปี้พูดตัดบทก่อนจะดันตัวฟางลงกับเตียงปากหนาจูบลงที่หน้าผามลก่อนจะดึงผ้าห่มคลุมร่างของเขาและฟางก่อนจะก่อนกดปิดไฟทั้งหมดก่อนจะดังคนตัวเล็กเข้าในอ้อมกอดอย่างหวงแหน

_________________________________________________________________________________

 ฉับบบบบบบ !! ตัดได้อีก อิอิๆ ตอนที่ 36 มาแย้วววๆ เป็นยังไงบ้างง ? 

เม้นเยอะๆน้าาาา 

มาส่งทุกคนเข้านอน ฝันดีน้ารีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน 

วันนี้อัพเร็วแหะๆ 

เจอกันตอนหน้าน้าาาา