So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

          หลายอาทิตย์ผ่านไปทุกอย่างยังคงอยู่ในความสงบจนน่าสงสัย...ว่าความสงบจะมาก่อนพายุลูกใหญ่...  " พี่ป๊อป ! ทำอะไรอยู่ค่ะ ? เหม่อเชียว " ฟางที่เดินเข้ามาในห้องทำงานของป๊อปปี้เมื่อเห็นป๊อปปี้เหม่ออยู่เทอเลยเดินเข้าไปโบกไม้โบกมือข้างๆเขา " คะ..ครับฟาง.." ป๊อปปี้หลุดจากภวังก่อนจะตอบฟางที่ยืนอยู่ข้างๆเก้าอี้ทำงานของเขา

          " พี่ป๊อปคิดอะไรอยู่หรอค่ะ ? " ฟางถามพลางเอียงคออย่างน่ารัก " ฮ่ะๆ เปล่าหรอกครับ..พี่แค่คิดเรื่องงานนิดหน่อยน่ะ...แล้วนี้คัพเค้กไปไหนล้ะครับ ? " ป๊อปปี้พูดก่อนจะดึงฟางให้นั่งลงที่ตักเขามือหนาโอบรัดเอวบางไว้หน้าคมซุกที่ซอกคอขาวอย่างหาที่พึ่ง

           " อยู่กับน้ำปั่นค่ะ ฟางเห็นว่าพี่ป๊อปหมกตัวอยู่ในห้องทำงานทั้งวันเลยวันนี้เลยเข้ามาดู..แล้วนี้อะไรค่ะเนี่ย ? เอกสารอะไรเยอะแยะไปหมด " ฟางบ่นพลางหยิบแฟ้มต่างที่วางไว้จะเต็มโต๊ะไปหมด " เห้ย !! ฟางครับๆ พี่ว่าเราไปหาคัพเค้กกันดีกว่าคนนี้พี่ไม่ได้เจอลูกเลยแล้วพี่ก็หิวมากเลยด้วยๆ น้ะครับๆ "

            ป๊อปปี้ที่เห็นว่าฟางกำลังจะหยิบแฟ้มเอกสาร ' ลับ ' ของเขาจึงรีบห้ามแล้วลากฟางออกจากห้องแทบจะทันทีฟางได้แต่มองอย่าง งงๆ แต่ก็ไม่ได้ขัดอะไร ทั้งสองเดินลงมาข้างล่างก็พบกับเจ้าคัพเค้กลูกน้อยของพวกเขาวิ่งเข้ามาหาอย่างดีใจ " ไหนๆคัพเค้กวันนี้ดื้อกับแม่หรือป่าวเนี่ย หือ ? วันนี้เราสองคนยังไม่ได้เล่นกันเลยนิเนอะ? พ่อนี้เป็นพ่อที่แย่จริงๆเลย " 

            ป๊อปปี้พูดก่อนจะอุ้มคัพเค้กขึ้นอยู่ในอ้อมกอดของเขาอย่างแสนรัก " ป๊อกๆๆๆ " คัพเค้กได้แต่เห่าตอบป๊อปปี้ " ฮ่ะๆ เจ้าตัวน้อยแล้วลูกฉันกินอะไรหรือยังน้ำปั่น ? " ป๊อปปี้ลูบหัวคัพเค้กก่อนจะหันไปทางน้ำปั่น " ยังเลยค่ะ เอาแต่เล่นอย่างเดียวเลยค่ะ " น้ำปั่นตอบ

           " อืม..ดีเลยเด่วจัดโต๊ะให้ฉันกับฟางน้ะแล้วก็เอาของคัพเค้กมาด้วย " ป๊อปปี้พูดก่อนจะจูงมือฟางไปนั่งรอที่ห้องน้ำเล่น ที่ตอนนี้เต็มไปด้วยของเล่นของคัพเค้กทั้งนั้น " คัพเค้กอยากเล่นอะไรดีครับหืมๆๆ ? " ป๊อปปี้ถามก่อนจะล้มตัวลงนอนที่พื้นพรหมอย่างดีก่อนจะยกคัพเค้กขึ้นสูงก่อนจะเล่นอย่างสนุกเหมือนกับเขาได้คลายเครียดบ้าง

           " เล่นน้อยๆก็ได้ค่ะคัพเค้กเพิ่งเล่นกับน้ำปั่นมาเดียวก็ป่วยพอดี " ฟางที่เก็บของอยู่ข้างๆพูดขึ้น " คัพเค้กของพ่อเหนื่อยแล้วหรอครับบบ ? " ป๊อปปี้พูดกับคัพเค้กที่จ้องเขาด้วยตาบ๋องแบ๊ว " อ่าว..ว่าไงครอบครัวสุขสันต์ ? " เขื่อนเดินเข้ามาด้วยชุดเต็มยศ (ชุดออกไปเที่ยวกลางคืนแบบเต็มยศอ้ะน้ะ) " ไอ่บ้าเขื่อน นี่แกจะออกเที่ยวอีกอ้ะดิ ? " ป๊อปปี้ละจากคัพเค้กหันไปหาเขื่อน

            " ก็ฉันไม่ใช่พ่อติดลูกอย่างแกนิหว่า..ทีเมื่อก่อนนะแทบอยู่ไม่ติดบ้าน แต่เด่วนี้เพราะอะไรน้าๆ ทำให้หัวหน้าแก๊งมังกรฟ้าอยู่ติดบ้านได้ขนาดนี้ๆๆ ไปทำงานก็ไม่ทำต้องทำที่บ้านๆ เอ๋ๆๆ เพราะอะไรน้าาๆ " เขื่อนพูดก่อนจะส่งสายตาล้อๆให้ฟางที่ต้องนี้หน้าแดงเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

             " อะไรกันค่ะพี่เขื่อนพี่ออกเที่ยวอย่างนี้แล้วยัยเฟย์ล้ะค่ะ ? ฟางไม่ยอมหรอกน่ะถ้าพี่ทำให้เพื่อนฟางเสียใจ " ฟางพูดก่อนจะย่นจมูกใส่เขื่อน " ฮ่ะๆ พี่ไม่กล้าหรอกน้องรัก >_O " เขื่อนพูดก่อนจะขยิบตาให้ฟาง " แล้วที่จะออกไปนี้ก็เพราะมีนัดกับเฟย์ตังหากกก >< " เขื่อนพูดก่อนจะทำหน้าตื่นเต้นอย่างกับเดตครั้งแรกอย่างนั้นแหละ 

           " ไปล้ะพวกแกอ้ะทำฉันสาย บ๊ายบายๆคัพเค้กกๆ " เขื่อนพูดก่อนจะหันหลังออกไปจากห้อง " อะไของเขาน้ะ..ทำอย่างกับเดตครั้งแรกแถมยังตอนกลางคืนอย่างนี้อีกยัยเฟย์จะรอดมั๊ยเนี่ยพี่ป๊อป T^T " ฟางที่ทำหน้าจะร้องไห้เมื่อคิดถึงความเพลย์บอยให้ตัวเขื่อนแล้วก็การนัดเดตตอนสองทุ่มนี้สิ 

            " เอาน่าฟางๆ กับคนอื่นพี่ไม่รู้หรอกน่ะแต่ถ้าเป็นเฟย์พี่ว่าเขื่อนมันจริงจังน่ะ " ป๊อปปี้พูดอย่างมั่นใจว่าเพื่อนเขาจะไม่ทำให้เฟย์ต้องเสียใจ " อื้ม..ค่ะฟางก็เชื่อในตัวพี่เขื่อน " ฟางพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม 

            " นายใหญ่คุณฟางค่ะอาหารเรียบร้อยแล้วน่ะค่ะ " น้ำปั่นเดินเข้ามาให้ห้องนั่งเล่นพูดขึ้น " จ้ะๆ ไปกันเถอะค่ะ " ฟางพูดก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับป๊อปปี้และคัพเค้ก " นี้ค่ะของคัพเค้ก " น้ำปั่นถือที่ใส่อาหารของคัพเค้กมาก่อนจะยื่นให้ป๊อปปี้เขารับไว้ก่อนจะวางลงที่พื้นพร้อมกับคัพเค้ก " คัพเค้กเล่นมาเยอะแล้วเติมพลังหน่อยน่ะครับ " ป๊อปี้พูดก่อนจะลูบหัวคัพเค้กที่ก้มหน้าก้มตากินอาหารตรงหน้าอย่างหิวโหย

            และฟางกับป๊อปปี้ก็เริ่มทานกันจนหมดก่อนที่ป๊อปปี้จะขอกลับไปเครียงานนิดหน่อยฟางจึงเดินกลับไปที่ห้องพร้อมกับคัพเค้ก ทางด้านป๊อปปี้เมื่อเห็นฟางเข้าห้องไปก็รีบเปิดแฟ้มเอกสารที่เขาห้ามฟางจับไว้ก่อนจะยืนนิ่งราวกับนึกคิดอะไรสักอย่างอยู่

           เมื่อคิดไปคิดมาสักพักเขาก็เลือกที่จะหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูก่อนจะกดหาเบอร์ที่คุ้นเคย...เขาคุยโทรศัพท์สักพักก่อนจะคลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ..ก่อนที่ร่างสูงจะทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ทำงานของเขาก่อนจะค่อยๆหลับตาลงช้าๆอย่างใช้ความคิด..

 ฝากไปเตือนเขา..ฝากไปเตือนเขา..ทั้งที่ได้เทอไม่ไม่แคร์...

            ร่างสูงตวัดตาคมไปที่โทรศัพท์เครื่องหรูที่ทำให้สติเขากระเจิดกระเจิงก่อนจะมองว่าใครโทรมาพอเขาเห็นชื่อที่ปรากฏหน้าจอก็รีบรับในทันที

          " แม่ ! แม่เป็นยังไงบ้างครับ ? แล้วทำไมข่าวถึงหายไปเลย ป๊อปขอโทษที่ไม่ได้ไปหาแม่เลย " ป๊อปปี้รัวชุดใหญ่ใส่คนเป้นแม่อย่างไม่ยั้ง

          ( นี่ๆ ตาปีอปใจเย็นๆสิ แม่กับพ่อแล้วก็นาเฟียสปลอดภัยดี แม่แค่จะโทรมาถามว่าที่นั่นไม่มีปัญหาอะไรใช่มั๊ย ? ) 

           " เรียบร้อยดีครับแม่ "

           ( จ้ะ..แล้วนี้หนูฟางเป้นยังไงบ้างหืม ? เราดูแลน้องดีหรือป่าว ? )

           " แหมมม แม่ป๊อปก็ต้องดูแลดีสิครับลูกสาวแม่อีกคนนิ "

          ( นั่นแหละฝากบอกหนูฟางด้วยว่าเฟียสไม่ได้เป็นอะไรแล้ว..อ้อ..เกือบลืมแม่กับพ่อจะกลับกันเดือนหน้าน่ะ แล้วก็..แม่มีเรื่องจะปรึกษาเรา...)

            " ปรึกษาป๊อป ? เรื่องอะไรกันครับ ? "

            ( เดี๋ยวเราก็จะรู้เองล่ะจ้ะ แม่ต้องวางแล้วแล้วเจอกันน่ะลูก ฝากบอกเขื่อนกับหนูฟางด้วยน้ะว่าแม่กับพ่อคิดถึง )

             พอจบประโยคนั้นผู้เป็นแม่ก็วางสายไปแต่ร่างสูงยังคงมองโทรศัพท์ด้วยความงง....ปรึกษาเขานั้นหรอ..ปกติแล้วแม่ของเขาเป็นทั้งคนฉลาดและเก่งในทุกๆด้านแต่เรื่องที่จะปรึกษานั้นจะเป็นเรื่องอะไรล้ะ ? หรือจะเป็นเรื่องของฟาง.... ?

__________________________________________________________________________________

ฉับบบบบบบ !! ตัดดดดๆ ฮ่ะๆตัดเพิ่มความสงสัยให้กับรีดเดอร์ที่น่ารัก  ตอนที่ 35 แล้วน้าาา เป็นยังไงบ้างง ?  

เม้นเยอะๆน้าาา 

มาส่งที่คนเข้านอน ฝันดีน้ารีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน 

ขอโทษน้าาาๆ ขอโทษๆๆ อยากจะกรายแทบเท้าทุกคนแงงงๆ พอดีไรเตอร์ติดงานตอนเช้าจนถึงวันที่ 10 เลยอัพให้ได้แค่ตอนกลางคืนน้าต้องขอโทษด้วยน้าาา 

เจอกันตอนหน้าน้าาา