So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย
เขียนโดย 
BrownieSweet
วันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.24 น.
แก้ไขเมื่อ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 14.44 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
31) มุมอ่อนแอของฟาง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ผ่านไปหลายวันฟางกับป๊อปปี้ยังคงมึนตึงใส่กันอยู่ป๊อปปี้มีพิมคอยมีเยี่ยมๆตลอดจนทำให้ฟางกลายเป็นคนเงียบไม่พูดกับป๊อปปี้เลยเว้นแต่เฟย์แก้วที่จะมานั่งเล่นเป็นเพื่อนฟางยามว่างส่วนเควินนับจากวันนั้นก็ไม่มาหาฟางเลยมีเพียงไลน์คุยกัยฟางเท่านั้น
ก๊อกๆๆๆ
" ไง ยัยฟางวันนี้ออกจากโรงพยาบาลแล้วน่ะ ดูซิว่าใครมารับเทอน่ะ " เฟย์ที่เข้ามาพร้อมแก้วพูดขึ้น " ยัยเฟย์ยัยแก้ว...เควิน " ฟางที่เหม่ออยู่หันมาตามเสียงเรียกของเพื่อนสาวก่อนจะมองเห็นเควินที่เดินตามหลังเฟย์กับแก้วมา
" ฮ่ะๆ ไงยัยขี้แย ได้ออกจากโรงบาลแล้วน่ะ ได้ข่าวมาว่าเดียวนี้ซึมๆทำไมล้ะ ? " เควินเดินยิ้มมาหยุดอยู่ข้างเตียงของฟางที่เปลี่ยนชุดรออยู่แล้ว " ก็อยู่ที่นี่ไม่มีคนคุยกับฉันเลยนิ " ฟางตอบก่อนจะเปรยตามองที่ป๊อปปี้ที่ตีหน้านิ่งดูทีวีอยู่
" เอ้า..เทอกับเฮียยังไม่ดีกันอีกหรอ ? " เควินเมื่อเห็นอย่างนั้นจึงก้มกระซิบถามฟาง ฟางที่ได้แต่เหม่อก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ " เฮ้อ..อีกคนที่ฟรอมจัด อีกคนก่อนใจแข็ง " เฟย์หันไปกระซิบกับแก้ว " นั้นสิ..ฉันว่าน่ะถ้าเราไม่ทำอะไรสักอย่างมีหวังแตกหักกันยาววว " แก้วกระซิบกลับ
" กระซิบอะไรกันครับสาวๆ " เควินที่พูดอยู่ข้างเฟย์กับแก้วทำเอาสองสาวถึงกับสะดุ้ง " เควินพวกฉันตกใจน่ะ " เฟย์พูดก่อนจะตีแขนเควินเบาๆ " ฮ่ะๆ ก็ฉันจะบอกว่าฟางเรียบร้อยแล้ว " เควินพูดก่อนจะชี้ไปที่ฟางที่นั่งรถเข็นเรียบร้อยแล้ว
" แล้วนี้พี่เขื่อนกับพี่โมะไปไหนล้ะ ? " ฟางหันไปถามเฟย์กับแก้ว " อ้อ..พี่โมะกับพี่เขื่อนไปดูงานที่ญี่ปุ่นน่ะ " แก้วที่เป็นตอบ " เออ..ฟางแล้วแกไม่อยู่กับเพื่อนพี่ป๊อปหรอ ? " เฟย์พูดก่อนจะหันไปหาฟาง " ก็..พี่ปะ... " ฟางที่ทำท่าจะพูดแต่...
" ป๊อปปี้ค่ะ พิมมาแล้วค่ะ " พิมเข้ามาพร้อมกับกล่องเค้ก " เขาคงมีคนดูแลแล้วล่ะเฟย์ฉันไม่อยู่เป็นก้างเขาหรอกน่ะ ไปเถอะเควิน " ฟางดูอย่างแผ่วเบาด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย " ใจเย็นๆน่ะ " เควินกระซิบกับฟางก่อนจะเข็นรถพาฟางออกไป
" เฮ้อ...จะทำยังไงดีๆๆๆๆๆ เฮ้อออออ " เฟย์ที่ไปส่งฟางที่บ้านของป๊อปปี้ก่อนจะมานั่งที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่งกับแก้วแล้วก็เควิน " ใจเย็นสิเฟย์ " เควินพูดก่อนจะยิ้มให้เฟย์ " นิๆไม่ต้องมายิ้มหวานเลยนายน่ะ " เฟย์พูดก่อนจะเบือนหน้าหนีเควิน
" ฮ่ะๆ อะไรของเทอเนี่ยเฟย์ฉันก็ยิ้มแบบนี้ให้กับทุกคนแหละน่าๆ " เควินพูดพลางขำ " โดยเฉพาะกับฟางหรือป่าวจ้ะๆ ? " แก้วได้ทีแซวเควิน " ไม่หรอกน่าแก้ว " เควินพูดก่อนจะยกกาแฟขึ้นจิบแก้เขิน
" แน่ะๆๆ บอกพวกเรามาเถอะน่าๆ นายชอบฟางใช่ป่าวววๆ " เฟย์เสริมทันทีทำให้น่าเควินถึงกับขึ้นสีจัด " มันก็ไม่เชิงหรอกน่าๆ แค่ฟางเขาดูไม่เหมือนผู้หญิงที่ฉันเคยเจอมาน่ะ แต่ยังไงฉันก็ไม่คิดอะไรเกินเลยหรอกน่ะเพราะฉันรู้ว่าฟางรักใคร " เควินพูดก่อนจะยิ้มเพื่อคลายความกังวล
" เฮ้อ...ถ้าไม่ติดพี่ป๊อปน่ะพวกฉันเชียร์นายเต็มที่เลยรู้หรือป่าว ? " เฟย์พูดพลางถอดหายใจ " ยัยฟางน่ะเป็นคนโลกสวยมองโลกในแง่ดีแต่..ใจแข็งชะมัด " แก้วพูดก่อนจะส่ายหัวให้กับความใจแข็งของฟางทั้งๆที่อยากดูแลป๊อปปี้จะได้แต่ทำได้เพียงมอง
" เอาหน่าๆ ฉันว่าเด่วมันก็ดีขึ้น " เควินได้แต่ปลอบสองสาว " ฉันว่าเรารอพี่โมะกับพี่เขื่อนกลับมาก่อนดีกว่าแล้วค่อยหาทางช่วยให้สองคนนั้นปรับความเข้าใจกัน " แก้วเสนอความคิด " อืม..ฉันก็ว่างั้น " เฟย์พูดเสริม " นี่ก็เย็นแล้วพวกเทอสองคนจะกลับเลยม้ะ ? เด่วฉันไปส่ง " เควินพูดทั้งสองพยักหน้าก่อนที่ทั้งหมดจะออกจากร้านไป
ที่คฤหาสน์ของป๊อปปี้
" คุณฟาง..ลงไปทานข้าวหน่อยน่ะค่ะ " น้ำปั่นที่เข้ามาในห้องของฟางพูดขึ้น " อืม..น้ำปั่นหรอ ? เทอเก็บได้เลยน่ะไม่หิวน่ะฉันอยากนอน " ฟางที่นอนอยู่พึมพำตอบน้ำปั่นทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา " ค่ะๆ..คุณฟางพักผ่อนเยอะๆน่ะค่ะ " ปั่นน้ำพูดก่อนจะเดินออกไป
" โธ่..คุณหนูฟางของป้ายังไม่หายแล้วทำไมถึงออกจากโรงพยาบาลมาได้น่ะ " ฟ้าแจ่มพูดพลางเก็บโต๊ะอาหารที่ไม่มีใครแตะมันเลย " นั้นน่ะสิป้า ที่ปั่นเห็นน้ะเหมือนคุณฟางร้องไห้ด้วยแหละ " น้ำปั่นพูดก่อนจะช่วยป้าแจ่มเก็บ
ผ่านเวลามาหลายวันร่างบางที่หมกตัวอยู่แต่ในห้องเหม่อลอยออกไปนอกหน้าต่างใบหน้าที่มีแต่คราบน้ำตา...แผลที่หัวอาจจะหายสนิทเหลือแค่เพียง..แผลที่ใจ ภาพที่ป๊อปปี้กับพิมอยู่ด้วยกันมันยังวนเวียนอยู่ในหัวของเทอ คำถามมากมายที่ผุดขึ้นมาอย่างไม่หยุดยั้ง..มีเพียงเขาคนเดียวเท่านั้น..ที่จะตอบคำถามที่คำค้างในใจของเทอได้...
ก๊อกกกๆ
" คุณฟางค่ะ เด่ววันนี้นายใหญ่จะกลับมาแล้วน่ะค่ะ " น้ำปั่นที่เดินเข้ามาในห้องของฟางพูดขึ้น " อืม..หรอ.." ฟางที่ยังคงเหม่อลอยพูดขึ้น " คุณฟาง ! น้ำปั่นทนไม่ไว้แล้วน่ะ !! คุณฟางคนเดิมที่สดใสร่าเริงของน้ำปั่นหายไปไหน ? อย่าเป็นแบบนี้ได้มั๊ยค่ะคุณฟาง น้ำปั่นไม่ชอบเลย " น้ำปั่นพูดอย่างทนไม่ได้ที่เห็นฟางเป้นแบบนี้
" นะ...น้ำปั่น " ฟางที่เรียกน้ำปั่นเสียงสั่น " ป่ะ..ไปแต่งตัวไปเข้าครัวทำอาหารไว้ต้อนรับนายใหญ่กันเถอะค่ะ ส่วนเรื่องอื่นๆเอาไว้ก่อนดีมั๊ยค่ะ ? นายใหญ่พึ่งจะออกจากโรงพยาบาลคงต้องการกำลังใจน่ะค่ะ " น้ำปั่นพูดก่อนจะยิ้มให้ฟาง
" แต่พี่ป๊อปเขามีกำลังใจที่ดีอยู่แล้วน้ะ..." ฟางพูดก่อนจะคิดถึงพิมที่คอยมาดูแลป๊อปปี้ตลอดที่เขาอยู่โรงพยาบาลแต่เทอกลับได้แต่มานั่งคิดถึงเขาอยู่ที่นี้ในห้องนี้ " ไม่เอาสิค่ะคุณฟาง..ใครๆเขาก็รู้กันน่ะค่ะว่าคนที่นายใหญ่รักคือใคร " น้ำปั่นพูดก่อนจะกุมมือฟางไว้
" เทอคิดอย่างนั้นหรอ ? " ฟางถามอย่างลังเล " แน่สิค่ะ..ไปค่ะ..ไปอาบน้ำแล้วเด่วเราลงไปข้างล่างกันน่ะค่ะ " น้ำปั่นพูดก่อนจะพยุงฟางไปหน้าห้องน้ำ สักพักฟางอาบน้ำเสร็จก็เดินลงมาที่ห้องครัว " คุณหนูฟางเป็นยังไงบ้างค่ะ ? " ป้าแจ่มเมื่อเห็นฟางเดินมาก็รีบไปหาทันที
" ฟางดีขึ้นแล้วค่ะป้าแจ่ม มีอะไรให้ฟางช่วยมั๊ยค่ะ ? " ฟางตอบก่อนจะยิ้มให้ป้าแจ่ม " อย่าลำบากเลยค่ะคุณหนู เด่วป้าจัดการเองดีกว่าค่ะ " ป้าแจ่มรีบแย้ง " อืม..งั้นเด่วฟางทำคัพเค้กแล้วกันค่ะ " ฟางพูดก่อนจะเดินไปเตรียมอุปกรณ์ทำคัพเค้ก
" เด่วน้ำปั่นช่วยน่ะค่ะ " น้ำปั่นพูดก่อนจะเข้าไปช่วยฟางทำคัพเค้กฟางลงมือทำคัพเค้กอย่างมีความสุข ดูร่าเริงขึ้นมาบ้าง
เวลาผ่านไปคัพเค้กถูกอบและก็แต่งหน้าออกมาอย่างสวยงาม ฟางยิ้มให้กับคัพเค้กที่ถูกจัดออกมาอย่างน่ารัก " น่ารักจังเลยค่ะคุณฟาง " น้ำปั่นพูดขึ้นเมื่อเก็บของเสร็จ " ขอบใจจ้ะ " ฟางพูด " น้ำปั่นว่าคุณฟางไปอาบน้ำแต่งตัวดีกว่าค่ะ เด่วอีกสักพักนายใหญ่ก็จะมาแล้ว " น้ำปั่นพูดก่อนจะพาฟางขึ้นห้องเพื่อไปอาบน้ำแต่งตัว
ก๊อกกกๆ
" คุณฟางค่ะนายใหญ่มาแล้วค่ะ " น้ำปั่นเปิดประตูเข้ามาพูดกับฟาง " จ้ะ..ฉันเสร็จแล้วพอดีเราลงไปกันเถอะน่ะ " ฟางพุดก่อนจะจูงมือน้ำปั่นเดินออกมาจากห้องต้องชะงัด เมื่อเห็ฯป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาพร้อมกับพิม " เอ๊ะ..ใครกันค่ะคุณฟาง ? " น้ำปั่นถามอย่างสงสัย
" กะ..กำลังใจที่ดี..ของพี่ป๊อปเขาน่ะ " ฟางพูดเสียงสั่นน้ำตาเจ้าธรรมเอ่อล้นอยู่เต็มตาคู่สวย " คุณฟางค่ะ..ใจเย็นๆก่อนน่ะค่ะ อาจจะไม่มีอะไรก็ได้น่ะค่ะ " น้ำปั่นที่พยายามปลอบฟาง " ฉันว่าฉันไม่ลงไปแล้วล่ะ.." ฟางพูดก่อนจะเดินเข้าห้องทันที " อะ..เอ่อ..งั้นเด่วน้ำปั่นหาอะไรขึ้นมาให้คุณฟางทานน่ะค่ะ " ฟางพยักหน้ารับแล้วเดินไปล้มตัวนอนที่เตียงก่อนจะปล่อยโฮออกมาทันที
น้ำปั่นที่เห็นอาการของฟางก็อดสงสารไม่ได้ทั้งๆที่เทอว่าเทอมองเจ้านายของเทอออกแต่ทำไมถึงเป็นแบบนี้น้ำปั่นยืนสับสนกับความคิดของตยเองก่อนจะเดินลงไปช่วยป้าแจ่มด้านล่าง
" คุณป๊อปของแจ่ม..เป็นยังไงบ้างค่ะ ? " ป้าแจ่มที่เห็นป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาพร้อมกับพิมพูดขึ้น " ป๊อปไม่เป็นอะไรแล้วครับป้า " ป๊อปปี้พุดก่อนจะยิ้มให้ป้าแจ่ม " ค่ะๆ งั้นมาเหนื่อยทานข้าวกันดีกว่าค่ะป้าทำไว้เยอะแยะเลยมีแต่ของโปรดของคุณป๊อปทั้งนั้นเลยค่ะ " ป้าแจ่มพุดก่อนจะพาป๊อปปี้กับพิมมาที่ห้องอาหาร
" คัพเค้กน่ารักจังเลยค่ะ " พิมพูดออกมาทำให้ป๊อปปี้หันไปหน้าคัพเค้กนั้น " คัพเค้กงั้นหรอ..? " ป๊อปปี้พูดพลางคิดแต่เมื่อเข้าได้ชิมก็รู้ทันทีว่าใครเป็นคนทำ " คนทำเขาอยู่ไหนครับเนี่ยป้าแจ่ม ? ตั้งแต่กลับมาป๊อปไม่เห็นเลย " ป๊อปปี้พูดก่อนจะมองหาคนทำ
" คุณหนูมาทำไว้แต่เช้าเลยน่ะค่ะ เห้ฯว่าจะขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวแต่จนตอนนี้แล้วยังไม่เห้นลงมาเลยน่ะ น้ำปั่นคุณหนูล้ะ ? " ป้าแจ่มพูดก่อนจะหันไปหาน้ำปั่น " เอ่อ..คุณฟางเขาไม่ค่อยสบายน่ะค่ะ นายใหญ่เลยนอนพักอยู่ข้างบน " น้ำปั่นตอบ " อะไรน่ะ ? ฟางไม่สบายอีกแล้วงั้นหรอ !? ดูแลกันยังไงทำไมปล่อยให้ฟางไม่สบายอีก ? " ป๊อปปี้พูดเสียงดังทำเอาพิมที่นั่งอยู่ด้วยถึงกับสะดุ้ง
" พิม เด่วคุณทานเลยน่ะแล้วเด่วผมจะให้คนไปส่งคุณที่บ้าน " ป๊อปปี้พูดก่อนจะลุกขึ้น " เอ๊ะ..เด่วสิค่ะป๊อป..ในคุณบอกว่าคุณจะไปงานกับพิมไงค่ะ ? " พิมรั้งแขนของป๊อปปี้ไว้พูดขึ้น " ผมขอโทษจริงๆน้ะพิมวันนี้คงไม่ได้แล้ว ผมขอตัวน่ะ " ป๊อปปี้แกะมือของพิมออกก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปที่ห้องฟาง
__________________________________________________________________________________
มาแล้วตอนที่ 31 ขอโทดน้าที่ตอนนี้ไม่มีอะไรน่าสนใจเลย 
เม้นกันเยอะๆน้า 
ฝันดีน้ะรีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนน 
เจอกันตอนหน้าน่ะ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
