So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

แอ้ด 

            ป๊อปปี้เปิดประตูเข้ามาอย่างเบาๆเพราะกลัวว่าคนข้างในจะตื่น ก่อนจะค่อยๆเดินมาข้างเดินของคนตัวเล็กที่หลับอยู่ " เฮ้อ..นี่เราทะเลาะกัน..ประชดกันไปทำไมน่ะตัวเล็ก ? " ป๊อปปี้พูดก่อนจะค่อยๆนั่งลงข้างๆเตียงอย่างเหนื่อยอ่อน 

             " พี่ขอโทษน่ะครับที่ทำให้เราต้องเป็นแบบนี้ " ป๊ฮปปี้พูดออกมาอย่างเหม่อลอยก่อยจะหันกลับมามองฟางที่คิ้วขมวดเป็นปมบวกกับคราบน้ำตาทำให้เขารู้ว่าเทอกำลังทุกข์ ป๊อปปี้ตัดสินใจลุกขึ้นเดินไปอีกฝั่งของเตียงก่อนจะแทรกตัวเข้าไปในผ้าห่มผืนหนาเดียวกับฟาง

            ก่อนจะดึงคนตัวเล็กเข้าในอ้อมกอดอย่างหวงแหน " พี่ขอโทษ..พี่ขอโทษ..พี่ขอโทษ..ตัวเล็ก " ป๊อปปี้พูดพลางกระชับกอดแน่นพูดพร่ำแต่คำว่าขอโทษ คนตัวเล็กในอ้อมกอดไม่มีแววว่าจะตื่นทำให้ป๊อปปี้เลือกที่จะหลับตาลงช้าๆ

             " อื้อ..." เมื่อเวลาเย็นคนตัวเล็กที่ได้หลับอย่างเต็มที่เริ่มรู้สึกตัวมือเล็กยกขึ้นขยี้ตาอย่างเด็กๆก่อนจะลืมตาพบว่ามีคนกอดเทออยู่ " พี่ป๊อป.." ฟางเรียกชื่อคนที่กอดเทออยู่ออกมาอย่างแผ่วเบานัยตาเริ่มสั่นระรินน้ำตาเริ่มคลอในตาคู่สวยเมื่อพบว่าคนที่กอดเทออยู่คือป๊อปปี้

            ภาพที่เขาเย็นชาใส่เทอหมานเมินเทอภาพที่เขาอยู่กับพิมภาพที่ทั้งสองยิ้มให้กัน.. " ฟะ..ฟาง " ป๊อปปี้เมื่อรู้สึกว่าคนในอ้อมกอดตัวสั่นจึงลืมตาขึ้นมาก็พบว่าฟางร้องไห้ก่อนจะเช็ดน้ำตาให้ฟางอย่างตกใจ " ฟาง..ฟางเป็นอะไร ? " ปีอปปี้ผละออกจากการกอดก่อนจะถามคนตัวเล็กด้วยความเป็นห่วง

           " ฮึก...ฮือ..พี่ป๊อปใจร้าย...พี่ป๊อปนิสัยไม่ดี...ฮึก..คนไม่ดี..ฮือๆ คนหลอกลวง..ฮึก " ฟางพูดก่อนจะทุบรัวๆที่อกแกร่งของป๊อปปี้อย่างไม่หยุดยั้ง " เด่วก่อนฟางๆ เด่วก่อนน่ะครับๆ พี่ขอโทษ...พี่ไม่ได้หลอกฟางน่ะ พี่จะหลอกเราไปทำไม ? " ป๊อปปี้พูดก่อนจะรวบมือเล็กของคนตรงหน้าไว้

            " ไม่..ฟางไม่ฟังอะไรทั้งนั้น !! "ฟางพูดก่อนที่จะเอามือเล็กอุดหูทั้งสองข้างของตัวเอง " ไม่เอาหน่า..คนดี..ฟังพี่เถอะน่ะครับ..พี่ขอร้อง พี่ไม่อยากให้เราสองคนเป็นแบบนี้เลย.." ป๊อปปี้พูดก่อนจะค่อยๆจับมือฟางที่อุดหูไว้แล้วค่อยๆเลื่อนลง

            " นะ..ครับ..ฟังพี่ก่อนน่ะคนดี.." ปีอปปี้พูดก่อนที่มือหนาจะค่อยๆยกขึ้นทาบหน้าสวยที่ตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำตา " พี่กับพิม..เราไม่ได้มีอะไรลึกซึ้งกันน่ะครับ..เขาก็แค่คู่ควงน่ะ..มาเฟียทุกคนต้องมีคู่ควงเวลาออกงานเท่านั้นแหละครับ...ฟางอย่าคิดมากเลยน่ะ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะลูบผมฟางอย่างอ่อนโยน

            " แล้วทำไม..พี่ปีฮปไม่กลัวเขาเป็นอันตรายหรือยังไง ? " ฟางยังคงรั้นต่อ " พิมเขาเป็นคนเสนอตัวเข้ามาเองน่ะ..พี่ไม่ได้ไปฉุดเขามาสักหน่อย " ป๊อปปี้ตอบ " แน่ะ..พี่ป๊อปบอกว่าเขาเสนอตัวแล้วเสนอในด้านไหนบางล่ะค่ะ ? " ฟางพูดก่อนจะเบทอนหน้าหนีป๊อปปี้

            " จริงๆแล้วก็...เสนอทุกด้านอ้ะน่ะ...ฮ่ะๆๆ แต่พี่ก็รับเขาแค่การออกงานเท่านั้นแหละน่าๆ " ป๊อปปี้พูดประโยคแรกเมื่อเห็นฟางถึงกับตาโตทำให้เขาหลุดขำออกมาทันที " อย่ามาขำฟางน่ะพี่ป๊อปแล้วก็ไม่ต้องมาอ้อนด้วย " ฟางพูดเมื่อเห็นป๊อปปี้โอบเอวของเทอเข้ามาใกล้ตัว

           " เอ้า..ฟางอ่า..." ป๊อปปี้ถึงกับหน้างอเมื่อเห็นฟางดันเขาออกก่อนจะลุกหนีเข้าห้องน้ำไป " ฟางๆฟางบอกพี่มาก่อนว่าฟางยกโทษให้พี่แล้วววววว " ป๊อปปี้วิ่งไปเคาะประตูห้องน้ำฟาง " ค้าาาๆ ยกโทษแล้วค้าาา พี่ปีฮปไปอาบน้ำแล้วลงไปทานข้าวกันน่ะค่ะ " ฟางที่ตะโกนสวนกลับมาทำให้ป๊อปปี้ถึงกับยิ้มแป้นก่อนจะเดินกลับห้องตัวเองไปอย่างอารมณ์ดี

ห้องอาหาร 

            " อ่าว..คุณหนูฟางดีขึ้นแล้วหรอค่ะ ? เห็นน้ำปั่นบอกว่าคุณหนูไม่ค่อยสบายอีกแล้ว " ป้าแจ่มเดินเข้ามาหาฟางเมื่อเห็นว่าฟางเดินลงมา " ฟางดีขึ้นแล้วค่ะป้าแจ่ม เด่วฟ้าแจ่มช่วยจัดโต๊ะทีน่ะค่ะ " ฟางพูดก่อนจะยิ้มหวานให้กับป้าแจ่ม

            " เผื่อผมด้วยน่ะครับ ป้าแจ่ม " ป๊อปปี้ที่ลงมาอีกคนพูดขึ้น " ค่ะๆเด่วป้าจัดการให้น่ะค่ะ " ป้าแจ่มพูดก่อนจะเดินไปที่ห้องอาหารเพื่อจัดอาหารเย็นให้ทั้งคู่ " ป่ะ..คนสวยไปทานข้าวกันดีกว่า" ป๊อปปี้พูดก่อนจะโอบเอวบางเข้าไปในห้องอาหาร

            เมื่อป้าแจ่มจัดโต๊ะเสร็จทั้งสองกินข้าวอย่างมีความสุขป้าแจ่มและน้ำปั่นเห็นผู้เป็นนายทั้งสองมีความสุขก็พลอยยิ้มไปด้วย  เมื่อทั้งกินอิ่มต่างฝ่ายก็ต่างแยกย้ายกันไปฟางขึ้นห้องแต่ปีอปปี้ยังต้องไปเครียงานที่ห้องทำงานจึงเดินมาส่งฟางก่อน

            " ฝันดีน่ะครับตัวเล็ก รีบๆนอนล้ะ..แล้วเด่วพรุ่งนี้พี่จะพาไปซื้อของขวัญ " ป๊อปปี้พุดพลางมือหนายกขึ้นวางบนหัวคนตัวเล็กอย่างเอ็นดู " ของขวัญ ? ของขวัญอะไรกันค่ะ ? " ฟางถามพลางเอียงคอถามอย่างสงสัย " ฮ่ะๆๆ เด่วพรุ่งนี้เราก็รู้เองน่าๆ ป้ะๆๆนอนได้แล้วครับ " ปีฮปปี้พูดก่อนจะดันฟางเข้าในห้อง

             " เดี๋ยวสิค้าาา ฟางจะบอกว่า พี่ป๊อปเองก็อย่าโหมงานมากน่ะค่ะเพิ่งออกจากโรงบาลที่ให้ทำเพราะเห็นว่าพี่เขื่อนไม่อยู่น่ะค่ะเลยให้ทำไม่งั้นไม่มีทาง เพราะงั้นก็เครียงานเสร็จแล้วรีบนอนน่ะค่ะ ฝันดีค่ะ " ฟางพูดก่อนจะยิ้มหวานให้ปีอปปี้  " รับทราบครับ เจ้าหญิงของพี่ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะโน้มลงจูบที่หน้าผากมลของคนตัวเล็ก

____________________________________________________________________________

มาแล้วน้าาาตอนที่ 32 เอ๊ะ..ของขวัญอะไรกันน่ะ ? 

ขอโทษน้าที่ไม่ได้มาอัพให้พอดีติดธุระอ่า ขอโทษน้าาๆ 

เม้นเยอะๆน้าาา 

มาส่งทุกคนเข้านอน ฝันดีน่ะลีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนนน 

เจอกันตอนหน้าน้าา