So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

สวนหย่อมในโรงพยาบาล

               เควินเข็นรถพาฟางมาที่สวนหย่อมของโรงพยาบาลก่อนจะนั่งลงข้างๆรถเข็นของฟาง    " เทอหึงเฮีย..ทำไมเทอไม่บอกเขาไปล้ะ ? " เควินถามขึ้น " จะบ้าหรอ ? ฉันเป็นผู้หญิงน่ะ..แล้วจะมีสิทธิ์อะไรไปหึงเขา..ในเมื่อเขาบอกคนอื่นว่าฉันเป็นเพียงน้องสาวของเขา.." ฟางพูดก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมาจากตาคู่สวย

              " เฮ้ๆ ไม่เอาหน่าๆ เทอร้องไห้อีกแล้วน่ะ " เควินพูดก่อนจะยกมือขึ้นเช็ดน้ำตาให้ฟาง " เทอนี้นอกจากจะจุ้นจ้านแล้วยังขี้แงอีกน่ะเนี่ย " เควินบ่นพลางเช็ดน้ำตาให้ฟาง " นี่ ! นายกล้าว่าฉันหรอ ? " ฟางถามก่อนจะค้อนวงใหญ่ใส่เควิน " ฮ่ะๆ ก็มันจริงนิเทอเนี่ยน้าา " เควินพูดก่อนจะยีผมฟางจนฟู

             " ไอ่บ้าาาๆ นี่แน่ะๆๆๆนายแกล้งฉันหรอๆ " ฟางพูดพร้อมกับทุบเควินไม่หยุด " โอ๊ยๆๆ เจ็บแล้ววๆเจ็บแล้วค้าบบๆ " เควินพูดก่อนจะรีบลุกหนีฟาง " แฮ่กๆๆ " ฟางที่ทุบไม่นานก็หอบ " ฮ่ะๆๆแค่นี้ก็หอบแหละๆ " เควินพูดก่อนจะเดินกลับมานั่งที่เดิม

            " ก็ฉันเหนื่อยนิ..เอ่อ..จริงสิว่าจะถามนายตั้งแต่อยู่ที่งานแล้วนายกับพี่ป๊อปรู้จักกันด้วยหรอ ? " ฟางหันไปถามเควิน " อยากรู้จริงๆหรอ ? " เควินหันไปพลางฟางก่อนจะยิ้มให้ " อยากสิๆ " ฟางพูดก่อนจะเขย่าแขนเควินอย่างอยากรู้

            " ฮ่ะๆๆ เด็กน้อย..เมื่อถึงเวลานั้นน่ะเทอก็จะรู้ทุกอย่างเอง " เควินพูดก่อนที่มือหนาจะยกขึ้นโยกหัวฟางเบาๆ " อ๊ะ...ทำไมน่ะ..ทุกคนต้องมองว่าฉันเป็นเด็กอยู่เลื่อยเลย ? " ฟางพูดก่อนจะทำหน้างอ " หึๆ ทำไมล่ะ ? เป็นเด็กไม่ดีหรือไง ? เทอรู้มั๊ยโลกของเด็กน่ะสวยงามแค่ไหน " เควินพูดก่อนจะยิ้มให้ฟางอย่างอ่อนโยน

             " ฮือออออๆ ไม่เอาๆ ผมไม่เอาๆ ฮืออออๆ ไม่เอาน่ะ ออกไปๆ " มีเสียงหนึ่งดังขึ้นทำให้ทั้งคู่หันไปหาต้นเสียงนั้น " เกิดอะไรขึ้นน่ะ ? เควินไปดูกันๆ " ฟางพูดก่อนจะเขย่ามือเควิน " โอเคๆป่ะๆ " เควินพูดก่อนจะเข็นรถฟางไปทางต้นเสียง  

           " เอ๊ะ..เทอรออยู่รอนี้แปปนึงน่ะ " เควินพูดก่อนฟางเมื่อเห็นพยาบาลคนหนึ่งพยายามจะฉีดยาให้เด็กผู้ชายที่ร้องไห้ไม่ยอมให้ฉีดก่อนจะเดินไปหาเด็กคนนั้น " หนุ่มน้อยเป็นอะไรไปครับ ? " เควินที่เข้าไปหานั่งยองๆเข้ารถเข็นเด็กน้อยก่อนที่จะลูบหัวเด็กน้อยอย่างปลอบโยน

            " พะ..พี่..พี่ชาย ฮืออๆ ช่วยผมด้วยๆ ฮือๆ พี่พยาบาลเขาจะฉีดยาผม ฮึก..มันเจ็บ ฮึก.." เด็กน้อยร้องไห้ก่อนจะพูดออกมาอย่างลำบาก " ไม่เอาหน่าๆ เราเป็นผู้ชายน่ะ ต้องเข้มแข็งน่ะ จะมาร้องไห้อย่างนี้มันไม่ได้ ต้องเข้มแข็งฉีดยาแค่นี้น่ะมันเรื่องเล็กๆ อืม..งั้นอ้ะนี้อ้ะพี่ให้ " เควินพูดก่อนจะยื่นอมยิ้มให้เด็กน้อย

             " ฮึก..จริงๆหรอครับ ? " เด็กน้อยเงยหน้าที่มีแต่น้ำตาขึ้นมาก่อนจะพูดขึ้น " จริงสิ..เนี่ยมีผู้หญิงอยู่ตั้งเยอะไม่อายหรือไงร้องไห้ต่อหน้าผู้หญิงน่ะ " เควินพูด " คะ..ครับๆ รู้แล้วๆ " เด็กน้อยพูดพลางปาดน้ำตาออกจากหน้า " ดีมาก " เควินพุดก่อนจะโยกหัวเด็กน้อยเบาๆ 

             " พี่พยาบาลครับ ฉีดเลยครับบอสพร้อมแล้ว " บอสพูดก่อนจะถลกแขนเสื้อขึ้นให้พยาบาลก่อนจะที่พยาบาลจะค่อยๆฉีดยาให้ บอสนิ่วหน้าด้วยความเจ็บปวดก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อพยาบาลฉีดเสร็จ " เก่งมากครับน้องบอสเด่วเรากลับห้องกันดีกว่าเนอะ ขอบคุณ คุณมากน่ะค่ะ " พยาบาลสาวเก็บเข็มฉีดยาก่อนจะหันมากล่าวขอบคุณเควิน

            " พี่ชื่ออะไรครับ ? " บอสหันไปถามเควิน " พี่ชื่อเควินครับ อ้ะ..นี่ ของรางวัลสำหรับคนเก่งครับ " เควินพูดก่อนจะยื่นอมยิ้มให้บอส " ขอบคุณครับพี่เควิน " บอสรับไว้ก่อนจะกล่าวขอบคุณ " ไม่ต้องขอบคุณพี่หรอก..นู้นๆ ขอบคุนพี่สาวคนนั้นดีกว่าพี่เขาฝากมาให้เรา " เควินพูดก่อนจะชี้ไปที่ฟางที่นั่งทำหน้างงอยู่

             " งั้นก็....." บอสกระซิบเควินก่อนที่ทั้งคู่จะขำกันออกมาทำให้ฟางได้แต่เคียงคอด้วยความสงสัย แล้วบอสก็กลับห้องไปก่อนที่เควินจะเดินกลับมาหาฟาง " นี่นายกับน้องเขาพูดอะไรกันน่ะ ? " ฟางถามด้วยความสงสัย " อ้อ..ไม่มีอะไรมากหรอก น้องบอสแค่ชมว่าเทอสวยดีน่ะ " เควินพูดก่อนจะนั่งลงข้างๆฟาง

             " อืม..นายนี้ก็ดูเป็นคนดีรักเด็กเหมือนกันน่ะ " ฟางพูดก่อนจะหันไปยิ้มให้เควิน " ฮ่ะๆ บางทีฉันอาจจะไม่ได้เป็นคนดีอย่างที่เทอคิดก็ได้น่ะ " เควินพูดก่อนจะยิ้นกลับ " หมายคะ....." 

แค่ข่าวลือที่ได้ยินมันก็ช้ำจนทนไม่ไหว..บอกข่าวร้ายของหัวใจให้จบๆกันไปเสียที

          ก่อนที่ฟางจะพูดอะไรเสียงโทรศัพท์ของเควินก็ดังขึ้นเสียก่อน เควินยกมือเชิงขอโทษก่อนจะรับโทรศัพท์ " ฮัลโหล..ห้ะ ? แล้วทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ ? โอเคๆ ...อืม..เด่วฉันจะรีบไป " เควินพูดก่อนจะวางสายไป " ฟางฉันขอโทษน่ะคือฉันต้องไปแล้ว เด่วฉันไปส่งเทอที่ห้องน่ะ " เควินพูดพูดก่อนจะเข็นรถฟางกลับเข้าตัวอาคาร

            " อ่าว..ฟางเควินอยู่นี้เอง " แก้วพูดเมื่อเห็นเควินเข็นฟาง " อ่าว..เฟย์แก้ว ฉันฝากฟางหน่อยสิพอดีฉันมีธุระนิดหน่อยน่ะ " เควินหันไปพูดกับแก้วเฟย์ " ได้สิๆ " เฟย์ตอบ " ฟางฉันต้องไปก่อนน่ะหายเร็วๆล่ะ แล้วเจอกันน่ะ เฮีบโมะ เฮียเขื่อน หวัดดีครับ บายเฟย์แก้ว " เควินพูดรัวๆก่อนจะรีบเดินไป

            " รีบไปไหนของเขาน่ะ ? " ฟางบ่น " มันคงมีธุระละหน่าๆ เป็นไงเรากลับห้องกันดีกว่าเนอะ ? " เขื่อนเดินมาก่อนจะเข็นรถให้ฟาง " ไม่ค่อยอยากกลับเลย.." ฟางพูดก่อนจะก้มหน้าลง " ไม่เอาหน่าฟาง ไปกันดีกว่าาาไปๆๆ " เฟย์พูดก่อนจะเดินไปพร้อมๆกับฟาง

            เมื่อเปิดประตูห้องเข้าไปก็เจอเพียงป๊อปปี้ที่นั่งดูทีวีตีหน้านิ่งอยู่ " เอ่อ..พวกฉันกลับก่อนน่ะว้อยๆ มีไรก็เครียกันเบาๆน่ะที่โรงพยาบาล " เขื่อนพูดก่อนจะหันไปพูดกับป๊อปปี้ " ฉันกลับก่อนน่ะแกเด่วจะมาหาใหม่ " เฟย์พูดกับฟางก่อนจะลากแก้วออกไปตามด้วยเขื่อนกับโทโมะ

             " หึ..ไปไหนกันมาล่ะตั้งนานแสนนาน " ป๊อปปี้พูดขึ้นทั้งๆที่ยังไม่ละสายตาไปจากทีวีเลย " แล้วยังไงล่ะค่ะ ? เควินกับฟางเป้นเพื่อนกัน ไม่เหมือนใครบางคน นี่กลับไปแล้วหรอค่ะ ? นึกว่าจะมานอนเฝ้า " ฟางไม่วายประชดกลับ " แล้วยังไงล้ะ ? เรามันเป้นผู้หญิงกับผู้ชายใครมาเห้ฯมันจะไม่ดี " ป๊อปปี้ก็ยังไม่ยอมแพ้

              " แล้วยังไงล่ะค่ะ ? แล้วพี่กลับคุณพิมอะไรนั้นไม่ใช่ผู้หญิงกับผู้ชายหรือยังไง ? ควงกันไปงานซะขนากนั้นน่ะ หึๆ ถ้าไม่มาเจอฟางคงไปไหนต่อไหนกันแล้วมั้งค่ะนั้น " ฟางพูดอย่างไม่ยอมแพ้ " พี่ไม่ใช่คนอย่างนั้นน่ะฟาง !! มีแต่เราเหอะ ถ้าวันงานไม่เจอพี่คงไปไหนกับมันต่อล้ะสิ " ป๊อปปี้พูดด้วยอารมณ์ก่อนจะตวัดสายตาคมมาจ้องฟาง

            " ฟางก็ไม่ใช่คนอย่างนั้นแต่ถ้าพี่มองฟางเป้นคนอย่างนั้นเราก็ไม่มีอะไรจะต้องพูดกันอีก !!! " ฟางพูดก่อนจะคลุมโปรงหนีเพื่อไม่ให้ป๊อปปี้เห็นน้ำตาที่ไหลออกมาไม่ขาดสายของเทอ " โธ่เว้ย ! " ป๊อปปี้ได้แต่ตุบกับเตียงอย่างระบายอารมณ์

_________________________________________________________________________________

ตอนที่ 30 มาแล้วว เป็นยังไงบ้าง ? 

เม้นเยอะๆน้าาา 

มาส่งทุกคนเข้านอน ฝันดีน้าลีดเดอร์ที่น่ารักทุกคนน 

เจอกันตอนหน้าน้าา  

ปล.พรุ่งนี้ไรเตอร์มีธุระตอนเช้าเลยจะมาอัพให้อีกทีตอนกลางคืนน้าา