So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

 
 
ที่โรงพยาบาล 
 
 
           " ฮึกๆ พี่ป๊อป..พี่ป๊อปได้ยินฟางมั๊ย ? ฮึกๆ พี่ปีอปตื่นขึ้นมาคุยกับฟางก่อน พี่ป๊อปอย่าเป็นอะไรไปน้ะ ฮึกๆ " ฟางที่วิ่งมาพร้อมๆเตียงพยาบาลที่มีร่างของป๊อปปี้อยู่พูดทั้งงน้ำตา " พี่ป๊อป ฮือๆ อย่าเป็นอะไรน่ะ ฮึกกกๆ " ฟางพูดไปพลางจับมือป๊อปปี้ไว้ไม่อยมปล่อย " ญาตช่วยรออยู่ข้างนอกน่ะค่ะ " นางพยาบาลพูดก่อนจะดันทุกคนไม่ให้เข้าไปในห้องฉุกเฉิน " ใจเย็นๆน่ะฟางไอ่ป๊อปถึงมือหมอแล้ว " เขื่อนเข้ามาปลอบฟางที่ยังร้องไห้ไม่หยุด 
 
 
            " ใช่ฟาง..แกใจเย็นๆก่อนน่ะ " แก้วและเฟย์เดินเข้ามาปลอบฟางตอนนี้ทุกคนตกอยู่ในความเศร้าจนไม่มีใครสังเกตว่าใครอีกคนหายไป " หมอค่ะพี่ป๊อปเป็นยังไงบ้างค่ะ ? " ฟางพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าหมอเดินออกมา " กระสุนถูกจุดสำคัญครับ ที่นี่เรามีเครื่องมือไม่เพียงพอหมอว่าจะส่งตัวคนไข้ไปที่โรงพยาบาลในกรุงเทพครับ " หมอพูดออกมาทำให้ฟางถึงกับทรุดโทโมะจึงรีบมาประคองไว้
 
 
           " หมอครับผมขอคุยด้วยหน่อยครับ " จองเบพูดก่อนจะเดินไปกับหมอ สักพักก็เดินกลับมา " เดินฉันจะย้ายไอ่ป๊อปไปโรงพยาบาลในเครือมังกรฟ้าแล้วเด่วฉันจะผ่าตัดมันเองพวกแกตามไปแล้วกันส่วนรถฉันก็เอาไว้ที่นี่ก่อนก็ได้ " จองเบพูดก่อนจะเดินไปขึ้นรถโรงบาลที่เตรียมไว้ " พี่โมะพี่เบเขา...? " แก้วพูดขึ้น " มันเป็นหมอน่ะ พวกเราไปกันเถอะเด่วฟางกับแบมไปกับพี่ก็ได้น่ะ " โทโมะพูดขึ้น 
 
 
            " เด่วเฟย์เอายัยฟางไปเองดีกว่าค่ะพี่โมะ ป้ะ พี่เขื่อน " เฟย์พูดพลางหันไปบอกเขื่อนที่อุ้มฟางขึ้นเพราะร้องไห้จนไปลมไป " เอางั้นก็ได้แล้วเจอกันน่ะ เอ่อ..แล้วน้องแบมไปไหนอ่ะแก้ว ? " โทโมะพูดก่อนที่ทุกคนจะมองหาแบม " อยู่นี้ค่ะๆ " แบมที่วิ่งมาพูดขึ้น " น้องแบมไปไหนมาจ้ะ ? " จินนี่ถามขึ้น " อะ..เอ่อ..แบมไปเข้าห้องน้ำมาน่ะค่ะ " แบมพูด " งั้นเทอไปกับฉันน่ะแบม " แก้วพูดก่อนทุกคนจะเดินไปที่รถ 
 
 
โรงพยาบาล ( เครือของมังกรฟ้า )
 
 
           " ไอ่เบ ไอ่ป๊อปเป็นไงบ้างว้ะ ? " เขื่อนที่วิ่งมาพร้อมโทโมะและเคนตะพูดขึ้น " พ้นขีดอันตรายแล้วว้ะแต่อาจจะต้องพักฟื้นนานอยู่ว้ะ มันทิ้งไว้นานเลยทำให้ข้างในมันแย่เลยว้ะ ฉันส่งตัวมันไปอยู่ชั้นบนแล้วคงยังไม่ฟื้น พวกแกไปพักก่อนก็ได้ " จองเบพูดเมื่อออกมาจากห้องผ่าตัด " แล้วพวกผู้หญิงล่ะ ? " จองเบถามเพราะไม่เห็นพวกฟาง
 
 
        " พวกฉันไปส่งแล้ว " เคนตะตอบ " น้องฟางเป้นไงบ้างว้ะ ? " จองเบถามต่อ " ก็แย่อยู่ว้ะ แต่ฉันให้เฟย์กับแก้วอยู่เป็นเพื่อนแล้วล้ะ " โทโมะตอบ " อืม..งั้นฉันไปดูคนไข้ก่อนแล้วกันแล้วเจอกัน " จองเบพูดก่อนจะเดินออกไป " ขึ้นดูมันก่อนเถอะว้ะตอนนี้มันไม่ปลอดภัย " เคนตะพูดก่อนที่ทุกคนจะขึ้นไปยังชั้นบนสุดของโรงพยาบาลซึ่งทั้งชั้นมีอยู่ห้องเดียว
 
 
          " เด่วฉันโทรไปส่งงานลูกน้องก่อน " เขื่อนพูดก่อนจะเดินออกไปนอกระเบียงเพื่อโทรสั่งลูกน้องให้มาเฝ้าป๊อปปี้เพราะกลัวพวกกวินจะมาทำร้าย " พี่ปีอปเป็นยังไงบ้างค่ะ ? " ฟางที่เปิดประตูเข้ามาพร้อมเฟย์กับแก้วสร้างความตกใจให้กับทุกคน " ฟางมาได้ยังไงพี่บอกให้เราพักไม่ใช่หรอ ? " เขื่อนที่คุยโทรศัพท์เสร็จเข้ามาถามฟางอย่างตกใจ
 
 
          " ฟางเป็นห่วงพี่ป๊อปค่ะ " ฟางตอบก่อนจะเดินไปที่เตียง " เฟย์กับแก้วห้ามแล้วแต่ฟางไม่ฟังอ้ะ " เฟย์พูดพลางทำหน้างอเพราะเป็นห่วงฟางที่ดื้อจะมาโรงพยาบาลให้ได้ " ไม่เป็นไรหรอกน่า " เขื่อนพูดพลางลูบหัวเฟย์อย่างอ่อนโยน 
 
 
          " พี่ป๊อปเป็นยังไงบ้างค่ะ ? " แก้วหันไปถามโทโมะ " พ้นขีดอันตรายแล้วแต่ว่าคงต้องพักฟื้นยาว " โทโมะตอบ " ฉันว่าคงไม่ได้พักว้ะ พวกแกก็รู้ไอ่ป๊อปมันดื้ออย่างกับอะไรดี " เคนตะตอบพลางมองไปที่ป๊อปปี้ที่นอนอยู่บนเตียง ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบก่อนที่ทุกคนจะทยอยกันออกไปเพื่อให้ฟางได้อยู่กับป๊อป
 
 
          " พี่ป๊อป..เมื่อไหร่พี่จะฟื้น ? เมื่อไร่พี่จะตื่นขึ้นมาคุยกับฟาง...ฮึก...พี่ใจร้ายทิ้งให้ฟางอยู่คนเดียว..ฮึก... " ฟางพูดทั้งน้ำตาก่อนจะยกมือของป๊อปปี้ขึ้นทาบแก้มของตนไว้ " ฟางกลับไปพักที่บ้านก่อนน่ะ..แล้วพรุ่งนี้ค่อยมาหาป๊อปใหม่ " เขื่อนเดินเข้ามาแตะไหล่ฟางที่ฟุบหลับอยู่ข้างๆป๊อปปี้ 
 
 
          " น้ะ..เชื่อพี่เราก็เป็นน้องพี่คนหนึ่งถ้าเราเป็นอะไรไปอีกคนพี่คงแย่ " เขื่อนพูดขึ้นเมื่อเห็นฟางจะขัด " ก็ได้ค่ะ " ฟางพูดก่อนจะค่อยๆลุกขึ้นโดยมีเฟย์ช่วยพยุง " เด่วคืนนี้ฉันกับแก้วนอนเป็นเพื่อนแกน้ะ " เฟย์พูดขึ้นฟางพยักหน้ารับก่อนจะหันไปมองป๊อปปี้ " พี่ให้คนมาดูแลมันแล้วเราไม่ต้องเป็นห่วงน่ะ " โทโมะพูดอย่างรู้ทัน " ค่ะ.." ฟางพูดก่อนจะเดินออกไป
 
 
ที่คฤหาสน์  
 
 
         " แก..นอนพักซะน้ะพรุ่งนี้จะได้มีแรงไปหาพี่ป๊อปไง " แก้วพูดก่อนจะในฟางนอน " อืม..ขอบใจพวกแกมากน่ะ " ฟางพูดก่อนจะยิ้มให้เฟย์กับแก้ว " ก็แกเพื่อนพวกฉันนิไม่ให้ดูแลแกจะให้ไปดูแลใคร อ้ะๆนอนได้แหละ " เฟย์พูดก่อนจะดันตัวฟางให้นอนลง
 
 
เช้าวันต่อมา 
 
 
         " พี่ป๊อปค่ะ..ฟางมาแล้วน่ะค่ะ " ฟางที่เปิดประตูเข้ามาพร้อมกับดอกไม้ช่อใหญ่พูดขึ้น " พี่เป็นยังไงบ้างน่ะ ? นอนอยู่อย่างนี้ไม่เมื่อยหรอ ? ตื่นมาได้แล้วน่ะคนเก่งของฟาง " ฟางที่เอาดอกไม้ไปใส่แจกันพูดก่อนจะเดินมาที่ข้างเตียง " วันนี้ฟางมีนิยายเล่มโปรดของฟางมาอ่านให้พี่ฟังด้วยน่ะ " ฟางพูดก่อนจะนั่งลงข้างป๊อปปี้ก่อนจะเริ่มอ่านหนังสือ
 
 
         โดยที่เอื้อมมือไปจับป๊อปปี้ไว้ " เนี่ย..พี่ป๊อปรู้มั๊ยว่าฟางเริ่มเขียนนิยายแล้วน้ะ พี่ป๊อปเป็นกำลังใจให้ฟางด้วยน้า " ฟางพูดเมื่ออ่านนิยายจบก่อนจะหยิบโน้ตบุ๊คเครื่องสวยออกมาเปิดเพื่อเขียนนิยายจนกระทั่งถึงตอนเย็น  " ฟางครับ..พี่มารับแล้วน้ะ กลับบ้านกันครับ " เขื่อนที่เปิดประตูเข้ามาพูดขึ้น
 
 
        " เอ่อ..พี่เขื่อนค่ะ...คืนนี้ฟางขออยู่ฝากพี่ป๊อปได้มั๊ยค่ะ ? " ฟางพูดขึ้นพลางถอดแว่นสายตาที่ใส่ตอนเขียนนิยายออก " ไม่ได้ครับ..พรุ่งนี้ฟางต้องไปโรงเรียนน่ะอย่าลืมสิครับ..เด่วพรุ่งนี้กลับจากโรงเรียนพี่ค่อยพามาหาไอ่ป๊อปน้ะ โอเคมั๊ย ? " เขื่อนพูดพลางลูบผมฟางอย่างปลอบโยน " ก็ได้ค่ะ ฟางไปก่อนน่ะค่ะพี่ป๊อปแล้วพรุ่งนี้ฟางจะมาใหม่ " ฟางพูดก่อนจะเดินไปจูบลงที่หน้าผากของป๊อปปี้ก่อนจะเดินเก็บของออกไป
 
 
       " เมื่อไหร่แกจะฟื้นว้ะไอ่ป๊อปทุกคนรอแกอยู่น้ะ " เขื่อนหันไปพูดกับปีอปปี้ที่นอนไม่รู้ตัวอยู่บนเตียงก่อนจะเดินออกมาข้างนอก " ถ้าไม่ใช่จองเบห้ามใครเข้าไปเด็ดขาดเข้าใจมั๊ย ? " เขื่อนหันไปพูดกับลูกน้องที่เขื่อนให่มาเฝ้าไว้ทั้งสี่คน " ครับคุณเขื่อนพวกเราจะดูแลนายใหญ่เท่าชีวิตครับ " ลูกน้องคนหนึ่งตอบ " ดีมาก ฉันฝากด้วย " เขื่อนพูดก่อนที่จะเดินตามฟางไป
 
 
 
 
________________________________________________________________________________
เยเย้ๆๆ !!มาแย้วกับตอน 18 เป็นยังไงบ้างง ? รู้สึกเม้นหายแงงง เสียใจ 
ขอโทดน้าช่วงนี้วุ่นๆเลยไม่ค่อยได้มาอัพ
อย่าลืมติดตามกันน้าา
สนุกมั๊ยอ้ะ ?? กลัวทุกคนจะเบื่อ 
เม้นเยอะๆน้าขอกำลังใจหน่อยแหะๆ 
เจอกันตอนหน้าน้าาาา