So Cute !! ยัยจอมจุ้นป่วนหัวใจนายมาเฟีย

ปังง !!             

            " กริ๊ดดดดดดดดดดด ! " เสียงปืนดังทำให้ทุกคนแตกตื่น " เวรแล้วไง ! " เขื่อนพูดออกมาอย่างหัวเสีย " ทุกคนหมอบลง !! " ป๊อปปี้บอกทุกคนก่อนจะกดคนข้างตัวเขาให้หมอบลง " พะ..พี่ป๊อป..นี่มันอะไรกัน " ฟางพูดด้วยน้ำเสียงสั่นอย่างหวาดกลัว

           " ฟางใจเย็นไว้น่ะพี่จะไม่ปล่อยให้เราเป็นอะไรแน่ ! " ป๊อปปี้พูดพลางกุมมือฟางไว้แน่ " นายครับพวกมันมาแล้วครับ " ลูกน้องของป๊อปปี้รีบวิ่งมาบอกนายของตน " รู้แล้ว พวกนายส่วนหนึ่งไปกันมันไว้ส่วนอีกส่วนหนึงไปกับพวกฉัน ไป !! " ป๊อปปี้หันไปสั่งลูกน้องก่อนจะหันไปหาพวกที่เหลือ

          " เด่วพวกเราต้องไปท้ายเกาะมีเรือสำรองอยู่ " ป๊อปปี้พูดพลางหยิบปืนที่เขาพกไว้ติดตัวตลอดเวลา " ไปวิ่งเร็วฟาง " ป๊อปปี้หันไปพูดกับฟางก่อนจะดึงมือฟางให้วิ่งตามเค้าพวกที่เหลือก็ตามมา ปัง ปัง ปัง !! และมีเสียงปืนดังตามหลังมาเป็นระยะๆ ทุกคนวิ่งไปทางท้ายเกาะ 

          " ไอโมะ ฉันฝากฟางที " ป๊อปปี้พูดเมื่อเห็นว่าลูกน้องที่เขาให้ต้านไว้เรื่องต้านไม่ได้ " พี่ป๊อปจะไปไหนค่ะ ? " ฟางถามเมื่อป๊อปปี้พูดอย่างนั้น " พี่จะไปจัดการพวกนั้น ฟางไปกับไอ่โมะแล้วดูแลตัวเองดีๆน่ะครับ " ป๊อปปี้พูดก่อนจะลูบหัวฟางอย่างรักใคร่

         " ไม่เอาฟางไปให้พี่ป๊อปไป " ฟางพูดพลางน้ำตาไหลส่ายหัวไปมาอย่างไม่ยอม " ไม่ได้น่ะลูกน้องพี่กำลังแย่พี่ปล่อยพวกเขาไม่ได้ " ป๊อปปี้พูดพลางเช็ดน้ำตาให้ฟาง " ไม่เอาน่าตัวเล็กอย่างองแงน้ะครับ " ป๊อปปี้ปลอบฟาง " ไอ่ป๊อปเด่วฉันกับไอ่เขื่อนไปกับแกเอง " โทโมะพูดทำให้คนข้างกายของทั้งสองถึงกับสะดุ้ง

         " ไม่เอาน้ะพี่เขื่อน/พี่โมะ " เฟย์กับแก้วพูดขึ้นมาพร้อมกัน " พวกพี่ไม่เป็นอะไรหรอกครับ " โทโมะพูด " รีบไปเถอะว้ะ " เขื่อนพูดขึ้นเมื่อเห็นท่าไม่ดี " งั้นพวกฉันฝากทางนี้ด้วยน่ะไอ่เบไอ่เคน " ป๊อปปี้หันไปพูดกับเคนตะกับจองเบ 

         " ตัวเล็กครับดูแลตัวเองดีๆน่ะ ไอ่เคนถ้าอีกสิบห้านาที่พวกฉันยังไม่ไปที่เรือพวกแกรีบขับเรือออกไปเลยน้ะ " ป๊อปปี้พูดกับฟางก่อนจะหันไปบอกเคนตะที่พยักหน้ารับ ฟางที่ทำท่าจะแย้งแต่ถูกป๊อปปี้จูบอย่างแผ่วเบาก่อนที่จะลูบผมฟางเบาๆก่อนจะรีบวิ่งไปส่วนโทโมะที่กอดแก้วก็ผละก่อนจะวิ่งตามป๊อปปี้ไปส่วยจูบลงที่หน้าผากสวยของเฟย์ก่อนจะวิ่งไปลูกน้องของป๊อปปี้รีบวิ่งไป

         ส่วนพวกที่เหลือรีบวิ่งไปที่มาทางด้านป๊อปปี้ที่ตอนนี้พวกของเขากำลังเสียเปรียบป๊อปปี้ที่มองเห็นตัวการถึงกับกำหมัดแน่น " มันมาที่นี่ได้ยังไง.." ป๊อปปี้พูดอย่างโกรธจัดเพราะที่นี่เป็นที่ๆไม่มีใครรู้ว่าเกาะนี้เป็นของเขา ป๊อปปี้พูดก่อนจะตรงไปที่ตัวการโดยใครขว้างเขายิงไม่ยั้งด้วยความโกรธแค้นโดยมีเขื่อนกับโทโมะกันหลังให้ 

         " ไอ่กวิน !! " ป๊อปปี้เรีกยกวินด้วยความโกรธแค้น " อ้าว..ไงว่ะเพื่อนรัก " กวินที่ยืนอยู่บนเรือถอดแว่นสีชาออกก่อนจะมองไปที่ป๊อปปี้เขื่อนและโทโมะ " แกต้องการอะไร !? " โทโมะถามขึ้น " ฮ่าๆฉันไม่ได้ต้องการอะไร แค่จะบอกว่าฉันกลับมาแล้ว หึๆ " กวินพูด

ปังง !!

          " ฮ่าๆนี้แค่เตือนน้ะว้อย ต่อไปเล่นมากกว่านี้อีก ฮ่าาาๆ " กวินพูดก่อนจะออกเรือไปพร้อมกับร่างของป๊อปปี้ที่ทรุดลงกุมท้องเขื่อนกับโทโมะช่วยกันยิงรัวไปที่ที่เรือแต่ไม่ทันก่อนจะรีบวิ่งมาพยุงป๊อปปี้ทันที " เฮ้ย !! ไอ่เชี้ยกวิน ไอ่ป๊อปไหวป่าวว้ะ ? " เขื่อนพูดอย่างหัวเสียก่อนจะถามป๊อปปี้

           ป๊อปปี้ไม่ได้ตอบเพียงแต่พยักหน้า " ฉันว่ารีบพาไอ่ป๊อปไปที่เรือเถอะ " ก่อนที่ทั้งสองจะรีบพาป๊อปปี้ไปที่เรือ " พี่ป๊อป ! ทำไมเป็นอย่างนี้ล้ะค่ะ ? " ฟางพูดอย่างตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้ที่ถูกเขื่อกับโทโมะหาบมา " เคนรีบออกเรือเร็ว " จินนี่หันไปเร่วเคนตะ 

           เคนตะรีบออกเรือ " พี่ป๊อปพี่อย่าเป็นอะไรน่ะ ฮือๆ " ฟางร้องไห้ก่อนจะลูบหน้าที่ตอนนี้ซีดของป๊อปปี้ที่นอนอยู่บนตักเทอ " คนสวย..อย่าร้องสิครับ " ป๊อปปี้ยกมือเช็ดน้ำตาให้ฟาง " พี่ป๊อป..ไม่เอา..พี่ปีอปอย่าหลับตาสิ " ฟางพูดเมื่อเห็นหลับป๊อปเริ่มไม่ไหว " ไอ่ป๊อปแกทนไว้น่ะเว้ย พวกฉันกำลังจะพาแกไม่โรงบาลแล้ว ห้ามหลับน่ะว้อย !" โทโมะพลางก่อนจะนั่งลงเขย่าป๊อปปี้เมื่อเห็นป๊อปปี้เริ่มจะหลับตา

           " ฉันดีใจน้ะ..ที่ทุกคนปลอดภัย.." ป๊อปปี้พูดก่อนที่ตาคู่สวยจะค่อยๆปิดลง " ไม่ๆๆพี่ป๊อปตื่นน่ะพี่ป๊อปไม่ๆๆพี่ป๊อไม่เอาน้ะ ฮือออๆ ถ้าพี่ไม่อยู่ใครจะอยู่กับฟางล้ะ ? พี่ป๊อปตื่นมาน้ะๆ ฮืออๆ " ฟางที่ร้องไห้ไม่ยอมหยุดทำให้ทุกคนถึงกับร้องออกมาเพราะสงสารฟาง

_____________________________________________________________________________

แฮ่ !! มาแย้วกับตอน 17 ป๊อปปี้จะเป็นยังไงบ้างน้ะ ? 

อย่าลืมติดตามกันน้าาา 

เม้นเยอะๆน้ะอยากรู้ว่าแต่ละตอนอ่านแล้วรู้สึกยังไง

มีอะไรจะแนะนำก็แนะนำกันเข้ามาได้เลยน้าาา

ขอโทดน้าทีหายไปแต่มาอัพให้แล้วน้าๆ

เจอกันตอนหน้าน้าา