เราจะข้ามเวลามาพบกัน ภาค 2
10.0
เขียนโดย Pang_JB
วันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 19.12 น.
29 chapter
36 วิจารณ์
37.27K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2557 20.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ในคืนนี้เธอหายไปไหน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ จากนั้นเราสองคนก็มานั่งคุยกัน เบลง่วงหรือป่าว นิดหน่อย งั้นก็ไนอนเถอะเบลนอนในห้องนะ แล้วเจมส์จะไปนอนที่ไหนละ เดี๋ยวเจมส์นอนที่หน้าที่วีเนี่ย จะดีหรอ ดีสิเบลไปนอนเถอะ ขอบใจนะ
past เจมส์
นี่ผมนอนไม่หลับเลยเมื่อรู้ว่ามีเมื่อมาอยู่ด้วยกันในคืนนี ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงต้องเป็นแบบนี้ด้วย และแล้วเวลาที่แสงสีขาวก็กลับมาอีกครั้ง ผมรีบเข้าไปดูทันที่ที่ผมเห็นแสงสีขาวนั้น และมันก็หมายความว่าเธอได้หายไปเช่นกัน แล้วพอเธอหายไปทำไมต้องรู้แปลกๆด้วยนี่
ณ. มหาลัย
" เจมส์ !!!!!!!!!!!!!!"
" อะไร " อะไรผมตอบเจ้าของเสียงโดยไม่ต้องมองเลยก็รู้ว่าเป็นเสียงของใครกัน
" คืนนี้ว่างป่าว " บอมถาม
" ไม่ว่าง " ผมตอบแบบไม่ต้องคิดเลยก็หัวใจของผมมันสั่งให้กลับไปรอเธอคนนั้น
" ไม่คิดสักหน่อยหรอวะ เราไม่เคยเห็นนายเป็นแบบนี้เลยวะ " บอมถาม
" ก็มันไม่อยากไปนี่หว่า " ผมตอบบอม
" ไม่ไปก็ไม่ไป " บอมตอบ
ที่บ้ามเจมส์
นี่ก็ใกล้เวลาที่เธอจะมาแล้วสินะ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตอนนี่้ผมทำอะไรแน่นอนผมนั่งมองสร้อยนาฬิกา แล้วและก็ไม่มี่วีแววว่าเธอจะมานี่ก็ 3 ทุ่มเข้าไปแล้วเธอก็ยังไม่มา หรือว่าเธอจะไม่มาอีกแล้วนะ ตอนนี้ในหัวใจผมเป็นกังวลมากถึงมากที่สุดก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันอยู่ๆน้ำตาของผมก็ไหลขึ้นมาเอง
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ
past เจมส์
นี่ผมนอนไม่หลับเลยเมื่อรู้ว่ามีเมื่อมาอยู่ด้วยกันในคืนนี ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงต้องเป็นแบบนี้ด้วย และแล้วเวลาที่แสงสีขาวก็กลับมาอีกครั้ง ผมรีบเข้าไปดูทันที่ที่ผมเห็นแสงสีขาวนั้น และมันก็หมายความว่าเธอได้หายไปเช่นกัน แล้วพอเธอหายไปทำไมต้องรู้แปลกๆด้วยนี่
ณ. มหาลัย
" เจมส์ !!!!!!!!!!!!!!"
" อะไร " อะไรผมตอบเจ้าของเสียงโดยไม่ต้องมองเลยก็รู้ว่าเป็นเสียงของใครกัน
" คืนนี้ว่างป่าว " บอมถาม
" ไม่ว่าง " ผมตอบแบบไม่ต้องคิดเลยก็หัวใจของผมมันสั่งให้กลับไปรอเธอคนนั้น
" ไม่คิดสักหน่อยหรอวะ เราไม่เคยเห็นนายเป็นแบบนี้เลยวะ " บอมถาม
" ก็มันไม่อยากไปนี่หว่า " ผมตอบบอม
" ไม่ไปก็ไม่ไป " บอมตอบ
ที่บ้ามเจมส์
นี่ก็ใกล้เวลาที่เธอจะมาแล้วสินะ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าตอนนี่้ผมทำอะไรแน่นอนผมนั่งมองสร้อยนาฬิกา แล้วและก็ไม่มี่วีแววว่าเธอจะมานี่ก็ 3 ทุ่มเข้าไปแล้วเธอก็ยังไม่มา หรือว่าเธอจะไม่มาอีกแล้วนะ ตอนนี้ในหัวใจผมเป็นกังวลมากถึงมากที่สุดก็ไม่รู้ทำไมเหมือนกันอยู่ๆน้ำตาของผมก็ไหลขึ้นมาเอง
ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ