จิราณี

8.7

เขียนโดย paeng

วันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 11.32 น.

  25 chapter
  48 วิจารณ์
  40.73K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 20 มีนาคม พ.ศ. 2557 19.37 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) แผนอะไร

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
     james past
ตอนนี้ผมและยัยเฉื่อยใส่ชุดกันเรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังมีคนมองพวกเราแบบคาดโทษอยู่ดี   
"เมื่อกี๊มันอะไรกัน!!"แม่ผมถามขึ้น แล้วจะให้ตอยยังไงดีล่ะ จะให้ตอบว่าผมกลัวผีแล้ววิ่งมาห้องของยัยนี่แล้วกอดจนล้มพับไปสองคนงั้นเหรอ
"ก็เจมส์เค้ากลัวผีจนเป็นสัน.....ดาน(คำว่าดานพูดเบาๆ)แล้วนี่คะ หมอนี่เลยวิ่งมาห้องหนูแถมยังกระโดดกอดจนล้มไปบนเตียงอีกต่างหากพอจะลุกเค้าก็ยังทับอยู่นั่นแหละ!!"ยัยเฉื่อย!! ถ้าจะเล่าแทบละเอียดขนาดนี้ไม่บอกแม่ไปเลยล่ะว่าฉัน ' เกือบจูบเธอ '
"จริงไหมเจมส์"แม่ผมถาม
"จริง!! จริงสิครับ แม่กูรู้ผมกลัวผีมากแค่ไหน"ผมรีบตอบไปแบบอึกๆอักๆก็เล่นถามแบบปุปปัปเลยหนิ
"งั้นป้าจะเชื่อเบลก็ได้"เห้อ โล่งอกนึกว่าแม่จะไม่เชื่อซะแล้ว
"แล้วทำไมคุณแม่ถึงเชื่อยยัยเฉื่อยล่ะครับ"ผมลองหยั่งเชิงถาม เพราะถ้าผมเป็นแม่ผมจะไม่เชื่อ
"ก็เพราะว่าเบลไม่ได้โกหกไงลูก"แม่ผมพูดไปพลางยื่นมือไปลูบหัวยัยเฉื่อยพลาง
"คุณป้าคะ"จู่ๆยัยนั่นก้็เรียกแม่ผม
"มีอะไรจ๊ะ"แม่ผมถาม ผมเห็นเธอเงียบไปพักใหญ่แล้วเม้มปากเหมือนมีเรื่องหนักใจอะไรบางอย่าง
"คือ....หนูอยากขอคุณป้าไปบ้านหลังนั้นได้ไหม"เธอถามแม่ผม
"ไม่ได้เด็ดขาด!!"ห๊ะ!! ปกติแม่ผมต้องคิดก่อนพูดออกมานะแต่ทำไม คราวนี้ถึงพูดแบบไม่คิดเลยล่ะ
"ทำไมล่ะคะตอนเด็กๆคุณป้ายังชอบพาไปบ่อยๆ แล้วอยู่ๆก็บอกไม่ให้ไปซะงั้น"เธอว่าพลางทำปากเบะ
"ก็เดี๋ยวนี้ในป่ามันมีแต่พวกสัตว์นะลูก มันอันตราย"แม่ผมพูด
"ก็ได้ค่ะ"ทำไมยัยเฉื่อยถึงได้ยอมง่ายจัง ไม่สมเป็นเธอเลย
"แต่หนูมีรายงานต้องทำขอไปนอน ' กับเพื่อน ' ได้ไหมคะ"เธอถามแม่ผมดู
"ได้สิลูก"แม่ผมตอบ
"งั้นผมขอไปกับยัยเฉื่อยได้ไหมครับ ผมก็มีรายงานเหมือนกัน"ผมถาม
"ได้สิครับ แต่!!ห้ามทำแบบวันนี้นะ เข้าใจไหม"แม่ผมบอกแต่ยังไงก็เหมือนกับสั่งนั่นแหละ
"ค่ะ/ครับ"
     bella past ตอนเช้า
"เป็นไปตามแผน"ฉันพูดกับตัวเอง
"แผนอะไร"อ่าว ใครมาอยู่ข้างๆฉันอ่ะ ฉันรีบหันไปดูแต่หันเร็วไปมั้ง จมูกชนกับเจ้าของเสียงพอดูเลย เราสองคนอึ้งไปพักหนึ่งฉันจึงรีบผลักหมอนั่นออก
"แผนไรมันก็เรื่องของฉันสิ"ฉันพูดแล้วเตรียมตัวจะออกจากบ้าน
"เดี๋ยว!!"เจมส์เรียกฉันไว้ แล้วก่อนที่ฉันจะได้หันไปหมอนั่นก็ใช้มือสองข้างรั้งเอวของฉันให้ไปนั่งตักเสียก่อน
"เห้ย!! ปล่อยเดี๋ยวนี้เลย เดี๋ยวคุณป้ามาเห็นอีกจะว่ายังไง"ฉันรีบบอกให้หมอนั่นปล่อยทันที
"เธอลืมไปแล้วเหรอทุกวันศุุกร์คุณแม่จะไปธุระข้างนอกแต่ช้ากว่าจะกลับมาก็ดึกๆ แล้ววันนี้ก็เป็นวันศุกร์ด้วย"หมอนั่นพูดพร้อมรัดเอวฉันแน่นขึ้นและเอาคางมาเกยไหล่ฉันไว้
"เดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก"ฉันบอกพร้อมหันหน้าไปทางเจมส์
"รถของฉันไม่ใช่กระจอกๆนะ"สงสัยหมอนั่นอารมณ์ดีถึงได้มีเวลามาเถียงกับฉัน
"แล้วตกลงเป็นไปตามแผนมันคืออะไร เธอยังไม่ได้บอกเลย"หมอนั่นพูดแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยอยู่ดี
"ก็ได้ ฉันยอมบอกแล้วพอใจยัง"ฉันถามแล้วเห็นเขายิ้มอยู่ครู่หนึ่ง
"จะพอใจกว่านี้ถ้าเธอบอก"เขาพูด
"ok ok แผนที่บอกคือ........"ฉันลากเสียงยาว
"คืออะไรล่ะ"เขาถามพร้อมรัดเอวฉันแน่นขึ้น
"ที่ฉันบอกว่าจะไปนอนกับเพื่อนมี 3 คน ฉัน หมาก พรีม ถ้าไม่รวมนายน่ะนะ ที่ๆจะไปนอนก็บ้านหลังนั้นแหละ แล้วฉันก็ไม่ได้โกหกคุณป้าด้วยเพราะฉันบอกแค่ว่า ' จะไปนอนกับเพื่อน ' แต่ไม่ได้บอกว่าที่ไหน จริงมะ"ฉันบอกเขา เห็นเขาเงียบไปพักใหญ่
"แล้วอยากไปทำไมล่ะ"หมอนี่ยังเซ้าซี้ไม่เลิก
"ฉันจะบอก แต่!!นายต้องปล่อยฉัน แล้วไปเรียนดี๋ยวนี้เลย สายแล้ว!!"
                                       
                                        วันนี้อัพช้าไปหน่อย ขอโทษนะคะ
 
 
 
 
 
 
 
 
    
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา