จิราณี

     james past

ตอนนี้ผมและยัยเฉื่อยใส่ชุดกันเรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังมีคนมองพวกเราแบบคาดโทษอยู่ดี   

"เมื่อกี๊มันอะไรกัน!!"แม่ผมถามขึ้น แล้วจะให้ตอยยังไงดีล่ะ จะให้ตอบว่าผมกลัวผีแล้ววิ่งมาห้องของยัยนี่แล้วกอดจนล้มพับไปสองคนงั้นเหรอ

"ก็เจมส์เค้ากลัวผีจนเป็นสัน.....ดาน(คำว่าดานพูดเบาๆ)แล้วนี่คะ หมอนี่เลยวิ่งมาห้องหนูแถมยังกระโดดกอดจนล้มไปบนเตียงอีกต่างหากพอจะลุกเค้าก็ยังทับอยู่นั่นแหละ!!"ยัยเฉื่อย!! ถ้าจะเล่าแทบละเอียดขนาดนี้ไม่บอกแม่ไปเลยล่ะว่าฉัน ' เกือบจูบเธอ '

"จริงไหมเจมส์"แม่ผมถาม

"จริง!! จริงสิครับ แม่กูรู้ผมกลัวผีมากแค่ไหน"ผมรีบตอบไปแบบอึกๆอักๆก็เล่นถามแบบปุปปัปเลยหนิ

"งั้นป้าจะเชื่อเบลก็ได้"เห้อ โล่งอกนึกว่าแม่จะไม่เชื่อซะแล้ว

"แล้วทำไมคุณแม่ถึงเชื่อยยัยเฉื่อยล่ะครับ"ผมลองหยั่งเชิงถาม เพราะถ้าผมเป็นแม่ผมจะไม่เชื่อ

"ก็เพราะว่าเบลไม่ได้โกหกไงลูก"แม่ผมพูดไปพลางยื่นมือไปลูบหัวยัยเฉื่อยพลาง

"คุณป้าคะ"จู่ๆยัยนั่นก้็เรียกแม่ผม

"มีอะไรจ๊ะ"แม่ผมถาม ผมเห็นเธอเงียบไปพักใหญ่แล้วเม้มปากเหมือนมีเรื่องหนักใจอะไรบางอย่าง

"คือ....หนูอยากขอคุณป้าไปบ้านหลังนั้นได้ไหม"เธอถามแม่ผม

"ไม่ได้เด็ดขาด!!"ห๊ะ!! ปกติแม่ผมต้องคิดก่อนพูดออกมานะแต่ทำไม คราวนี้ถึงพูดแบบไม่คิดเลยล่ะ

"ทำไมล่ะคะตอนเด็กๆคุณป้ายังชอบพาไปบ่อยๆ แล้วอยู่ๆก็บอกไม่ให้ไปซะงั้น"เธอว่าพลางทำปากเบะ

"ก็เดี๋ยวนี้ในป่ามันมีแต่พวกสัตว์นะลูก มันอันตราย"แม่ผมพูด

"ก็ได้ค่ะ"ทำไมยัยเฉื่อยถึงได้ยอมง่ายจัง ไม่สมเป็นเธอเลย

"แต่หนูมีรายงานต้องทำขอไปนอน ' กับเพื่อน ' ได้ไหมคะ"เธอถามแม่ผมดู

"ได้สิลูก"แม่ผมตอบ

"งั้นผมขอไปกับยัยเฉื่อยได้ไหมครับ ผมก็มีรายงานเหมือนกัน"ผมถาม

"ได้สิครับ แต่!!ห้ามทำแบบวันนี้นะ เข้าใจไหม"แม่ผมบอกแต่ยังไงก็เหมือนกับสั่งนั่นแหละ

"ค่ะ/ครับ"

     bella past ตอนเช้า

"เป็นไปตามแผน"ฉันพูดกับตัวเอง

"แผนอะไร"อ่าว ใครมาอยู่ข้างๆฉันอ่ะ ฉันรีบหันไปดูแต่หันเร็วไปมั้ง จมูกชนกับเจ้าของเสียงพอดูเลย เราสองคนอึ้งไปพักหนึ่งฉันจึงรีบผลักหมอนั่นออก

"แผนไรมันก็เรื่องของฉันสิ"ฉันพูดแล้วเตรียมตัวจะออกจากบ้าน

"เดี๋ยว!!"เจมส์เรียกฉันไว้ แล้วก่อนที่ฉันจะได้หันไปหมอนั่นก็ใช้มือสองข้างรั้งเอวของฉันให้ไปนั่งตักเสียก่อน

"เห้ย!! ปล่อยเดี๋ยวนี้เลย เดี๋ยวคุณป้ามาเห็นอีกจะว่ายังไง"ฉันรีบบอกให้หมอนั่นปล่อยทันที

"เธอลืมไปแล้วเหรอทุกวันศุุกร์คุณแม่จะไปธุระข้างนอกแต่ช้ากว่าจะกลับมาก็ดึกๆ แล้ววันนี้ก็เป็นวันศุกร์ด้วย"หมอนั่นพูดพร้อมรัดเอวฉันแน่นขึ้นและเอาคางมาเกยไหล่ฉันไว้

"เดี๋ยวก็ไปเรียนสายหรอก"ฉันบอกพร้อมหันหน้าไปทางเจมส์

"รถของฉันไม่ใช่กระจอกๆนะ"สงสัยหมอนั่นอารมณ์ดีถึงได้มีเวลามาเถียงกับฉัน

"แล้วตกลงเป็นไปตามแผนมันคืออะไร เธอยังไม่ได้บอกเลย"หมอนั่นพูดแต่ก็ยังไม่ยอมปล่อยอยู่ดี

"ก็ได้ ฉันยอมบอกแล้วพอใจยัง"ฉันถามแล้วเห็นเขายิ้มอยู่ครู่หนึ่ง

"จะพอใจกว่านี้ถ้าเธอบอก"เขาพูด

"ok ok แผนที่บอกคือ........"ฉันลากเสียงยาว

"คืออะไรล่ะ"เขาถามพร้อมรัดเอวฉันแน่นขึ้น

"ที่ฉันบอกว่าจะไปนอนกับเพื่อนมี 3 คน ฉัน หมาก พรีม ถ้าไม่รวมนายน่ะนะ ที่ๆจะไปนอนก็บ้านหลังนั้นแหละ แล้วฉันก็ไม่ได้โกหกคุณป้าด้วยเพราะฉันบอกแค่ว่า ' จะไปนอนกับเพื่อน ' แต่ไม่ได้บอกว่าที่ไหน จริงมะ"ฉันบอกเขา เห็นเขาเงียบไปพักใหญ่

"แล้วอยากไปทำไมล่ะ"หมอนี่ยังเซ้าซี้ไม่เลิก

"ฉันจะบอก แต่!!นายต้องปล่อยฉัน แล้วไปเรียนดี๋ยวนี้เลย สายแล้ว!!"

                                        วันนี้อัพช้าไปหน่อย ขอโทษนะคะ