จิราณี

     5 ปีผ่านไป (เร็วดั่งสายฟ้าฟาด -_-)
"นี่ยัยเฉื่อย ' แต่งงาน ' จน ' เข้าหอแล้ว ' ยังจะหนีอะไรอีกล่ะ"ไม่ผิดหรอกครับ ' แต่งงาน ' วันนี้เป็นวันแต่งงานของเราสองคน หลังจากเรียนจบแล้ว 1 ปี
"ก็หนีนายนั่นแหละ"
"หนีฉันเหรอ??"ผมถามแล้วเดินไปหายัยเฉื่อยช้าๆ
"อืม...หนีนาย"ยัยเฉื่อยตอบแล้วค่อยๆเดินถอยหลัง
"เห้ย!!"ยัยฉื่อยร้องเสียงหลง ก็ไม่ดูเองว่าข้างหลังน่ะมีเตียงอยู่เลยได้ล้มแผ่อยู่บนเตียง
"เธอหนีไม่ได้แล้วล่ะ"ผมพูดล้วค่อยๆตามไปประกบตัวเธอไว้
"ฉันว่านายน่าจะไปอาบน้ำนะ"เธอรีบเปลี่ยนเรื่องพูด
"อาบแล้วตอนเช้า"
"แต่...ฉันเหนียวตัวอ่ะ ขอไปอาบน้ำ อุ๊บ!!"ยัยเฉื่อยพูดยังไม่จบผมก็ประกบปากเข้าให้  ตอนแรกยัยนั่นก็ดิ้นซะแทบตาย แต่ซักพักก็ยอมอยู่นิ่งๆซะง้น
"วันนี้เธอจะต้องตามใจฉันวันนึง"ผมพูดหลังจากถอนจูบแล้ว
"ยังไง??"เธอถาม พร้อมกับทำท่าจะลุกขึ้น
"อย่าเพิ่งไปไหนสิ"ผมบอกพร้อมกับจับเธอนอนลงอีกครั้ง
"แล้วตกลงตามใจยังไงเล่า"เธอถามซ้ำพร้อมมองผมแบบไม่ไว้ใจ
"ก็....อย่างนี้ไง"ผมพูดพร้อมปิดไฟ และ....
                                              THE END
                                   
                                    ตอนจบขอสั้นๆนะครับ555