จิราณี

     ตอนเย็น

หลังจากที่ผมเถียงกับนายนั่นเสร็จแล้วก็เริ่มทำรายงาน ทำเสร็จตอนเที่ยงนายหมากกับพรีมก็ขอตัวกลับ ส่วยยัยเฉื่อยก็เข้าไปในห้องตั้งแต่ตอนเที่ยงจนตอนนี้ก็เย็นแล้ว

"นี่แม่ครับ ยัยเฉื่อยจะไปทำธุระที่ไหนเหรอครับ"ผมถามแม่

"แม่ก็ไม่รู้เหมือนกัน"แม่ผมตอบและตอนนั้นยัยเฉื่อยก็ออกมาจากห้องพอดี พร้อมกระเป๋าเป้ใบใหญ่

"นี่เธอ จะไปทำธุระที่ไหนแล้วทำไมต้องเอาเป้ไปด้วย"ผมถามตอนที่เธอกำลังจะออกจากบ้าน

"คุณป้าคะ หนูขอไปหาคอนโดอยู่ได้ไหม"ห๊ะ!! จะไปอยูคอนโดทำไม

"กับพ่อใช่ไหม??"แม่ผมถาม

"ก็คงงั้นค่ะ"เธอพูดจบก็หันมาหาผม"นี่นาย ฉันรู้นะว่าเมื่อวานนายยืนฟังอยู่"

"ใช่ ฉันยืนฟังอยู่แต่ทำไมต้องไปอยู่คอนโดด้วยอยู่ด้วยกันที่นี่ก็ได้หนิ"ผมบอก

"ก็ฉันอยากอยู่กับพ่อมั่ง แล้วก็อยากอยู่คอนโดด้วย"เธอตอบแล้วเดินออกไป

"สงสัยเบลเค้าคงอยากอยู่กับครอบครัวของเค้ามั่งนะลูก"แม่ผมบอก

"เดี๋ยวผมขอไปคุยกัยยัยนั่นก่อนนะครับ"ผมพูดเสร็จก็รีบวิ่งมาที่หน้าบ้านทันที

"ยัยเฉื่อย!!"ผมตะโกน และมันทำให้เธอหันมา

"หือ??"

"ถ้าเธอไปอยู่คอนโดแล้วเธอจะอยู่กับฉันตลอดเวลาได้ยังไง"ผมถามแล้วเดินเข้าไปไกล้ๆเธอ

"ที่โรงเรียนก็ได้นี่ ไม่เห็นจะยาก"ยัยเฉื่อยพูดเสร็จก็กำลังจะเดินต่อ

"ฉันบอกว่าตลอดเวลาก็ต้องตลอดเวลาสิ!!"ผมตวาดใส่ ที่ฌรงเรียนมันตลอดเวลางั้นเหรอ

"งั้นตอนที่ไม่ได้อยู่กับนาย ฉันก็จะนึกถึงนายไงง่ายจะตาย"ง่ายเหรอ...

"ง่าย...สำหรับเธอ"ผมพูดเสียงแผ่ว ก็ที่เธอพูดเหมือนไม่อยากอยู่กับผมงั้นเเหละ

"นายนี่ชอบงอนจนแก้มป่องอยู่เรื่อยเลย555"ยัยเฉื่อยพูดเสร็จก็ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผม

"แต่บังเอิญฉันมีวิธีง้อซะด้วยสิ"

"วิธีง้อเหรอ??"ผมถามด้วยความสงสัย

"ใช่"เธอตอบแล้วยิ้มกว้างให้ผม แต่ผมยังไม่ได้พูดอะไรต่อยัยเฉื่อยก็เอาปากมาประกบปากของผม นี่! อย่าบอกนะว่าง้อด้วยวิธีเนี๊ยะ แต่ไม่เป็นไร ผมมีวิธีแก้เผ็ด55 ผมค่อยๆใช้มือข้างหนึ่งรั้งเอวเธอไว้ ส่วนมืออีกข้าง...

"แชะ!"หยิบโทรศัพท์มาถ่ายสิครับ555 

"เห้ย!! นายถ่ายทำไม"เธอถาม 

"ภาพช๊อกของโลกไง ยัยเฉื่อยอย่างเธอกล้าจูบคนอื่นด้วย555"ผมพูดกลั้วหัวเราะ

"งั้น...ฉันไปแล้วนะ"เธอพูดจบก็เดินออกไปทันที

"เดี๋ยว! แล้วเธอจะไปไหน"ผมถามแล้วฉุดแขนเธอไว้

"ไปรับพ่อ แล้วก็ไปคอนโดไง ฉันหาไว้แล้ว"ยัยเฉื่อยตอบ

"เจอกันพรุ่งนี้นะ"ยัยเฉื่อยบอก

"เจอกันพรุ่งนี้"

                                       มาแล้วคร้าบบบบบ