จิราณี

     ตอนสาย

ผมตื่นประมาณ 9 โมง ในห้องก็มีแค่ผมคนเดียวที่นอนอยู่บนเตียงทำไมยัยเฉื่อยตื่นเช้าจัง

"แม่ครับยัยเฉื่อยอยู่ไหนเหรอครับ"ผมถามแม่หลังจากที่ลงมาข้างล่างและกินข้าวเสร็จแล้ว

"อยู่หลังบ้านน่ะลูก เห็นว่าทำรายงานกับเพื่อนอยู่"

"เพื่อน??"หรือว่าจะเป็น...

"หมากไง พรีมก็มาด้วย"แม่ผมบอก 

"งั้นผมขอไปทำรายงานกับพวกนั้นนะครับ ยังไม่ได้ทำเลย"และผมกูรีบตรงดิ่งไปที่หลังบ้านทันที

"บอกว่าจะไปทำรายงาน แต่ดันหายแว๊บกลับบ้านมาเฉยเลย"นายหมากพูดแล้วทำเป็นเมินไปทางอื่น

"ถ้าพี่เกรทไม่บอกพรีมกับพี่หมากคงได้กลับวันนี้แน่เลย"พรีมพูดแล้วก็ทำแบบเดียวกับหมาก

"ตกลงมาทำรายงานหรือพร้อมใจกันมางอนเนี่ย"ยัยเฉื่อยบ่น

"แล้วมันน่างอนไหมล่ะ"พรีมกับหมากพูดพร้อมกัน

"o...k ฉันผิด ฉันผิด และฉันผิด และตอนนี้โดยเฉพาะนายเลยหมากไม่ต้องมางอนแล้วรีบมาช่วยกันทำรายงานเดี๋ยวนี้เลย"เธอพูดเสร็จก็ก้มหน้าก้มตาทำรายงานต่อ

"คร้าบ คร้าบ ช่วยก็ช่วย พรีมมาช่วยกันทำสิ"หมากพูดจบก็ขยับเข้ามาใกล้ยัยเฉื่อยแล้วกอดคอเหมือนเคย

"ฉันขอทำด้วยสิ"ผมบอกแล้วรีบดึงมีนายหมากออกทันที

"พี่เจมส์ก็ยังไม่ได้ทำหรอ"พรีมถาม

"ใช่"ผมตอบไปสั้นๆ

"ถ้านายบอกจะทำ ไหนล่ะไม่เห็นมีอุปกรณ์อะไรมาเลย"หมากพูดแล้วหันมายิ้มกวนบาทาให้กับผม

"อุปกรณ์น่ะฉันมีอยู่แล้ว!!"

"แล้วไหนล่ะอุปกรณ์"นายนั่นยังคงลอยหน้าถาม

"หมากฉันทำส่วนของฉันเสร็จแล้วนะ"จู่ๆยัยเฉื่อยก็โพล่งออกมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

"พวกนายคุยอะไรกันอยู่? ดูเครียดๆนะ"เธอถาม

"เอ่อ...พี่เบล"

"หือ?"

"เค้าเถียงกันอยู่พี่ไม่ได้รู้เรื่องอะไรกับเค้าเลยทั้งๆที่นั่งอยู่ด้วยกันเนี่ยนะ"

"ก็ใช่น่ะสิ ฉันทำรายงานอยู่นะ จะไปสนใจอย่างอื่นทำไมให้เสียเวลา"

"แล้วก็ตอนเย็นฉันกะว่าจะไปทำธุระด้วย"ยัยเฉื่อยบอกแล้วลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจ

"ธุระอะไร??"ผมถาม

"ก็...ไม่รู้สิ แบบว่า ย้ายบ้านมั้งแล้วก็จะไปรับคนๆนึงด้วย"

                                 ติชมด้วยนะครับผม