จิราณี

     ตอนเที่ยง

"พรีมมาสายจังนะวันนี้"หมากถามในขณะที่กำลังกินข้าวกันอยู่

"ก็พอดีตื่นสายอ่ะพี่หมาก"พรีมพูด

"ตอนกินข้าวอยู่อย่าพูดสิพรีมกินให้เสร็จก่อน แล้วพี่บอกกี่ทีแล้วเนี่ยว่าห้ตืนเช้าๆจะได้ไม่ต้องรน"หมากดุ และก่อนที่การสนทนาจะเลยเถิดไปกว่านี้ ฉันเลยพูดตัดบท

"ยังไม่ลืมกันใช่มั้ยว่าฉันต้องไปหาอาจารย์ต่ออ่า"ฉันพูดพลางนั่งกินไอศรีมที่ซื้อมาพลาง

"แล้วไอ้ต้องไปหาอาจารย์เนี่ยมันตองนั่งกนไอศกรีมด้วยหรอ"หมากหันมาถามฉันคืน

"ก็..........แหะ แหะ นั่นสินะ555"ฉันพูดไปเกาแก้มแก้เก้อไป

"โถ่ พี่เบลอย่าพึ่งทำเฉื่อยสิค๊า ไปหาอาจารย์ก่อรเถ๊อะ"พรีมพูด

"เอ้อ ก็จริงงั้นไปก่อนล่ะ บาย"ฉันพูดและรีบเดินไปห้องอาจารย์ทันที

"เบลชอบทำเป็นอย่างนี้ตลอดเลย"หมากพูดอย่างปลงๆ

"พี่หมากก็ ถ้าพี่เบลไม่ทำตัวอย่างนี้ก็โดนแกล้งหนักกว่าเดิมสิ"พรีมพูดอย่างเห็นใจ

     ห้องพักของอาจารย์

"ก๊อกๆๆ"ฉันเคาะประตูแล้วยืนรอคำอนุญาต

"เข้ามาได้"หลังจากเข้ามาแล้วฉันก็ไปนั่งอยู่ตรงเก้าอี้หน้าโต๊ะอาจารย์

"เบล ครูรู้นะว่าเบลไม่อยากบอกคุณแม่ แต่ก็หน้าจะบอกได้แล้วนะ เจมส์หน่ะมาสายทุกวัน

ส่วนคะแนนถึงจะไม่ตกแต่ก็เกรดc"อาจารย์พูด ซึ่งนั่นหล่ะยังไงฉันก็ต้องบอก ถึงไม่อยากบอกก็เถอะ

"ค่ะ หนูรู้หมอนั่นหน่ะมาก็สาย สอบก็เกือบตก ถ้าเป็นอย่างนี้ก็ต้องบอกคุณป้าอยู่แล้วล่ะ"

เบลล่าพูดพร้อมกับคิดในใจว่า โดนอีกแล้วสิ ฉัน 

      ตอนเย็น    

"อ่าใช่!! พี่เบลตอนเที่ยง อาจารย์เรียกพี่ไปทำไมอ่ะ"พรีมถามขึ้นขณะนั่งรถกลับบ้าน

"ก็เรื่องหมอนั่นแหละ"ฉันตอบ พร้อมหันไปยิ้มแห้งๆ

"เบล ฉันว่าเธอน่าจะเอาคืนหมอนั่นมั่งนะ"หมากเสนอ

"ถ้าฉันเป็นนายก็นะ"ฉันตอบไป "ฉันไม่ได้เป็นคู่ปรับนายนั่นเหมือนนายนี่"ทันทีที่ฉันตอบก็มาถึงบ้านพอดี

"ขอบใจนะที่วันนี้มาส่งถึงงที่เลย บาย"ฉันขอบใจหมากและส่งยิ้มกว้างให้

"ถึงไม่บอกหมอนั่นก็หาเรื่องแกล้งอยู่ดี เอาวะโดนเป็นโดน"

                               ขอบคุณที่อ่านกันนะคะ