จิราณี

               "กรี๊ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" เสียงนี้อาจไม่ค่อยคุ้นสำหรับนักเรียนที่มาใหม่แต่สำหรับเธอไม่ว่ายังไงก็ไม่มีวันหนีพ้น ก็แน่ละในเมื่อโรงเรียนนี้มีหมอนั่น

"ฉันว่าเราคิดผิดนะที่มาสายในวันแรกหน่ะ"หมากหันมาพูดกับฉัน อย่าพึ่งงง ฉันเบลล่า อยู่ม.6

"นายทำยังกับไม่เคยได้ยินมันทุกเทอมงั้นแหละ"ฉันพูดไปมองไอ้คนที่ทำให้เสียงนั้นเกิดขึ้นมา

"กรี๊ด!! พี่เจมส์ขอถ่ายรุปหน่อยนะคะ"น้องๆชั้นม.ต้นเอ่ยขึ้น และแน่นอนมันทำให้หมอนั่นหันมาและยิ้มพราวเสน่ห์ให้ทุกคน

"ได้สิครับ"เจมส์พูดแล้วถ่ายรูปกับน้องคนนั้น และขี้รถจักรยานยนต์มาทางฉัน 

"ยัยเฉื่อย อย่าบอกแม่หล่ะว่าฉันไม่ให้เธอนั่งรถมาด้วย ไม่งั้นเธอโดนแน่"เค้าว่าพลาง มองตาเขียวใส่ฉันพลาง หมอนี่ชอบมาสายเป็นประจำ แต่ช่างเถอะมันก็เป็นเรื่องของเค้า

"ทำยังกับว่าถ้าฉันไม่พูดก็จะไม่โดนงั้นแหละ"ฉันไหวไหล่

"นี่เธอ!!"เค้าพูดแล้วดึงตัวฉันเข้าไปใกล้

"อาจารย์ครับ อาจารย์"หมากตะโกนและได้ผลมันทำให้เจมส์รีบปล่อยตัวฉันทันที

"มีอะไรกันหน่ะพวกเธอ"อาจารย์เดินมาถึงและมองมาทางพวกเรา

"คือนายเจมส์หน่ะครับเค้า...อุ๊บ!!"หมากยังพูดไม่จบฉันก็รีบปิดปากทันที แหวล่ะใครอยากมีเรื่องล่ะ

"พวกเราแค่ทักกันนิดหน่อยหน่ะค่ะไม่มีไรหรอกค่ะ"ฉันพูดไปปิดปากหมากไป และจังหวะนั้นล่ะที่หมอนั่นรีบขี่รถจักรยายยนต์บึ่งไปเลย

"ถ้าไม่มีอะไรแล้วครูไปก่อนนะ อ๋อเบลล่าเที่ยงนี้ขึ้นมาหาครูด้วยนะ"

"ค่ะ อาจารย์"ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเรื่องอะไร ก็เรื่องนายนั่น นั่นแหละ

หลังจากที่อาจารย์เดินไปแล้วหมากก็เข้ามาถามฉัน

"เบลจะไปช่วยมันทำไม"หมากพูดอย่างไม่สบอารมณ์

"ก็ไม่อยากมีเรื่อง"ฉันตอบอย่างไม่คิดไรมาก

"พี่เบล พี่หมาก!!"มีใครคนหนึ่งทักพวกเราสองคน

"ไง พรีม"ฉันทักกลับและโบกมือให้พรีม

                          พึ่งหัดแต่งถ้ามีไรให้ปรับปรุง มาเม้นได้นะคะ