-เพื่อนจ๋า เธอคนนี่ผมขอนะ-
-
เขียนโดย The_BlackPearl
วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 22.37 น.
9 ตอน
1 วิจารณ์
13.26K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 23.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) -Part 5- บ้านใหม่ของฉัน(?)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันตื่นขึ้นมาในห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความเป็นชาย ห้องที่เต็มไปด้วยตู้เสื้อผ้าที่ไม่ยอมปิด ทำให้เห็นเสื้อผ้าสวยงามในตู้ เขาน่าจะตามแฟชั่นนะ ฉันหันไปทางซ้ายมีตุ๊กตาหลายตัววางอยู่ แล้วฉันก็หันไปด้านขวา
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ใครว่ะ"ฉันตะโกนลั่น เพราะฉันตกใจมากเมื่อหันไปเจอใครก็ไม่รู้นอนอยู่ข้างๆฉัน
ฉันทำให้ดีๆแล้วมองหน้าเขา ฉันกรี๊ดขนาดนี้แล้วเขายังไม่ตื่น นี่ฉันนอนกับคนตายรึเปล่าเนี้ย
"ค..คะ...ไค นี่หว่า"พอเห็นหน้าไคมันก็ทำให้ฉันนึกถึงเรื่องเมื่อวาน มันทำให้ฉันอยากร้องไห้อีกรอบ ว่าแต่ทะ...ทำไม
"นี่ นายเมื่อคืนนายทำอะไรช้านนนนนนนนนน"
"ใครบ่นอะไรแต่เช้าว่ะ เมื่อคืนยิ่งเหนื่อยๆอยู่"
"กรี๊ดดดดด เมื่อคืนนายเหนื่อยหรอ ระ...หรือว่า กรี๊ดดดดดดดด"ฉันตกใจมาก ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้กับฉัน
"นี่ยัยบ๊อง คิดไปถึงไหนเนี้ย เมื่อคืนเธอสลบไป ฉันอุ้มเธอจากที่โรงหนังมาถึงที่หอพักเนี้ยแหละ ถึงเหนื่อยไง"เขาบอกอย่างอารมณ์เสีย
"อะ..ไอ้... อ้าวงั้นหรอ ขอโทษนะ ฉันนึกว่า..."
กำ ผิดคาด-.,-
"รึเธออยากได้แบบนั้นแหละ ไม่น่าเลย เมื่อคืนฉันน่าจะหิวมากกว่านั้นซะหน่อย จะได้กินอย่างหนำใจไง 555555"
"อีตาบ้า ฉันไม่ยุ่งด้วยแล้ว ฉันจะกลับบ้าน ชิ"
ฉันบอกอย่างอารมณ์เสีย แต่แค่ครู่เดียว ฉันก็รู้สึกเหนี่ยวๆที่แขน ฮึ๊ย ตาบ้าปล่อยฉันไปเถอะ
"นี่เธอจะไปไหนหน่ะ จะกลับบ้านหน่ะมีบ้านรึเปล่า หรือเธอจะบินกลับไปที่เมืองไทย ตัวเธออ่ะมีตังค์หรือเปล่า"
ที่เขาพุดมาก็ถูก ฉันไม่มีเงินเลยสักบาท ไม่มีบ้านให้อยู่ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ยอมหน้าแตกแล้วขออยู่ที่นี่ไปก่อนดีไหมนะ
"เออนั้นสินะ งั้นฉันขออยู่กับ..."
"แน่นอน ที่นี่มีห้องว่างอีก 2-3 ห้อง เธอไปเลือกเอาเลยนะ แล้วเดี๋ยวพวกเราไปหาซื้อเสื้อผ้ากัน ไปๆๆๆ"
เขาพุดพร้อมกับผลักฉันออกจากห้องของเขา แล้วทิ้งฉันไว้ข้างนอกอย่างนั้น แล้วจะทำยังไงหล่ะครับท่าน
เอิ่ม เดินไปหาเองก็ได้ว่ะ
หลังจากนั้นฉันก็สุ่มเปิดห้องที่เงียบๆดูว่านั้นใช่ห้องว่างหรือเปล่า แต่ฟ้าเจ้าเอ๋ยพาให้ฉันไปพบสิ่งอย่างหนึ่ง
"กรี๊ดดดดดด"
"เฮ้ยยยยย เธอเป็นใครออกไปนะ"
"ค่ะๆ ขอโทษอย่างสูงเลยค่ะ ฟิ้วววววววว"
ไม่นะ คนบริสุทธิอย่างฉันเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็นมันตอนนี้ซะแล้ว ทำไมเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอย่างนั้นนะ -///-
ทำไงดีๆๆๆ แต่ตอนนี้เราต้องหาห้องนี้น่าไม่งั้นเราไม่ได้อยู่แน่ๆ ขออย่าให้เกิดเหตุการแบบนี้อีกเลย สาธุๆๆ
"นี้สินะ เอาห้องนี้ล่ะว่ะ ขอให้ไม่มีคนอยู่นะ สาธุๆ"
พ้างงงงงงงง
"ฮู้ ค่อยยังชั่วไม่มีใครอยู่สินะ อ๊าาาา สบายจังเลย"ฉันโยนตัวลงบนเตียงอย่างสบายใจ
"อาบน้ำดีกว่าเรา เย้ๆ" ฉันเข้าไปในห้องน้ำ ห้องน้ำค่อนข้างหรูเลยที่เดียว มองไปเหมือนจะเลื่อมทองเลยล่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ