-เพื่อนจ๋า เธอคนนี่ผมขอนะ-

-

เขียนโดย The_BlackPearl

วันที่ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 เวลา 22.37 น.

  9 ตอน
  1 วิจารณ์
  13.26K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557 23.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) -Part 5- บ้านใหม่ของฉัน(?)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 ฉันตื่นขึ้นมาในห้องที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายของความเป็นชาย ห้องที่เต็มไปด้วยตู้เสื้อผ้าที่ไม่ยอมปิด ทำให้เห็นเสื้อผ้าสวยงามในตู้ เขาน่าจะตามแฟชั่นนะ ฉันหันไปทางซ้าย
มีตุ๊กตาหลายตัววางอยู่ แล้วฉันก็หันไปด้านขวา

 

 

"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดด ใครว่ะ"ฉันตะโกนลั่น เพราะฉันตกใจมากเมื่อหันไปเจอใครก็ไม่รู้นอนอยู่ข้างๆฉัน

 


ฉันทำให้ดีๆแล้วมองหน้าเขา ฉันกรี๊ดขนาดนี้แล้วเขายังไม่ตื่น นี่ฉันนอนกับคนตายรึเปล่าเนี้ย

 


"ค..คะ...ไค นี่หว่า"พอเห็นหน้าไคมันก็ทำให้ฉันนึกถึงเรื่องเมื่อวาน มันทำให้ฉันอยากร้องไห้อีกรอบ ว่าแต่ทะ...ทำไม

 

 

"นี่ นายเมื่อคืนนายทำอะไรช้านนนนนนนนนน"

 

 

"ใครบ่นอะไรแต่เช้าว่ะ เมื่อคืนยิ่งเหนื่อยๆอยู่"

 

 

"กรี๊ดดดดด เมื่อคืนนายเหนื่อยหรอ ระ...หรือว่า กรี๊ดดดดดดดด"ฉันตกใจมาก ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้กับฉัน

 

 

"นี่ยัยบ๊อง คิดไปถึงไหนเนี้ย เมื่อคืนเธอสลบไป ฉันอุ้มเธอจากที่โรงหนังมาถึงที่หอพักเนี้ยแหละ ถึงเหนื่อยไง"เขาบอกอย่างอารมณ์เสีย

 

 

"อะ..ไอ้... อ้าวงั้นหรอ ขอโทษนะ ฉันนึกว่า..."

 


กำ ผิดคาด-.,-

 

 

"รึเธออยากได้แบบนั้นแหละ ไม่น่าเลย เมื่อคืนฉันน่าจะหิวมากกว่านั้นซะหน่อย จะได้กินอย่างหนำใจไง 555555"

 

 

"อีตาบ้า ฉันไม่ยุ่งด้วยแล้ว ฉันจะกลับบ้าน ชิ"

 


ฉันบอกอย่างอารมณ์เสีย แต่แค่ครู่เดียว ฉันก็รู้สึกเหนี่ยวๆที่แขน ฮึ๊ย ตาบ้าปล่อยฉันไปเถอะ

 

 

"นี่เธอจะไปไหนหน่ะ จะกลับบ้านหน่ะมีบ้านรึเปล่า หรือเธอจะบินกลับไปที่เมืองไทย ตัวเธออ่ะมีตังค์หรือเปล่า"

 


ที่เขาพุดมาก็ถูก ฉันไม่มีเงินเลยสักบาท ไม่มีบ้านให้อยู่ ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ยอมหน้าแตกแล้วขออยู่ที่นี่ไปก่อนดีไหมนะ

 

 

"เออนั้นสินะ งั้นฉันขออยู่กับ..."

 

 

"แน่นอน ที่นี่มีห้องว่างอีก 2-3 ห้อง เธอไปเลือกเอาเลยนะ แล้วเดี๋ยวพวกเราไปหาซื้อเสื้อผ้ากัน ไปๆๆๆ"

 


เขาพุดพร้อมกับผลักฉันออกจากห้องของเขา แล้วทิ้งฉันไว้ข้างนอกอย่างนั้น แล้วจะทำยังไงหล่ะครับท่าน

 


เอิ่ม เดินไปหาเองก็ได้ว่ะ

 

 

หลังจากนั้นฉันก็สุ่มเปิดห้องที่เงียบๆดูว่านั้นใช่ห้องว่างหรือเปล่า แต่ฟ้าเจ้าเอ๋ยพาให้ฉันไปพบสิ่งอย่างหนึ่ง

 

 

"กรี๊ดดดดดด"

 


"เฮ้ยยยยย เธอเป็นใครออกไปนะ"

 

 

"ค่ะๆ ขอโทษอย่างสูงเลยค่ะ ฟิ้วววววววว"

 


ไม่นะ คนบริสุทธิอย่างฉันเห็นอะไรที่ไม่ควรเห็นมันตอนนี้ซะแล้ว ทำไมเขาไม่ได้ใส่เสื้อผ้าอย่างนั้นนะ -///-

 


ทำไงดีๆๆๆ แต่ตอนนี้เราต้องหาห้องนี้น่าไม่งั้นเราไม่ได้อยู่แน่ๆ ขออย่าให้เกิดเหตุการแบบนี้อีกเลย สาธุๆๆ

 

 

"นี้สินะ เอาห้องนี้ล่ะว่ะ ขอให้ไม่มีคนอยู่นะ สาธุๆ"

 

 

พ้างงงงงงงง

 

 

"ฮู้ ค่อยยังชั่วไม่มีใครอยู่สินะ อ๊าาาา สบายจังเลย"ฉันโยนตัวลงบนเตียงอย่างสบายใจ

 


"อาบน้ำดีกว่าเรา เย้ๆ" ฉันเข้าไปในห้องน้ำ ห้องน้ำค่อนข้างหรูเลยที่เดียว มองไปเหมือนจะเลื่อมทองเลยล่ะ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา